ΓΕΩΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΡΕΥΣΤΑ ή απλά ‘ΓΕΩΕΝΕΡΓΕΙΑ’ , ορίσαμε το πλέγμα δράσης των ΦΥΣΙΚΩΝ ενεργειακών ρευμάτων που υπάρχουν στην επιφάνεια του πλανήτη, χωρίς να αναφερόμαστε στις ενεργειακές εκπομπές που ο άνθρωπος προκαλεί με τις παρεμβάσεις του στο περιβάλλον.
Μία γνωστή μορφή γεωενέργειας, αποτελούν τα αναφερόμενα από την αρχαιότητα ως ΤΕΛΛΟΥΡΙΑΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ή ΤΕΛΛΟΥΡΙΑ (ή Lay Lines ή γραμμές L), τα οποία και αποτελούν πεδίο έρευνας για το ΙΓΕΚ. Η σήμανσή τους στην αρχαιότητα θα πρέπει να είναι δεδομένη. Η έρευνα την οποία διεξάγει η άτυπη επιστημονική ομάδα μου με την ονομασία ‘ΓΕΩΜΕΝΤΩΡΑΣ‘ ( ‘GEOMENT TEAM’ ), έχει φέρει στο φως πολλά και παράξενα ευρήματα.
Στον απώτατο προκατακλυσμιαίο πολιτισμό με τις πολύ προχωρημένες επιστημονικές γνώσεις, με επίκεντρο την Αιγιακή γη ή Αιγιίδα (δες πόνημα Τσατσόμοιρου, Το Αιγαίο βουνό) ή σήμερον, Αιγαίο πέλαγος, είχαν ιδρυθεί σ’ όλη τη γη ιερά και πέριξ αυτών πόλεις, με σαφή γεωδαιτική διάταξη. Τα Δρακόσπιτα στην Όχη της Εύβοιας, τα κυκλώπεια τείχη της Τύρηνθας και των Μυκηνών, όλα τα μεγαλιθικά , γενικά κτίσματα, αποτελούν σταθερά σημεία ενός παγκόσμιου γεωδαιτικού συστήματος, κατασκευασμένου με απόλυτη ακρίβεια από κάποιον πανάρχαιο πολιτισμό που κατευθύνθηκε από Ελληνικό τρόπο σκέψης, πράγμα που φαίνεται από την ονομασία ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Ο σκοπός ή σκοποί , αυτής της δόμησης σε συγκεκριμένα σημεία της γης θα πρέπει, κατά πάσα πιθανότητα, να ερευνηθεί στην κατεύθυνση της αύξησης του γήινου ενεργειακού μαγνητικού πεδίου που πρέπει να ήταν ή να λειτουργούσαν τρόπο τινά σαν αγωγοί ενεργείας, πυκνωτές, μεταλλάκτες και συσσωρευτές της.
Στον πλανήτη υφίσταται η ΘΕΤΙΚΗ κοσμική και η ΑΡΝΗΤΙΚΗ κοσμική ακτινοβολία, εκτός από τα τελλούρια. Ωσαύτως υπάρχει η ΘΕΤΙΚΗ γήινη και η ΑΡΝΗΤΙΚΗ γήινη ακτινοβολία. Στη δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκουν όλες οι γεωπαθογόνες ακτινοβολίες. Τέλος θα πρέπει να εντάξουμε εδώ και την ηλιακή ακτινοβολία, καθώς και τις ακτινοβολίες που προέρχονται από άλλους πλανήτες. Συνολικά δηλαδή υφίστανται με τα γνωστά τελλούρια , τουλάχιστον 7 ειδών ενεργειακά ρεύματα στον πλανήτη.
Οπως οι γεωπαθογόνες ακτινοβολίες, έτσι και τα γεωενεργειακά ρευστά φαίνεται να επηρεάζονται από τις βαριές καταστάσεις της ύλης , μέσα από τις οποίες διέρχονται. Ειδικά η διέλευσή τους μέσα από κρυσταλλικής δομής υλικά , φαίνεται ότι προκαλεί σε αυτά διάφορες διαχύσεις ενέργειας που άλλοτε είναι θετικές και άλλοτε αρνητικές για τον άνθρωπο.
Η ΣΠΕΙΡΑ , αρχαιότατο σύμβολο σε πολλές φυλές, θα πρέπει να είναι η σύζευξη δύο αντιθέτων ενεργειών που παράγει διάφορα ορατά και μη αποτελέσματα και είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του σύμπαντος. Αυτά θα πρέπει να συμβόλιζαν τα φίδια του Ασκληπιού και γενικά όλα τα φίδια (ΟΦΙΣ) στους προκατακλυσμιαίους λαούς.
Τη δεκαετία του �0, οι Σοβιετικοί επιστήμονες Ν. Γκοντσάροφ, Β. Μόροζ και Β. Μοκάροφ είχαν ανακαλύψει στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη ασθενών μαγνητικών γραμμών, οι οποίες φαίνεται πως περιβάλλουν τον πλανήτη μας σε σχήμα δωδεκαέδρου, τοποθετημένου μέσα σε ένα εικοσάεδρο, σαν κάποτε η γη να ήταν ένας τεράστιος κρύσταλλος ή να είχε μορφή ενάργειας που προερχόταν από κάποιον κρυσταλλικό πυρήνα της. Επάνω σε έναν γεωγραφικό χάρτη, οι Σοβιετικοί επιστήμονες σημείωσαν τις μνημειακές κατασκευές των αρχαίων πολιτισμών και αμέσως φάνηκε πως αυτές ακολουθούσαν τις μαγνητικές ή ενεργειακές γραμμές του εικοσαέδρου.
Αναφορές για τέτοια σχήματα, υπάρχουν αρκετές από τον Πυθαγόρα. Στον κόμβο που υπάρχει στο δεύτερο πρώτο άνω πεντάγωνο εντοπίζεται η περιοχή του τριγώνου των Βερμούδων, όπου υπάρχει τεράστιο χωροχρονικό ασυνεχές για το οποίο έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά. Θεωρούμε βέβαια ότι συμπίπτει η περιοχή απόλυτα με τα �b>ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ�στα οποία αγωνίσθηκε να σωθεί κάποιος Ηρακλής� Και μάλλον πρόκειται για κάποιου είδους διστόμου ρομφαίας, που ενεργοποιείται σε ή από κάποιες καταστάσεις….
�δη από τη δεκαετία του �0, οι Σοβιετικοί επιστήμονες Ν. Γκοντσάροφ, Β. Μόροζ και Β. Μοκάροφ είχαν ανακαλύψει στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη ασθενών μαγνητικών γραμμών, οι οποίες φαίνεται πως περιβάλλουν τον πλανήτη μας σε σχήμα δωδεκαέδρου, τοποθετημένου μέσα σε ένα εικοσάεδρο, σαν κάποτε η γη να ήταν ένας τεράστιος κρύσταλλος ή να είχε μορφή ενάργειας που προερχόταν από κάποιον κρυσταλλικό πυρήνα της. Επάνω σε έναν γεωγραφικό χάρτη, οι Σοβιετικοί επιστήμονες σημείωσαν τις μνημειακές κατασκευές των αρχαίων πολιτισμών και αμέσως φάνηκε πως αυτές ακολουθούσαν τις μαγνητικές ή ενεργειακές γραμμές του εικοσαέδρου.
Στις επόμενες 2 εικόνες υπάρχει χάρτης των πολύ ισχυρών τελλουριακών (ηλεκτρομαγνητικών) ρευμάτων της γης, όπως δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών (Khimya i zhizn) . Ο ίδιος χάρτης με καλλίτερη αποτύπωση και τις τεκτονικές πλάκες, υπάρχει και στην εικόνα 5. Δώστε προσοχή στα 10 πεντάγωνα (2 σειρές από 5 αντικριστά) που σχηματίζονται και τους �όμβους�τους. Αναφορές για τέτοια σχήματα, υπάρχουν αρκετές από τον Πυθαγόρα. Στον κόμβο που υπάρχει στο δεύτερο πρώτο άνω πεντάγωνο εντοπίζεται η περιοχή του τριγώνου των Βερμούδων, όπου υπάρχει τεράστιο χωροχρονικό ασυνεχές για το οποίο έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά. Θεωρούμε βέβαια ότι συμπίπτει η περιοχή απόλυτα με τα �b>ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ�στα οποία αγωνίσθηκε να σωθεί κάποιος Ηρακλής�Και μάλλον πρόκειται για κάποιου είδους διστόμου ρομφαίας, που ενεργοποιείται σε ή από κάποιες καταστάσεις….
Δεν είναι τυχαίο ότι το δωδεκαεδρικό σχήμα μέσα στο εικοσαεδρικό των σφαιρικών τριγώνων, στο οποίο κατέληξαν οι Σοβιετικοί επιστήμονες, απεικονίζει τον πλανήτη μας με τα ενεργειακά – τελλουρικά ρεύματα που τον διασχίζουν. Αυτές βέβαια οι γνώσεις ανήκουν στον Πυθαγόρα και εδιδάσκοντο, μεταξύ άλλων στο ΟΜΟΚΑΕΙΟ. Στο γνωστό δημοσιευμένο έργο του Πήτερ Γκράβιγκερ περί του Πυθαγόρα υπάρχουν πλείστα όσα στοιχεία για τα ενεργειακά γήινα και συμπαντικά πολύεδρα. Το δίκτυο αυτό θυμίζει έντονα τον περίφημο ομφαλό του μαντείου των Δελφών. Ο δελφικός ομφάλιος Λίθος ( κάτω στο μέσον και δεξιά εικόνα) φέρει την επιγραφή ΓΑΣ, που είναι η γενική της δωρικής Λέξης Γα ( = Γαία) και σε ανάγλυφο, την αναπαράσταση τον δικτύου των λεγομένων αγρηνών, δηλαδή των τελλουρικών ρευμάτων της γης. Αριστερά κάτω υπάρχει ένας αντίστοιχος κέλτικος ομφαλός.
Το κάθε πυθόχρηστο, εξαρτώμενο από τους Δελφούς, μαντείο είχε έναν παρεμφερή λίθινο ομφαλό. Οι ομφαλοί ήταν τα επίσημα γεωδαιτικά σημεία που χρησίμευαν ως σημεία τριγωνομετρικής στήριξης για τον υπολογισμό των αποστάσεων από τούς Δελφούς και μεταξύ τους, όλων των νεωτέρων ιερών, μαντείων, πόλεων κλπ. Το γεωδαιτικό σχέδιο που ξεκινούσε από το ιερό των Δελφών (μόνο ο ομφαλός των Δελφών έφερε αγρηνούς, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα) περιελάμβανε ζωγραφισμένες και τις προβολές των αστερισμών πάνω στη γη, οι οποίες ελαμβάνοντο υπόψη για την υπόδειξη χώρου προς ίδρυση νέου ιερού ή πόλεως. Οι ομφάλιοι λίθοι που έχουν διασωθεί σε αρχαίους ναούς είναι “χάρτες” που δείχνουν τους ενεργειακούς μεσημβρινούς και παραλλήλους, οι οποίοι συνδέουν γεωδαιτικά τα αρχαία ιερά και τις πόλεις μεταξύ τους. Οι σύγχρονες αστρονομικές, γεωδαιτικές και μαθηματικές γνώσεις αποκαλύπτουν τη μυστική σύνδεση ιερών, πόλεων και τόπων του αρχαίου κόσμου και φανερώνουν ένα μέρος των προκατακλυσμιαίων γνώσεων των Ελλήνων στους τομείς που αφορούν στην Αστρονομία, τα Μαθηματικά και την Ενέργεια. Κάτοχοι των προκατακλυσμιαίων αυτών γνώσεων, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι κυρίως τα πυθόχρηστα ιερατεία. Δηλαδή, οι ιερείς της ηλιακής λατρείας, του θεού του φωτός Απόλλωνος, με πρωτεύον κέντρο το ιερό των Δελφών. Τα πυθόχρηστα ιερατεία πρέπει να διατηρούσαν, στα άδυτα των ναών, όλη τη γνώση επάνω στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη γεωδαισία, με την οποία επόπτευαν και καθοδηγούσαν το λαό. Ορίζοντας τους πλέον κατάλληλους γεωγραφικούς τόπους για την ίδρυση βωμών, ιερών, πόλεων, ακόμα και τον καθορισμό πεδίων μάχης, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή τοποθέτηση στο χώρο, των ιερών και πόλεων της αρχαίας Ελλάδος και τον μεταξύ τους συνδυασμό ήταν η ακριβής γνώση του ηλιακού συστήματος και των αστερισμών, σε συνδυασμό με την επίσης ακριβέστατη γεωγραφική – γεωδαιτική μορφή του ελλαδικού χώρου και των ηλεκτρομαγνητικών απορροιών και ρευμάτων που τον διατρέχουν. Έτσι, από τα προϊστορικά ακόμα χρόνια, σχεδόν όλα τα κέντρα λατρείας ιδρύονταν επιλεκτικά, σε καθορισμένους από πυθόχρηστα μαντεία χώρους που προσφέρονταν γι αυτό. Και ο κάθε τέτοιος χώρος που βρισκόταν στη διασταύρωση ροών ενεργείας, αν δεν ξεχώριζε από ένα ιερό ή μία πόλη, ξεχώριζε από έναν απλό βωμό και μεταγενέστερα από ένα εικονοστάσιο ή ένα απλό προσκυνητάρι. Αλλά και εάν είχε – πράγμα πολύ σπάνιο – παραλειφθεί η σήμανση του, έτσι κι αλλιώς ο τόπος θα είχε κάποια φήμη που τον έβγαζε από την αφάνεια, θα ήταν στοιχειωμένος, καταραμένος, ιαματικός, τυχερός κλπ. Γενικά, αυτοί οι ιδιαίτεροι κομβικοί , ενεργειακοί, χώροι χαίρουν κάποιας φήμης, άλλοτε καλής κι άλλοτε κακής, ανάλογα με την επίδραση που ασκούν στον άνθρωπο, γιατί ενυπάρχει σ’ αυτούς ένα είδος �ια �μεσικού�παράγοντα είτε ανάμεσα στη γη και τον ουρανό είτε ανάμεσα στη γη και τον κάτω κόσμο.
Αναφερθήκαμε παραπάνω στο έργο του Θ. Μανιά. Παραθέτουμε μερικές χαρακτηριστικές εικόνες που αποδεικνύουν την γεωμετρική κατασκευή των αρχαιοελληνικών πόλεων και ιερών και αποδεικνύουν την μη τυχαιότητα στην κατασκευή ιερών στην Ελληνική γη.
H παρακάτω εικόνα είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές. Παριστά κανονικό οκτάγωνο , στο κέντρο του οποίου υπάρχει ο Παρθενών στο βράχο της Ακροπόλεως. Οι ακτίνες του (κόκκινες εστιγμένες γραμμές) διέρχονται από χαρακτηριστικά ιερά Ελληνικών πόλεων. Τα μαύρα πεντάγωνα παριστούν σπήλαια, τα οποία μάλλον λειτουργούν σαν συγκεντρωτές ενέργειας . Αρχίζοντας από την κυανή εστιγμένη γραμμή και κινούμενη κατά τη φορά των δεικτών του ορολογίου (δεξιόστροφα) οι γραμμές του κανονικού οκταγώνου διέρχονται κατά σειρά : Κύθηρα ( η κυανή γραμμή) , Αφαία , Επίδαυρος , Νεμέα , Ηραίον, Δελφοί, Θήβα, Χαλκίδα, Ερέτρια, Αμφιάρειον, Ραμνούντα, Σάμος , Βραυρών, Σούνιο, Φαιστός. Αντιστοίχως έχουν εντοπισθεί τα σπήλαια : Αθηνάς, Αρτέμιδας, Δήμητρας, Υποακραίου Απόλλωνα, Πανός, Αγραύλου, Αφροδίτης – Ερωτα, Ερμή, Διονύσου, Θρασύλου, Ποσειδώνα.
Στην Ελλάδα και γενικά σε όλη την Ευρώπη, ανάλογα με την εποχή και τον πολιτισμό» επάνω στα κομβικά σημεία των γραμμών ΄΄L΄΄, κτίζονταν βωμοί, ντολμέν, ιερά, ναοί, πόλεις ολόκληρες ή απλά στήνονταν μεγάλοι ογκόλιθοι ως ορόσημα, από τη μία ενεργειακή αρτηρία στην άλλη, που αργότερα απετέλεσαν τα σημάδια της πορείας των παραδοσιακών δρομολογίων των προσκυνητών. από τον έναν ιερό τόπο στον άλλο. Ο προσανατολισμός ίων ιερών βωμών και αργότερα των ναών, καθώς και οι λεπτομέρειες των διαστάσεων και των αρχιτεκτονικών τους σχεδίων, εξαρτιόνταν από την κατεύθυνση των γραμμών ΄΄L΄΄ στο χώρο του κτίσματος και από τις διασταυρώσεις τους. Τα κομβικά σημεία διασταύρωσης των ενεργειακών ρευμάτων καθόριζαν ακριβώς τη θέση του αδύτου του ιερού ή του ναού, διότι ήταν γενική η πεποίθηση πως η θετική ουράνια επιρροή συνδυαζόταν με άριστα αποτελέσματα σ�αυτά ακριβώς τα δυναμικά σημεία. Υπάρχουν αρκετές ευνοημένες περιοχές στην Ευρώπη αλλά και σε όλη τη γη, όπου οι μαγνητικές και άλλες αιθερικές δυνάμεις της γίνονται εύκολα αντιληπτές από άτομα ευαίσθητα στη ραβδοσκοπία ή από το συναίσθημα ανανέωσης και ψυχικής ευφορίας που προκαλούν στον άνθρωπο, έστω και με ολιγόλεπτη παραμονή εκεί. Είναι γνωστό πως ο καθεδρικός ναός της Σαρτρ, στη Γαλλία, χτίστηκε πάνω σε ένα μεγάλο προϊστορικό χωματουργικό έργο (όπως και ο πύργος του Αγίου Ιακώβου στο Παρίσι), με μία υπόγεια αίθουσα ως φυσικό σημείο συνάντησης πολλών ισχυρών μαγνητικών ρευμάτων της γης. Η Λούρδη πάλι και το Καρνάκ (της Γαλλίας). όπως και το Γκλάνστονμπερι στην Αγγλία, η Ιόνα στη Σκοτία και η Φάτα στην Ιρλανδία, είναι τέτοια σημεία εκροής δημιουργικών δυνάμεων.
Για να έλθουμε και στον Ελλαδικό χώρο…. Οι μελέτες του Ταξίαρχου εα και Τοπογράφου Θ. ΜΑΝΙΑ είναι γνωστές για το θέμα…. Όλες οι αποστάσεις πόλεων και ναών στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, είναι απόλυτες γεωμετρικές σχέσεις. Ο Ίππαρχος αναφέρει ότι χρησιμοποιούσε γεωδαιτικές μεθόδους προσδιορισμού οποιουδήποτε σημείου πάνω στην γη, αλλά απ’ αυτό μέχρι να κατασκευαστούν ολόκληρες πόλεις βασισμένες σε αποστάσεις από κοινά σημεία αναφοράς είναι κάτι αρκετά διαφορετικό. Ακόμα κι αν ξεπεράσουμε τα εμπόδια τεχνικής φύσεως παραμένει το μεγάλο ερώτημα γιατί? Τι εξυπηρετούσαν (και ίσως ακόμη εξυπηρετούν) αυτές οι επιλεγμένες θέσεις?
Επίσης βλέπουμε την χρήση του π=3.14 του χρυσού αριθμού φ=1.618 όπως και σαν μονάδα μέτρησης το στάδιο = 184.454 μέτρα. Κάτι άλλο που παρατηρείται στις αποστάσεις πόλεων είναι αναλογίες αποστάσεων τύπου 1:1, 3:2, 4:3, 9:8, 256:243, 8:3, 4:1, 9:2 Αλλά ας δούμε κάποια στοιχεία. Αρκετά γνωστό είναι το ισοσκελές τρίγωνο της Ακρόπολης της Αθήνας, με τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και τον ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα με απόσταση 242 στάδια. Αν ήταν μόνο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σύμπτωση αλλά έχουμε πάρα πολλά παρόμοια τρίγωνα για να χαρακτηριστούν απλά συμπτώσεις. Ίση απόσταση απ’ το μαντείο των Δελφών έχουν:
· Αθήνα – Ολυμπία, 660 στάδια
· Ελευσίνα – Ιωλκός, 550 στάδια
· Μεγαλόπολη – Φυγαλεία, 660 στάδια
· Ιδαίον Ανδρο στην Κρήτη – Σμύρνη, 2198 στάδια
· Πέλλα – Κέρκυρα, 1350 στάδια
· Κινύρα Θάσου – Καρδαμύλη Χίου 1700 στάδια
Ίση απόσταση από τη Δήλο έχουν:
· Κόρινθος – Μυτιλήνη,
· Αθήνα – Καρδαμύλη (Χίος),
· Σμύρνη – Θήβα,
· Δίκτυννα – Κνωσός,
· Σπάρτη – Πέργαμος,
· Τροία – Ιωλκός,
· Αργος – Μυκήνες, 1200 στάδια
Αντίστοιχες ιδιότητες παρουσιάζουν επίσης η Αθήνα, η Σπάρτη, το Αργος, η Δωδώνη, η Κνωσός, και η Πέλλα
Αθήνα – Σμύρνη = Θεσσαλονίκη – Σμύρνη = 1620 στάδια. (φ x 1000)
Δωδώνη – Αθήνα = Δωδώνη – Σπάρτη = 1700 στάδια
Ο Μαραθώνας ισαπέχει απ’ την Αθήνα και από την Κάρυστο.
Ένα από τα αρχαιότερα μαντεία και ιερά ήταν την Δωδώνης, Βρίσκεται ευθυγραμμισμένο με το μαντείο των Δελφών την Ακρόπολη της Αθήνας και την Δήλο.
Η Χαλκίδα απέχει εξ’ ίσου απ’ την Θήβα και το Αμφιάρειο, 162 στάδια. Η απόσταση Θήβας Αμφιαρείου είναι 262 στάδια (162 x 1.62 = 2.62 αλλά και 100 x φ2= 262) το τρίγωνο υπακούει στην αρμονία του χρυσού αριθμού φ=1.62. Η Χαλκίδα ισαπέχει επίσης απ’ την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια. Δηλαδή παρουσιάζονται ο χρυσός αριθμός φ και το π εκατονταπλασιασμένα. Η Χαλκίδα επίσης ισαπέχει από την Αθήνα και από τα Μέγαρα, 100 στάδια.
Η απόσταση Ιωλκού – Ελευσίνας είναι 850 στάδια, το άθροισμα των γραμμάτων- αριθμών της λέξεως ‘Ελευσίς’ είναι επίσης 850. Ε=5 + Λ=30 + Ε=5 + Υ=400 + Σ=200 + Ι=10 + Σ=200 = 850
Η απόσταση Αθήνας – Σπάρτης είναι 800 στάδια ίση με την απόσταση Αθήνας – Δήλου. Απόσταση ίση με το ύψος της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου x 1001.
Η απόσταση Δελφών – Δήλου είναι 1460 στάδια, όσα έτη ήταν το μέγα έτος ή Σωθική περίοδος των Αιγυπτίων 1460 έτη.
Πηγή