Το Σπιτι, Ηταν Παντα Ενα Ιερο Καταφυγιο Αγαπης, Ησυχιας Και Σωφροσυνης.. Και, Για Τους Χριστιανους,
Μια Δευτερη Μικρη Εκκλησια.
Πριν μερικές δεκαετίες Ομως, Οι Πορτες Των Σπιτιων Ανοιξαν Και Μπηκε Μεσα
Ένας Δουρειος Ίππος,
Ενα Πολυ Διασκεδαστικο ¨Κουτι¨,
Που Σε Παει Οπου.. Θελει,
Και Σου Δειχνει Περισσοτερα Και Μακρινοτερα Πραγματα, Απ΄ Οσα Οι Μαγικοι Καθρεφτες Των Παραμυθιων,
Δωρο Ακριβο Των.. Δαναων Της Τεχνολογιας.
Μεσα Απ’ Αυτο Το Κουτι, μπηκε στα σπιτια μας ο δρομος, θορυβωδης και πολυφωτος,
με ολα οσα εχουν.. οι δρομοι, οχι μονον οι δικοι μας αλλα του κοσμου ολοκληρου πια.
Μπηκαν Μεσα, Στη Μεχρι Τοτε Ησυχη Γωνια Μας,
Οι Φωνές Των Δρόμων, Οι Μηχανές Τους, Τα Τραγούδια Τους, Οι Γυναίκες Του Δρόμου, Οι Άνδρες Του Δρόμου, Οι Θεατρίνοι,
Οι Πολιτικοί,
Τα Σύγχρονα Κολοσσαία,
Οι Θηριώδεις Φωνές Των Οπαδών,
Το Αληθοφανές Ψέμα,
Τα Πυροτεχνήματα Της Πολυποίκιλης “Γνώσης”,
Όλα Όσα Γοητεύουν Τις Αισθήσεις Του Συνηθισμένου Ανθρώπου Και Ταιριάζουν
Στη Μέτρια Νοημοσύνη Του.
Βαλαμε Τη.. Φωτοχυσια Του Δρομου
Δίπλα Στό Ιλαρό Φώς Του Καντηλιού,
Και Ο Συμπυκνωμένος Κόσμος Εκτόπισε Τις Αχνές Μορφές Των Εικόνων,
τις εσβησε μεσα στην ιδια μας την ψυχη.
Απο Εκκλησια Το Σπιτι ΜαςΕγινε.. Κοσμος, Και Ο Κοσμος Εδιωξε ..Τον Θεο Και Την Χαρη Του.
Μαραθηκε Η Στοργη Στην Οικογενεια.
Δεν κοιταζει πια η μανα το παιδι, ο συζυγος τη συζυγο, ο αδελφος τον αδελφο, το εγγονι τη γιαγια, Όλοι Κοιτάζουν Το Κουτί.
Αυτο Ειναι Η Εστια Των Σημερινων Σπιτιων, Το “Εικονοστασι” Τους, Το Ιερο Τους, Το Επικεντρο Της Καθημερινης Πολυωρης Λατρειας Τους.
Το Σπιτι Εγινε Κοιτωνας, Εστιατοριο, Αιθουσα Κινηματογραφου.
Η Τηλεοραση Εκανε Και Το Σπιτι Δρομο,
Για Να Μην Εχει Πια Ο Ανθρωπος.. Που Να Επιστρεψει Οταν Κουραστει Απ’ Τους Δρομους.
Κάθονται οι άνθρωποι μαζί δίπλα-δίπλα
Και όμως πόσο ξένοι και αδιάφοροιγίνονται, μέρα με τη μέρα, ο ένας γιά τον άλλον!
Δεν Συνομιλουν Πια, Μιλαει ΜονοΤο Κουτι Και Ολοι Ακουν.
Οι καρδιές κρυώνουν, οι ευκαιρίες επαφής των ψυχών λιγοστεύουν..
ακόμα και οι φίλοι που έρχονται να μας δούν και να μιλήσουν μαζί μας, πιάνονται όπως κι εμείς στην παγίδα.
Η Νεα Γενια Βεβαια, Που Ειναι Και Το Μεγαλο Θυμα,
Δεν Καταλαβαινει Τι Εχασαν Οι Ανθρωποι, Γιατι Δεν Γνωρισε Ποιες Ηταν Πριν Οι Ανθρωπινες Σχεσεις.
Δέχεται την ψυχρή φωτοχυσία σαν το Φυσιολογικό Πεπρωμένο Της.
Τα βάζει με όλους, και με όλα χωρίς να ξέρει ότι αυτό που της λείπει, και τόσο βίαια αναζητά, Είναι Η Θέρμη Της Αγάπης
Που Ποτέ Δεν Γεύθηκε..
Και Οι Χριστιανοι Τι Κανουν Μπροστα Σ’ Αυτην Την Κατασταση;
Αυστηροι Νηστευτες,
Ικανοι Να Κεραυνοβολησουν Οποιον Τολμησει Να Γευθει Λαδι Σε Νηστησιμη Μερα,
Κάθονται Μπροστά Στην Τηλεόραση Και Τρώνε Με Τα Μάτια Και Τ’ Αυτιά
Ό,τι Τους Προσφέρει Χωρίς Να Τους Περνάει Από Το Μυαλό Ότι :
Αυτό Είναι Κατάλυση Μιας Άλλης Νηστείας Πολύ Σπουδαιότερης …. και παντοτινης.
και το χειροτερο γινεται οταν απαγορευουν στα παιδια τους να δουν αυτο που βλεπουν αυτοι.
Τα παιδιά πονηρεύονται, εκνευρίζονται, αγανακτούν για την αδικία, δεν καταλαβαίνουν πώς είναι δυνατόν κάτι να είναι καλό γιά τους γονείς αλλά κακό γι’ αυτά,
Χάνουν Λίγο-Λίγο Κάθε Εκτίμηση Πρός Τους Γονείς Τους Και Φυσικά, Αναζητούν Το Απαγορευμένο Θέαμα Στό Κουτί Της Γιαγιάς Ή Του Φίλου.
Ύστερα απορούμε γιατί από τα παιδιά, χάθηκε Ο Σεβασμός, Γιατί Είναι Εκνευρισμένα, Ευέξαπτα, Σκληρά, Γιατί Έχουν Τη Νύχτα Εφιάλτες.
Πως Ν’ Αντεξει Το Νευρικο Συστημα Των Παιδιων Σ’ Αυτη Τη Δοκιμασια Των Θεαματων Της Βιας, Της Πονηριας, Της Κακιας, Της Εντονης Εντυπωσης Και Της Δυνατης Συγκινησης;
Μα, άραγε, κι μείς οι μεγάλοι έχουμε μήπως καλύτερον ύπνο
Με Όλες Αυτές Τις Εικόνες Να Στριφογυρίζουν Στό Μυαλό Μας;