Μια νύχτα κάποιος άνθρωπος είδε ένα όνειρο: ονειρεύτηκε πως περπατούσε στην ακρογιαλιά μαζί με τον Θεό! Στον ουρανό άστραψαν σκηνές από τη ζωή του.
Σε κάθε σκηνή έβλεπε δυο ζευγάρια πατημασιές πάνω στην άμμο. Το ένα ανήκε σ΄ αυτόν και το άλλο στον Θεό. Όταν και η τελευταία σκηνή της ζωής του έλαμψε μπροστά του, κοίταξε πίσω τις πατημασιές στην άμμο.
Παρατήρησε πως πολλές φορές στο δρόμο της ζωής του υπήρχε μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές. Παρατήρησε ακόμη πως αυτό συνέβαινε στις πιο δύσκολες και θλιμμένες στιγμές του! Τι, λοιπόν; Ο Θεός τότε τον άφηνε μόνο;
Αυτό πραγματικά τον πείραξε και ρώτησε τον Θεό:
-Κύριε, όταν αποφάσισα να Σε ακολουθήσω είπες πως θα βαδίζαμε μαζί αυτόν τον δρόμο. Αλλά παρατήρησα πως στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές πάνω στην άμμο. Δεν καταλαβαίνω. Γιατί όταν σε χρειαζόμουν τόσο πολύ, εσύ με άφηνες;
Και ο Θεός του απάντησε:
-Πολύ ακριβό μου παιδί, σε αγαπώ και δεν σε άφησα ποτέ. Και στις πιο δύσκολες στιγμές, ήμουν πάντα εκεί, δίπλα σου. Στις ώρες της δοκιμασίας και του πόνου, που βλέπεις μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές, τα δικά μου ίχνη είναι, γιατί σε κρατούσα στην αγκαλιά μου!
——————————————————————————————————————————-
Και σε μια παραλλαγή
Σκέφτομαι…
Πολλές φορές στις ατυχίες της ζωής μου ρώτησα τον Θεό: ΓΙΑΤΙ?
Νομίζω πως πήρα ένα μέρος της απάντησης μου….
Μια ψυχή ενός ανθρώπου μίλαγε με τον Θεό και ο Θεός του έδειχνε μεσα στην έρημο έναν δρόμο που είχαν φτιάξει δύο ζευγάρια απο χναρια.
Ρωτάει ο άνθρωπος τον Θεό: -Τι είναι αυτό που βλέπω;
Κι εκείνος του λέει: – Αυτή είναι η πορεία της ζωής σου απο τότε που γεννήθηκες μεχρι σήμερα.
Ανθρωπος: -Αφού αυτή είναι η πορεία της ζωής μου, γιατί υπάρχουν δύο ζευγαρια χνάρια;
Θεός: -Το ένα είσαι εσύ που προχωράς και φτιάχνεις την ζωή σου και το αλλο δίπλα σου είμαι εγώ που σε κρατάω απο το χέρι.
Ανθρωπος: -Ωραία, αλλα σε κάποια σημεία υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι χνάρια.
Θεός: – Σε αυτά τα σημεία του δρόμου ειναι οι στεναχώριες και οι δυσκολίες της ζωής σου.
…
…
Ο ανθρωπος πολύστεναχωρημένος ρωτάει: – Γιατί σε αυτές τις στιγμές που σε χρειαζόμουν με άφησες μόνο μου;;;
…και ο Θεός του απαντάει: – Εκείνες τις στιγμές σε κράταγα στην αγκαλιά μου…