Mέσα στο κοινωνικό και ανθρώπινο ψηφιδωτό που ορίζεται ως ανθρωπότητα, ανά τους αιώνες της ύπαρξης,γεννιούνται προσωπικότητες, που με τά έργα τους φωτίζουν το νοητικό σκοτάδι.Είναι κάποιες ανθρώπινες μορφές, που αποτελούν ένα είδος φάρου ώστε να φωτίζουν το δρόμο των επόμενων αναζητητών της γνώσης. Αλλά τι εννοούμε όταν μιλάμε για σκοτάδια της σκέψης; Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν άπειρες μορφές σκοταδισμού των ιδεών ! Ο πιο συνήθης είναι εμφανής σε ανθρώπους που θεωρούν πώς μόνο εκείνοι έχουν το νου ή την λογική αν θέλετε ,να είναι οι μέντορες της πραγματικότητας. Αααα, είναι γνωστός αυτός ο τύπος ανθρώπου έτσι; Και πραγματικά μπορείτε να τον συναντήσετε σε όλους τους χώρους! Αλλά τελικά εκείνος που αναζητάει τις αλήθειες της γνώσης θα κατορθώσει να βρει τον φάρο.Χμ,οι υπόλοιποι απλώς θα συνεχίσουν να ζουν εκεί που μάθανε να ζουν.Και φυσικά τώρα θα περιμένετε να μιλήσουμε για εκείνους τους φάρους; Όμως εμείς πράξαμε κάτι καλύτερο! Ακολουθήσαμε τα βήματα ενός τέτοιου ανθρώπου και επισκεφτήκαμε έναν από τους χώρους που έζησε ένας φωτεινός νους τις σύγχρονης Ελλάδας. Ο λόγος γίνετε για την οικία του Άγγελου Σικελιανού στην Σαλαμίνα. Το σπίτι βρίσκετε λίγα μέτρα από την μονή Φανερωμένης και κτίστηκε στο σημείο όπου υπήρχε ένας παλιός μύλος.Πολύ αργότερα το οίκημα χρησιμοποιήθηκε από το πολεμικό ναυτικό ως διοικητήριο αλλά ως το 1881. Έπειτα έγινε ησυχαστήριο ενός μοναχού, αλλά το 1933 ο Άγγελος Σικελιανός επισκέπτεται την μονή και θαμπωμένος από τον χώρο ζητάει έναν προσωπικό χώρο. Του παραχωρείτε το μικρό οίκημα της παραλίας όπου θα διαμείνει από το 1938 ως το 1949 μαζί με την Άννα Καμπάνη.Μετά το θάνατο του Σικελιανού, το σπίτι ερημώνει. Το 1991 πραγματοποιείτε μία εκδήλωση προς τιμή του και η Α.Καμπάνη εκφράζει την επιθυμία ο χώρος να γίνει μουσείο με προσωπικά αντικείμενα του ποιητή. Η εργασίες ξεκινάν το 2003 και τελειώνουν το 2006.Σήμερα ο χώρος της οικίας αποτελεί ένα κομμάτι τόσο της ιστορίας της Ελλάδος όσο και της ιστορίας του πνεύματος.
http://enterstarhistoricareas.blogspot.com/2011/02/blog-post_04.html