Ευλογήσαντος του Ιερέως, το «Κύριε εισάκουσον», μεθ’ ο το «Θεός Κύριος» και το επόμενον.
Ήχος Δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Των Αθηναίων ο προστάτης ο θείος, την αρωγή αυτού και πρεσβείαν καλέσωμεν εκ μίας ψυχής λύτρωσον δεόμεθα, χαλεπής ασθενείας, φόβου και καταπτώσεως και δεινών αφθονίας και πειρασμών επιβουλής, Εφραίμ Όσιε, πάντας τους οικέτας Σου.
θεοτοκίον
Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε…
Ψαλμός Ν’ 50
Ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. ‘Οτι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου, και το Πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου. ‘Oτι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα, τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Και ο Κανών Ωδή α’. Ήχος πλ. δ’ «Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν».
Αγγέλων τον φίλον και μαθητήν του νοός μου,την νόσον,
Εφραίμ ιατρέ, απάλειψον ταις Σαις εντολαίς Σου και κάτοπτρον του θείου τούτον μετάβαλε.
Δεσμά του θανάτου, οδυνηρώς μαρτύρων, ανδρείως ως Αθάνατος έθλασας, ζηλωτά του Χριστού και θεόπτα, της φθοράς απηλλάχθης ως νέος Αγγελος.
Κομίζεις ως δώρον την Σην χαράν, προσφέρεις ως μάγος
χρυσόν εις Χριστόν το “Αγιόν Σου σώμα και πρεσβεύεις αεί προς τον Κύριον.
θεοτοκίον
Μήτερ του Ηλίου Πανευκλεής, έμπλησον Κόρη ερειπωθείσαν μου την ψυχήν δια της Σης Παρουσίας ως Πανάχραντος Δέσποινα.
Ωδή Γ’. Ουρανίου αψίδος.
Ενεφανίσθης εν φωτί ιερεί και εξέπληξας δια της Σης Παρουσίας την τούτου αντίληψιν. Σπεύσον ταχύτατα ως κεραυνός καταπλήττων εχθρών την μανίαν και οποίαν αίρεσιν.
Υπεδείχθη ο τόπος του μαρτυρίου Σου και η σορός η Αγία Των Σων Λειψάνων Σου μοναχή, εν φωνή, και απεκαλύφθη η δόξα των σεπτών αγώνων Σου, Μάρτυς Πολύαθλε.
Των αδικούμενων προστάτης ο ενδοξότατος, επισκέπτης και ρύστης των εγκλείστων στα έσχατα, Πάνοπλον Δάκρυ, θαυματουργέ “Αγιε, ελευθέρωσαν όλους τους αδίκως πάσχοντας.
θεοτοκίον
Προστασία του κόσμου και χαρά ανεκλάλητος διάρρηξον την λύπην, Μήτερ Παράκλητε, όπως δοξάζωμεν την Αμάραντον χάριν, την “Αρρητον και απερίγραπτον.
Διαφύλαξον, Ευεργέτα “Αγιε Μεγαλομάρτυς, πάσης κακής επήρειας τους δεομένους Σου,όπως υμνούν την Σην Παρρησίαν.
Επίβλεψον εν ευμενεία… Αίτησις και το κάθισμα.
Ήχος Β’. Πρεσβεία θερμή…
Μαγειών λύεις την σκοτόμαιναν, Εφραίμ Ιεράρχα, Ιατρέ Περίφημε, και πάντες δοξάζουσιν την άπειρον ευσπλαχνίαν Σου• Συ γαρ υπάρχεις ημών, θαυματουργέ, φύλαξ και αδιάτρητος “Αμυνα.
Ωδή Δ’. Εισακήκοα Κύριε.
Ανιάτοις νοσήμασιν απαλείφεις, Παρήγορε, στειρευόντων την ανάσχεσιν καταλύεις ως φιλάνθρωπος.
Εισακούεις ως εύσπλαχνος των επικαλουμένων το θείον Σου όνομα, επανάφερε τους πλάνητας εις οδόν Κυρίου δεόμεθα.
Μίση αφάνισον δια της σεπτής ευλογίας Σου και ως άνεμος διασκόρπισον διχασμών τα μηχανεύματα.
θεοτοκίον
Αγλαύμορφη Δέσποινα, αιτήσεις των δεομένων Σου πειρασμών απάλλαξον ως προστάτιδα Δύναμις.
Ωδή Ε’. Φώτισον ημάς
Λάμπρυναν ημάς δια οσίου προτύπου Σου και οδήγησον στερρώς εις τα ίχνη των βημάτων Σου.
Ενίκησας θανών του θανάτου την στέρησιν και ανήλθες εις το φως μυροφόρος και αήττητος.
Ανοιξον οδόν εις απίστους, ίνα προσέλθωσιν, δίδαξον σκοπόν, της θεώσεως την εύρεσιν.
θεοτοκίον
Λύτρωσον ημάς εκ παντοίων πολεμούντων, Μήτερ Του θεού Ελεούσα, προστασία των αμέτρητων μετανοούντων. ημίν ίνα ανθέξωμεν, ως κραταιοί, τας πανουργίας των εχθρών, των ανόμως πολεμούντων μας.
Ωδή ΣΤ’. Την δέησιν.
Οίκου μου την συμφοράν αφάνισον και σύζευξον των πνευμάτων τον τόνον,τη συμβολή Σου φώτισον ταύτα και την ενότητα άμα ποίησον, Εφραίμ ειρηνοποιέ,Ιεράρχα και Μέγα Προστάτη ημών.
Δέομαι καταδίκης άφεσιν και απονομήν θείας χάριτος δος μοι, τη απείρω Σου προσφεύγω αγάπη και ως λεπρός την ίασιν δέχομαι, “Αγιε φοβερέ, αποκάλυψις θεία η Δόξα Σου.
Κάλεσον εις μετάνοιαν τον δράστην και συνέτισον αυτού την πορείαν, προστάγματι ιδίω κέλευσον, ίνα ομολογήσει τον φόνον, ον βέβηλος διέπραξεν.
θεοτοκίον
Ευαγγελίου το απύθμενον έλεος, δια Σου φανέρωσον Κόρη, ο Κριτής των απάντων και Δίκη, ο Παντοδύναμος, ελευθέρωσαν ημάς ‘Αγίω Όρει και ασφαλεί Μεσιτεία.
Διάσωσον, Ιεράρχα Χριστού και φίλε, πάσης βλάβης, παθών και επιθέσεων, τους την σεμνήν Σου υμνούντας Παρουσίαν.
“Αχραντε η δια λόγου… Αίτησις και το κοντάκιον.
Ήχος Β’. Προστασία των χριστιανών.
Πανοπλία των χριστιανών, ευθυμία των νοών αδιάκοπος, το συν Σκήνωμα παρέδωκας Φύλαττον, “Αγιε Πάτερ, και θέσε εις αχρηστίαν της φαρμακείας την αρχήν, φίλε Παράκλητε.
Προκείμενον.
Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν και η μελέτη της καρδίας μου σύνεσιν. Στίχος. θαυμαστός ο θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Εκ του κατά Ιωάννην. (Ι, 9-16).
Είπεν ο Κύριος• Εγώ ειμί η θύρα• δι’ εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται και εξελεύσεται και νομήν ευρήσει. Ο κλέπτης ουκ έρχεται, ειμή ίνα κλέψη και θύση και απολέση• εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν. Εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός. Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων ο μισθωτός δε και ουκ ων ποιμήν, ου ουκ είσι τα πρόβατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει• και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα. Ο δε μισθωτός φεύγει, ότι μισθωτός εστί και ου μέλει αυτώ περί των προβάτων. Εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός, και γιγνώσκω τα εμά και γιγνώσκομαι υπό των εμών, καθώς γιγνώσκει με ο Πατήρ καγώ γιγνώσκω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου τίθημι υπέρ των προβάτων. Και αλλά πρόβατα έχω, α ουκ εστίν εκ της αυλής ταύτης, κακείνά με δει αγαγείν, και της φωνής μου ακούσουσι, και γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν.
Δόξα. Ταις του Αθληφόρου…
Και νυν. Ταις της θεοτόκου…
Προσόμοιον.
Ήχος Πλ. Β ‘ . Όλην αποθεμένοι. Στίχος. Ελέησον με ο θεός κατά το μέγα έλεός Σου…
Αγγελος Πανθαύμαστος, δόξη Χριστού ωραιώθης, της Αμύνης κράτιστος, ταις ψυχαίς ημών περιφρούρησον, Εκκλησίας ήρως, Αθηναίων ρύστης δια τούτο Σου προσπίπτομεν. Ημάς ελέησον εκ θανατηφόρων παθημάτων, σκευωριών των δολίων και μυρίων επιθέσεων, ίνα Σ’ευλαβώμεν, Πανφρόσυνε του πάθους φονευτή, Εφραίμ αξιάγαστε,νεοφανέντα Όσιε.
Ωδή Ζ ‘ . Οι εκ της Ιουδαίας.
Ασθενείας το βάρος και νοών ηττημένων την αλλοτρίωσιν
θεράπευσαν, τρισμάκαρ, και απρόσβλητους χρίσε τους προστρέχοντας ευλαβώς εν πίστει εις την μονήν Σου.
Οραμάτων την πόλιν και ονείρων την γέφυραν διήνυσας, Πάτερ, ελθών πάλιν εις τον κόσμον, ίνα σώσης τους δύσπιστους,
Σφράγισον μυστικώς ημάς τη χάριτί Σου Αρμονία και στίχους εν κρυφώ εμοί εδίδαξας, μη παύσης ποτέ, Πάτερ, ίνα ανάπτης εν τω νω μου την κανδήλαν του Λόγου Σου, αδιαλείπτως παρέχων μοι την Σην ευφράδειαν.
Ταπεινός ως το χόρτον καί αμετρήτως Θεόφιλος, εις τον οίκον της Παρθένου, υπηρέτης ο έμπιστος, πρέσβευε υπέρ ημών αεί την Δέσποινα μας.
θεοτοκίον
Την Ύπέρμαχον Πτέρυγα και Άκύμαντον θάλασσαν υμνήσωμεν εντόνως, πρεσβεύσωμεν εν πίστει. Υπεραμύνου των ψυχών ημών, Θεοτόκε.
Ωδή Η’. Τον Βασιλέα.
Πνευματικόν εύρον Εσέ, τον Μεγιστάνα της υπέρτατης θεογνωσίας, και ευγνωμόνως, Πάτερ, εκφράζω την χαράν μου.
Ει των Ορθοδόξων το καύχημα το νέον, Μεγαλομάρτυς, ιατρός και Σωτήρ και ο ανηψωτήρ των εμών πεπτωκότων.
Ανταποδίδεις, Πάτερ, τας επισκέψεις των Σων φίλων, των ερχομένων πόθω εις το “Αλιωτο Σκήνωμα και ορατός εφάνης πολλάκις εις τους οίκους.
θεοτοκίον
Υψηλότερα των Αγίων Πάντων, ως εδάνεισας την σάρκαν εις τον Υιόν θεόν Σου, απάλειψον την θλίψιν, ω χάριτος Έμπεπλησμένη.
Το Άξιον εστίν και τα παρόντα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις της ανδρείας ο φοβερός και της θεωρίας ο Αφράτης ο μυστικός. Χαίροις Αθηναίων αγλάισμα και κλέος, του Λόγου η φαρέτρα, Εφραίμ
Παμμέγιστε.
Αλιωτος παρέμεινας Ζωντανός δια παρρησίας, ην απέκτησας εις Χριστόν, Αριστος θαυμάτων, η άρσις της αράς μας, Εφραίμ Μεγαλομάρτυς, Ασυναγώνιστε.
Αλας απεδείχθης το νοερόν, που δεν εμωράνθη εις των βαρβάρων τον καιρόν, αντοχής αρίστης, ο Μέγας αθληφόρος και των νεομαρτύρων ο κύριος Έξαρχος.
Αφθαστον το ύψος Σων αρετών, που ανύψωσαν Σε ως τον Ήλιον τον νοητόν και δεν κατεκαύθης ως “Ικαρος δεν πέφτεις, άλλ’ ως ακτίς του Ηλίου ενηρμονίσθης.
Πάσαι των Αγγέλων… Το τρισάγιον.
Το απολυτίκιον. Ήχος Δ’.
Εν όρει των Αμώμων ώσπερ ήλιος έλαμψας, και μαρτυρικώς, θεοφόρε, προς Θεόν εξεδήμησας, βαρβάρων υποστάς επιδρομάς. Εφραίμ Μεγαλομάρτυς του Χριστού δια τούτο αναβλύζεις χάριν αεί, τοις ευλαβώς βοώσι σοι δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Ήχος Δ’.
Φάτνη ένθεος της καρτερίας, φίλος έμπιστος Ορθοδοξίας, Εφραίμ Πατέρων απαύγασμα, αγωνισθείς εναντίον της Αβύσσου ακοίμητος, ως αστήρ διέλαμψας. Πάτερ, φύλαττε ημάς ως Ατρόμητος, δώρισον δια παντός την ειρήνην.
Είτα εκτενής και απόλυσις, μεθ’ ην ψάλλομεν το εξής:
Ήχος Β’. Ότε εκ του ξύλου…
Λίθου της ταφής, παρά Χριστού απηλλάχθης εσχάτως Αναστησάμενος και εύθις έδραμες, ως ιέραξ, και συνέντριψας αδίκων αγέλην, η μας εκύκλωσε, ως ταχύτατος, ίνα προσκυνούμεν απαύστως πάντοτε την Δόξαν Σου, ώ Εφραίμ Ουρανόδοτε.
Χαιρετισμοί στον Άγιο Εφραίμ τον Μεγαλομάρτυρα και Θαυματουργό Νέας Μάκρης