Επικοινωνήστε μαζί μας στο εμαιλ: filoumenosgr@ hotmail.gr

Ο μαρτυρικός βίος και το θαυμαστό έργο του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.(Εορτάζει 24 Αυγούστου)

Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, Δρυόβουνου Κοζάνης.
Σ τ ί χ ο ι
Κοσμάς ο Κόσμου κόσμος, ηδ’ ωραιότης,
Κόσμον λιπών πρόσκαιρον αγήρω έχει.
Θάνεν διά βρόχου Κοσμάς εικάδι Τετάρτη.


Ο άγιος Κοσμάς κηρύττων. Τοιχογραφία στο μοναστήρι

 

Ο άγιος Κοσμάς γεννήθηκε το έτος 1714, από ευσεβείς γονείς, στο χωριό Μέγα Δένδρον της Αιτωλίας, όπου κι έμαθε τα πρώτα του γράμματα απ’ τον ιεροδιάκονον Ανανίαν Δερβισάνον. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Κώστας. Σε ηλικία 20 ετών πήγε για σπουδές στη φημισμένη σχολή της Ιεράς μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους. Εκεί διδάχτηκε τα Γραμματικά απ’ τον Π. Παλαμά και τη Λογική απ’ τον Ν. Τζαντούλιο. Μετά την αποφοίτησή του απ’ τη σχολή Βατοπαιδίου ο νεαρός Κώστας χειροτονήθηκε ιερομόναχος στην Ιερά μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους κι έλαβε το μοναχικό όνομα Κοσμάς.
Στο βυζαντινό μοναστήρι του Φιλοθέου πρόσφερε ο ιερέας Κοσμάς τις πολύτιμες υπηρεσίες του επί 20 ολόκληρα έτη. Κατόπιν, σε ηλικία 45 ετών περίπου, πήρε τη μεγάλη απόφαση να βγεί και να κηρύξει στον κόσμο, για να βοηθήσει έτσι τους ομοεθνείς και ομόπιστούς του, που κινδύνευαν να εξισλαμιστούν με τη βία και ν’ αφελληνιστούν. Για την πραγμάτωση αυτού του ιερού σκοπού πήγε στην Κωνσταντινούπολη, παρουσιάστηκε στον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Σεραφείμ Β΄(1757-61) και του ανακοίνωσε τον ευσεβή πόθο του. Ο Πατριάρχης αναγνώρισε τη μεγάλη απόφαση – θυσία του ιερομόναχου Κοσμά, πρόβλεψε τ’ αγαθά αποτελέσματά της και γι’ αυτό έδωσε πρόθυμα τη συγκατάθεση κι ευλογία του στον αιτούντα και τον διόρισε μάλιστα ιεροκήρυκα του Γένους.

 


 
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Μετά τον εν λόγω διορισμό του, ο άγιος Κοσμάς άρχισε την ιεραποστολική του δράση, οργώνοντας κυριολεκτικά επί 20 έτη την τότε υπόδουλη και δεινοπαθούσα Ελλάδα. Συγκεκριμένα, επισκέφτηκε τη Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία, Ρούμελη, Πελοπόννησο και πολλά νησιά του Αιγαίου και του Ιουνίου πελάγους. Συνολικά πραγματοποίησε τέσσερις μεγάλες περιοδείες στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο, αντιμετωπίζοντας πολλούς και θανάσιμους κινδύνους, από Τούρκους κι Εβραίους. Κατά τις περιοδείες του αυτές κήρυξε αμέτρητες φορές τον Θείο λόγο, βάπτισε, εξομολόγησε και κοινώνησε χιλιάδες χριστιανούς, ίδρυσε περισσότερα από 210 ανώτερα (Ελληνικά) σχολεία και 1.100 κατώτερα, ανακοίνωσε καταπληκτικές προφητείες κι έκανε πάρα πολλά θαύματα.

 

Η πέτρα στον Γέρμα,
στην οποία πάτησε και κήρυξε ο Άγιος Κοσμάς.

 

Ο εθναπόστολος άγιος Κοσμάς πέρασε και από την μαρτυρική περιοχή τής Καστοριάς. Σύμφωνα με τις γραπτές πηγές και την τοπική προφορική παράδοση, επισκέφθηκε ιεραποστολικά την πόλη της Καστοριάς, καθώς και τα χωριά Γέρμας, Κωσταράζι, Δισπηλιό, Κλεισούρα, Ιεροπηγή κ. ά,. Κατά την επίσκεψή του στην πόλη Καστοριά κήρυξε στους ευσεβείς κατοίκους της κάτω από μια μουριά, η οποία βρισκόταν στο προαύλιο τού τότε ιερού ναού Αγίου Ανδρέα Ντολτσού και νυν Αγίου Ανδρέα και Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Τελικώς, ο άγιος Κοσμάς οδηγήθηκε στον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο, στις 24 Αυγούστου 1779, στο χωριό Κολικόντασι της Βορείου Ηπείρου.

 

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΣΤΗΝ Ι,ΜΟΝΗ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΛΙΚΟΝΤΑΣΙ Β.ΗΠΕΙΡΟΥ
 
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η θαυμαστή ζωή και η καταπληκτική δράση του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του μεγάλου μάρτυρα της Εκκλησίας μας και του Έθνους, που τιμάται δεόντως κατά τα τελευταία έτη απ’ τους χριστιανούς όλης της Ελλάδος.

 

(Κείμενο Γ. Τ. Αλεξίου)

 

Απολυτίκιον του αγίου Κοσμά
Θείας πίστεως διδασκαλία, κατεκόσμησας την Εκκλησίαν,
ζηλωτής των Αποστόλων γενόμενος.
Συ γαρ τη θεία αγάπη πτερούμενος, Ευαγγελίου τον λόγον
διέσπειρας. Κοσμά ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος. 
 

 
 

 
Δεν θα ήταν υπερβολικό ούτε ανέριστο αν χαρακτηρίζαμε την κατάσταση που ζεί το έθνος μας με τους σκοτεινούς και σκληρούς χρόνους της τουρκοκρατίας.

Σ’ αυτό τον ιστορικό παραλληλισμό αναψηλαφείται η τραγική μορφή του νεοραγιά, ο οποίος σπαράσσεται οδυνηρά από την προδοτική και ληστρική τακτική που ακολουθούν οι αφεντάδες του πολιτικοί νεοσουλτανίσκοι εναντίον του έθνους και εναντίον των πολιτών. Εξισλαμισμοί – παιδομάζωμα – χαράτσι: οι τρεις δυσβάστακτοι, ισοπεδωτικοί και απάνθρωποι μέθοδοι των Οθωμανών εναντίον των ραγιάδων, αναβιώνουν και σήμερα μεταλλαγμένοι και μετονομασμένοι: Στρατευμένη προσπάθεια αποχριστιανισμού–αφελληνισμού του τόπου, εξώθηση σε μετανάστευση των νέων, παράλογη και άδικη φορολόγηση.
Οι ψυχές τσακίζονται και ζητούν στηρίγματα.
Στις αρχές του ζοφερού 18ου αιώνα οι ραγιάδες είδαν να υψώνεται στα χωριά τους ο τίμιος Σταυρός και στη σκιά του να στέκει ένας σεμνός Λευίτης, που με θεόπνευστο λόγο μαλάκωνε τον πόνο τους, ημέρευε την αγριάδα τους, τους έδειχνε το δρόμο της μετάνοιας, τους άναβε τον πόθο της μάθησης. Ήταν ο εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, του οποίου τη μνήμη τιμά η Εκκλησία μας στις 24 Αυγούστου, ημέρα του μαρτυρικού του θανάτου. Η φωτεινή ιεραποστολική του πορεία γέννησε την ελπίδα της ανάστασης του έθνους και στήριξε τους τυραννισμένους ραγιάδες.
Σήμερα στη μνήμη του, 333 χρόνια από το θάνατό του, που ο λαός υποφέρει και ζητά στηρίγματα πνευματικά, όπως τα δύσκολα εκείνα χρόνια, ο λόγος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο αποστολικός, ο πλήρης δυνάμεως και ζωής, εξακολουθεί να αφυπνίζει και να ηλεκτρίζει τον ευσεβή Ελληνικό λαό.
Οι Διδαχές του Αγίου, βαριά πνευματική κληρονομιά του έθνους, παρουσιάζονται ακόμη μια φορά ως ζωογόνος αύρα στο καμίνι της απελπισίας που περικυκλώνει το λαό μας.
Στη συνέχεια παραθέτουμε τρία μικρά αποσπάσματα από τις Διδαχές του2:
 
Η αγάπη στο Θεό
«Πρέπει πρῶτον νά ἀγαπῶμεν τόν Θεόν, ἀδελφοί μου, διατί μᾶς ἔδωσε τόσον μεγάλη γῆν καί κατοικοῦμεν τόσες χιλιάδες ἄνθρωποι, χορτάρια, βρύσες, ποταμούς, θάλασσαν, ὀψάρια, ἀέρα, νύχτα καί ἡμέραν, οὐρανόν, ἄστρα, ἥλιον, φεγγάριον. Μᾶς ἔκανε ἀνθρώπους καί ὄχι ζῶα· μᾶς ἔκαμεν εὐσεβεῖς χριστιανούς και ὄχι αἱρετικούς».
 
Μέγα πράγμα ο άνθρωπος
 
«Μᾶς ἔκαμεν ὁ πανάγαθος Θεός, ἀδελφοί μου, ἀνθρώπους καί δέν μᾶς ἔκαμεν ζῶα· μᾶς ἔκαμε τιμιωτέρους ἀπό ὅλον τόν κόσμον· μᾶς ἔδωκεν ὁ πανάγαθος Θεός, ἀδελφοί μου, τά μάτια, νά βλέπωμεν τόν οὐρανόν, τόν ἥλιον, τήν σελήνην καί τά ἄστρα καί νά λέγωμεν: Ὤ Θεέ μου, ἐάν ὁ ἥλιος, ὁποῦ εἶναι πλάσμα σου, εἶναι τόσον λαμπρός, ἀμή τό ἅγιόν σου ὄνομα, ὁποῦ εἶσαι ποιητής τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, ποιητής καί πλάστης, πόσον εἶσαι λαμπρότερος; Ὤ Θεέ μου, ἀξίωσόν με νά σέ ἀπολαύσω. Μᾶς ἔδωσεν, ἀδελφοί μου, τόν νοῦν εἰς τήν κεφαλήν μας, καί  εἶναι ὁ νοῦς μας ὡσάν μέσα εἰς ἕνα πιάτο, νά βάνωμεν ὅλα τά νοήματα τοῦ Εὐαγγελίου καί ὄχι νά βάνωμεν μύθους και φλυαρίσματα τῆς τέχνης τοῦ διαβόλου. Μᾶς ἔδωκε τά αὐτιά, νά ἀκούωμεν τήν θείαν Λειτουργίαν ὅπου ἱερουργεῖ ὁ ἱερεύς μέσα εἰς την Ἐκκλησίαν. Μᾶς ἔδωσε τό στόμα, νά δοξάζωμεν τόν Κύριόν μας, νά λέγωμεν τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, διά τῆς Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλέησόν μας καί συγχώρησόν μας τους ἁμαρτωλούς καί ἀναξίους δούλους σου», καί να ἐξομολογούμεθα μέ πίστιν καθαράν, καί νά μεταλαμβάνωμεν τά Ἄχραντα Μυστήρια μέ πίστιν καθαράν καί φόβον καί τρόμον».
Χριστιανική ανατροφή των παιδιών
«Νά κάμης μίαν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τοῦ Προδρόμου, νά ἔχεις καί τον ἅγιον τοῦ παιδιοῦ σου. Καί ὅταν τό παιδίον σηκώνεται ἀπό τόν ὕπνον καί σοῦ γυρεύει ψωμί, μήν τοῦ δίδης, μόνον νά πάρης τό ψωμί, νά τό βάλης ἐμπρός εἰς τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί νά τοῦ εἰπῆς: Ἐγώ, παιδί μου, δέν ἔχω ψωμί· ὁ Χριστός ἔχει. Σήκω νά κάμης τόν σταυρό σου, νά παρακαλέσωμεν τόν ἅγιόν σου νά παρακαλέσει τόν Χριστόν νά σοῦ τό δώση. Και ἔτσι τό παιδίον παρακινεῖται γιά τήν ἀγάπην τοῦ ψωμιοῦ καί, εὐθύς ὁποῦ ξυπνᾶ, τόν ἅγιόν του βλέπει. Βλέποντας τότε ὁ διάβολος τό παιδίον πώς ἔχει τήν ἐλπίδα του εἰς τόν Χριστόν καί εἰς τόν ἅγιόν του κατακαίεται καί φεύγει. Καί ἔτσι νά συνηθίζετε τά παιδιά σας, νά τά παιδεύετε ἀπό μικρά, διά νά συνηθίζουν εἰς τον καλόν δρόμον. Καί ἄν θέλης νά ζήση τό παιδίον, ἐγώ νά σε εἴπω πῶς νά κάμης· νά κάμης τοῦ παιδιοῦ σου ἕνα φόρεμα καί ἄλλο ἕνα ἐκείνου τοῦ πτωχοῦ παιδιοῦ· καί γιά τό χατήρι ἐκείνου τοῦ πτωχοῦ παιδιοῦ χαρίζει ὁ Θεός τήν ζωήν τοῦ παιδιοῦ σου».
Φιλοθέη Χ.Τ.
 
Πηγές:

Eλληνικά και Ορθόδοξα

Στιγμές και μνήμες

Related Posts
0 Comments

No Comment.