Απτόητοι ο πρόξενος της Τουρκίας Σαρνίτς, ο ψευτομουφτής Μέτε και τα υπόλοιπα όργανα της Άγκυρας, συνεχίζουν – δίχως καμμία αντίδραση – να περιφρονούν κάθε έννοια νομιμότητας στη Θράκη. Στις 16 Ιουνίου έγινε στον Εχίνο ακόμη μια εκδήλωση με διοργανωτή τον τουρκομουφτή Αχμέτ Μέτε και με τον Πρόξενο Μουσταφά Σάρνιτς να είναι πα(τ)ρών και επί σκηνής. Για την ακρίβεια διοργανώθηκε ποδοσφαιρικό τουρνουά και…διαγωνισμός απαγγελίας ποίησης. Φυσικά ακούγοντας για ¨ποίηση¨ δεν φαντάζομαι να σκεφτήκατε τίποτε όπως Σεφέρη, Ελύτη, Καβάφη-ή έστω Μεβλανά ή Γιουνούς Εμρέ-αφού είναι γνωστό το τι ενοοεί το τουρκικό ασκέρι με τον όρο αυτόν. Όμως πως νομιμοποιείται ο Τούρκος Πρόξενος Κομοτηνής να προσφωνεί δημόσια εκδήλωση όπου δεσπόζει το ανωτέρω εικονοζόμενο πανώ; Γράφει (με…κόκκινα γράμματα σε λευκό φόντο): ¨Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης-Μουφτεία Ξάνθης-5ο ποδοσφαιρικό τουρνουά των μαθημάτων Κορανίου-ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ¨!
Έχουμε λοιπόν τα παράνομα μαθήματα Κορανίου, μιας μουφτείας που παρανόμως ονομάζεται ¨Ξάνθης¨ (άλλος φέρει τον τίτλο αυτόν) και μία μειονότητα…τουρκική! Πόσες άλλες αποδείξεις χρειαζόμαστε για τον ρόλο ορισμένων και για να ξαποστείλουμε από την χώρα όσους περιφρονούν συστηματικά τη νομιμότητα στον τόπο μας;
Μια που ήδη όμως κάναμε λόγο και για το…ρεσιτάλ ποίησης στην ίδια εκδήλωση, δώστε τώρα βάση και στο κάτωθι νοσταλγικό ποίημα που βάλανε τα κοριτσάκια –νικήτρια ‘ηταν μια τσιγγανοπούλα από το Γκαζχανέ της Ξάνθης- να απαγγείλουν στη γιορτή που έγινε στον Εχίνο (εντός Ελλάδας δηλαδή) κι όπου πάλι μόνο ο ¨Αντιφωνητής¨ ήταν παρών από τα πλειονοτικά ΜΜΕ.
Ιστάνμπουλ
Είσαι στο τριαντάφυλο που μύρισε ο Πορθητής Σουλτάνος Μεμέτ
Επί αιώνες βρίσκεσαι στις καρδιές, στα τραγούδια, στην γλώσσα,
Είσαι στο χέρι που δείχνει τον Προφήτη
Χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να σμίξουν μαζί σου.
Είσαι η όμορφη των όμορφων, αγαπημένη μου Ιστάνμπουλ.
Σαν άλλος Ουλουμπατλί*, η καρδιά ακουμπά στα τείχη
Τρόπαια από την Μεδίνα, μπουμπούκια τριαντάφυλλα στο Εγιούπ
Με τα φώτα του Ακσεμετίν, σηκώθηκαν τα μυστικά πέπλα
Μπες στο νόημα, βρες την ψυχή σου εκεί
Οι άγιοι περιμένουν, τα χώματα σου Ιστάνμπουλ
Πάνω από τους επτά σου λόφους, βλέποντας τον κόσμο
Λεπτά λεπτά υψώνονται, τα πέτρινα μολύβια του Σινάν
Στο στόμα σου γεύτηκα σαν ποίημα την γλώσσα μου
Οι χαράκτες δούλεψαν, δεν μπορείς να σβηστείς να είσαι σίγουρη
Του μάστορα Γιαχγιά Κεμάλ, η αγάπη είσαι, αγία Ιστάνμπουλ.
Ο χρόνος είναι γαλάζιο νερό, από το Βόσπορο στάζει παρελθόν
Λαμπαδιάζουν οι φλόγες καθώς ο ήλιος βουλιάζει στο Σκούταρι
Διαβάζεται από τους τρούλους, στο πρόσωπο σου εκείνη η ιεροπρέπεια
Το Εμιργκάν πράσινο σμαράγδι, σιωπηλό τριαντάφυλο του Γκιούλχανε
Είσαι των καρδιών μας ο σουλτάνος, η πόλη των σουλτάνων, Ιστάνμπουλ.
*Πρόκειται για τον Οθωμανό εκείνον που, κατά την τουρκική παράδοση, ανέβηκε πρώτος στα τείχη της Πόλης το 1453. Αυτό θα πει να έχεις …πρότυπα στην ελληνική Θράκη του 21ου αιώνα!
«Αντιφωνητής», 1/7/2010
proxeneio-stop