Έχασα το νόημα.Χρόνια τώρα το ψάχνω.
Και έρχεσαι εσύ και μου λές:
“Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα σε χιονια,σε στολίδια.Μην τα ψάχνεις σε δώρα και χοντρούς Αη-Βασίληδες.Σε στολισμένα δέντρα,σε τσάντες φορτωμένες δώρα,σε κόκκινα σκουφάκια.Σε τραγούδια,πανηγύρια, τραπέζια γεμάτα φαγητά.
Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα γύρω σου. Δεν θα τα βρεις πουθενά. Γι’ αυτό η μελαγχολία σου.
Γι’ αυτό χάνεται η χαρά οταν τα φωτα σβήσουν.Όταν περάσουν οι γιορτές.
Τα Χριστούγεννα είναι μέσα σου.Στην καρδιά σου.Το δέντρο σου το στόλισες,την καρδιά σου την στόλισες;Την καθάρισες;Την ετοιμασες να δεχτεί τον Χριστό;
Ένιωσες το μύνημα της γέννησης Του; Το άγγελμα της σωτηρίας μας;
Την ελπίδα,την χαρά,την ενσαρκωση του Λόγου;
Γι’ αυτό σου λέω.
Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα μέσα στον κόσμο.Ψάξε τον Χριστό.Ψάξε την καρδιά σου.”
Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη!