Ακολουθούν οι μαρτυρίες του Πέρση Αλ- Μπιρουνί, […] ενός από τους μεγαλύτερους επιστήμονες του Ισλάμ […] (G. Sarton, Introduction to the History of Science), και του Γάλλου μοναχού Ριχάρδου του Ευλογημένου.
Ο Πέρσης Αλ- Μπιρουνί (1000 μ Χ).
Al Bīrūnī973- 1048
Μετάφραση στα ελληνικά από το αραβικό. «Σχετικά με το Σάββατο της Αναστάσεως λέγεται μια ιστορία η οποία εκπλήσσει τον ερευνητή των φυσικών επιστημών και η αιτία της οποίας είναι αδύνατον να αποκαλυφθεί. Εάν δεν υπήρχε ομοφωνία των αντιπάλων (του θαύματος) και δεν αναφέρανε ότι το είδαν και οι ίδιοι, και ακόμη εξέχοντες διδάσκαλοι και άλλοι άνθρωποι δεν τα μεταφέρανε στα συγγράμματά τους, κάποιος θα μπορούσε να μην έχει καμία εμπιστοσύνη. Εγώ το έχω μάθει από βιβλία και το έχω ακούσει από τον Al– Faraj ibn Salih της Βαγδάτης, ότι στο μέσον του Ναού της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ είναι λαξευμένος σε έναν βράχο ο τάφος του Χριστού, κατά τρόπο που περικλείεται από θόλο. Από πάνω υπερυψώνεται ένας μεγαλύτερος θόλος. Και γύρω από το βράχο υπάρχουν γαλαρίες. Από εκεί παρακολουθούν οι μουσουλμάνοι. Οι χριστιανοί, και όποιος άλλος έλθει εκείνη την ημέρα στον τόπο του Τάφου, ικετεύουν και επικαλούνται τον Θεό τον Ύψιστο από το μεσημέρι μέχρι και το βράδυ. Έρχονται ακόμη ο μουεζίνης του τζαμιού, ο επικεφαλής ιμάμης της προσευχής και ο εμίρης της πόλης, οι οποίοι κάθονται δίπλα από τον Τάφο. Μαζί τους φέρνουν λυχνάρια, που τα τοποθετούν επάνω, ενώ είναι ακόμη κλειδωμένος (ο Τάφος). Οι χριστιανοί εν τω μεταξύ έχουν ήδη σβηστά τα λυχνάρια και τις δάδες τους και αναμένουν, μέχρι που αντικρίζουν μια καθαρή λευκή φωτιά η οποία ανάβει μια κανδήλα. Από αυτή τη φωτιά ανάβουν τις κανδήλες μέσα το τζαμί και στις εκκλησίες. Εν συνεχεία γίνεται γραπτή αναφορά στους χαλίφες για την ώρα που κατήλθε η φλόγα. Από την ταχύτητα της έλευσης (της φλόγας) και αν ήταν κοντά στο μεσημέρι, συμπεραίνανε ότι το έτος θα είναι παραγωγικό. Εάν η έλευση καθυστερούσε προς το βράδυ και αργότερα, συμπεραίνανε ότι θα είναι μη παραγωγικό. Αυτός που με πληροφόρησε διηγείται ότι κάποιοι σουλτάνοι έβαλαν στη θέση του φιτιλιού ένα χάλκινο σύρμα για να μην ανάψει και να μην πραγματοποιηθεί αυτό (το θαύμα). Όταν όμως η φωτιά κατήλθε, άναψε ο χαλκός. Η έλευση εκείνη την ημέρα αυτής της ουράνιας φωτιάς, που επανέρχεται στον συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, γίνεται αφορμή να μένουμε έκπληκτοι».