Η ΒLU-114/Β είναι μία βόμβα ειδικού σκοπού για επίθεση στις υποδομές παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Μολονότι λίγα είναι γνωστά για το όπλο, έχει αναφερθεί ότι λειτουργεί διασπείροντας έναν αριθμό βομβίδων τα οποία με τη σειρά τους διασπείρουν έναν μεγάλο αριθμό νημάτων επεξεργασμένου άνθρακα (chemically treated carbon graphite filaments) τα οποία βραχυκυκλώνουν τον εξοπλισμό διανομής ηλεκτρικής ενέργειας όπως οι μετασχηματιστές και οι σταθμοί διανομής. Το όπλο αυτό μερικές φορές αναφέρεται και σαν «απαλή βόμβα» – “soft bomb” αφού οι επιδράσεις του περιορίζονται στη λειτουργία των σταθμών παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, με ελάχιστο ρίσκο για άλλες καταστροφής. Φέρεται από F-117 και χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στις 2 Μαΐου 1999 στη Σερβία.
ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΗΜΠ
Η σύγχρονη προσέγγιση στο σημερινό στρατηγικό πόλεμο αναφέρεται στο μοντέλο του IW (information warfare), με βασικό στόχο τα βασικά συστήματα επεξεργασίας της πληροφορίας του αντιπάλου. Δεν υπάρχει βέβαια ακόμα ανακοινώσιμο δόγμα για συστηματικό IW το οποίο να έχει δοκιμαστεί σε μάχη. Η σύγχρονη στρατηγική αεροπορική επίθεση είναι βασισμένη πάνω στο πρότυπο των πέντε δακτυλίων, το οποίο
Εικόνα 2. Η ηλεκτρονική βόμβα ΒLU-114/Β
προσδιορίζει πέντε κέντρα βαρύτητας. Αυτά είναι η ηγεσία κάθε έθνους και η υποστήριξη C4I (Συστήματα Διοικήσεως και Ελέγχου Πληροφοριών), η βασική οικονομική υποδομή, το δίκτυο μεταφοράς, ο πληθυσμός του και οι εμπόλεμες στρατιωτικές δυνάμεις (fielded military forces).
Τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον όλων των στοιχείων αυτού του μοντέλου, και έχουν ιδιαίτερα υψηλή απόδοση όταν εφαρμοσθούν εναντίον μίας υψηλά βιομηχανοποιημένης και γεωγραφικά συγκεντρωμένης αντίπαλης χώρας. Λόγω της επιλεκτικότητας που μπορεί να έχουν τα όπλα ΗΜΠ (περιορίζονται στους ηλεκτρονικούς στόχους / υποδομές), η αποδοχή της χρήσης τους είναι εύκολη υπόθεση και μειώνεται αρκετά η εσωτερική πολιτική πίεση που υφίστανται οι ηγεσίες των δημοκρατικών χωρών. Οι κρίσιμες για την εθνική ασφάλεια εγκαταστάσεις είναι αρκετά ευπαθείς στην καταστροφή ή στην αδρανοποίηση από ΗΜΠ, και στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό θα μπορούσε να συμπεριλάβει οποιοδήποτε σύστημα επεξεργασίας και μετάδοσης διαβαθμισμένης πληροφορίας.
Αν και το πιο δραστικό μέτρο ενάντια στις ηλεκτρομαγνητικές βόμβες είναι η καταστροφή τους πριν αφεθούν ή εκτοξευθούν, πρέπει να εξεταστεί τα ζητήματα που προκύπτουν από την αποτυχία της ενεργούς προστασίας, ενός πλήγματος. Το πλήγμα σε μία τέτοια περίπτωση μπορεί να επιφέρει την οριστική απώλεια των ηλεκτρονικών συστημάτων σε σημείο που μία τέτοια εγκατάσταση να καταστεί άχρηστη ή αναποτελεσματική και κατ’ επέκταση να καταρρεύσει το σύνολο των εξαρτημένων δραστηριοτήτων. Κάτι τέτοιο θα συμπαρέσυρε το σύνολο της αμυντικών ενεργειών σε καταστολή. Μία άλλη σημαντική πλευρά της ηλεκτρονικής καταστροφής των στόχων είναι η πιθανότητα προσβολής των στοχευμένων συστημάτων έτσι ώστε να προκληθούν σε αυτές βλάβες περιοδικού τύπου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί είτε εσκεμμένα, είτε να είναι το φυσικό αποτέλεσμα της ακτίνας δράσεως αυτών των όπλων.
Η ακτίνα δράσεως είναι αντιστρόφως ανάλογη με την απόσταση, δηλαδή όσο αυξάνεται η απόσταση από το σημειακό κέντρο που παράγεται ο ΗΜΠ τόσο μειώνεται η ενέργεια που υπάρχει στο χώρο. Τα συστήματα που θα προσβληθούν μετά από μία απόσταση μάλλον δεν θα καταστραφούν ολοκληρωτικά.
Εικόνα 3. Ισχυρή Βόμβα μικροκυμάτων ΜΚ.84
Αυτά τα σφάλματα θα δεσμεύσουν σημαντικούς πόρους σε ώρες για την επισκευή των συσκευών και θα μειώσουν παράλληλα την εμπιστοσύνη των χειριστών στην αξιοπιστία του εξοπλισμού τους. Μπορεί η επισκευή των συστημάτων που έχουν υποστεί την επίθεση να αποδειχθεί αντιοικονομική, και ως εκ τούτου να τεθούν οριστικά εκτός λειτουργίας, παρά τον σημαντικό χρόνο που δαπανήθηκε για την διάγνωση των προβλημάτων τους. Η παράμετρος της αντι-οικονομικότητας πρέπει να ληφθεί υποχρεωτικώς υπόψη προκειμένου να γίνει σωστός υπολογισμός σχετικά με την ανθεκτικότητα του ηλεκτρονικού εξοπλισμού σε μιας ηλεκτρομαγνητική επίθεση. Και αυτό διότι, η μερική ή ατελής προστασία μπορεί να προξενήσει περισσότερες δυσκολίες από ότι θα μπορούσε να επιλύσει.
Τα δίκτυα μεταφοράς φωνής, δεδομένων και υπηρεσιών θα πρέπει να παρέχουν τοπολογίες με επαρκείς πλεονασματικούς μηχανισμούς και μηχανισμούς επανάκαμψης (failover) που να επιτρέπουν τη λειτουργία με πολλαπλούς εφεδρικούς (inoperative) κόμβους ή συνδέσμους. Αυτό θα απαγορεύσει την αδρανοποίηση μεγάλων τμημάτων, εάν δεν πέσει το σύνολο του δικτύου με μία ή περισσότερες επιθέσεις.
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΥΣΚΕΥΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΩΝ ΠΑΛΜΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.
Αναφορικά με τις ηλεκτρονικές βόμβες και την παρεμφερή τεχνολογία στην Ελληνική επικράτεια, υπάρχει μία κατοχυρωμένη ευρεσιτεχνία στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας της Ελλάδας [2], αλλά και στον αντίστοιχο Ευρωπαικό Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας [3]. Η συγκεκριμένη τεχνολογία παραγωγής ισχυρού ΗΜΠ που έγινε από Έλληνα επιστήμονα, αφορά σχεδιασμό οπλικού συστήματος ικανού να παράγει ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς τεράστιας ισχύος και ηλεκτρικών φορτίων που στην αιχμή τους μπορούν να αγγίξουν ακόμη και δεκάδες εκατομμύρια Αμπέρ. Εκτιμάται ότι στην κορύφωση της συγκεκριμένης τεχνολογίας μπορεί να φθάσει και τα 10 -12.000.000 Ampere. Σε διάστημα δεκάτων του δευτερολέπτου μπορούν να δημιουργήσουν ηλεκτρομαγνητικό κυματισμό εντάσεως 100.000 Volt/m, ικανό να αχρηστεύσει ηλεκτρικά δίκτυα,
Εικόνα 4 Ιπτάμενο όπλο κατευθυνόμενης ενέργειας άγνωστης δράσης
τρισδιάστατους ανιχνευτές �σαρωτές (Radar), ηλεκτρονικά όργανα και κυκλώματα που χρησιμοποιούν ημιαγωγούς γερμανίου, πυριτίου και άλλων γνωστών προσμίξεων, υπολογιστικά συστήματα για επικοινωνίες, πλοήγηση, στοχοποίηση, αναγνώριση, επιτήρηση και πολλές άλλες χρήσεις, αλλά και την υπάρχουσα ηλεκτρική και τηλεπικοινωνιακή υποδομή και δίκτυα υπολογιστών, επανδρωμένα και μη αεροσκάφη, οπλικά συστήματα, ηλεκτρικά κυκλώματα αυτοκινήτων, πλωτών και υποβρύχιων μέσων, κέντρα διοικήσεως και ελέγχου, ηλεκτρικά σκεύη πάσης μορφής και γενικά ότι λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα, σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων, προκαλώντας τήξη στο χαλκό των καλωδιώσεων ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών δικτύων και συσκευών, καταστρέφοντας τα ηλεκτρονικά κυκλώματα λόγω της απορρόφησης ενέργειας που εκλύεται από την έκρηξη. Τονίζεται ότι η παραγωγή ηλεκτρομαγνητικού παλμού από το σύστημα αυτό είναι στιγμιαία, απαιτεί μικρό κόστος ανάπτυξης, μικρά ποσά ενέργειας και κοινά υλικά που είναι εύκολο να εξευρεθούν.
Εικόνα 5. Σχέδιο από το Ελληνικής σχεδίασης όπλο παραγωγής ισχυρού ΗΜΠ
Ο υψηλής συχνότητας παλμός στο φάσμα των μικροκυμάτων που παράγει το συγκεκριμένο σύστημα δημιουργίας ηλεκτρομαγνητικών παλμών μεγάλης ισχύος μπορεί να διαπεράσει σχισμές που παρουσιάζουν οι κλωβοί Φάραντάι (Faraday) σε συνδυασμό και με το φαινόμενο της “ετεροχρονισμένης συνέπειας του ηλεκτρομαγνητικού παλμού”, που αφορά την καθυστερημένη κατά 15 λεπτά μετά την πυροδότηση του συστήματος παραγωγής ηλεκτρομαγνητικών παλμών μεγάλης ισχύος (χρόνος που απαιτείται για να ατονήσουν τα μαγνητικά πεδία) μεταφορά των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που έχουν δημιουργηθεί μέσω της ηλεκτρικής και τηλεπικοινωνιακής υποδομής σε τυχόν υπάρχον δίκτυο στην περίπτωση προσβολής πόλεων ή στρατιωτικών εγκαταστάσεων ή οπλικών συστημάτων ή μέσων ή στρατιωτικών σχηματισμών, με συνέπεια τη μη κατ�ανάγκη κατεύθυνση του συστήματος παραγωγής ηλεκτρομαγνητικών παλμών μεγάλης ισχύος απ’ ευθείας στο στόχο, αλλά στόχευση σε κέντρα επικοινωνιών, σταθμούς διοικήσεως, εργοστάσια διανομής ηλεκτρικής ενέργειας για να παραλύσουν ολόκληρα συστήματα πόλεων, στρατοπέδων και εγκαταστάσεων. Διακόπτεται με αυτό τον τρόπο η ροή του ηλεκτρικού ρεύματος, οι τηλεφωνικές συνδέσεις, καταστρέφοντας συγχρόνως τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα συστήματα αεράμυνας, διοίκησης και ελέγχου και τα δίκτυά τους, έχοντας σαν αποτέλεσμα την ανάφλεξη λόγω υπερφόρτωσης όλων των ηλεκτρικών και τηλεφωνικών καλωδίων, ηλεκτρικών συσκευών που βρίσκονται σε ανθρώπινα χέρια, κινητών τηλεφώνων, συσσωρευτές συσκευών και πρόκληση απενεργοποίησης όλων των μηχανών και τον παροπλισμό οχημάτων, αρμάτων μάχης, ελικοπτέρων, αεροσκαφών, πλοίων επιφανείας, υποβρυχίων, αντιαεροπορικών συστημάτων, πυραύλων αέρος και θαλάσσης και άλλων οπλικών συστημάτων, μέσων και εγκαταστάσεων, λόγω υπερφόρτωσης.
Με τη χρήση της παραπάνω τεχνολογίας ακόμα και τα σύγχρονα επικοινωνιακά συστήματα κινητών κόμβων (στρατιωτικών προδιαγραφών) που φέρονται να διαθέτουν περιορισμένη αντοχή σε πλήγματα ηλεκτρονικών βομβών, καθίστανται αυτομάτως άχρηστα.
Ο ΗΜΠ από μόνος του δεν προκαλεί βλάβες υγείας σε ανθρώπους.
Με την χρήση του όπλου αυτού είναι δυνατός εκτός των άλλων ο ηλεκτρονικός αποκλεισμός λιμένων, η πλήρης εξουδετέρωση κάθε ηλεκτρικής υποδομής και επικοινωνιών εγκαταστάσεων, στρατοπέδων, μονάδων, οπλικών συστημάτων, πόλεων και μεγάλων εδαφικών περιοχών, η αποτελεσματική αεράμυνα του ενιαίου Ελλαδικού – Κυπριακού χώρου, η υλοποίηση χώρων καταστροφής μέσων του αντιπάλου σε αέρα, ξηρά, θάλασσα, κάτω από τη θάλασσα αλλά και το διάστημα.
Εικόνα 6. Τρόπος χρήσης τριών όπλων παραγωγής ισχυρού ΗΜΠ στο τακτικό πεδίο μάχης κατά χερσαίων και αεροπορικών μέσων. Καλύπτεται τρισδιάστατος θόλος σε ακτίνα 45 – 50 περίπου χιλιομέτρων πάνω από το έδαφος.
To σχετικά οικονομικό αυτό όπλο μπορεί να καταστρέψει σε εκατοστά του δευτερολέπτου οιοδήποτε μέσο (αγωγό) διαρέεται από ηλεκτρικό ρεύμα σε ακτίνα δεκάδων χιλιομέτρων. Κάθε σταθερός ή κινητός στόχος που υπάρχει ή κινείται σε αέρα, ξηρά, θάλασσα και κάτω από αυτή είναι άμεσα τρωτός σε όπλα παραγωγής ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού παλμού.
Η ύπαρξή της παραπάνω τεχνολογίας με προτεινόμενες τακτικές και τομείς χρήσης του όπλου έχουν αναφερθεί εγγράφως στο Ελληνικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής ’μυνας (ΓΕΕΘΑ), όπου και αναγνωρίσθηκαν [4] από τον αρμόδιο για τεχνολογικά θέματα κλάδο του, ευρισκόμενες ήδη στο στάδιο της αξιολόγησης.
Αναφορά στα ΜΜΕ έγινε από την Ελληνική τηλεόραση [5], από άρθρα του έντυπου περιοδικού τύπου [6 ] & [7], και το διεθνές διαδίκτυο ΙΝΤΕΡΝΕΤ [8] .
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τα όπλα που περιγράφονται στην παρούσα αναφορά δεν εμπορεύονται σε ευρεία κλίμακα, αλλά είτε είναι αποθηκευμένα ως απόρρητο στρατιωτικό υλικό, είτε βρίσκονται σε επίπεδο πειραματικού σταδίου. Οι προηγμένες τεχνολογικά χώρες έχουν κατασκευάσει τέτοια οπλικά συστήματα, τόσο για ενεργητική, όσο και παθητική δράση. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Γερμανία, η Αγγλία, η Αυστραλία καθώς και άλλα κράτη όπως η Σουηδία και το Ισραήλ έχουν ή αναπτύσσουν όπλα ΗΜΠ.
Ήδη έχει γίνει χρήση τέτοιων όπλων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Η χρήση τους για δολιοφθορές από τρομοκρατικές οργανώσεις θεωρούμε ότι θα εκδηλωθεί σύντομα στο εγγύς μέλλον. Σύντομα επίσης όπλα τέτοιας υφής θα περάσουν στα χέρια και άλλων, λιγότερο ισχυρών στρατιωτικά κρατών.
Η πολυδιαφημισμένη �μυντική Ασπίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) �δεν έχει εισέτι υλοποιηθεί μέχρι σήμερα, ούτε έγινε κάποια ενοποίηση αμυντικών μηχανισμών των κρατών μελών. Αν τα παραπάνω συνδυασθούν με το ακανθώδες πρόβλημα της Τουρκικής κατοχής τμήματος της Κύπρου και την διαρκή αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο από την υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, Τουρκία, θεωρούμε αβίαστα ότι, η προετοιμασία τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας για την περίπτωση πλήγματος από όπλα ΗΜΠ, είναι πλέον ορατή αναγκαιότητα.
Με δεδομένο το χαμηλό κόστος και την σχετική – για τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα – απλότητα κατασκευή τους, όπλα ΗΜΠ μπορούν εύκολα να γίνουν κτήμα μικρότερων κρατών αλλά και οργανώσεων.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναφορά θεωρούμε αβίαστα ότι κάποιος συγκεκριμένος, εξειδικευμένος, φορέας θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με τα όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας, τις ηλεκτρονικές βόμβες και άλλα παρεμφερή θέματα και να εισηγηθεί τη χάραξη μίας στρατηγικής για την ανάπτυξη αλλά και αντιμετώπιση αυτών στον ενιαίο και αδιαίρετο Ελληνοκυπριακό χώρο.
http://www.cgri.gr/ellhnvnaruro4.htm