Όπως παραδέχονται όλοι οι ευσεβείς επιστήμονες,ο Θεός δια αλλεπάλληλων εικόνων ως εν πανοράματι απεκάλυψεν εις τον Μωυσήν την περι δημιουργίας αλήθειαν.Έκαστην εικόνα,που έβλεπεν ο Μωυσής ,την εχαρακτήριζεν ως μιαν ημέραν.Οτι δε η λέξις ημέρα δεν χρσιμοποιείται υπο του Μωυσέως με την έννοιαν της διάρκειας 24 ωρών,όπως ημείς σήμερον εννοούμεν την ημέραν,αλλά ως περίοδος ετών μακρότατη,μας πείθουν οι εξης λόγοι:
1)Η ημέρα ως εικοσιτετράωρον χρονικόν διάστημα καθορίζεται από την ανατολήν του ηλίου.Αλλά ο ήλιος κατά την Μωσαικήν κοσμογονίαν επεφάνη μόλις την τέταρτην ημέραν.Επομένως προ αυτής δεν υπήρχε το μέσον καθορισμού των εικοσιτετράωρων ημερών.Η λέξις λοιπόν ημέρα δεν δύναται να σημαίνει ενταύθα σημερινάς ηλιακάς 24ωρους ημέρας.
2)Ενώ δια τας πρώτας εξ ημέρας ο Μωυσής επαναλαμβάνει στερεοτύπως «και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί ημέρα μια κ.τ.λ.» ,δια την έβδομην ημέραν δεν λέγει το αυτό,όπερ σημαίνει ότι η εσπέρα,το τέλος δηλαδη της εβδόμης δεν ήρθε ακόμα,και επομένως έβδομη ημέρα είναι η παρούσα περίοδος του κόσμου,την οποίαν διανύουμεν.Εφόσον δε η παρούσα έβδομη ημέρα αριθμεί πλήθος όχι μόνο 24ωρω νημερών,αλλά και ετών και αιώνων,κατ’αναλογίαν πρέπει να δεχτούμε ότι και αι εξ προηγηθείσαι ημέραι είναι περίοδοι μακραί ετών και αιώνων.
3)Ενίοτε η η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί την λέξην «ημέραν» ,δια να σημάνη χρονικήν περίοδον μεγάλην.Ούτω εις το Γεν.β’2,ενώ προηγουμένως ωμίλησε περι των εξ ημερών της δημιουργίας,ήδη και τας εξ ομού τας χαρακτηρίζει ως μιαν ημέραν.Επομένως αι ημέραι της Γενέσεως δεν είναι ημέραι ανθρώπου,αλλά ημέραι του Θεού «ενώπιον του οποίου «χίλια έτη ως ημέραν μιαν» (Β’Πέτρου Γ’8) λογίζονται.
Απο το βιβλίο
Η εξαήμερος δημιουργία