Αναδημοσίευση από http://www.imglyfadas.gr
Εισήγηση της κ. Ελένης Ανδρουλάκη στο Αντιαιρετικό Σεμινάριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, το Μάιο 2011
Να ξεκινήσουμε υπενθυμίζοντας τι είναι «Νέα Εποχή». Η «Νέα Εποχή» είναι μία αντιχριστιανική κίνηση, η οποία έχει τις ρίζες της στη Θεοσοφία, το Βουδισμό, τον Ινδουισμό, τον Ταοϊσμό και τον Αποκρυφισμό. Σύμφωνα με τα πιστεύω της «Νέας Εποχής» όλα τα πράγματα είναι αλληλοσυνδεόμενα, αλληλοεξαρτώμενα και πρέπει να θεωρούνται ολιστικά. Ο Θεός δεν είναι προσωπικός, αλλά είναι μια «Ενέργεια», ένα «Παγκόσμιο Πνεύμα», όλα είναι ένα (μονισμός), όλα είναι Θεός, κάθε πέτρα, κάθε φυτό (πανθεϊσμός), η φύση είναι Θεός, ο άνθρωπος είναι Θεός και μπορεί να αυτοπραγματωθεί, να πετύχει τα πάντα με τις υποτιθέμενες ανεξάντλητες δυνάμεις του μέσα του και να αυτοσωθεί ∙ όλες οι θρησκείες είναι ένα και το αυτό, διαφορετικοί δρόμοι προς το ίδιο αποτέλεσμα, οπότε μπορούμε να διαλέξουμε όποιο δρόμο και όποιο «θεό» θέλουμε και επομένως πρέπει να γίνουμε ανεκτικοί με τους ετερόθρησκους, πρέπει να αλλάξουμε τη συνειδητότητά μας και να αυτοβελτιωθούμε χρησιμοποιώντας γιόγκα, διαλογισμό, αποκρυφιστικές πρακτικές, ολιστική θεραπευτική, να πιστέψουμε στη μετενσάρκωση, να αποκτήσουμε «πλανητική συνείδηση». Η «Νέα Εποχή», εφεξής Ν.Ε., είναι μια κατεξοχήν ύπουλη κίνηση, διότι κινείται με τρόπο δυσδιάκριτο, συχνά χρησιμοποιώντας χριστιανικούς όρους με τρόπο εντελώς διαστρεβλωτικό, ώστε να παραπλανηθούν και οι πιστοί χριστιανοί.
Η Ν.Ε. έχει διεισδύσει σε όλους τους τομείς της ζωής και της κοινωνίας μας: την υγεία (εναλλακτικές θεραπείες), τις τέχνες (μουσικοθεραπεία, χοροθεραπεία, δραματοθεραπεία κλπ), την πολιτική (μία παγκόσμια διακυβέρνηση), την οικονομία (μία παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση), τη θρησκεία (μία παγκόσμια θρησκεία, το αποτέλεσμα της ενοποίησης των θρησκειών γιατί δήθεν όλες οι θρησκείες οδηγούν στο Θεό), τη διατροφή (διατροφή της Ν.Ε., ολιστική διατροφολογία, νηστειοθεραπεία), τη γεωργία (φυσικές καλλιέργειες Φουκουόκα που αποτελούν βουδιστική μέθοδο, βιοδυναμικές καλλιέργειες, permaculture ή μόνιμη καλλιέργεια), την άσκηση (γιόγκα, πιλάτες, πολεμικές τέχνες της Ανατολής), την ψυχαγωγία (αποκρυφισμός στην ψυχαγωγία) και στην παιδεία και εκπαίδευση.
Αυτό το τελευταίο πλοκάμι θα δούμε σήμερα και θα προσπαθήσουμε να αποκαλύψουμε πώς η Ν. Ε. συστηματικά και ύπουλα εμποτίζει τα παιδιά μας, εξ απαλών ονύχων, με τα επικίνδυνα δόγματά της. Σε ερωτηματολόγιο του Δικτύου Ολιστικής Εκπαίδευσης[1] ερωτώνται οι μαθητές αν γνωρίζουν κάποιους όρους και με βάση τις απαντήσεις τους κατατάσσονται σε ανθρώπους του 21ου αιώνα ή του 20ου ή του 19ου. Ο προοδευτικά σκεπτόμενος μαθητής, ο «αρχηγός της εποχής του», πρέπει να γνωρίζει μεταξύ άλλων το περιεχόμενο των όρων «ολιστικός, διαλογισμός, συναισθηματική νοημοσύνη, δημιουργικός οραματισμός, κίνημα ανθρώπινου δυναμικού, πολλαπλές νοημοσύνες, τσάκρα, κι ή τσι, συμπληρωματικές θεραπείες, συστήματα, γαία, βιοδυναμικός, permaculture» κλπ. Οι δε δάσκαλοι που είναι έτοιμοι για τον 21ο αιώνα πρέπει να γνωρίζουν επιπλέον τους όρους «βαθιά οικολογία, θεωρία της Γαίας, θεωρία συστημάτων, λεπτοφυής ενέργεια, υπερπροσωπικός, αέναες φιλοσοφίες» κ.α.[2]
Η εκπαίδευση της Ν.Ε., γνωστή ως ολιστική εκπαίδευση, βλέπει το παιδί ως «όλον», ως «ένα πνευματικό ον σε μια ευρύτερη πλανητική και συμπαντική οικολογία που εκτείνεται πέρα από τις κοινωνικές και πολιτικές πραγματικότητες»[3]. Η εκπαίδευση του νέου ανθρώπου γίνεται με βάση το ολιστικό μοντέλο παιδείας το οποίο βασίζεται στη λεγόμενη «αέναη φιλοσοφία»[4] ( perennial philosophy ), η οποία θεωρεί ότι όλα τα πράγματα είναι μέρος μιας αδιαίρετης ενότητας ή όλου, αλληλοσυνδέονται και η στενή σύνδεση αυτή επεκτείνεται και στον ανώτερο εαυτό μας που συνδέεται με το σύμπαν. Όλα συνδέονται με όλα. Για να δούμε όμως αυτή την ενότητα θεωρείται ότι πρέπει να καλλιεργήσουμε τη διαίσθησή μας και αυτό θα γίνει μέσω διαλογισμού. Η ολιστική εκπαίδευση επικεντρώνεται σε μια νέα πνευματικότητα όπου κυριαρχεί μεταξύ άλλων η σχετικοποίηση των αξιών, η υπερπροσωπική ψυχολογία, ο υπερτονισμός των συναισθημάτων, η έμφαση στη διεπιστημονικότητα, ο ανατολικός μυστικισμός, ύποπτες οικολογικές και ειρηνιστικές προσεγγίσεις, αποκρυφιστικές πρακτικές και αμφιλεγόμενες ψυχοθεραπευτικές πρακτικές, η επονομαζόμενη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση (βλ. ώθηση στη σεξουαλική διαστροφή), φιλοσοφίες που προωθούν την παγκοσμιοποίηση, εναλλακτικές παιδαγωγίες και άλλα πολλά που συνιστούν αυτό που ορίζεται ως «εκπαίδευση του όλου παιδιού». Με τα λόγια γνωστού ουμανιστή, «η μάχη για το μέλλον της ανθρωπότητας πρέπει να δοθεί και να κερδηθεί στις τάξεις των δημόσιων σχολείων από δασκάλους οι οποίοι ορθά αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ως προσηλυτιστές μιας νέας πίστης [μιας πίστης που αναγνωρίζει τη] θεϊκότητα σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα… η σχολική τάξη πρέπει να γίνει και θα γίνει πεδίο σύγκρουσης μεταξύ του παλαιού και του νέου, μεταξύ του πτώματος του Χριστιανισμού που σαπίζει, με όλα τα παρακείμενα κακά και τη δυστυχία, και της νέας πίστης[5]». Το παιδί λοιπόν πρέπει να εκπαιδευτεί δεχόμενο την πλύση εγκεφάλου της Ν.Ε. είτε από νεαρούς δασκάλους οι οποίοι εκπαιδεύονται ανάλογα στα Πανεπιστήμια σήμερα, είτε από μεγαλύτερους στην ηλικία δασκάλους οι οποίοι υποβάλλονται σε επανεκπαίδευση ώστε να οδηγηθούν στην αποδοχή της ιδεολογίας της Ν.Ε. στο όνομα του εκμοντερνισμού της διδακτικής τους πρακτικής [6].
Θα συνεχίσουμε με μια σύντομη ιστορική αναδρομή. Παρότι οι ρίζες εντοπίζονται παλαιότερα, ο όρος ολιστική εκπαίδευση εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1970. Τότε ένας απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, ο David Harris, ιδρυτής του «Συνδέσμου για την Ολιστική Υγεία» και της «Ομάδας Μαντάλα» και συνιδρυτής του «Κέντρου για τη Διερεύνηση του Ανθρώπινου Δυναμικού» άρχισε να ασχολείται με την εκπαίδευση του όλου ανθρώπου και να διοργανώνει συνέδρια Ολιστικής Υγείας. Το 1979 η «Ομάδα Μαντάλα» και το «Κέντρο για τη Διερεύνηση του Ανθρώπινου Δυναμικού» (που τώρα είχε το όνομα «Health Optimizing Institute») διοργάνωσαν το πρώτο συνέδριο Ολιστικής Εκπαίδευσης. Το συνέδριο είχε τον τίτλο «Νους: Εξέλιξη ή Επανάσταση;
Η εμφάνιση της Ολιστικής Εκπαίδευσης».
Η ιδέα διαδόθηκε γρήγορα και έτσι τη δεκαετία του 1990 είχαμε την έκδοση του πρώτου σχετικού βιβλίου με τίτλο «Το ολιστικό πρόγραμμα σπουδών» (Καναδάς, John Miller) και του περιοδικού «Επιθεώρηση Ολιστικής Εκπαίδευσης» (Αμερική, Ron Miller). Το 1993 στη Ρωσία «η Ανατολή συναντά τη Δύση». Επιστήμονες και ακαδημαϊκοί της τότε Σοβιετικής Ένωσης συναντώνται μυστικά με εσωτεριστές επιστήμονες και ακαδημαϊκούς από τη Δύση και μιλούν για την «Πλανητική Σύνθεση, την Παγκόσμια Συνεργασία, την δημιουργική χρήση των νέων επιστημών και τεχνολογιών, την Νέα Εκπαίδευση που θα βασίζεται πάνω στην Επιστήμη των Ορθών Ανθρώπινων Σχέσεων. Συζητούν για τη Σύνθεση μιας Νέας Παγκόσμιας Συνείδησης». Ένας από τους άξονες θεμάτων ήταν και η Εκπαίδευση στην Νέα Εποχή. Με αυτό ακριβώς τον τίτλο «Εκπαίδευση στην Νέα Εποχή» εμφανίστηκε το 1954 από τις εκδόσεις Lucis Press το πρώτο σχετικό σύγγραμμα της αποκρυφίστριας Αλίκης Μπείλυ (1880-1949). Η Μπέιλυ, μαθήτρια της ιδρύτριας της Θεοσοφικής Εταιρείας Μπλαβάτσκυ, ίδρυσε το 1920 την εκδοτική εταιρεία Lucifer Publishing Company (Lucifer σημαίνει Εωσφόρος), η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Lucis Press ∙ ίδρυσε επίσης και την οργάνωση Lucis Trust. Η οργάνωση της Μπέιλυ είχε στόχο να προωθήσει τις πεποιθήσεις «που έρχονται σε αντίθεση με τον υλισμό της επιστήμης και κάθε είδους δογματική θεολογία, ιδιαιτέρως δε με το Χριστιανισμό, τον οποίο θεωρούσε εξαιρετικά επικίνδυνο». Στο βιβλίο «Εκπαίδευση στη Νέα Εποχή» διαβάζουμε τις αποκαλύψεις του γνωστού ως «Θιβετανού»[7], του πνεύματος που υπαγόρευε τις διδασκαλίες του στη Μπέιλυ. Εκεί λοιπόν διαβάζουμε ότι «ο κύριος στόχος της εκπαίδευσης είναι η φώτιση»[8] -ο Βούδας, υποστηρίζει, πέτυχε τη φώτιση, αλλά ο Χριστός υπήρξε κατώτερος- και η καθοδήγηση του μαθητή στην «Ατραπό της Μύησης»[9]. Ο αληθινός παιδαγωγός, λέει η Μπέιλυ, ή μάλλον το πνεύμα-δαιμόνιο που της ομιλεί, «θα έπρεπε να εργάζεται με ενέργειες σε έναν κόσμο ενεργειών»[10]· η εκπαίδευση του μέλλοντος θα είναι διαφορετική, «ο διαλογισμός θα είναι μέρος των μαθημάτων»[11], «η γενική τάση της εκπαίδευσης του [παιδιού] θα είναι περισσότερο ψυχολογική από ό, τι στο παρελθόν»[12], θα υπάρξει «η αναγνώριση των δεδομένων της Εσωτέρας Αστρολογίας»[13] τα οποία θα καθοδηγούν το δάσκαλο ώστε να βοηθήσει το παιδί να «ανελιχθεί».
Άλλος στόχος της εκπαίδευσης του μέλλοντος, της Ν.Ε. είναι να γίνει το παιδί «πολίτης του κόσμου»[14], για αυτό τα παιδιά «θα διδάσκονται να σκέπτονται με όρους παγκόσμιας συνάφειας»[15] και, προσέξτε, λέει το πνεύμα μέσω της Μπέιλυ: «Έχω προτείνει να ξαναγραφούν τα σχολικά βιβλία με όρους ορθών ανθρώπινων σχέσεων [σημ. ορολογία θεοσοφίας] κι όχι απ’ τις τωρινές εθνικιστικές και χωριστικές σκοπιές»[16]. «Η ιδιότητα του πολίτη του κόσμου θα πρέπει να είναι ο στόχος των απανταχού φωτισμένων»[17]. Η παγκόσμια δημοκρατία και η Παγκόσμια Ενότητα (βλ. επερχόμενη παγκόσμια δικτατορία του Αντιχρίστου) «θα είναι γεγονός, [λέει η Μπέιλυ] όταν τα παιδιά του κόσμου διδαχτούν ότι οι θρησκευτικές διαφορές αποτελούν, κυρίως, ζήτημα τόπου γέννησης…θα μάθει [το παιδί] ότι οι θρησκευτικές διαφορές είναι, κυρίως, το αποτέλεσμα των ανθρώπινων ερίδων για τις ανθρώπινες ερμηνείες της αλήθειας. Έτσι, σταδιακά, οι έριδες και οι διαφορές μας θα εκλείψουν και η ιδέα της Μίας Ανθρωπότητας θα πάρει τη θέση τους»[18]. Και για να επιτευχθούν όλα αυτά ο παιδαγωγός του μέλλοντος, μας λέει, «θα πρέπει να είναι περισσότερο ένας εκπαιδευμένος ψυχολόγος»[19]. Ποια, λοιπόν, θα είναι η φύση των νέων «εκπαιδευτικών συστημάτων της Υδροχοϊκής Εποχής»[20] [της δικής μας, δηλαδή]; «Τρεις επιστήμες θα κυριαρχήσουν, τελικά, στο πεδίο της εκπαίδευσης της Νέας Εποχής»[21]: 1. Η Επιστήμη της Αντακάρανα 2. Η Επιστήμη της Υπηρεσίας και 3. Η Επιστήμη του Διαλογισμού. Ο διαλογισμός «αποτελεί μια απ’ τις κύριες τεχνικές δόμησης και θα κυριαρχήσει, τελικά, στις νέες εκπαιδευτικές μεθόδους στα σχολεία και στα κολλέγια»[22]. Και ο Θιβετανός, το πνεύμα, καταλήγει «Ένας νέος κύκλος εμπειρίας, ψυχολογικής ανάπτυξης και νέων εκπαιδευτικών διαδικασιών επέκειται.[23] Πράγματι, σύμφωνα με άλλο εξέχον μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας, τον Charles Leadbeater (1854-1934), «στην προετοιμασία που πρέπει να κάνουμε για την έλευση του Παγκόσμιου Δασκάλου, κανένα κομμάτι δεν είναι πιο σημαντικό από την εκπαίδευση των παιδιών»[24]. Ο Leadbeater παραθέτει τα χαρακτηριστικά που θα χρειαστεί ο Παγκόσμιος Δάσκαλος όταν Αυτός θα έλθει, χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχουν οι οπαδοί του για να μπορέσουν να εφαρμόσουν τις εντολές του. Και επισημαίνει ότι για να τον υπηρετήσουν τα αγόρια και τα κορίτσια του σήμερα, θα χρειαστούν κατάλληλη εκπαίδευση[25].
Η Λούσις Τραστ που ίδρυσε η Μπέιλυ το 1922 παρουσιάζεται και δρα ως μη κερδοσκοπικό, εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο μάλιστα αποτελεί από το 1989 και συμβουλευτικό όργανο του συμβουλίου του ΟΗΕ. Μαζί με άλλες[26] δραστηριότητες, η Λούσις Τραστ καθοδηγεί και μια δραστηριότητα που ονομάζεται «Τα Τρίγωνα στην Εκπαίδευση», η οποία έβαλε τις βάσεις της Νέας Εκπαίδευσης. Τα Τρίγωνα στην Εκπαίδευση είναι, σύμφωνα με τη Μπέιλυ, τμήμα της εργασίας της «Νέας Ομάδας Εκπαιδευτών της Ψυχής» («New Group of Soul Educators»). Αυτή η Ομάδα πειθήνιων εργατών και υπηρετών του Λόγου (όπου Λόγος σημαίνει εδώ: οι αποκαλύψεις πνευμάτων και λοιπές αποκρυφιστικές διδασκαλίες), έχει στόχο τη «διάδοση και έκφραση των ενεργειών της Ψυχής στο χώρο της εκπαίδευσης»[27] (Δελτίο Τριγώνων 2006). Ψυχή είναι η Υπερψυχή[28] (το υπέρτατο πνεύμα). Τα Τρίγωνα στην Εκπαίδευση αποτελούν «ένα μοναδικό δίκτυο μέσα στην παγκόσμια ομάδα πνευματικά προσανατολισμένων και ολιστικών δασκάλων, ένα δίκτυο ικανό για τρομερή και διαρκή παγκόσμια υπηρεσία»[29]. Η υπηρεσία αυτή έχει στόχο να βοηθήσει στην προετοιμασία για την επανεμφάνιση «του Χριστού» και από το 1999 έχει δημιουργηθεί ένα διεθνές Δίκτυο ομίλων και ομάδων ( World Service Intergroup ) που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Σε Δελτίο των Τριγώνων (του 2006) που κυκλοφορεί και στα Ελληνικά διαβάζουμε για τη σημασία της ενότητας στην ποικιλία, για την οικολογία του βάθους (ή βαθιά οικολογία), για «τη Γαία, τη σπειροειδή δυναμική, τη γεφύρωση της Ανατολικής φιλοσοφικής και δυτικής Επιστημονικής σκέψης, για διαθρησκειακές πρωτοβουλίες, την αύξηση της τάσης προς την ιδέα μίας διεθνούς κοινότητας, για την εκπαίδευση που γίνεται αυτό που είναι αληθινά, ένας διαλογισμός πάνω στη ζωή»[30]. Τα τελευταία χρόνια τα Τρίγωνα στην Εκπαίδευση διοργάνωσαν αρκετά διεθνή συνέδρια σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο με θέμα την «Ψυχή στην Εκπαίδευση». Στο διεθνές συνέδριο που έγινε το 2000 στην Νεοποχίτικη κοινότητα Findhorn στη Σκωτία, υπό την αιγίδα της Unesco, συζητήθηκαν τα εναλλακτικά σχολεία, η Εκπαίδευση της Ειρήνης κ.α. και εκδόθηκε η «Διακήρυξη για την Ψυχή στην Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα». Εκεί εγκαινιάστηκε ένα παγκόσμιο πρόγραμμα για την εκπαίδευση της Ψυχής για να εφαρμοστεί από παιδαγωγούς σε κάθε χώρα με το όνομα «Παγκόσμιο Πρόγραμμα για την Εκπαίδευση της Ψυχής». Τη στήριξή τους στη Διακήρυξη αυτή εξέφρασαν πρώτοι οι Θεοσόφοι της Αμερικής, οι Μπράχμα Κουμάρις και διάφορες ενώσεις για την προώθηση της Ειρήνης. Θα πρέπει ήδη να έγινε σαφές ότι η Λούσις Τραστ της Μπέιλυ προωθεί την αναγκαία για την επικράτηση της νέας τάξης πραγμάτων, ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης. Η Νεοεποχίτικη εκπαίδευση συχνά προσδιορίζεται και με τους όρους: παγκόσμια (δηλ. παγκοσμιοποιημένη) εκπαίδευση, πολυ-πολιτισμική εκπαίδευση, εκπαίδευση της ειρήνης, πλανητική εκπαίδευση κτλ. Συχνά γίνεται λόγος για το πλαίσιο για μια πλανητική εκπαίδευση (World Core Curriculum).
Το πλαίσιο για μια πλανητική εκπαίδευση ( World Core Curriculum ) αποτελεί δημιούργημα του Robert Muller και, όπως μας λέει ο ίδιος, είναι βασισμένο στις διδασκαλίες της Μπέιλυ, όπως υπαγορεύτηκαν από το πνεύμα Θιβετανός[31]. Ο Robert Muller (1923-2010) διετέλεσε βοηθός γενικός γραμματέας του Ο.Η.Ε. και η αποκρυφιστική έμπνευσή του έχει εισέλθει από τη δεκαετία του 1990 ως βάση για τη διδασκαλία σε πολλά σχολεία στην Αμερική και σε άλλες χώρες και τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Ο στόχος του προγράμματος είναι να «κατηχήσει» τα παιδιά στην έννοια του παγκόσμιου, του πλανητικού πολίτη και να τα προετοιμάσει για την επερχόμενη νέα παγκόσμια τάξη και τη νέα παγκόσμια θρησκεία. Ο Robert Muller ξεκίνησε το 1975 την προσπάθειά του, η οποία προωθήθηκε από την Ουνέσκο· το 1979 δημιουργήθηκε στο Τέξας το πρώτο σχολείο Robert Muller βασισμένο στο World Core Curriculum και το 1985 δημοσιεύτηκε το πρώτο βιβλίο του με τίτλο «Η Νέα Γένεση: Διαμορφώνοντας μια Παγκόσμια Πνευματικότητα» όπου και καταγράφεται το όραμά του για το πλαίσιο μιας πλανητικής παιδείας, τονίζοντας την ανάγκη επανένωσης της ανθρωπότητας με το θείο, με τη Γη, είτε αυτή ονομάζεται Μπράχμα, είτε Θεός, γιατί δεν υπάρχει, λέει, διαφορά μεταξύ της Γης και του θείου Το 1989 του απονέμεται από την Ουνέσκο το βραβείο για την εκπαίδευση για την Ειρήνη[32].
Το 1990 η Ουνέσκο μαζί με τη Γιούνισεφ και άλλους διεθνείς οργανισμούς οργάνωσαν το «Παγκόσμιο Συνέδριο για την Εκπαίδευση για όλους», όπου αντιπρόσωποι από 155 χώρες, εμπνευσμένοι από το πλαίσιο για την πλανητική εκπαίδευση σχεδίασαν εκπαιδευτικές πολιτικές προς εφαρμογή σε όλο τον κόσμο. Το 1997 ο Robert Muller παρουσίασε το πλαίσιο για την πλανητική εκπαίδευση, δηλαδή τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες της Μπέιλυ, σε ένα συνέδριο νεολαίας για την ιδιότητα του παγκόσμιου πολίτη στον Καναδά. Μεταξύ άλλων ανέφερε για τον υπερπληθυσμό της γης, παρότρυνε τους νέους να προσπαθήσουν να πείσουν τους ανθρώπους τους να μειώσουν τον αριθμό γεννήσεων και τόνισε ότι η νέα γενιά που βρισκόταν στο συνέδριο θα έπρεπε να αναγκάσει τον κόσμο να αγκαλιάσει τη «Μητέρα Γη». Το συνέδριο της νεολαίας κατέληξε με προτάσεις για την προώθηση της παγκοσμιοποίησης και την εξάλειψη προκαταλήψεων για τη φυλή, το έθνος, τη θρησκεία κλπ και για τη δημιουργία ενός Διαθρησκειακού συμβουλίου με αντιπροσώπους από όλες τις θρησκείες να έρχονται στα σχολεία για να προάγουν την ειρήνη.
Έτσι δημιουργήθηκε ένας νέος οργανισμός με το όνομα «Ενωμένες Θρησκείες» ( United Religions Initiative / URI ), ένα διαθρησκειακό δίκτυο που δραστηριοποιείται σε 78 χώρες. Η φιλοσοφία και τα σχολεία Robert Muller, γνωστά και ως Σχολεία Ειρήνης ΟΗΕ, όπου ο μαθητής μαθαίνει να βλέπει τον εαυτό του ως αναπόσπαστο μέρος του Σύμπαντος, ως «Συμπαντική Μονάδα», ένα με όλη την ανθρωπότητα, προωθούνται στην Ελλάδα από μια μη κυβερνητική οργάνωση, μη κερδοσκοπική εταιρεία εκπαιδευτικού χαρακτήρα με έδρα το Βόλο. Η ΜΚΟ αυτή, που συνδέεται με το «Ινστιτούτο Παγκόσμιας Εκπαίδευσης», ιδρύθηκε το 2010 και έχει στόχο την καλλιέργεια μιας Παιδείας Ειρήνης ώστε να δημιουργηθεί συνείδηση Ενότητας της Ανθρωπότητας με την φύση, συνείδηση πλανητικού πολιτισμού Σοφίας, μιας παγκόσμιας οικονομίας υποστηρικτικής ανάπτυξης κλπ. Η «Ομάδα Παιδείας των Robert Muller σχολείων Αθήνας» διοργανώνει σεμινάρια για την πλανητική παιδεία για εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων. Το 2000 το πλαίσιο για μια πλανητική εκπαίδευση παρουσιάστηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου διεξήχθη σχετικό εργαστήριο με τίτλο «Παγκόσμια Παιδεία». Εξέλιξη της πλανητικής παιδείας του Muller αποτελεί και το σύστημα Balanced Beginnings (ισορροπημένες αρχές ή ισορροπημένα πρώτα βήματα), ένα πρόγραμμα για μωρά από την 7η εβδομάδα της κύησης ως την ηλικία των 3 ετών και για παιδάκια από 3-6 ετών. Το Balanced Beginnings ήρθε στην Ελλάδα το 1999 από έναν εκπαιδευτή της Ελληνικής Εταιρείας Εσωτέρας Θεραπευτικής και μέλος του διεθνούς πυρήνα εκπαίδευσης των σχολείων Robert Muller. Διοργανώνονται σεμινάρια για νηπιαγωγούς, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, μαίες, γονείς τα οποία γίνονται σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, δήμους, νοσοκομεία, εναλλακτικά φεστιβάλ σε Αθήνα, Αττική, Λάρισα, Καρδίτσα, Βόλο, Σέρρες, Κρήτη κλπ. Το σύστημα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία και την ορολογία που χρησιμοποιείται, βασίζεται στον αποκρυφισμό και εφαρμόζεται ήδη σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και νηπιαγωγεία.
Εκτός από τα σχολεία Robert Muller, υπάρχουν και άλλα εναλλακτικά σχολεία. Τα γνωστότερα είναι τα σχολεία Waldorf/Steiner (1919), Montessori και Damanhur. Τα σχολεία που φέρουν το όνομα Waldorf ή Steiner αποτελούν εφαρμογή στο χώρο της παιδαγωγίας της ανθρωποσοφικής φιλοσοφίας του Steiner. Η ανθρωποσοφία, υπενθυμίζουμε, είναι νεοποχίτικη κίνηση που εντάσσεται στο χώρο του αποκρυφισμού. Οι δάσκαλοι αυτών των σχολείων έχουν εκπαιδευτεί μελετώντας την αποκρυφιστική φιλοσοφία του Steiner, φιλοσοφία που στηρίζεται στην πίστη στο κάρμα, τη μετενσάρκωση, το αστρικό σώμα, το αιθερικό σώμα[33] κλπ. Ο στόχος τους είναι να διδάξουν στα παιδιά τους «ρυθμούς της ζωής», έτσι ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν, όπως λένε, μια εσωτερική ισορροπία που θα τα προετοιμάσει για να δημιουργήσουν μια ζωή με εξωτερική ισορροπία[34]. Κυρίαρχη θέση στα μαθήματα κατέχει η λεγόμενη «ευρυθμία», μια αποκρυφιστική πρακτική. Τα τελευταία χρόνια γίνονται στην Ελλάδα προσπάθειες να οργανωθούν και να λειτουργήσουν νηπιαγωγεία Steiner και μέσω ιστοσελίδων που απευθύνονται σε γονείς γίνεται προσπάθεια προώθησης της ανθρωποσοφίας, αλλά και των εναλλακτικών σχολείων γενικώτερα.
Τα σχολεία Μοντεσσόρι βασίζονται στο μοντεσσοριανό σύστημα εκπαίδευσης δημιουργήθηκε από την Μαρία Μοντεσσόρι (1870-1952), Ιταλίδα γιατρό και παιδαγωγό που κάποια στιγμή συνδέθηκε με τη Θεοσοφική Εταιρεία. Η Μοντεσσόρι έζησε 7 χρόνια στην Ινδία, ως φιλοξενούμενη της Θεοσοφικής Εταιρείας η οποία χρηματοδότησε την εργασία της εκεί[35] και εξέδωσε κάποια από τα βιβλία της. Η Μοντεσσόρι μιλούσε για την ύπαρξη ενός «συμπαντικού σχεδίου», για την αγάπη που είναι «δώρο της Παγκόσμιας Συνειδητότητας», έγραφε ότι «ο άνθρωπος είναι μια από τις μεγάλες συμπαντικές δυνάμεις» και ότι «μέσα στο παιδί βρίσκεται μια κρυμμένη συμπαντική ενέργεια»[36]. Έχουμε, έγραφε, «την ελπίδα σε μια νέα ανθρωπότητα που θα προέλθει από τη νέα εκπαίδευση, μια εκπαίδευση που είναι συνεργασία ανθρώπου και σύμπαντος»[37]. Πρότεινε μία «συμπαντική εκπαίδευση», τόνιζε ότι «δημιουργηθήκαμε για να εξελίξουμε το σύμπαν», ότι όλα αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους κ.α. που έκαναν κάποιους μελετητές να χαρακτηρίσουν το Μοντεσσοριανό σύστημα «μία νέα θρησκεία».
Ένα παράδειγμα εφαρμογής της μεθόδου, αποτελεί το σχολείο Μοντεσσόρι στην Ινδία (1959) το οποίο έχει όλα τα χαρακτηριστικά που μας προβληματίζουν από χριστιανικής σκοπιάς: «εκπαίδευση που περιστρέφεται γύρω από τους δύο πόλους της θεϊκότητας και της οικουμενικότητας», τελετή προσευχής από όλες τις θρησκείες, τα παιδιά μαθαίνουν να εργάζονται για την παγκόσμια ειρήνη, διδάσκονται την ανεκτικότητα και τη μη-βία, καθώς και το ότι ο Χριστός είναι ένας θεϊκός δάσκαλος, στο ίδιο επίπεδο με το Βούδα, τον Κρίσνα κλπ[38].
Το σχολείο D amanhur (1985) στην Ιταλία παρέχει «ολιστική εκπαίδευση από την ηλικία των 6 μηνών ως την ηλικία των 14 ετών»[39]. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο Damanhur ανήκουν στην οικοκοινότητα Damanhur[40] (1975), ένα διεθνές κέντρο «πνευματικής έρευνας» που προωθεί την οικολογία, την παγκόσμια πνευματικότητα, την παγκόσμια ειρήνη, τις εναλλακτικές, αποκρυφιστικές θεραπείες κ.α. Μέχρι στιγμής τα εναλλακτικά σχολεία στην Ελλάδα αδυνατούν να ενταχθούν στο νομικό πλαίσιο, για αυτό και οι ομάδες που τα προωθούν ξεκίνησαν πέρσι τη συλλογή υπογραφών και υπέβαλαν αίτημα στην υπουργό, ζητώντας τη θεσμοθέτηση κανόνων που να επιτρέπουν τη λειτουργία σχολείων εναλλακτικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες.
Άλλο παράδειγμα εναλλακτικής εκπαίδευσης αποτελούν τα σχολεία Κρισναμούρτι, που είναι βασισμένα στις διδασκαλίες του Ινδού γκουρού Κρισναμούρτι και λειτουργούν στην Ινδία, στην Αγγλία και την Αμερική. Ο Κρισναμούρτι έγραφε ότι τα σχολεία υπάρχουν για να φτάσει ο άνθρωπος στη φώτιση. Αναφέρουμε, ακόμη, το πανεπιστήμιο Μαχαρίσι, το οποίο ιδρύθηκε το 1971 από τον Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι (1917-2008). Το πανεπιστήμιο αυτό παρέχει «ολιστική εκπαίδευση, βασισμένη στη συνειδητότητα, την αυτογνωσία και τον υπερβατικό διαλογισμό». Εκεί οι φοιτητές σπουδάζουν κανονικά γνωστικά αντικείμενα (μαθηματικά, υπολογιστές κλπ), κάνοντας γιόγκα, τρεφόμενοι με οργανικά, χορτοφαγικά γεύματα κλπ. Σπουδάζουν όμως και αυτά που μόνο εκείνοι ονομάζουν επιστήμη, δηλαδή Βεδική Επιστήμη, αγιουρβέδα κ.α. Τέλος, υπάρχουν τα σχολεία του ιδρύματος Art of Living (ιδρύθηκε το 1982) του γκουρού Sri Sri Ravi Shankar. Τα σχολεία αυτά, που παρουσιάζονται ως «διεθνής πρωτοβουλία για την εκπαίδευση στις Αξίες», περιλαμβάνουν σχολεία για νήπια αλλά και δημοτικά και γυμνάσια και ένα πανεπιστήμιο. Στόχο τους έχουν την εκπαίδευση στην πνευματικότητα και στις «Ανθρώπινες Αξίες». Το θέμα της διδασκαλίας στις ανθρώπινες αξίες είναι πολύ σημαντικό, διότι ενώ ακούγεται ωραίο, εντούτοις έχει υπόβαθρο που μας προβληματίζει. Οι Ανθρώπινες Αξίες προωθούνται από την κίνηση του γκουρού Σάτυα Σάι Μπάμπα, η οποία είναι στις ομάδες της Ζ’ Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας και μάλιστα έχει χαρακτηριστεί και από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ως σέκτα. Ο Σάι Μπάμπα είχε θεσπίσει την Εκπαίδευση Σάτυα Σάι στις Ανθρώπινες Αξίες, ως μία από τις βασικές δραστηριότητες του οργανισμού Σάτυα Σάι. Οι πέντε ανθρώπινες αξίες που κήρυττε ο Σάι Μπάμπα είναι οι: η αγάπη, η αλήθεια, η ειρήνη, η μη-βία και η αρετή. Το περιεχόμενο των όρων αυτών, όπως χρησιμοποιούνται στην κίνηση του Σάι Μπάμπα και στο χώρο των ανατολικών θρησκειών, είναι διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε στο Χριστιανισμό.
Για παράδειγμα όταν στο βουδισμό και τον ινδουισμό λένε «μη-βία», εννοούν -μεταξύ άλλων- αποχή από το κρέας και την αποφυγή δημιουργίας πόνου στους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά, για το λόγο ότι αυτά σε φορτώνουν με αρνητικό κάρμα και κυρίως διότι, αν σκοτώσεις ένα ζώο ή ένα έντομο, αυτό σημαίνει ότι εμποδίζεις την πνευματική του πρόοδο και εξέλιξη. Η «αρετή» σημαίνει για αυτούς, την ορθή συμπεριφορά, που είναι γνωστή ως dharma και αποτελεί πνευματικό μονοπάτι. Ο Ελληνικός Οργανισμός Σάτυα Σάι Μπάμπα διοργανώνει διάφορα σεμινάρια με θέμα τις Ανθρώπινες Αξίες και πώς αυτές μπορούν να εφαρμοστούν στη ζωή μας. Στα σχολεία, σε ομάδες εκπαιδευτικών και σε διάφορες ομάδες παιδιών και ενηλίκων, εργαστήρια για τις ανθρώπινες αξίες γίνονται από ομάδα με το όνομα Σπείρα η οποία, όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της, «σχεδιάζει και υλοποιεί προγράμματα για παιδιά και ενήλικες για τις ανθρώπινες αξίες και την ολιστική εκπαίδευση». Η ομάδα διοργανώνει και ημερίδες σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων με «πνευματικές ασκήσεις σώματος, μάντρας, ρέικι για μυημένους και αμύητους». Το Διεθνές Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Σάι Μπάμπα, το οποίο προωθεί την εκπαίδευση στις ανθρώπινες αξίες σε εκατοντάδες χώρες σε όλο τον κόσμο, έχει εκδώσει σχετικά βιβλία τα οποία κυκλοφορούν και στα Ελληνικά. Στο βιβλίο με τίτλο «Εκπαίδευση στις Ανθρώπινες Αξίες» διαβάζουμε για την επίτευξη των αξιών μέσω του διαλογισμού και της βίωσης της ενότητας με όλα τα πλάσματα («δεν υπάρχει πια ξεχωριστό «εσύ» κι «εγώ». Υπάρχει μόνο η ενότητα»). Μαθαίνουμε πώς γίνεται ο διαλογισμός, προτείνονται συγκεκριμένοι διαλογισμοί για εκπαιδευτικούς και γονείς που καθοδηγούν παιδιά και υποστηρίζεται ότι ο διαλογισμός βοηθά, τάχα, τα παιδιά να βελτιώσουν τη συμπεριφορά και τις σχολικές επιδόσεις τους.
Στο βιβλίο «Η Ένταξη των Ανθρώπινων Αξιών σε Σχολικά Μαθήματα και Δραστηριότητες» διαβάζουμε πάλι για εφαρμογή διαλογισμού και θετικής σκέψης, για την «ενότητα στην ποικιλομορφία», για το ότι είμαστε όλοι «αλληλοεξαρτώμενοι και αλληλοσυσχετιζόμενοι», για το «οικουμενικό καλό» και άλλες ανατολικοθρησκευτικές φιλοσοφίες. «Ο σκοπός της εκπαίδευσης Σάτυα Σάι στις Ανθρώπινες Αξίες», επισημαίνεται στην εισαγωγή του βιβλίου, είναι «να βοηθήσει τους δασκάλους να χρησιμοποιούν όποιο θέμα διδάσκουν για να εντυπώσουν στο νου των μαθητών» τις συγκεκριμένες αξίες. Έτσι, παρουσιάζονται τρόποι ένταξης των ανθρώπινων αξιών στα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες, στην Ιστορία, τη Γεωγραφία, τη Γλώσσα, στα καλλιτεχνικά μαθήματα, σε εκπαιδευτικά παιχνίδια και πειράματα, καθώς και σε σχολικές δραστηριότητες εκτός μαθημάτων. Στα σχολεία μας οι Ανθρώπινες Αξίες έχουν εισαχθεί επίσημα διαμέσου του Λώτινου Ήλιου. Ο Λώτινος Ήλιος, που δηλώνει ότι είναι «Εταιρεία Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων», παρουσιάζει στα σχολεία θεατρικές παραστάσεις και εκδίδει βιβλία και διμηνιαίο περιοδικό για τα παιδιά. Οι παραστάσεις και το περιοδικό φέρουν επίσημη έγκριση του υπουργείου Παιδείας για τους μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης όλης της χώρας. Οι παραστάσεις και οι εκδόσεις του Λώτινου Ήλιου, όπως διαβάζουμε σε ένα από τα βιβλία τους, παρουσιάζουν τα μηνύματα του Σάτυα Σάι Μπάμπα. Εξάλλου το περιοδικό έχει τον τίτλο «Ανθρώπινες Αξίες» και παρουσιάζει με πολύ ελκυστικό τρόπο τις 5 ανθρώπινες αξίες που αναλύσαμε προηγουμένως. Τα τελευταία χρόνια ο Λώτινος Ήλιος δίνει παράσταση για τα σχολεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των Χανίων και του Ηρακλείου με τίτλο «Το Τραγούδι της Γης». Η παράσταση διαφημίζεται ως «οικολογική θεατρική παράσταση για παιδιά», με στόχο «να αφυπνίσει την οικολογική τους συνείδηση».
Σε μια εντυπωσιακή παράσταση, τα παιδιά διδάσκονται για «τη Μητέρα Γη», για τη δημιουργία προβλημάτων μόλις «οι άνθρωποι έπαψαν να σέβονται τη Γη και να την τιμούν σαν την μεγάλη τους Μητέρα», κ.α. Στα παιδιά που παρακολουθούν την παράσταση δίδεται ως δώρο ειδική έκδοση του περιοδικού «Ανθρώπινες Αξίες», εγκεκριμένη από το Υπουργείο Παιδείας. Ο Λώτινος Ήλιος διοργανώνει επίσης, μέσα στο σχολικό χώρο, βιωματικά εργαστήρια για μαθητές, αλλά και βιωματικά εργαστήρια για δασκάλους στην Αθήνα σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στο ΤΕΙ Λάρισας και στην Κύπρο σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου. Χαρακτηριστικό της σύγχυσης που επικρατεί είναι ότι το Νοέμβριο ο Λώτινος Ήλιος διαφημίστηκε και από το σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η άγνοια του παρουσιαστή οδήγησε στη διαφήμιση της θεατρικής παράστασης και των ανθρώπινων αξιών και εκλήθησαν και παιδιά να παρακολουθήσουν την παράσταση για τη «Μητέρα Γη», με δωρεάν προσκλήσεις. Σίγουρα ιδανική η παράσταση για παιδιά βουδιστών. Ένα άλλο κεφάλαιο που πρέπει να μας απασχολήσει είναι οι λεγόμενες Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση. Οι Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση (Living Values) είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που έχει την υποστήριξη της Ουνέσκο και χρηματοδοτείται από τους Brahma Kumaris και την Unicef. Υπενθυμίζουμε ότι οι Brahma Kumaris έχουν χαρακτηριστεί ομάδα ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη πίστη από τη Ζ’ Πανορθόδοξη και έχουν χαρακτηριστεί ως παραθρησκευτική οργάνωση-σέκτα από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση και από άλλους μελετητές. Επίσης, όπως διαβάζουμε στο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Αιρέσεων, και στη Γερμανία «ειδικός φορέας για τη μελέτη των καταστροφικών λατρειών κατατάσσει την οργάνωση Brahma Kumaris στις καταστροφικές λατρείες, επειδή οι πρακτικές της μπορούν να καταστρέψουν προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις και τελικά την ίδια την προσωπικότητα του ανθρώπου». Τα λέμε όλα αυτά διότι οι Brahma Kumaris, όπως οι ίδιοι παραδέχονται στην ιστοσελίδα τους, «ήταν άμεσα εμπλεκόμενοι στην ανάπτυξη και στην πρωταρχική φάση του LVEP [προγράμματος Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση]. Το πρόγραμμα βασίστηκε σε παλαιότερο επίσης παγκόσμιας εμβέλειας: Sharing our Values for a Better World με φορέα τους Brahma Kumaris το 1995. Μια έκδοση με τίτλο Living Values – A Guidebook σχεδιάστηκε από τους Brahma Kumaris ενόψει της 50ης επετείου των Ηνωμένων Εθνών»[41]. Να πούμε εδώ ότι οι Brahma Kumaris, για την ακρίβεια «το παγκόσμιο πνευματικό πανεπιστήμιο Brahma Kumaris» όπως δηλώνουν, είναι συμβουλευτικό όργανο του οικονομικού και κοινωνικού συμβουλίου του ΟΗΕ.
Το πρόγραμμα «Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση» γεννήθηκε στα γραφεία της Unicef στη Νέα Υόρκη[42] το 1996, όταν «σε μια συνάντηση με συν-χορηγούς τον τομέα Εκπαίδευσης της Unicef και τους Brahma Kumaris, εκπαιδευτικοί από όλο τον κόσμο μοιράστηκαν τα συμπεράσματα των εργασιών τους πάνω σε προσεγγίσεις των αξιών στην εκπαίδευση»[43]. Η πρωτοβουλία αυτή εξελίχθηκε σε πρόγραμμα και το 1998 κυκλοφόρησαν τα πρώτα σχετικά βιβλία. Οι Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση διαδίδονται με ταχύτατο ρυθμό και εφαρμόζονται σε περίπου 80 χώρες, και στην Ελλάδα. To 2004 ιδρύεται ο Διεθνής Οργανισμός για τις Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση, ονομάζεται ALIVE (Association for Living Values in Education, International) και «ενώ οι Brahma Kumaris συνέχισαν να προσφέρουν την ηθική τους υποστήριξη, εγγύηση και ευλογίες, το ALIVE ανέλαβε την ευθύνη της διαχειρίσεως των Αξιών στην Εκπαίδευση σε παγκόσμιο επίπεδο»[44]. Μεταξύ των συνεργαζόμενων φορέων του ALIVE είναι και το Ελληνικό «Σωματείο Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση» το οποίο συστάθηκε το 2000 και απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους και γονείς.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της τότε προέδρου του Σωματείου αυτού σε τηλεοπτική εκπομπή το 2006 ο σκοπός είναι «να μην βλέπουμε το παιδί μόνο ως νου, να έχουμε πρόσβαση στην ψυχή και το πνεύμα του». Οι παγκόσμιες αξίες του προγράμματος «Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση»[45] αναπτύσσονται με μουσική, ασκήσεις χαλάρωσης, οραματισμούς, διαλογισμούς και συζήτηση. Περιλαμβάνουν ασκήσεις ανάπτυξης της αυτοεκτίμησης και του αυτοσεβασμού και μάλιστα οι μαθητές διαλέγουν ποιες αξίες θέλουν να εσωτερικεύσουν και να εκφράσουν[46]. Δίνω κάποια παραδείγματα. Διαβάζουμε στο εγχειρίδιό τους «Δραστηριότητες αξιών ζωής για παιδιά 8-14 ετών» για την ανάπτυξη της αξίας της ελευθερίας, «Η εσωτερική ελευθερία βιώνεται όταν έχω θετικές σκέψεις για όλους, και για τον εαυτό μου»[47]. Και προτείνονται οι «σκέψεις ελευθερίας: Είμαι καλός άνθρωπος, είμαι ικανός και αξιαγάπητος, έχω την ελευθερία να διαλέξω τι υπάρχει στο μυαλό μου»[48]. Δηλαδή μπορώ να διαλέξω ο, τιδήποτε. Για να αποκτήσουν οι μαθητές την αξία της ανεκτικότητας πρέπει «να κάνουν ασκήσεις χαλάρωσης και εστίασης κάθε μέρα»[49]. Διαβάζουμε για την ανάπτυξη της αγάπης σε άρθρο του Ελληνικού περιοδικού «Παράθυρο στην Εκπαίδευση του Παιδιού»[50]. Οι συμμετέχοντες ακούγοντας ένα τραγούδι για την αγάπη «απολάμβαναν σ΄ ένα κλίμα χαλάρωσης και αυτοσυγκέντρωσης το τραγούδι». Στη συνέχεια έγραψαν ένα γράμμα αγάπης στον εαυτό τους και κατόπιν συζήτησαν τα χαρακτηριστικά της αληθινής αγάπης. Στο τέλος «έχοντας κλειστά τα μάτια και ακουμπώντας ο ένας το χέρι του άλλου, άκουσαν μέσα σε μια ατμόσφαιρα απόλυτης χαλάρωσης και συγκέντρωσης τη μουσική από τη Μπλε Ταινία και συγκεκριμένα το Song for the unification of Europe, ενώ παράλληλα κάποιος απήγγειλε τον ύμνο προς την αγάπη του Αποστόλου Παύλου». Το πόσο απέχει αυτό από την καλλιέργεια της αληθινής αγάπης όπως τη γνωρίζουμε στο Χριστιανισμό, είναι σαφές. Αν ήταν τόσο εύκολο να καλλιεργήσουμε την αγάπη δεν θα αγωνίζονταν τόσο σκληρά οι άγιοι για να την κατακτήσουν.
Το 2009 σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εστάλησαν ηλεκτρονικά μηνύματα για σεμινάρια με τίτλο «Καλοκαιρινή Εκπαιδευτική Συνάντηση για τις Αξίες Ζωής» όπου διαφημιζόταν η «συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό ALIVE (Living Values) που υποστηρίζεται από την UNESCO». Τα σεμινάρια που έγιναν σε Ελληνικό νησί παρακολούθησαν εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Μεταξύ των εισηγητών ήταν και ψυχοθεραπεύτρια που διδάσκει αυτοεκτίμηση και ολιστικές μεθόδους και δάσκαλος διαλογισμού ο οποίος μάλιστα είναι και συντονιστής των πνευματικών κέντρων Brahma Kumaris. Εκτός από τα σεμινάρια στην Αθήνα, την Κρήτη και τη Χίο, τον Οκτώβριο 2009 έγινε στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ημερίδα «Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση» με διοργανωτές το Τμήμα Αγωγής Υγείας της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης και το τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Πάνω από 250 εκπαιδευτικοί συμμετείχαν και ετοιμάστηκαν να ξεκινήσουν την υλοποίηση του προγράμματος. Τέσσερα κέντρα πρόληψης του νομού Θεσσαλονίκης άρχισαν τη σχετική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Τον Νοέμβριο 2009 έγινε εργαστήριο αξιών ζωής για τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας Καλλιθέας και το 2010 στην Πάτρα. Επίσης το πρόγραμμα εισήχθη προσφάτως και σε νηπιαγωγεία της Κύπρου, κάτι που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Παγκύπριας Ένωσης Γονέων.
Το 2010 κυκλοφόρησε και το πρώτο βιβλίο στα Ελληνικά με τίτλο «Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση». Το βιβλίο περιλαμβάνει δραστηριότητες για παιδιά 4-18 ετών. Διαβάζουμε στο βιβλίο ότι στόχος του προγράμματος και των δραστηριοτήτων είναι να βοηθήσουν τα παιδιά να διερευνήσουν βιωματικά τις διάφορες αξίες, να γνωρίσουν και να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους, να καλλιεργήσουν την αυτοεκτίμηση[51]. Διαβάζω ένα μικρό απόσπασμα. «Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου ότι κρατάς ένα πολύτιμο δώρο στα χέρια σου. Τι έχει μέσα άραγε; Ανυπομονείς να το ανοίξεις γιατί εκεί μέσα θα ανακαλύψεις ποιος θα είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος που θα γνωρίσεις στη ζωή σου…. Κοίταξε μέσα στον καθρέφτη-ποιον βλέπεις; Ναι, είσαι εσύ! Εσύ είσαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος που θα γνωρίσεις στη ζωή σου…Είσαι μοναδικός. Δεν χρειάζεται να μοιάζεις με κανέναν άλλο, είσαι τέλειος όπως είσαι»[52]. Στο βιβλίο βρήκαμε ακόμα δραστηριότητες που βασίζονται σε μάνταλα (μέσο διαλογισμού στις ανατολικές θρησκείες), διαβάσαμε «τις σοφίες» του Κρισναμούρτι, του Κομφούκιου, του D.Chopra, του αποκρυφιστή Rudolf Steiner και «μάθαμε» περί τεχνικών οραματισμού. Για να αποκτήσουν τα παιδιά αξίες, καλούνται να ακολουθήσουν τους διαλογισμούς που προτείνουν οι συγγραφείς του βιβλίου, ένας εκ των οποίων είναι και στην παιδαγωγική ομάδα του «Κέντρου Περιβαλλοντικής Αγωγής και Ευαισθητοποίησης» του Ιδρύματος Νεότητας της Ι. Αρχιεπισκοπής το οποίο βρίσκεται στη Βουλιαγμένη. Μάλιστα το «Σωματείο Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση» είχε προγραμματίσει εκεί, στο χώρο του Κέντρου Περιβαλλοντικής Αγωγής, ένα από τα σεμινάριά του, το οποίο μπλοκαρίστηκε και, από ό, τι μάθαμε, οι διαλογισμοί και τα λοιπά τελετουργικά έγιναν στη συνέχεια σε άλλη περιοχή. Πρόσωπο που προωθεί τα ανωτέρω, καθόλα σεβαστό βέβαια, παραμένει συνεργάτης στην ομάδα του Κέντρου Περιβαλλοντικής Αγωγής της Αρχιεπισκοπής. Τέλος, ένας άλλος φορέας που μας ανησυχεί είναι ένας εκπαιδευτικός οργανισμός ο οποίος σχεδιάζει και υλοποιεί εκπαιδευτικές δραστηριότητες προωθώντας την εναλλακτική μάθηση και ολιστικές μεθόδους.
Στην ιστοσελίδα του οργανισμού αυτού φιλοξενείται κείμενο γραμμένο από πρόσωπο που είναι μέλος του Αμερικανικού Συλλόγου Ολιστικής Ιατρικής, μέλος μιας Διεθνούς Ενώσεως Σαϊεντολόγων και γενικός διευθυντής κέντρου που προωθεί μία μέθοδο Σαϊεντολογίας στην Ελλάδα. Ο εκπαιδευτικός αυτός οργανισμός τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με πλήθος παιδικών σταθμών, νηπιαγωγείων και σχολείων σε όλη την Ελλάδα. Το 2009 συνεργάστηκε και με τη Συνοδική Επιτροπή Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων και το Γραφείο Νεότητας της Ι. Αρχιεπισκοπής. Πιστεύω ότι δεν το γνώριζαν. Πριν από λίγους μήνες όμως είδαμε πάλι αυτόν τον φορέα στους συνεργαζόμενους φορείς του Ιδρύματος Νεότητας της Αρχιεπισκοπής σε πολύμηνο σεμινάριο ανάπτυξης παιδαγωγικών δραστηριοτήτων που διοργάνωσε το Ίδρυμα Νεότητας σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής της Αρχιεπισκοπής, το Σχολείο των Ρωμαιοκαθολικών κ.α. Στο σεμινάριο αυτό, που απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων και κατηχητές, κάποια από τα εργαστήρια είχαν υπεύθυνο τον εν λόγω εκπαιδευτικό οργανισμό, ένα μάλιστα από αυτά παρουσίαζε μία αποκρυφιστική μέθοδο, η οποία ίσως δεν ήταν γνωστή στους διοργανωτές της Αρχιεπισκοπής. Κεντρική θέση στην παγκόσμια εκπαίδευση, δηλαδή στην εκπαίδευση της Νέας Εποχής, κατέχει και η οικολογία, δηλαδή οικολογικές προσεγγίσεις οι οποίες θεωρούν ότι η γη έχει ιερές ιδιότητες και πρέπει να λατρεύεται. Αυτό που χρειαζόμαστε, λένε οι υπέρμαχοι της ολιστικής εκπαίδευσης είναι «μια περιβαλλοντική εκπαίδευση που επικεντρώνεται στην έννοια του ιερού και στο πώς είμαστε βαθιά ενταγμένοι στις φυσικές διαδικασίες της Γης».[53] Στο εξωτερικό δεν λείπουν και οι προσευχές στη «Μητέρα Γη», έτσι ώστε «να αφυπνιστεί», όπως λένε, «η σύνδεση των μαθητών με τη Γη και τις διαδικασίες της». Γιατί; Διότι, όπως έλεγε και ο Κρισναμούρτι «αν είσαι σε αρμονία με τη φύση…τότε είσαι σε αρμονία με όλα τα ανθρώπινα πλάσματα»[54].
Φυσικά εμείς δε συμφωνούμε με αυτή την ανατολική φιλοσοφία, αφού γνωρίζουμε ότι μπορεί να υπάρχει η αγάπη ή -το ακραίο- η λατρεία προς τη φύση και ταυτόχρονα αδιαφορία, έχθρα ή μίσος προς τους ανθρώπους και τον αληθινό Θεό. Και εφιστούμε την προσοχή σε διάφορα προγράμματα που απευθύνονται σε σχολεία στο όνομα της οικολογίας, διότι καλή είναι η οικολογία όταν είναι όντως οικολογία, αλλά αυτό φαίνεται ότι σιγά-σιγά τείνει να εκλείψει. Δηλαδή όταν εναλλακτικές κοινότητες και ομάδες που προωθούν τον αποκρυφισμό και ανατολικοθρησκευτικές φιλοσοφίες και μεθόδους μπαίνουν στα σχολεία και στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, και κανείς δεν παίρνει είδηση, τότε πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Εννοείται ότι καλά και χρήσιμα τα σχολικά και εκπαιδευτικά προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, όταν δεν έχουν άλλου είδους προεκτάσεις. Για παράδειγμα, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών σε μάθημα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, οι φοιτητές του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης διδάσκονται και τη φιλοσοφία της βαθιάς οικολογίας.
Η βαθιά οικολογία ή οικολογία του βάθους (deep ecology), σύλληψη του Νορβηγού φιλοσόφου Arne Naess, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1972 σε ένα συνέδριο για το μέλλον του τρίτου κόσμου, όπου ο Naess έκανε μια αναδρομή στο οικολογικό κίνημα, αλλά με μια «νέα ηθική».[55] Με ρίζες στοΒουδισμό και τον Ταοϊσμό, η βαθιά οικολογία υπερτονίζει την αξία κάθε μη-ανθρώπινου πλάσματος, οικοσυστήματος και διαδικασίας της φύσης και θεωρεί τον άνθρωπο «απλό μέλος της βιοκοινότητας» που έχει την ίδια αξία με τα ζώα, τα φυτά κτλ.[56] Επίσης, σε συγγράμματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τμήμα προσχολικής αγωγής, βρήκαμε πάλι τη βαθιά οικολογία και διάφορες ολιστικές θεωρίες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Άλλο παράδειγμα, οικολογικό νηπιαγωγείο όπου έβαζαν τα παιδάκια να κάνουν διαλογισμό, εν αγνοία των γονέων. Κάποιοι μελετητές στο εξωτερικό τονίζουν ότι το εκπαιδευτικό υλικό της παγκοσμιοποίησης «περιλαμβάνει τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για το μέλλον του πλανήτη Γη»[57] και οι μαθητές ασχολούνται με «την πιθανότητα παγκόσμιου θανάτου από ατομικούς πολέμους ή την κατάρρευση του οικοσυστήματος». «Και τι μπορούν να κάνουν οι μαθητές για να αποφύγουν την επερχόμενη αποκάλυψη; Η μόνη εναλλακτική λύση που παρουσιάζεται είναι το όραμα της παγκοσμιοποίησης για μια νέα παγκόσμια τάξη. Και αυτή η τακτική χειραγώγησης ταιριάζει καλά με την τακτική παρουσίασης της ίδιας ταινίας για τον έλεγχο των γεννήσεων τρεις φορές στους ίδιους μαθητές». Αυτά συμφωνούν και με τα συμπεράσματα κάποιων ειδικών στην Ελλάδα οι οποίοι συνδέουν τα σενάρια τρόμου και καταστροφολογίας με την παγκόσμια διακυβέρνηση. Παραπέμπω στο κείμενο μοριακού βιολόγου με τίτλο «Το παραμύθι του θερμοκηπίου γέννησε την οικολογική πολιτική για να διαφεντεύει τον πλανήτη». Φυσικά δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχουν προβλήματα ή ότι δεν πρέπει να προστατεύουμε το περιβάλλον ή ότι δεν χρειάζονται τα μαθήματα περιβαλλοντικής αγωγής. Κάθε άλλο. Απλά, αν δεν προσέξουμε, μπορεί να φτάσουμε και σε ακραίες καταστάσεις όπως είναι η «Υπόθεση Γαία», γνωστή και ως «η Θεωρία της Γαίας», η οποία παρουσιάστηκε το 1976 σε συνδιάσκεψη της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης, άλλης οργάνωσης της Μπέιλυ. Εκεί ο θεμελιωτής της μεθόδου μίλησε για τη Γη σαν ένα ζωντανό οργανισμό, πλήρους συνείδησης, σαν ένα Υπέρ-Ον. Η θεωρία αυτή, η οποία έγινε αποδεκτή από κάποιες περιβαλλοντικές ομάδες, αμφισβητείται από την επιστημονική κοινότητα, δηλαδή οι επιστήμονες δεν δέχονται ότι η Γη συνειδητά διαχειρίζεται το κλίμα, ότι η Γη είναι στην πραγματικότητα ενσυνείδητη κλπ. Αυτή λοιπόν η θεωρία, περιλαμβάνει το ακόλουθο όραμα της Νέας Εποχής, το οποίο σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, μπορεί να επιτευχθεί με την παγκόσμια παιδεία: είναι πιθανόν η γη και η ανθρωπότητα να αφήσουν πίσω τα κακά τους και να οδηγηθούν σε μια ιδανική κατάσταση, όπου θα υπάρχει μια ζωή ενότητας με τη φύση και ενότητας και ειρήνης με τους άλλους.
Σε αυτή τη Νέα Εποχή θα υπάρχει μία παγκόσμια θρησκεία, θα υπάρχει υποταγή στον πλανήτη και την ανθρώπινη φυλή η οποία θα ξεπερνά την πίστη σε έθνος, φυλή ή θρησκεία. Οικολογικές θεωρίες αμφιβόλου προελεύσεως έχουν μπει και στην επιμόρφωση των θεολόγων. Σε συνέδριο μεταπτυχιακών φοιτητών Θεολογίας του ΑΠΘ για το περιβάλλον, βρήκαμε εισήγηση με θέμα την οικοθεολογία[58]. Η οικοθεολογία ή οικολογική θεολογία, που έκανε την εμφάνισή της τη δεκαετία του 1960, προέρχεται από τον προτεσταντισμό και ανήκει στον προτεσταντικό χώρο. Το 2008 η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης διοργάνωσε το πρώτο διεθνές συνέδριο Οικοθεολογίας και Περιβαλλοντικής Ηθικής. Στα πρακτικά του συνεδρίου διαβάσαμε αναφορές στη βαθιά οικολογία, το μυστικισμό της φύσης, τη συναφειακή θεολογία, προτεσταντικές αναλύσεις, εισηγήσεις για την περιβαλλοντική εκπαίδευση σε συνάρτηση με τον προτεσταντισμό. Επίσης, με έκπληξη διαβάσαμε αναλύσεις για την ιερότητα της Γης και των δέντρων, για ολιστική κοσμολογία και οικοφεμινισμό και πληροφορηθήκαμε ότι η μετατόπιση σε μια πιο ολιστική θεολογία ωθεί στην ανάγκη για τη δημιουργία μιας μετα-πατριαρχικής θεολογίας[59]. Στην επιμόρφωση των θεολόγων δραστηριοποιείται έντονα και άλλη Ορθόδοξη Ακαδημία, η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου, η οποία διοργανώνει διάφορα συνέδρια που νομίζουμε ότι θα ταίριαζαν περισσότερο σε έναν προτεσταντικό χώρο και σε ένα συγκρητιστικό περιβάλλον που προετοιμάζει την παγκοσμιοποίηση της θρησκείας.
Κατ’ επέκταση, βλέπουμε σήμερα το Μάθημα των Θρησκευτικών να χάνει τον ομολογιακό του χαρακτήρα και να βαδίζει προς την αντικατάστασή του από μια Συγκριτική και Συγκρητιστική Θρησκειολογία, στερώντας από κάποια παιδιά την μοναδική ίσως ευκαιρία που θα είχαν να γνωρίσουν λίγο τις αλήθειες της Ορθοδόξου Πίστεως, μιας πίστεως που βασίζεται στην αποκάλυψη και έτσι δεν μπορεί παρά να είναι αντίθετη με το συγκρητισμό και τη σχετικοποίηση του Απολύτου. Κάποιοι θεολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι θετικό που το μάθημα θα ανοίγεται στις μεγάλες Χριστιανικές παραδόσεις (Ρωμαιοκαθολικισμό, Προτεσταντισμό κλπ), ή αλλιώς γνωστές και ως αιρέσεις. Κανένα πρόβλημα να υπάρχει η γνώση, αλλά τη γνώση την προσφέρουμε όταν υπάρχει η ωριμότητα να τη δεχτούμε με ωφέλιμο τρόπο. Δηλαδή το πότε προσφέρεται η γνώση είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ωφελεί να προσφέρεται αυτή η γνώση σε βαπτισμένα ορθόδοξα παιδιά που είναι στην πλειονότητά τους ακατήχητα και δεν έχουν γνωρίσει ακόμα τη δική τους πίστη; Ωφελούν, για παράδειγμα, οι επισκέψεις σε τζαμιά και σε Ρωμαιοκαθολικούς ναούς που συνοδεύονται και από εκτενή ξενάγηση, όταν οι επισκέψεις σε ορθόδοξους ναούς έχουν μειωθεί ή εκλείψει ή γίνονται έτσι όπως τις βλέπουμε να γίνονται, γρήγορα, βιαστικά, όπως-όπως;
Στις αρχές του έτους κυκλοφόρησε και το ημερολόγιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απευθυνόμενο σε παιδιά, όπου μπήκαν όλες οι γιορτές του Ινδουισμού, του Ισλάμ κλπ αλλά δεν μπήκαν καθόλου οι χριστιανικές γιορτές. Σε αυτό αντέδρασε άμεσα η Ιερά Σύνοδος αποστέλλοντας σχετική επιστολή. Είναι όμως ενδεικτικό της όλης κατάστασης που επικρατεί. Και ένα ακόμα παράδειγμα που αξίζει να αναφερθεί είναι από το βιβλίο του καθηγητή των Θρησκευτικών της Α’ Γυμνασίου, σε ενότητα που αναφέρεται στη θεοπνευστία των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. «Ίσως χρειαστεί να μιλήσουμε για το Άγιο Πνεύμα. Βλ. τα Πρακτικά της Ζ’ Συνέλευσης του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών». Είναι ή δεν είναι άστοχο; Τόσοι άγιοι μίλησαν για το Άγιο Πνεύμα. Στα προωθούμενα σχέδια της Νέας Εποχής, όπως ήδη φαίνεται καθαρά και στα νέα σχολικά βιβλία, είναι και η αναθεώρηση της ιστορίας, το ξαναγράψιμο δηλαδή της ιστορίας των λαών ώστε να ταιριάζει με το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης, ή αλλιώς, με τα λόγια του π. Γεωργίου Μεταλληνού, η συγγραφή μιας «ανύπαρκτης-κατασκευασμένης παρα-ιστορίας».
Επίσης, άλλος στόχος της Νέας Εποχής, ο οποίος επιχειρείται συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια, είναι η σταδιακή καταστροφή της γλώσσας, και άρα και της σκέψης, πράγμα που είναι πλέον εμφανέστατο μεταξύ μαθητών, φοιτητών και της νέας γενιάς εκπαιδευτικών, ακόμα και εκείνων με φιλολογικές σπουδές. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Πατρών κατέδειξε ότι η νέα γενιά δασκάλων είναι επικίνδυνα ανορθόγραφη. Ορισμένοι μελετητές τονίζουν ότι «το σημερινό εκπαιδευτικό και γλωσσικό σύστημα διδασκαλίας που εφαρμόζεται στα Ελληνικά σχολεία βασίζεται στις αρχές και τις βάσεις που έθεσε η Θεοσοφική Εταιρεία στην Αγγλία» [60]. Η Ν.Ε. προωθεί ακόμα την ομοφυλοφιλία, στο εξωτερικό μάλιστα γίνεται αγωγή ομοφυλοφιλίας μέσα στα σχολεία. Στη Νέα Υόρκη στο πρόγραμμα δημόσιων σχολείων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης περιλαμβάνονται τέσσερα βιβλία υπέρ της ομοφυλοφιλίας. «Η Χέδερ Έχει Δύο Μαμάδες» είναι το ένα από τα βιβλία που απευθύνονται σε πολύ μικρά παιδάκια και μιλά για ένα ζευγάρι λεσβιών που έκαναν παιδί μέσω τεχνητής γονιμοποίησης. Το άλλο βιβλίο με τίτλο: «Ο Συγκάτοικος του Μπαμπά» μιλά για ένα αγοράκι με χωρισμένους γονείς που επισκέπτεται το μπαμπά του και το νέο του «συγκάτοικο». Στο άλλο βιβλίο «Η Γκλόρια Πάει στην Πορεία Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας», διαβάζουμε: «Μερικές γυναίκες αγαπούν γυναίκες, μερικοί άντρες αγαπούν άντρες, μερικές γυναίκες και άντρες αγαπούν ο ένας τον άλλο. Γι’ αυτό κάνουμε πορεία, ώστε όλοι να έχουν μια επιλογή». Στο Σίδνευ σειρά βιβλίων με «οικογένειες» ομοφυλόφιλων, όπως «Το αρκουδόσπιτο» -στο οποίο ένα κοριτσάκι με τις δυο μαμάδες της χτίζει στον κήπο ένα αρκουδόσπιτο με ένα αγοράκι και τους δύο μπαμπάδες του- χρησιμοποιούνται σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Μεγάλα πανεπιστήμια στην Αμερική, όπως τα: Harvard, Yale, Chicago, City University of New York, έχουν σπουδές στην ομοφυλοφιλία (Lesbian and Gay Studies). Το δόγμα του «κάνω ό, τι θέλω εγώ», είναι ένα άλλο δόγμα της Νέας Εποχής που βασίζεται στα ανατολικοθρησκευτικά συστήματα που είναι κατεξοχήν εγωκεντρικά. Αυτό έχει περάσει με πολύ εμφανή τρόπο στα σχολεία του εξωτερικού διαμέσου της λεγόμενης αποσαφήνισης αξιών. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι τα παιδιά δεν διδάσκονται συγκεκριμένες αξίες, (δηλαδή αυτό είναι καλό, αυτό είναι κακό), αλλά οι μαθητές πρέπει να συνειδητοποιήσουν ποιες είναι οι προσωπικές τους αξίες, διαλέγοντας όποια αξία θέλουν.
Η έννοια του καλού-κακού ξεριζώνεται και καλλιεργείται ένας ηθικός σχετικισμός και μια περιστασιακή ηθική (αλλάζει δηλαδή κανείς την ηθική του, ανάλογα με το τι τον βολεύει κάθε στιγμή). Οι αξίες που διδάσκει ο Χριστός και η Αγ. Γραφή παραγκωνίζονται ή πολεμούνται και εφαρμόζεται στην πράξη το δόγμα «κάνω ό, τι θέλω εγώ», αφού «καμιά επιλογή δεν είναι καλύτερη από την άλλη» και οι ηθικές αποφάσεις που παίρνω εξαρτώνται από τα προσωπικά μου συναισθήματα, επιθυμίες και πάθη. Ακούστε ένα μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «Αποσαφήνιση Αξιών- Ένα πρακτικό εγχειρίδιο για δασκάλους και μαθητές». Ο δάσκαλος ρωτά τα παιδιά κάποιες ερωτήσεις και τα παιδιά πρέπει να απαντήσουν με ναι ή όχι. «Πόσοι από σας: πιστεύουν ότι υπάρχουν περιπτώσεις που η απάτη είναι δικαιολογημένη; / θα ήθελαν να έχουν ένα κρυφό εραστή, μια κρυφή ερωμένη; / θα διάλεγαν να πεθάνουν και να πάνε στην παράδεισο, αν αυτό σήμαινε ότι θα παίζουν άρπα όλη μέρα;/ πόσοι από σας πιστεύουν ότι τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης πρέπει να περιλαμβάνουν ερωτικές τεχνικές και τεχνικές αντισύλληψης;»[61] Παρένθεση: στην Ελλάδα μπορεί να μη γίνονται αυτές οι ερωτήσεις, αλλά σε βιβλίο της Α’ Γυμνασίου παρουσιάζονται τεχνικές αντισύλληψης με φωτογραφίες[62]. Και σε βιβλίο του Δημοτικού διαβάσαμε ότι «επιτρέπεται η θεραπευτική κλωνοποίηση, δηλαδή η κλωνοποίηση ανθρώπινου εμβρύου, το οποίο δεν το αφήνουν να ζήσει πάνω από 14 μέρες ώστε να προσπαθήσουν να θεραπεύσουν ανίατες ασθένειες, δηλαδή για καλό σκοπό» [63]. Κλείνει η παρένθεση. Ο δάσκαλος οφείλει να δεχτεί όλες τις απαντήσεις των μαθητών, χωρίς κριτική και χωρίς να επιβάλλει τις δικές του αξίες και πιστεύω. Πρέπει να πούμε ότι μαζί με την εκτενή εφαρμογή της προσέγγισης της αποσαφήνισης αξιών και συναφών προγραμμάτων στα Αμερικανικά σχολεία, υπήρξε και δριμεία κριτική από εκπαιδευτικούς, γονείς και χριστιανούς που μιλούν για ψυχολογοποίηση των σχολικών τάξεων, για πλύση εγκεφάλου των παιδιών και για παρακίνηση των παιδιών να αποδεχτούν αντι-χριστιανικές πρακτικές όπως η ευθανασία, η έκτρωση, οι ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις κλπ.
Μάλιστα σε άρθρο του εντύπου «Τα νέα της Ρωμαιοκαθολικής Οικογένειας» διαβάζουμε ότι προγράμματα για την πρόληψη κατάχρησης αλκοόλ και ναρκωτικών σε σχολεία του εξωτερικού χρηματοδοτούνται από συγκεκριμένο Μασονικό Ίδρυμα. Η ολιστική εκπαίδευση περιλαμβάνει ακόμα την καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης και του κρυμμένου δυναμικού του μαθητή, μέσω ύποπτων ψυχοθεραπευτικών τεχνικών ή ανατολικοθρησκευτικών και αποκρυφιστικών πρακτικών. Σε μελέτη για τη Νέα Εποχή διαβάζουμε ότι στην Αμερική τα πανεπιστήμια έχουν αντικαταστήσει σημαντικά μαθήματα των κλασσικών σπουδών με νέα προγράμματα σπουδών «αυτοπραγμάτωσης»[64]. Στα βρετανικά σχολεία ξεκίνησε η εφαρμογή μαθημάτων ευτυχίας, όπως τα ονόμασαν, για 11χρονα παιδιά, όπου με ψυχοθεραπευτικές τεχνικές, χαλαρωτική μουσική, γιόγκα, αρωματοθεραπεία κλπ προσπάθησαν να λύσουν τα προβλήματα της παιδείας. Επίσης στην Αγγλία υπάρχει αυξανόμενη τάση να πραγματοποιούνται ασκήσεις συντριβής ΟΥΦΟ σε σχολεία. Στην Ελλάδα αναφέρω κάποια ενδεικτικά παραδείγματα. Τα παιδιά μέσω διαφόρων σχολικών βιβλίων, όπως μέσω του βιβλίου Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, διδάσκονται να αγαπούν τον εαυτό τους.
Στα πλαίσια μαθήματος Ψυχολογίας, παιδιά σε Λύκειο της επαρχίας καθοδηγήθηκαν να χρησιμοποιήσουν βιοενεργειακές ασκήσεις, κατευθυνόμενη ονειροπόληση, ψυχόδραμα κλπ. Στα πλαίσια προγράμματος Αγωγής Υγείας σε μαθητές, χρησιμοποιήθηκε υλικό από Κέντρο Εκπαίδευσης για την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών, το οποίο περιελάμβανε ασκήσεις αναπνοής και σειρά καθοδηγούμενων διαλογισμών. Ιδιωτικά σχολεία στην περιοχή της Αττικής βάζουν προγράμματα γιόγκα, πιλάτες, ρέικι. Δημόσιο γυμνάσιο πριν από λίγο καιρό κάλεσε Γαλλίδα δασκάλα να διδάξει εντός του σχολείου, χωρίς νόμιμη άδεια όπως μάθαμε, τάι τσι. Γιόγκα και πολεμικές τέχνες είδαμε ακόμα και σε ειδικό σχολείο για παιδιά με κώφωση. Το 2009 είχαν διοργανωθεί σεμινάρια με τίτλο «Η γιόγκα στην εκπαίδευση» για όλους τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία ματαιώθηκαν χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση και διαμαρτυρία πολλών εκπαιδευτικών. Αυτές τις μέρες δημόσιο, δημοτικό σχολείο της περιοχής των Αθηνών διοργανώνει ημερίδα για την ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων, που περιλαμβάνει γιόγκα για παιδιά, με προοπτική να εισαχθεί η γιόγκα για μαθητές στο σχολείο σταθερά τις απογευματινές ώρες.
Κέντρο αυτοεκτίμησης όπου γίνεται διαλογισμός, πολεμικές τέχνες, εναλλακτικές θεραπείες και ψυχοθεραπείες έχει παρεισφρύσει σε σχολεία, στην επιμόρφωση εκπαιδευτικών, γονέων και ψυχολόγων. Φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης με παραρτήματα σε διάφορες περιοχές διοργάνωσαν για μαθητές σεμινάρια σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και διαλογισμού. Σε πανεπιστημιακό εγχειρίδιο τμήματος της Φιλοσοφικής οι φοιτητές-μελλοντικοί εκπαιδευτικοί διδάσκονται τις αρχές του Βουδισμού, του Ταοϊσμού και του Σουφισμού, καθώς και πώς να εφαρμόσουν στην τάξη διάφορες Νεοποχίτικες και αποκρυφιστικές μεθόδους, όπως: Γκεστάλτ, Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό, διαλογισμούς και πολλά άλλα, ώστε όπως γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου, πανεπιστημιακός καθηγητής, «να εκπαιδευτεί ο όλος άνθρωπος στη Νέα Εποχή». Βιωματικές ασκήσεις αναπνοής, καθοδηγούμενης φαντασίας, διαλογισμού, ζεν, ανταλλαγής «ενέργειας», μασάζ και λοιπές συναφείς πρακτικές παροτρύνονται να χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διδάσκουν στα σχολεία συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό. Αυτά περιλαμβάνονται σε βιβλίο που έστελναν πριν από λίγα χρόνια στα Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕ.ΣΥ.Π) και στα Γραφεία Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΓΡΑΣΕΠ) του Υπουργείου Παιδείας. Το βιβλίο τιτλοφορείται και περιέχει «205 βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων ψυχοθεραπείας, κοινωνικής εργασίας και εκπαίδευσης». Στην περιοχή της Βορείου Ελλάδος το βιβλίο έστελναν στους εκπαιδευτικούς και τις βιβλιοθήκες από το Τμήμα Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Η διδασκαλία της θεατρικής αγωγής στην Ε’ και Στ’ Τάξη μέσα από το επίσημο βιβλίο του Οργανισμού έχει βασικό μοτίβο το «Μάγο της Σκηνής» και την «περιοχή μαγικού κόσμου». Ο μαθητής καλείται να γίνει «μάγος», «τέρας», «δαιμόνιο». Τα παιδιά καλούνται να «ταυτίσουν τις ενέργειές τους», να «εναρμονίσουν τις ενέργειές τους» και να κάνουν ασκήσεις χαλάρωσης και αναπνοής για να οδηγηθούν στην «αρμονία». Τα παιδάκια καθοδηγούνται σε ζευγάρια να «ακούσουν ο ένας το σώμα του άλλου και να αναπνέουν μαζί. Έτσι [συνεχίζει το σχολικό εγχειρίδιο] μαθαίνουν να ανταλλάσσουν ενέργεια». Ό, τι δηλαδή λέει και διδάσκει ένας γκουρού αυτά λέει και το βιβλίο του Δημοτικού και βάζει το δάσκαλο να τα μεταγγίσει στους μικρούς μαθητές του. Η επιλογή των θεατρικών δρώμενων περιλαμβάνει «δρώμενο της γης» («αναπαραστάσεις ιερών πράξεων από αγρότες, που προσπαθούν να αφυπνίσουν τη γονιμοποιό δύναμη της γης»), κινεζικούς πολυθεϊστικούς μύθους και άλλα στοιχεία που σαφώς δεν λαμβάνουν υπόψιν τη θρησκευτική ελευθερία του ορθόδοξου μαθητή. Σε άλλα σχολικά βιβλίου δημοτικού και γυμνασίου βρίσκουμε ξόρκια, μάγισσες, μέντιουμ, χαρτορίχτρες κτλ ενώ τα βιβλία διδασκαλίας ξένων γλωσσών κυριολεκτικά βρίθουν τα τελευταία χρόνια από αποκρυφιστικές πρακτικές και αντιχριστιανική θεματολογία, με πρώτα αυτά της διδασκαλίας των Αγγλικών και των Γαλλικών. Κάποια από αυτά, επιπλέον παραπέμπουν και σε ιστοσελίδες παρεμφερούς περιεχομένου. Τέλος, εφιστούμε την προσοχή σε βιβλία με τίτλους όπως «μαθαίνω γρήγορα, εύκολα, ξεκούραστα» κλπ και σε συναφείς μεθόδους. Στα βιβλία αυτά βρήκαμε ασκήσεις αναπνοής, φαντασίας, ποικίλους διαλογισμούς, διαλογισμούς ακόμα και με τη χρήση της φράσης «Κύριε Ελέησον», προτροπές για χρήση ανθοϊαμάτων, φενγκ σούι και πολλά άλλα. Τελικά ποιος θα λυπηθεί τα παιδιά μας;
[1]. http://www.hent.org/world/rss/files/ready_s.htm
[2]. http://www.hent.org/world/rss/files/ready_t.htm
[3]. http://www.hent.org/glossary.htm
[4]. Η αέναη φιλοσοφία αποτελεί τη βάση των περισσότερων μυστικιστικών παραδόσεων.
[5]. http://quotes.liberty-tree.ca/quote/john_dunphy_quote_a71c
[6]. Eric Buehrer, The New Age Masquerade, Wolgemuth & Hyatt, 1990, σελ. 57.
[7]. http://en.wikipedia.org/wiki/Djwal_Khul
[8]. Σελ. 63.
[9]. Σελ. 67.
[10]. Σελ. 29.
[11]. Σελ. 11.
12]. Σελ. 97.
[13]. Σελ. 85.
[14]. Σελ. 97.
[15]. Σελ. 99.
[16]. Σελ. 89.
[17]. Σελ. 110.
[18]. Σελ. 106.
[19]. Σελ. 107.
[20]. Σελ. 115.
[21]. Σελ. 115 κ.εφ.
[22]. Σελ. 116.
[23]. Σελ. 179.
[24]. C.W. Leadbeater, Education and the New Age, Kessinger, 2003, σελ. 195.
[25]. Ένθ.ανωτ., σελ. 204.
[26]. Εκδ. εταιρεία, Arcane School, World Goodwill, The Reappearance of Christ, Great Invocation, Meetings & Festivals.
[27]. http://freespace.virgin.net/caduceator.clh/TrinEd.htm
[28]. Η Παγκόσμια Υπέρ-Ψυχή, μια όψη της Άγνωστης Ρίζας, είναι το Κέντρο από το οποίο απορρέουν οι μυριάδες σπινθήρες της αιωνιότητας που είναι οι Μονάδες – οι ψυχές όπως λέγονται. (blavatsky.gr).
[29]. http://freespace.virgin.net/caduceator.clh/TrinEd.htm
[30]. http://www1.lucistrust.org/greek/triangles/bulletin/2006/157.pdf
[31]. Robert Muller, World Core Currriculum Manual, Preface.
[32]. http://www.suite101.com/content/the-world-core-curriculum-an-occult-influence-in-schools-today-a363648
[33]. Ρούντολφ Στάινερ, Η Αγωγή του Παιδιού, Πύρινος Κόσμος, 1991.
[34]. http://www.ratical.org/many_worlds/PoL.html
[35]. http://www.theosophical.org/publications/quest-magazine/1409.
[36]. Montessori, The Absorbent Mind, The Theosophical Publishing Company, Adyar-Madras-India, 1949.
[37]. http://hpb.narod.ru/ReconstructionEducationMM.htm
[38]. Από την ιστοσελίδα του σχολείου Μοντεσσόρι.
[39]. Από την ιστοσελίδα του Damanhur.
[40]. Το Damanhur είναι μέλος του Global Ecovillage Network (GEN), παγκόσμιου δικτύου οικολογικών χωριών.
[41]. http://www.bkwsu.org/what-we-do-el/globalinitiatives-el/spiritualeducation.htm-el?set_language=el
[42]. Living Values: An Educational Program – Educator Training Guide, Health Communications, 2000, σελ. 39.
[43]. http://www.bkwsu.org/what-we-do-el/globalinitiatives-el/spiritualeducation.htm-el?set_language=el
[44]. http://www.bkwsu.org/what-we-do-el/globalinitiatives-el/spiritualeducation.htm-el?set_language=el
[45]. Ειρήνη, σεβασμός, αγάπη, ανεκτικότητ, ευτυχία, υπευθυνότητ, συνεργασ, ταπεινότητα, ειλικρίνεια, απλότητα, ελευθερία, ενότητα.
[46]. Living Values: An Educational Program – Educator Training Guide, ένθ.ανωτ., σελ. 140.
[47]. Living Values: An Educational Program – Living Values Activities for Children Ages 8-14, Health Communications, 2000, σελ. 226.
[48]. Ένθ.ανωτ., σελ. 231.
[49]. Ένθ.ανωτ., σελ. 100.
[50]. Τεύχος 50, Μάρτιος-Απρίλιος 2008
[51]. Γκέλη Μανούσου-Σοφία Ταϊνανή, Αξίες Ζωής στην Εκπαίδευση, Ωρίων, 2010, σελ. 10.
[52]. Ένθ.ανωτ., σελ. 71.
[53]. John P. Miller, The Holistic Curriculum, OISE Press, 2001, σελ. 154-155.
[54]. http://www.holistic-education.net/articles/ecology.htm
[55]. http://www.oikoen.gr/selides-deepecology.htm
[56]. http://en.wikipedia.org/wiki/Deep_ecology
[57]. The New Age Masquerade, ένθ.ανωτ., σελ. 146.
[58]. Ιούνιος 2010.
[59]. Σελ. 299.
[60]. Ρ.Π. 1994.
[61]. Το τελευταίο για μαθητές γυμνασίου http://www.crossroad.to/text/articles/sexed9-98.html
[62]. Βιολογία, τετράδιο εργασιών, σελ. 81.
[63]. Βλέπω το σημερινό κόσμο, Πολυθεματικό βιβλίο Δημοτικού Σχολείου για την ευέλικτη ζώνη, σελ. 127-128.
[64]. Δάφνη Βαρβιτσιώτη «Νέα Εποχή»: Εξέλιξη ή χειραγώγηση; , Σταμούλης, 2004, σελ. 263.