Υπάρχουν εκείνοι που φοβούνται τον κορωνοιό και θέλουν να κάνουν το εμβόλιο για να προστατευτούν και να μη νοσηλευτούν. Τους καταλαβαίνω κι εγώ φοβάμαι τον ιό και τα νοσοκομεία.
Υπάρχουν εκείνοι που δεν θέλουν να χάσουν τη δουλειά τους και κάνουν το εμβόλιο. Τους καταλαβαίνω, πώς να πετάξουν τους κόπους τους, πως να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους;
Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να προστατεύσουν τους γονείς τους ή τους παππούδες τους και κάνουν το εμβόλιο. Τους καταλαβαίνω, κι εγώ θέλω όσο τίποτα να είναι καλά οι δικοί μου άνθρωποι.
Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν κάνοντας το εμβόλιο πως θα είναι η ζωή τους όπως πριν. Τους καταλαβαίνω, κι εγώ θέλω να είναι η ζωή μου όπως πριν.
Υπάρχουν εκείνοι που φοβούνται να κάνουν το εμβόλιο επειδή βλέπουν γύρω τους τις παρενέργειες. Τους καταλαβαίνω, κι εγώ φοβάμαι κι έχω βιώσει στον κοινωνικό μου περίγυρο τις παρενέργειες.
Υπάρχουν εκείνοι που τους αποτρέπει ο γιατρός τους να κάνουν το εμβόλιο λόγω προβλημάτων υγείας που έχουν. Τους καταλαβαίνω και πιστεύω το γιατρό τους, εγώ δεν είμαι γιατρός.
Υπάρχουν εκείνοι που δεν θέλουν να κάνουν ένα εμβόλιο που τους το επιβάλουν επειδή θέλουν να έχουν οι ίδιοι το δικαίωμα της επιλογής. Τους καταλαβαίνω γιατί θέλω κι εγώ να έχω το δικαίωμα αυτό.
Υπάρχουν εκείνοι που ανησυχούν μήπως υποχωρώντας σε κάθε συνταγματικό τους δικαίωμα χάσουν για πάντα την ελευθερία τους. Τους καταλαβαίνω, κι εγώ ανησυχώ μήπως δεν ξαναείμαστε το ίδιο ελεύθεροι όπως πριν.
Είναι όμως κάποιοι που δεν θέλω να καταλάβω:
Οι λεγόμενοι “εξυπνάκηδες” και “σοφοί” της κοινωνίας μας.
Αυτοί που αντί να επιχειρηματολογούν, ειρωνεύονται όσους έχουν αντίθετη άποψη για να ενισχύσουν τη δική τους.
Αυτοί που πάντα περιμένουν τη στιγμή που θα κρίνουν τους υπόλοιπους ώστε να φανούν ανώτεροι.
Αυτοί που έχουν γίνει πιο γραφικοί, σχολιάζοντας υποτιμητικά τις “συνωμοσιολογίες”, από εκείνους που απλά τις πιστεύουν.
Αυτοί που υποτιμούν εκείνους που έχουν απλά διαφορετικές ανησυχίες και διαφορετικές φοβίες.
Αυτοί που προσπαθούν, πέραν της οικογένειάς τους (πράγμα που λίγο πολύ όλοι κάνουμε), να επηρεάσουν όσο περισσότερο κόσμο μπορούν χωρίς να έχουν καμία επιστημονική ιδιότητα και χωρίς να μπορούν να σου παρέχουν καμία εγγύηση γι’ αυτό που σε προτρέπουν να κάνεις, απλά και μόνο επειδή το έκαναν εκείνοι (οπότε είναι και το σωστό).
Αυτοί που όσα βιβλία και να έχουν διαβάσει δεν έχουν την παιδεία να αντιμετωπίζουν τον άλλον σεβόμενοι την προσωπικότητά του και τις απόψεις του.
Αυτοί που πανηγύριζαν για τη “νίκη” της Δημοκρατίας και εναντιώνονταν στους ρατσιστές, ενώ τώρα υποστηρίζουν τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε ψεκασμένους και πρόβατα, σε χαζούς και έξυπνους, σε συνωμοσιολόγους και ορθολογιστές, σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.
Αυτό λοιπόν που χρειαζόμαστε πιο πολύ από όλα είναι ένα εμβόλιο ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ, όπως πολύ πετυχημένα έγραψε κάποιος. Αυτή είναι η ουσία μιας υγιούς κοινωνίας. Πριν βιαστείτε να κρίνετε, να καταδικάσετε και να μειώσετε οποιονδήποτε προσπαθήστε να μπείτε για λίγο στη θέση του.
Κοιτάξτε λίγο τους άλλους με συμπόνοια και όχι με επικριτικότητα. Όλοι φοβούνται, όλοι έχουν ανησυχίες και όλοι θέλουν να προστατέψουν τους ανθρώπους που αγαπούν.
Έλενα Πανταλούδη, Ψυχολόγος