Εμβόλια. Η μεγαλη πλάνη και οι …κίνδυνοι

Αναδημοσίευση από το blog “Τοξότης” 

“Οι εμβολιασμοί δεν μπορούν να προστατέψουν από μεταδιδόμενες ασθένειες. Αντίθετα οι μαζικοί εμβολιασμοί προσθέτουν τεράστια σωματική και ψυχολογική βλάβη στην ανθρωπότητα. Κι όμως οι εμβολιασμοί συνεχίζονται, επειδή με αυτούς μπορεί να κερδίσει κανείς εκατομμύρια.”

“Δεν γνωρίζω, εάν πράγματι έκανα ένα φοβερό λάθος και δημιούργησα κάτι αποτρόπαιο.” Edward Jenner (1749-1823) “Πατέρας” των εμβολιασμών

Το 1796 ήταν μία ευτυχισμένη χρονιά για τον Edward Jenner, ο οποίος πίστεψε πως βρήκε επιτέλους το ιδανικό μέσο για την καταπολέμηση της ευλογιάς. Ο άγγλος γιατρός εμπνεύστηκε από τον έλληνα γιατρό Τιμονί, που το 1714 είχε παρουσιάσει μία έκθεση του στη Βασιλική κοινωνία των Επιστήμών. Στην έκθεση αυτή περιέγραφε τον τρόπο με τον οποίο χιλιάδες άνθρωποι στην Κωνσταντινούπολη φρόντιζαν να δυναμώσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα κατά της ευλογιάς: με μία βελόνα έπαιρναν υγρό μέσα από τη φούσκα-σπυράκι της ευλογιάς και στη συνέχεια τη γρατζουνούσαν πάνω στο δέρμα ανθρώπων που ήταν υγιείς. Οι κατ’ αυτό τον τρόπο “εμβολιαζόμενοι” φέρεται πως θα νοσούσαν ελαφρύτερα από την ευλογιά και θα αποκτούσαν ανοσία στην ασθένεια αυτή.

60 χρόνια αργότερα η Αγγλία υιοθετεί αυτή την πρακτική, όμως δίχως επιτυχία. Αντίθετα μάλιστα ακόμη και οι “εμβολιασμένοι” νοσούσαν το ίδιο βαριά και επειδή όλοι ήταν φορείς του νοσογόνου παράγοντα, η ασθένεια εξαπλωνόταν ταχύτατα στις περιοχές που είχαν εφαρμόσει τον εμβολιασμό. Μόνο στο Λονδίνο πέθαναν εκείνη την περίοδο 25.000 άνθρωποι περισσότεροι μετά την εφαρμογή του εμβολιασμού, απ’ ότι πριν. Η Βαϊμάρη, το Αμβούργο και το Βερολίνο έζησαν επίσης επιδημίες ευλογιάς με πολλούς νεκρούς μετά την εφαρμογή του εμβολιασμού. Για το λόγο αυτό απαγορεύτηκε αυτή η διαδικασία “μπολιάσματος” (“Inokulation”).

Εκείνη την εποχή λοιπόν έζησε ο Edward Jenner, πεπεισμένος πως σίγουρα θα υπάρχει ένα φάρμακο κατά της ευλογιάς. Ο αγροτικός πληθυσμός τότε πίστευε πως όποιος είχε ξεπεράσει την ακίνδυνη ευλογιά των βοοειδών, δεν θα νοσούσε πια από την πραγματική ευλογιά. Επειδή η χρήση ιών ευλογιάς από ανθρώπους είχε αποτύχει παταγωδώς, άρχισε ο Jenner να πειραματίζεται με ιούς από βοοειδή. Πήρε υγρό από τους μαστούς μιας αγελάδας που νοσούσε και άρχισε να εμβολιάζει ανθρώπους. Ένας από αυτούς ήταν ο 5χρονος John Becker, ο οποίος πέθανε λίγο μετά τον εμβολιασμό. Επίσης εμβολίασε μία γυναίκα στον 8ο μήνα κύησης, με αποτέλεσμα να γεννήσει ένα νεκρό παιδί, το πρόσωπο του οποίου ήταν καλυμμένο από ευλογιά.

Παρ’ όλ’ αυτά ο Jenner άρχισε να στέλνει τα δοκιμαστικά του -τα οποία έπαιρνε από βοοειδή- σε όλες τις ευρωπαϊκές αυλές των μοναρχών. Μέσα σε λίγους μήνες είχε αποστείλει περισσότερα από 20.000 τέτοια δείγματα. Με αυτά εμβολιαζόταν κυρίως ορφανά παιδιά, τα οποία “χρησίμευαν” ως ζωντανοί παραγωγοί “πύου”, το οποίο το πουλούσαν στη συνέχεια σαν “εμβόλιο”…

Το 1807 πρώτη η γερμανική περιοχή Hessen εισάγει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Ακόμη όμως και με αυτή την πρακτική οι κάτοικοι δεν ήταν προστατευμένοι από την ευλογιά.

Ο Edward Jenner, προς το τέλος της ζωής του υπήρξε μάρτυρας μεγάλων επιδημιών ευλογιάς. ανάμεσα στα θύματα της ασθένειας ήταν και πολλοί άνθρωποι που ο ίδιος είχε εμβολιάσει. Αυτή η κατάσταση τον έφερε στο σημείο να αμφισβητήσει σοβαρά το έργο του. Πιθανόν να μην είχε συνειδητοποιήσει πόσο ακριβά είχε πληρώσει ο ίδιος αυτή την πρακτική εμβολιασμών: είχε εμβολιάσει τον μόλις 10 μηνών νεαρό γιό του, ο οποίος δεν αναπτύχθηκε νοητικά και πέθανε μόλις 21 ετών. Σήμερα γνωρίζουμε πως ο γιός του Jenner αποτελεί μία τυπική περίπτωση ανθρώπου που υπέστη βλάβη από εμβολιασμό. Ο Jenner πλήρωσε δηλαδή ένα πολύ ακριβό τίμημα για ένα εμβόλιο, που όπως αποδείχτηκε μετά, δεν χρησίμευε σε τίποτε.

Εκατό χρόνια μετά, το 1885, ένας δεύτερος “ημίθεος” της επιστήμης, ανέπτυξε το δεύτερο εμβόλιο. Ο Λουίς Παστέρ είχε επιδείξει θαυμάσια αποτελέσματα με τα εμβόλια του κατά της λύσσας. Όμως μόλις από το 1993 γνωρίζουμε πλέον πως δεν είχε καταφέρει τίποτε περισσότερο από τον Jenner.
Το 1993 δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά τα προσωπικά ημερολόγια του Παστέρ. Εκεί αποκαλύπτεται, πως

“ο Παστέρ διαστρέβλωνε την αλήθεια καθώς τα ιδιαίτερα αρνητικά”αποτελέσματα των δοκιμών του τα σημείωνε μόνο στα προσωπικά του ημερολόγια, ενώ τα απέκρυβε στα στοιχεία που εμφάνιζε δημοσίως ή έλεγε συνειδητά ψέματα, όπως στην περίπτωση των “περίφημων εμβολίων” του”. (Suddeutsche Zeitung)

Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο έγινε γνωστό, πως οι εμβολιασμοί μπορούν να προκαλέσουν εγκεφαλικές βλάβες. Όμως η μεγάλη κρίση των εμβολιασμών (στη Γερμανία) προκλήθηκε όταν οι “ιολόγοι” διαπίστωσαν πως “η μητέρα όλων των εμβολίων” περιείχε ένα άγνωστο ιό, ο οποίος δεν προερχόταν ούτε από την ευλογιά των ανθρώπων, αλλά ούτε και από την ευλογιά των βοοειδών! Σήμερα γνωρίζουμε πως ο ιός ευλογιάς των βοοειδών δεν μπορεί να μετατραπεί σε ιό για εμβολιασμό. Αυτή η διαπίστωση σημαίνει, πως επί 100 χρόνια εμβολιάζαμε τα παιδιά μας με μία ουσία, η οποία δεν υπάρχει πουθενά στη φύση και δεν γνωρίζουμε ούτε τι είναι, ούτε από που προέρχεται!

*Αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση του κάθε γονέα να ενημερώνεται για τα υπέρ και τα κατά του εμβολιασμού, πριν προχωρήσει στον εμβολιασμό των παιδιών του. Επίσης εάν δεν εμβολιάσει τα παιδιά του αρκεί μια υπεύθηνη δήλωση προς το σχολείο, ώστε το παιδί να συμμετέχει κανονικά στο σχολικό πρόγραμμα. Μάλιστα στο εξωτερικό -ειδικά στη Γερμανία- δεν είναι κρατικά “υποχρεωτικοί” οι εμβολιασμοί και οι εμβολιάζοντες παιδίατροι είναι υποχρεωμένοι να υπογράφουν δήλωση, πως το παιδί δεν πρόκειται να αρρωστήσει ή να υποστεί οποιαδήποτε βλάβη στην υγεία του μελλοντικά ή να “πεθάνει”….