Αθήνα-
Ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο εργαστήρι του γλύπτη - Μουσείο Μπενάκη
Θα στηθεί τελικά ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου που είναι έτοιμος από το 1993, στην ελληνική πρωτεύουσα! Η απόφαση πάρθηκε προ ημερών από τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη και ο ανδριάντας θα στηθεί στην πλατεία Κοτζιά, έξω από το δημαρχιακό μέγαρο, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Το άγαλμα είχε αγοραστεί από το υπουργείο Πολιτισμού το 1993 αλλά ουδέποτε ως σήμερα είχε βρει θέση που να του αρμόζει. Το άγαλμα θα τοποθετηθεί σε βάθρο ύψους 6,20 μέτρων
(περιλαμβάνονται και δύο αναβαθμίδες, συνολικού ύψους 0,80 μ.) κατασκευασμένο από γκρίζο μάρμαρο με ειδικά επεξεργασμένη αδρή επιφάνεια (χτυπημένη με το βελόνι). Μεταξύ του βάθρου και του γλυπτού θα υπάρχει μια μεταλλική επιφάνεια πάχους 0,20 μ. O ανδριάντας του Αλέξανδρου θα ατενίζει από το δικό του ύψος (3,60 μέτρα) την περιοχή μεταξύ του Δημαρχείου και της πλατείας Μοναστηρίου, ενώ σε μια πλάγια όψη του βάθρου θα είναι τοποθετημένη σχετική επιγραφή. Την αρχιτεκτονική μελέτη για την τοποθέτηση του αγάλματος και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου έχει εκπονήσει ο κ. Κουτσογιάννης και για την ολοκλήρωση του έργου, με προϋπολογισμό περί τις 60.000 ευρώ, θα απαιτηθούν περίπου δύο μήνες. Ως τότε πάντως το έξοχο γλυπτό θα εξακολουθεί να βρίσκεται στον κήπο του εργαστηρίου-μουσείου του Γιάννη Παππά στου Ζωγράφου. Να σημειωθεί ότι η πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης ήταν ο αρχικός προορισμός του συγκεκριμένου έργου, κάτι που δεν ευοδώθηκε τελικώς, πικραίνοντας τον δημιουργό του. Αλλωστε ο Γιάννης Παππάς είχε μελετήσει ιδιαίτερα τους έφιππους ανδριάντες- έκθεση με αυτό το θέμα είχε πραγματοποιηθεί το 2006 στο Μουσείο Μπενάκη. Γιατί το «έφιππο» ήταν για τον Γιάννη Παππά μια πρόκληση στο καλλιτεχνικό του έργο, ένα πολύπλοκο πρόβλημα για τη λύση του οποίου εργάστηκε επί μακρόν. Επισκέψεις σε ιπποφορβεία και ομίλους ιππασίας τον είχαν βοηθήσει να σχεδιάσει εκ του φυσικού, ενώ φωτογραφίζοντας και φτιάχνοντας προπλάσματα εξοικειώθηκε με τη μορφολογία του αλόγου, έτσι ώστε να πετύχει τη σχέση των όγκων και την αναλογία αλόγου- ιππέα. Αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία μεγάλων και γνωστών έργων, όπως του Γεωργίου Καραϊσκάκη, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και φυσικά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.