Η διζωνική ήταν βρετανικής έμπνευσης
Το έγγραφο αυτό είναι ένα πολυσέλιδο ντοκουμέντο, που περιέχει τα πρακτικά της πλέον κρίσιμης συνεδρίας που έλαβε χώρα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μετά τις δύο τουρκικές εισβολές. Η συνάντηση έγινε στις 27 Αυγούστου 1974, μεταξύ ανώτερων αξιωματούχων του Φόρεϊν Όφις και του δρος Χένρι Κίσινγκερ, κατ΄ εντολήν του Βρετανού Υπ. Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν. Ο Κάλαχαν ήθελε πλέον να προχωρήσει με την προώθηση της διπεριφερειακής ομοσπονδίας, αλλά ήθελε να σιγουρευτεί για την υποστήριξη του δρος Κίσινγκερ στη βρετανική αυτή πρωτοβουλία, γιατί οι Βρετανοί στο Λονδίνο είχαν επισημάνει αμφιβολίες για την αμερικανική υποστήριξη. Τα πρακτικά αυτά, διά μαρτυρίας του ιδίου του δρος Κίσινγκερ, μας ξεκαθαρίζουν πλέον, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι οι Βρετανοί ήσαν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων του 1974, όσο και της προώθησης της τουρκικής απαίτησης για γεωγραφική ομοσπονδία (διζωνική) και όχι οι Αμερικανοί.
Οι απεσταλμένοι του Φόρεϊν Όφις είπαν στον Κίσινγκερ ότι ο Τζέιμς Κάλαχαν σκόπιμα διατηρούσε χαμηλούς τόνους στη διπλωματία, όταν και διέκοψε ο δρ Κισινγκερ για να τονίσει ότι ήδη είχε επιτευχθεί η μεγάλη (βρετανική) διπλωματική νίκη, με το να χαρακτηρίζεται πλέον ο ίδιος ως ο κακός της όλης κατάστασης.
Οι Βρετανοί θυμήθηκαν ότι ο Σίσκο (ο Αμερικανός απεσταλμένος) μέσα Ιουλίου είχε ρωτήσει το Φόρεϊν Όφις κατά πόσο μπορούσε να βρεθεί μια λύση πακέτο, αλλά τότε του είχαν πει ότι ήταν ακόμα νωρίς για κάτι τέτοιο.
Και συνέχισαν στη συνάντηση οι Βρετανοί, λέγοντας ότι οποιαδήποτε άποψη και να είχαν για τις τουρκικές ενέργειες, η λύση θα ήταν διπεριφερειακή ομοσπονδία και θα συνεπάγετο ανταλλαγή πληθυσμών. Η λύση αυτή, είπαν στον δρα Κίσινγκερ, θα έχει την ευχέρεια να αυτο-αστυνομεύεται και να μη χρειάζεται την ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών. Ήδη, πρόσθεσαν, πολλοί τους κατηγορούν ότι δεν ανέλαβαν τις εγγυητικές τους υποχρεώσεις, για να διακόψει και πάλιν ο Κίσινγκερ, για να πει ότι αυτό δεν ίσχυε για τους Τούρκους. Οι Τούρκοι, είπε, «δεν πιστεύω να έχουν τέτοιο παράπονο».
Διζωνική στη θεωρία
Οι Βρετανοί σχεδιαστές της λύσης είπαν πως η λύση που η Βρετανία υποστήριζε, δηλαδή η διπεριφερειακή ομοσπονδία (ουσιαστικά η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία), ήταν ακόμα στο στάδιο της θεωρίας, ήταν δύσκολο να επιβληθεί. Ο δρ Κίσινγκερ ρώτησε αν η ελληνική κυβέρνηση την υποστήριζε και οι Βρετανοί παραδέχθηκαν ότι ο Κ. Καραμανλής αδυνατούσε. Αλλά οι Τούρκοι ήταν αδύνατο να αποτραβηχτούν στη γραμμή που κρατούσαν στις 9 Αυγούστου. Ο Κληρίδης όμως, είπαν, είχε προωθήσει πιο λογικές προτάσεις. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι είπαν πως για τη λύση αυτή, θα έπρεπε να γίνουν σημαντικές αναπροσαρμογές και πως ο Τούρκος καθηγητής Ουλμάν τους είχε πει στο Λονδίνο ότι θα χρειαζόντουσαν πέραν του 28% του εδάφους για λόγους ασφάλειας, κάτι που θα συζητηθεί στις διαπραγματεύσεις. Και συμπλήρωσαν ότι οι ίδιοι πιστεύουν ότι οι πρόσφυγες ίσως να μη θέλουν πλέον να επιστρέψουν, μιας και τους επιτραπεί να επισκεφθούν τις περιουσίες τους.
Ο δρ Κίσινγκερ είπε ότι ο χρόνος δεν ήταν υπέρ των Ελλήνων. Ο ίδιος ήθελε χρόνο για να καλυτερεύσουν οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Οι Βρετανοί, σε μια προσπάθεια να πιέσουν τον δρα Κίσινγκερ, χρησιμοποίησαν την κινδυνολογία ότι αν δεν λυόταν το θέμα σύντομα, φοβόντουσαν για ανταρτοπόλεμο εκ μέρους των Ελλήνων. Όμως ο Κίσινγκερ το απέρριψε και είπε ότι δεν πίστευε σε τέτοια.
Οι Βρετανοί στη συνέχεια είπαν πως θα άρχιζε ο εποικισμός από την Τουρκία. Ο Κίσινγκερ ρώτησε αν μπορούσε ένα κομμάτι να ενωθεί με την Ελλάδα και το άλλο με την Τουρκία, αλλά οι Βρετανοί κηδεμόνες, αν και δεν το απέρριψαν, είπαν ότι τέτοια λύση θα ήταν ό,τι χειρότερο για τη Σοβιετική Ένωση.
Ο Κίσινγκερ υποστήριξε να ξεκινούσε η βρετανική πρωτοβουλία, για διπεριφερειακή ομοσπονδία, αλλά, τους είπε ότι ήταν πολύ διστακτικός να ξανα-μπλέξει τις ΗΠΑ σε μια υπόθεση δίχως να γνωρίζει τις τακτικές. Την τελευταία φορά, είπε, οι ΗΠΑ είχαν αναμιχθεί με κάποια ευθύνη, όμως όχι αρκετή που να τους έδιδε και τον έλεγχο. Δίσταζε να το επαναλάβει. Ο ίδιος ήταν πολύ απασχολημένος με τα δικά τους στις ΗΠΑ και δεν ασχολήθηκε έντονα με όσα συνέβησαν στη Γενεύη τον Αύγουστο.
- Η συμμετοχή των Άγγλων στους βομβαρδισμούς
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ
Τιτλος: “Αυτοί πρόδωσαν Ελλάδα και Κύπρο”
σελ. 195
ΠΤΩΜΑΤΑ ΑΓΓΛΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ ΣΤΑ ΨΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ!
Από μαρτυρίες και πληροφορίες όταν οι Τούρκοι επιτέθηκαν την πρώτη ημέρα βομβάρδιζαν τα αεροπλάνα τους στον βρόντο… από πολύ ψηλά όμως αγωνιστές είδαν ότι στον βομβαρδισμό συμμετείχαν και εγγλέζικα!
Μάλιστα έντονα υποστηρίζεται ότι δύο πτώματα Άγγλων πιλότων βρίσκονταν από την πτώση στα “ψυγεία” της Λευκωσίας!!!
Αυτοί είναι οι Άγγλοι … οι οποίοι ως εγγυήτρια δύναμη έπρεπε ως να επέμβουν για να προστατέψουν το νησί….
… αντίθετα βοήθησαν τους Τούρκους σε πολλά επίπεδα !
Ακόμα και σήμερα που η Κύπρος είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση … ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ;
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ.
Αφού υπάρχει η Ευρωπαική Ένωση
ΤΙ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΕΣ ΠΑΝΤΑ ΑΓΓΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ;
Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι Άγγλοι ήταν ανέκαθεν ανθέλληνες …
Και αυτό στο θέμα της Κύπρου το απέδειξαν πολλές φορές …
- Ο ρόλος των “Ελλήνων “
Το «ΒΗΜΑ» στις 20/07/2008 εδημοσίευσε, από απελευθερωμένα αμερικανικά αρχεία, διάλογο μεταξύ του Εβραίου Κίσινγκερ και του Κόλμπι, τότε Διευθυντού της CIA, που γεμίζει αγανάκτησι, οργή και αηδία κάθε ελληνική πατριωτική ψυχή:
Ο Κόλμπι την 16/7/1974 ενημερώνει ότι το γραφείο της CIA στην Αθήνα έχει πάρει εντολή να «εξασφαλίσει» την απαιτουμένη από τους… Τούρκους(!!!) αδράνεια της (χουντικής) Ελλάδος και ότι η εντολή αυτή εξετελέσθη και μάλιστα αποδέκτης της ήταν ο… αρχηγός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος!!!
Την 20/7/1974 συνομιλεί με τον Κίσινγκερ και λέει: Κόλμπι: «…το σημαντικότερο για μας είναι να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους Έλληνες να μη πολεμήσουν. Να τους πούμε οκέϊ, ας αρχίσουμε διαπραγματεύσεις και ας δούμε τι μπορεί να γίνει». Κίσινγκερ (συμφωνεί): «Οκέϊ Μπιλ»!
Αυτά όλα επιβεβαιώνουν την ένορκη κατάθεση του πρέσβυ των ΗΠΑ στην Ελλάδα Χένρυ Τάσκα ενώπιον της Αμερικανικής βουλής των 27 Σεπτεμβρίου 1975 (επιτροπή Πάϊκ): «…Ήταν ακριβώς μετά την εισβολή, πριν όμως από την κατάπαυση του πυρός και πριν πέσει η τότε Κυβέρνησης του Ανδρουτσόπουλου. Τότε ήτο, που υποχρεώθηκα να δράσω αμέσως και δραστικώς. Μία ημέρα μετά την εισβολή, την Κυριακή 21 Ιουλίου, συναντήθηκα με τους ηγέτες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και τους προειδοποίησα εναντίον οποιουδήποτε τέτοιου ενδεχομένου (πολέμου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας).
Αργότερα έλαβα μίαν εμπιστευτική έκθεση της CIA, που ανέφερε ότι η προειδοποίησή μου εκείνη ελήφθη σοβαρώς υπ’ όψιν από την στρατιωτική ηγεσία και η Ελλάς απέφυγε την κήρυξη πολέμου κατά της Τουρκίας. Το τονίζω αυτό, επειδή νομίζω ότι έπαιξα εν συνεχεία αποφασιστικό ρόλο εις τας μετέπειτα εξελίξεις. Η ανακοπή αυτή ωδήγησε τελικώς εις την πτώση του Ιωαννίδη, επειδή ο Ιωαννίδης ήθελε πράγματι πόλεμο, και οι Έλληνες στρατηγοί, που επείσθησαν ότι δεν έπρεπε να γίνει πόλεμος, απεσπάσθησαν από τον Ιωαννίδη και έπαυσαν πλέον να τον υπακούουν και αυτός, έξαφνα, ευρέθη εκτός του μηχανισμού διοικήσεως των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων»!
Τα αυτά επανέλαβε και επαναβεβαίωσε ο Τάσκα, την 17 Δεκεμβρίου 1975 εις δημοσίαν ομιλία του εις Άγιον Φραγκίσκον, τονίσας ότι «αυτός και ο Υφυπουργός Εξωτερικών Σίσκο επέτυχαν να παρεμποδίσουν πόλεμο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας με την έκκληση, που έκαναν προς τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων»…»!
Δηλαδή, οι «Έλληνες» στρατηγοί ήσαν οι φυσικοί αυτουργοί της προδοσίας εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου το 1974 με ηθικούς αυτουργούς τους Αμερικανούς Κίσινγκερ -Κόλμπι – Τάσκα.
Αυτοί όλοι είναι οι αποδεδειγμένα, βάσει ντοκουμέντων ένοχοι. Οι πίσω απ’ αυτούς φημολογούνται («Έλληνες» παλαιο-πολιτικοί κλπ. Υπάρχει λένε φωνητικό ντοκουμέντο ενός εξ αυτών λέγοντος: «και στην Αθήνα ας αποβιβασθούν οι Τούρκοι, φθάνει να πέση η Χούντα»!!!).