Εκτονωτικές της λαϊκής οργής και ακίνδυνες για το πολιτικό σύστημα 24ωρες απεργίες, προαναγγέλλουν οι κομματικοί συνδικαλιστές, στο ίδιο σκηνικό με αυτό που χρόνια τώρα κρατά την κοινωνία υπόδουλη στο κομματικό κράτος. Εκτονωτικές απεργίες για να προστατευτούν τα συμφέροντα μιας επαγγελματικής ομάδας, σ’ αυτή τη δύσκολη για όλους περίοδο, επισύρουν (ηθελημένα ή άθελα) την μήνη του υπολοίπου κοινωνικού σώματος. Δεν το γνωρίζουν άραγε αυτό;
Τώρα που η κοινωνία λεηλατείται, τώρα που πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει ανάγκη τα συνδικαλιστικά της όργανα, τώρα οι συνδικαλιστές είναι παντελώς απόντες. Εμφανίζονται κάθε φορά πριν ψηφιστούν σκληρά μέτρα (όπως κάνουν και τώρα), κηρύσσουν κάποιες 24ωρες απεργίες για κοινωνική εκτόνωση και μετά εξαφανίζονται μέχρι τα επόμενα μέτρα, ευτελίζοντας τελικά και το πολυδιαφημισμένο και μάλλον υπερτιμημένο συνδικαλιστικό κίνημα.
Αλήθεια, γιατί άραγε δεν ενώνουν τις επιμέρους κοινωνικές ομάδες και δεν τις στρέφουν εναντίον του μοναδικού εχθρού της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή του πολιτικού συστήματος σε μια απεργία διαρκείας μέχρι την πλήρη αλλαγή πολιτικής ή την πλήρη κατάρρευσή του;
Γιατί άραγε;;;
Απλά δεν το επιτρέπουν τα κόμματά τους.
Σχόλιο :Kάνοντας μια ερώτηση σε εναν μέλος του συνδικαλιστικού κινήματος που μοίραζε φυλλάδια στον δρόμο ,γιατί δεν κάνουν μια ομαδική απεργία διαρκείας με όλες τις κοινωνικές ομάδες,η απάντηση που πήρα ήταν η εξής:
Eμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε,αν μπορείτε εσεις κάντε το!!!