[…] Όλα αυτά που αναφέραμε συνιστούν ή δεν συνιστούν αλλαγή τού φρονήματος τού ορθόδοξου Χριστιανού; Ας το δούμε μέσα από την παράθεση τού ορθοδόξου φρονήματος σύμφωνα με την ορθόδοξη διδασκαλία.
Κατ’ αρχάς, να πούμε ότι το φρόνημα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, δηλαδή η ζωντανή Παράδοση και ζωή της Εκκλησίας, είναι ταυτισμένο με το φρόνημα τού Χριστού και των Αποστόλων, είναι η συνέχεια αυτού του φρονήματος.
Δεν διστάζουν οι άγιοι να καυτηριάσουν τις άσχημες καταστάσεις και εκδηλώσεις των ανθρώπων, και να ελέγξουν τις κακοδοξίες τους, που επηρεάζουν τη σωτηρία των ανθρώπων. Αυτό το επισημαίνουμε γιατί στην εποχή μας καταβάλλεται έντονη και έντεχνη προσπάθεια να αλλάξουμε και το φρόνημα και τον τρόπο σκέψεως των Πατέρων, ακόμα και τους όρους που χρησιμοποίησαν, για να διατυπώσουν την αλήθεια με άλλους μοντέρνους, οι οποίοι θα ωραιοποιήσουν τα πράγματα και θα είναι αρεστοί στον πολύ κόσμο. Όμως, η αλλαγή αυτή αλλοιώνει αυτή τούτη τη σωτηρία τού ανθρώπου.
Επιδιώκουν ίσως να εντυπωσιάσουν, να δημιουργήσουν σύγχυση, να καλύψουν το αληθινό νόημα των λόγων των Πατέρων και τού Ευαγγελίου. Αυτό το πνεύμα είναι ξένο προς τους αγίους. Αυτοί είναι στα θέματα που θίγουν λιτοί, εκφραστικοί, αληθινοί, μα προπάντων αγιοπνευματικοί, χωρίς να νοιάζονται τι θα πουν οι άλλοι γι’ αυτά που γράφουν, επειδή έχουν τη συνείδηση ότι εκφράζουν την αλήθεια τού Ευαγγελίου, που αποτελεί τη μόνη οδό σωτηρίας. […]
Απόσπασμα από :
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ» ΜΕΘΟΔΟΙ MIA ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ
ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛ. ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΡΠΑΣΙΑΣ κ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ