Ὁ Τίµιος Σταυρός καί τά δύο σύµβολα τῶν «µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν» (Ἡµισέληνος καί Ἑξάλφα) πλαισιώνονται καί συνδέονται σέ µία εἰκαστική ἑνότητα µέ τό οὐράνιο τόξο, τό κατ’ ἐξοχήν σύµβολο τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Ακολουθούν
Προς
κ. Αιμ. Πολυγένη, υπεύθυνο Εκκλ. Πρακτ. Ειδήσεων “ΡΟΜΦΑΙΑ”
Κοινοποίηση: στο διαδίκτυο
κ. Πολυγένη, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Δημοσιεύσατε στη ΡΟΜΦΑΙΑ (http://www.romfea.gr/diafora/8446-apokrufistiko-oikoumenistiko-bitro-stin-orthodoji-akadimia-kritis) την από 20.5.16 επιστολή που απέστειλα ηλεκτρονικά αποκλειστικά και μόνο στην Πανορθόδοξη Γραμματεία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και κοινοποίησα στον Οικουμενικό Πατριάρχη και τους Μακαριωτάτους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Για λόγους τάξεως και επειδή το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, δεν δημοσιοποίησα την επιστολή μου ευρύτερα, ει μη μόνον στους ανωτέρω αναφερομένους. Προφανώς, κάποιος από τους παραλήπτες στις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες έκρινε ότι το ζήτημα θα πρέπει να λάβει δημοσιότητα και -εν αγνοία μου- σας γνωστοποίησε την επιστολή.
Κατόπιν αυτών και παρά τον αρχικό μου ενδοιασμό, υποχρεούμαι να κοινοποιήσω την επιστολή ευρύτερα, ευχόμενος ότι ο αρχικός σκανδαλισμός των πιστών θα μετατραπεί σε φιλόθεη ανησυχία, εγρήγορση και θερμή προσευχή, ώστε η ζώσα εκκλησιαστική συνείδηση θεσμικά εκφραζομένη να μην επιτρέψει την ευόδωση ανόμων και βεβήλων κατά της Εκκλησίας μας μεθοδεύσεων τις οποίες ορισμένοι έχουν δρομολογήσει.
Οι σήμερα τιμώμενοι Άγιοι Πατέρες της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου έχοντας γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα είχαν την ευχέρεια να διακρίνουν το Θεσμό από αυτούς που τον εκπροσωπούσαν και απέδιδαν την πρέπουσα τιμή στους ιερούς Θεσμούς, αλλά και την επιβαλλόμενη απόλυτη απαξίωση στους αναξίους εκπροσώπους τους: τίμησαν με εξαιρετικά προνόμια τον Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως (με τον 3ο κανόνα της Συνόδου), αλλά ταυτόχρονα τον πνευματομάχο επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Μακεδόνιο τον καθαίρεσαν, τον αναθεμάτισαν και τον απομάκρυναν από την Εκκλησία ως αιρετικό και βλάσφημο.
Θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι ο σεβασμός μας στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και σε αυτό που Αυτό διαχρονικά εκπροσωπεί για την Εκκλησία και το έθνος, δεν μπορεί να ερμηνεύεται από κανέναν ως αποδοχή, ούτε καν ως ανοχή, σε όσα βλάσφημα λέγονται και πράττονται εκ μέρους ορισμένων στελεχών Του, όποιοι κι αν είναι αυτοί, είτε στο Κέντρο είτε στην περιφέρεια…
Εκάς οι βέβηλοι…
(*) Στο άρθρο «Κραυγή απόγνωσης από έναν ορθόδοξο πιστό της Γερμανίας» γράφαμε:
Πρόκειται περί ενός κύκλου μέσα στον οποίον υπάρχουν τα σύμβολα του σταυρού, του άστρου του Δαβίδ και της ημισελήνου, τα οποία σχηματίζουν έναν άγγελο. Αν βγάλεις ένα από αυτά τα σύμβολα ο άγγελος καταστρέφεται (το νόημα και ο σκοπός αυτού του έργου, το οποίο υποδέχθηκαν με τιμές και νεοταξική χαρά ως νέο συμβολό τους οι ιερείς μας χρησιμοποιώντας μάλιστα και παιδιά, ώστε να ριζώσουν καλά τέτοιες πρακτικές, είναι πεντακάθαρος). Μετά την υποδοχή έγινε συμπροσευχή των παρευρισκομένων. Ως κείμενο προτιμήθηκε από τους ιερείς μας το laudato si από την εγκύκλιο του πάπα Φραγκίσκου. Πρόκειται για μία προσευχή του Φραγκίσκου της Ασσίζης στην οποία ο λεγόμενος καθολικός άγιος, εδώ εν συντομία, δοξάζει τον Θεό και τον κύριο αδελφό τον ήλιο, και την αδελφή την σελήνη, και τον αδελφό τον άνεμο και τον αδελφό το νερό, που είναι ταπεινό και πολύτιμο, και τον αδελφό την φωτιά».
Αδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικός φιλόλογος, Ιστορικός