Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να πεθάνεις εσύ ο ίδιος. Να σε βάλουν να δεις να πεθαίνουν τα παιδιά σου. Άραξε , πάρε την εφημερίδα και το καφεδάκι σου…Κι απόλαυσέ το!!!
(Ενημέρωση απο το “Ρεσάλτο”)
Εκείνες που δεν θα καταγγελθούν. Δεν θα φτάσουν πιθανότατα οι υπαίτιοι σε κάποιο διεθνές δικαστήριο.
Είναι ο αφανισμός του πληθυσμού με «κόσμιο» τρόπο. Δεν βγαίνει κανείς στους δρόμους να σκοτώνει ομαδικά τους ανθρώπους. Δεν βλέπουμε πουθενά εκτελεστικά αποσπάσματα, κλούβες να μαζεύουν το κόσμο, κάρα με σκελετωμένους να τους οδηγούν σε ομαδικούς τάφους. Όλα είναι κόσμια…ευρωπαϊκά, πολιτισμένα.
Κι όμως κανείς δεν ξέρει αυτή τη στιγμή πόσα θύματα θρηνούμε εξ΄αιτίας μνημονιακών πολιτικών. Ξεκάθαρα. Όχι τους ανθρώπους που οδηγήθηκαν από απελπισία να αφαιρέσουν οι ίδιοι τη ζωή τους. Αυτό το ακούμε, το διαβάζουμε.
Έρχεται κάθε μέρα το δελτίο αυτοκτονιών μπροστά μας σαν ένας εφιάλτης που σκεπάζει τις ψυχές μας. Η μνημονιακή Ελλάδα αυτή τη στιγμή κρύβει πίσω από τους τοίχους χιλιάδες προσωπικές τραγωδίες που δεν φαίνονται. Χιλιάδες ανθρώπους που αρρωσταίνουν ή θανατώνονται χωρίς να παίρνει κανείς χαμπάρι ούτε πως έγινε….
Υπερβολές θα πουν οι ανεγκέφαλοι.
Θέλετε να σας περιγράψω λίγες υπερβολές?
ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ… Δεν μπορούσα να γράψω καν γι΄αυτά τόσο καιρό γιατί με πονάγανε κι οι λέξεις… Μαρτύρησε, μέχρι τη τελευταία πνοή.
Το τέταρτο μήνα βρέθηκε διασωληνωμένος και μετά.. έφυγε χωρίς να προλάβει κανείς να μας πει αν αυτό το …… γενόσημο ήταν τόσο σίγουρο τελικά…
Ίσως να είναι η φαντασία μου, η άγνοιά μου, η στεναχώρια μου που με κάνουν να τα σκέφτομαι όλα αυτά.
Γνωρίζουμε όλοι πόσα παιδιά υποσιτιζόμενα θα έχουν σοβαρότατα προβλήματα για το υπόλοιπο της ζωής τους ακόμα και να κατορθώσουν να ζήσουν?
Γνωρίζουμε πόσες χιλιάδες ξαφνικές ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ διαφόρων χρόνια πασχόντων οφείλονται στη μοίρα τους ή στη κακιά τη μοίρα των συμμοριών που εκνευρίζονται γιατί «δεν πεθαίνουν κιόλας..»
Γνωρίζουμε πόσους θανάτους καταγράφουμε αυτή τη στιγμή που σχετίζονται με τη φτώχεια, την έλλειψη φαρμάκων ή ιατρικής φροντίδας, τον υποσιτισμό, τις επιπτώσεις από το τεράστιο στρες, τη κατάθλιψη, την απελπισία, την αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων για το τι θα ξημερώσει?
Γνωρίζουμε επίσης να απαντήσουμε στο ερώτημα πόσες χιλιάδες θάνατοι εκτός από τους προαναφερόμενους συμβαίνουν από σάπια τρόφιμα, μεταλλαγμένα, από μολυσμένα νερά, από μολυσμένο αέρα, από ύποπτα εμβόλια, από ακτινοβολίες, χημικά, πυρηνικά απόβλητα?
Αυτά όλα δεν είναι γενοκτονίες?
Εσύ όμως που έχεις μικρά παιδιά, εσύ που είσαι νέος και θα έπρεπε να έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου υγιής, ευτυχισμένος δυνατός, εσύ που βλέπεις τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών σου να είναι κιτρινιάρικα, να κουράζονται με το παραμικρό, που ακούς κάθε τόσο για τους μισούς σου φίλους, γνωστούς συγγενείς γεμάτους από καρκίνους, γεμάτους χρόνιες παθήσεις, εξαθλιωμένοι, βασανισμένοι να σβήνουν χωρίς κανείς να μπορεί να κάνει τίποτα?
Θεωρείτε πως είναι κάτι το φυσιολογικό τέτοια έξαρση ασθενειών σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού?
Κι η μεγαλύτερη φρίκη είναι πώς οι άνθρωποι…
ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΦΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ….
ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ, Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΚΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ…
Χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή είναι άρρωστοι πνευματικά, σωματικά ή και τα δύο. Από ένα βομβαρδισμό από βρωμιές στον οργανισμό τους, από έλλειψη βασικών αγαθών, από ένα βομβαρδισμό τρομοκρατίας, εκβιασμού, απειλής στο μυαλό τους.
Ένα μέρος θα γεμίσει από αρρώστιες, ένα άλλο θα αφαιρέσει τη ζωή του, κάποιο τρίτο μέρος θα κοιμάται με χάπια, θα καταλήξει ίσως νεκροζώντανο να φυτοζωεί απλά.
Κι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι αγαπημένοι μας, οι φίλοι μας, οι γείτονες, οι συνάδελφοι, οι συμμαθητές μας, οι ΑΝΡΩΠΟΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ.
Όπως είχε πει κάποιος…
Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να πεθάνεις εσύ ο ίδιος. Να σε βάλουν να δεις να πεθαίνουν τα παιδιά σου. Άραξε , πάρε την εφημερίδα και το καφεδάκι σου…
Κι απόλαυσέ το.
To διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://www.inprecor.gr/index.php/archives/235890