Για να ψηφίσουν υπεύθυνα και σωστά
Ο ελληνικός λαός θα κληθεί σε λίγους μήνες στις κάλπες για να αναδείξει την επόμενη κυβέρνησή του. Και ο κάθε πολίτης θα πρέπει να ψηφίσει με πλήρη γνώση της πραγματικής κατάστασης της χώρας, για να δείξει υπεύθυνα πού θέλει να οδηγηθεί η Ελλάδα. Για να εκφραστεί όμως αυθεντικά η βούληση των πολιτών στις επόμενες εκλογές, πρέπει να περιγραφούν με απόλυτη ειλικρίνεια από τα κόμματα και τους πολιτικούς η κατάσταση της οικονομίας και η διεθνής πραγματικότητα. Να αναλυθούν χωρίς ωραιοποιήσεις και σκοπιμότητες οι προτεινόμενες λύσεις και να εξηγηθεί στην κοινή γνώμη με σαφήνεια και καθαρότητα το κόστος και το όφελος της κάθε μιας πρότασης.
Γιατί εάν σε κάθε προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση οι πολίτες είτε δεν ήξεραν την αλήθεια για τη χώρα και την οικονομία, είτε δεν τους ένοιαζε να την μάθουν, τώρα δεν δικαιούνται να μην γνωρίζουν. Με αυτό και μόνο το δεδομένο οι επόμενες εκλογές θα είναι οι πιο καθοριστικές –τουλάχιστον μεταπολιτευτικά–, όχι για το ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση και τι ποσοστά θα λάβουν τα κόμματα, αλλά γιατί με την ψήφο του ο ελληνικός λαός θα καθορίσει την πορεία της χώρας. Μέσα ή έξω από το ευρώ, με ποιο κόστος και ποια ανταλλάγματα για την κάθε πολιτική επιλογή. Για να φτάσουμε στην υπεύθυνη στάση των πολιτών, πρέπει πρώτα από όλα τα κόμματα να μας πουν όλη την αλήθεια.
Να εξηγήσει το ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν τα κατάφερε και πόσο κόστισαν στον ελληνικό λαό οι καθυστερήσεις και η αναποφασιστικότητα των υπουργών του και του πρώην πρωθυπουργού. Ποιο είναι το σχέδιό του από εδώ και πέρα, η πολιτική του πρόταση για τα επόμενα χρόνια και ποιο είναι το όφελος ή το κόστος αυτού του σχεδίου. Να εξηγήσει η Ν.Δ. και ο κ. Σαμαράς ποια είναι η ξεχωριστή πρότασή τους, σε ποιες πολιτικές θα ζητήσουν τροποποίηση του μνημονίου και από πού θα αντλήσουν τα κονδύλια, που θα χαθούν από τη μείωση της φορολογίας που επαγγέλλονται, και πώς δεν θα συμβούν ξανά τα ίδια στη χώρα…
Και βεβαίως να περιγράψουν τα κόμματα της αριστεράς στον ελληνικό λαό με ρεαλισμό ποια Ελλάδα ονειρεύονται, ποια Ελλάδα θέλουν και πώς αυτή η χώρα θα ζήσει εκτός ευρώ. Εκτός και εάν την θέλουν μέσα στο ευρώ, θέλουν τα δάνεια, αλλά δεν θέλουν τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις. Και βεβαίως θα πρέπει να πουν στους πολίτες σε ποιες χώρες εκτός ευρώ μπορούν να προσφύγουν για να βρουν δάνεια για τη λειτουργία του κράτους, αφού ως γνωστόν ακόμα ξοδεύουμε περισσότερα από όσα βγάζουμε.
Απαιτείται πλήρης γνώση των θέσεων, των απόψεων και των προτάσεων των κόμματων, πριν ψηφίσουν οι πολίτες, γιατί το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο: Αν θα τα καταφέρει η χώρα να παραμείνει στο ευρώ ή θα βγει από το κοινό νόμισμα, «κατρακυλώντας πολλές δεκαετίες πίσω», όπως περιέγραψε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλος στην αρμόδια οικονομική επιτροπή της Βουλής. Στην ουσία σ’ αυτές τις εκλογές ο ελληνικός λαός θα κληθεί να απαντήσει στο δίλημμα, που έθεσε ο κ. Παπανδρέου με την αμφιλεγόμενη πρότασή του για δημοψήφισμα. Αυτό βεβαίως ακυρώθηκε όχι όμως και η ουσία του ερωτήματος.
Υπάρχουν όμως δύο βασικές ενστάσεις. Πρώτον, εάν τα κόμματα και οι πολιτικοί εκπρόσωποί των θα πουν όλη την αλήθεια, έστω για μια φορά, στους Έλληνες ψηφοφόρους. Ο κίνδυνος να μην μάθουμε όλη την αλήθεια είναι υπαρκτός, αφού ακόμα και τώρα που βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση ορισμένοι πολιτικοί εξακολουθούν χαϊδεύουν αυτιά, να ψιθυρίζουν ωραία λόγια, να υπόσχονται διορισμούς, εξυπηρετήσεις και εύκολες λύσεις. Δεύτερον, εάν είναι σε θέση οι Έλληνες πολίτες να ψηφίσουν με βάση τη λογική και το συνολικό συμφέρον και όχι με βάση το συναίσθημα και το προσωπικό συμφέρον. Μέχρι στιγμής αρκετοί ενεργούν με βάση το προσωπικό συμφέρον και μόνο. Γιατί, εάν λειτουργούσαν διαφορετικά, θα κατέβαλλαν τον ΦΠΑ και τους φόρους τους, θα είχε καλυφτεί το έλλειμμα και δεν θα κάλυπταν πάλι οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί το κενό της δικής τους συνεισφοράς.
Η εξίσωση φαίνεται δύσκολη και μπορεί η επόμενη εκλογική αναμέτρηση να αποτελέσει έναν ακόμα κρίκο στις χαμένες ευκαιρίες για να αλλάξει ριζικά η Ελλάδα. Και το λέω αυτό γιατί έως τώρα μια μερίδα πολιτών και πολιτικών συμπεριφέρονται υποκριτικά. Με το ένα χέρι υψωμένο σε γροθιά και το άλλο απλωμένο σε επαιτεία. Η τύχη της χώρας είναι στα χέρια του κάθε πολίτη. Μέχρι τώρα φταίγανε οι πολιτικοί, από εδώ και πέρα θα φταίμε εμείς.