Υφεση, λιτότητα, χρέος, μνημόνιο, δόσεις, ανεργία είναι λέξεις που μονοπωλούν τις σκέψεις μου και τις συζητήσεις μου συνεχώς τα τελευταία χρόνια, ενώ άλλες όπως π.χ. η αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου που μας υποσχέθηκε προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς, ή ο «Ευρωγεδδών», δηλαδή η απειλή μιας οικονομικής κατάρρευσης της Ευρωζώνης, αποδεικνύονται αρκετά ενοχλητικές στην επιρροή τους. Από χθες προστέθηκε και η λέξη-τίτλος «The Sleepwalkers» του περιοδικού Economist που απεικονίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες -μεταξύ τους και ο Σαμαράς- ως… υπνοβάτες μέσα σε μία οικονομική έρημο, βαδίζοντας με μαθηματική ακρίβεια προς τον γκρεμό. Δυστυχώς, η ιδέα ότι το ευρώ είναι ένα πρόβλημα του παρελθόντος είναι μία επικίνδυνη μυθοπλασία, ενώ η ευρω-καταστροφή είναι προ των πυλών, προειδοποιεί ο Economist. Αντί να περιμένουν τις γερμανικές εκλογές, θα πρέπει να χαλαρώσουν τη λιτότητα και να ενισχύσουν την απασχόληση των νέων και των επενδύσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της περιφέρειας, αξιοποιώντας χρήματα από τον πυρήνα της Ευρωζώνης, επισημαίνει: «Εάν οι υπνοβάτες ενδιαφέρονται για το νόμισμα και τους λαούς τους, πρέπει να ξυπνήσουν», καταλήγει ο Economist. Ok. Ομως για μας είναι μάλλον αργά. Η χώρα βαδίζει τυφλά, η σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένη οικονομία ζει με τις δόσεις των δανειστών και η χρεοκοπία βαθαίνει, καθώς δύσκολα αναχαιτίζεται ο εκφυλισμός των υποσυστημάτων (υγεία, παιδεία, αυτοδιοίκηση κ.λπ.) που συγκροτούν το κράτος. Η ανεργία καταστρέφει ραγδαία το μέλλον των νέων, η φτώχεια των νοικοκυριών επιδεινώνεται, το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζεται. Αλλά το τελευταίο διάστημα υπάρχει στη χώρα μια εισαγόμενη αισιοδοξία, η οποία αναπαράγεται από τους οπτιμιστές στην Ελλάδα.