Θεοφάνης Ε. Ράπτης Επιστημονικός Συνεργάτης ΔΤΕ-ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» – Τμ. Μεταλ. Μηχ. ΕΜΠ
Μετά την τελευταία συντριπτική ήττα των δυνάμεων των λεγόμενων Σαλαφιστών ανταρτών στα μέτωπα της Συρίας, γίνεται όλο κ πιο προφανές ότι οι Δυτικές μεγάλες δυνάμεις θα επιλέξουν την πλαγιοκόπηση κ τον αντιπερισπασμό είτε μέσω Τουρκίας – Κουρδιστάν για να αγγίξουν το Ιράν, είτε κ μέσω της εξάπλωσης του εμφυλίου των Αράβων με τη μορφή γενικευμένης σύγκρουσης Σιιτών κ Σουνιτών.
Ήδη βλέπουμε την εξάπλωση ενός χαλαρού μετώπου από την Τυνησία κ τη διαλυμένη Λιβύη έως το Λίβανο ενώ, πρόσφατα η διάχυτη τρομοκρατία με τη μορφή ανεξέλεγκτων μικρών ομάδων έκανε την επανεμφάνιση της στο Λονδίνο αλλά κ τη Στοκχόλμη. Είναι σχεδόν προφανές ότι
κάτι τέτοιο θα ενδυναμώσει τους ακροδεξιούς θύλακες στην Ευρώπη – «δικαιώνοντας» απρόσμενα τον διαβόητο Νορβηγό δολοφόνο ακροδεξιό Μπρέιβικ – ενώ μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση κ μέσω αυτής την ποθούμενη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Μ. Ανατολή.
Γι αυτό κ είναι εξαιρετικά πιθανό ότι η διάχυτη τρομοκρατία θα πολλαπλασιαστεί μέσα στους επόμενους μήνες. Ήδη Ρωσικά κανάλια προειδοποιούν για επανειλημμένες απόπειρες διείσδυσης της CIA στον Καύκασο. [http://www.strategic-culture.org/news/2013/05/20/cia-troublemaking-in-caucasus.html ]
Η στρατηγική αυτή, απόλυτα δικαιολογημένη από τη σύγχρονη οπλική τεχνολογία, θυμίζει εκείνη ενός πολύ ιδιαίτερου φιδιού της ερήμου που τυλίγεται κ παραμένει κουλουριασμένο σαν έλασμα περιμένοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι να περάσει από μπροστά του το επόμενο θύμα οπότε κ εκτινάσσεται με τρομερή ταχύτητα προκειμένου να το αιφνιδιάσει κ κατασπαράξει. Ταυτόχρονα, αποκτά μια νέα θέση στην οποία παραμένει ακίνητο κ παγωμένο ως το επόμενο χτύπημα.
Αρκεί να αντιπαραβάλλουμε τα διαγράμματα των ΑΕΠ όλων των δυτικών δυνάμεων απέναντι στο ΑΕΠ της Κίνας. Μιας Κίνας, η οποία έχει φτάσει στο σημείο να ισχυρίζεται ότι μέχρι το 2025 θα διαθέτει δική της βάση στη Σελήνη! Είναι ίσως περιττό να υπενθυμίσω την ανυπολόγιστη στρατιωτική σημασία μιας τέτοιας βάσης αλλά θα αρκεστώ να υπενθυμίσω ότι από το ύψος της Σελήνης οποιοδήποτε σημείο της Γης μπορεί να πολιορκηθεί με την απλή ρίψη μεγάλων βράχων κ μόνον!
Διότι βέβαια, η ισχυρότερη προϋπόθεση για την συνέχιση του οικονομικού θαύματος της Κίνας είναι ασφαλώς η ενέργεια. Για τον ίδιο λόγο, όποιος επισκεφθεί το Πεκίνο αυτή την περίοδο θα νομίσει ότι βρίσκεται στο Λονδίνο του 1800! Οι άνθρωποι εκεί καίνε αλόγιστα όσο κάρβουνο διαθέτουν κ όσο πετρέλαιο μπορούν να βρουν.
Λιγότερο γνωστός στο πλατύ κοινό είναι ο πόλεμος των Σπανίων Γαιών τις οποίες κατά κύριο λόγο παράγει η Κίνα κ μέσω του ελέγχου τους μπορεί να αποπειραθεί να στραγγαλίσει την ηλεκτρονική κ κατ’ επέκταση κ την πολεμική βιομηχανία της Δύσης! [http://english.people.com.cn/90001/90778/90860/6965791.html ]
Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά στα μεταπολεμικά χρονικά, η Δυτική αυτοκρατορία «ανακαλύπτει» ότι οι πληθυσμοί στα εδάφη της μπορούν να κυβερνηθούν πολύ καλύτερα υπό συνθήκεςΓενικευμένης Κρίσης – Εκτάκτου Ανάγκης κ Καθεστώτων Πολιορκίας!
Με απλά λόγια, «Bye Bye, Democracy», αλλά από τα παρασκήνια να μην μας πάρουν κ χαμπάρι! Άλλωστε, ο μεταπολεμικός κόσμος έγινε τόσο καλοθρεμμένος – σε σχέση με τον μέσο Κινέζο η ακόμη κ σε σχέση με τους παππούδες μας – που κ αν ακόμη προσπαθούσαν τα σημερινά καθεστώτα να δημιουργήσουν κάτι σαν τον Χίτλερ η τον Στάλιν θα τους έβγαινε μάλλον προς μαριονέτα του Καραγκιόζη!
Κ ενώ όλα στρέφονται γύρω από αυτήν, οι ΗΠΑ ανακοινώνουν τώρα τη δυνατότητα άντλησης τεράστιων σχιστολιθικών κοιτασμάτων με τη μέθοδο του Fracking[http://en.wikipedia.org/wiki/Hydraulic_fracturing ] σε όλη τη Β. Αμερική, για την οποία υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι μπορεί να αποβεί περιβαλλοντικά καταστροφική. Φήμες ανεβάζουν τα κοιτάσματα αυτά σε ποσά συγκρίσιμα αν όχι κ μεγαλύτερα από εκείνα των Σαουδαράβων.
Με αυτό τον τρόπο, οι ΗΠΑ ελπίζουν σε ένα διπλό χτύπημα με το οποίο θα μπορούν να έχουν στο χέρι τον έλεγχο της τιμής του πετρελαίου κ ταυτόχρονα θα μπορούν να ελέγξουν κ να «τιμωρήσουν» τους αναξιόπιστους Σαουδάραβες κ Καταριανούς συμμάχους, οι οποίοι ήδη από το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας συζητούσαν μυστικά τη μεταφορά της αγοράς πετρελαίου στο Ευρώ κ το Γιουάν – επειδή κατά βάθος πάντα έλπιζαν σε μια μεγάλη Σουνιτική αυτοκρατορία χρησιμοποιώντας τις ΗΠΑ.
Και φυσικά ούτε κουβέντα για χρηματοδότηση τέτοιων ερευνών. Αν όμως έλεγε κανείς τη μαγική λέξη «Σωματίδιο του Θεού» όλο το «Καρτέλ» των ακαδημαϊκών θα έτρεχε σούμπιτο γιατί είν’ πολλά τα δισεκατομμύρια! Καλώς η κακώς όμως, δυστυχώς η ευτυχώς, φροντίσαμε κάποιοι από εμάς, να βρούμε, να επαναλάβουμε κ να διασφαλίσουμε αυτά τα στοιχεία. Αλλά γι αυτό θα έρθει η κατάλληλη ώρα στο μέλλον να μιλήσουμε. Όταν «Φοίβος πάλι ελεύσεται…».