Απο αυτό το ιστολόγιο έχουμε υποστηρίξει πολλές φορές ότι η ύπαρξη και ο ρόλος της “Ιεράς Συμμαχίας” όχι μόνο δεν τελείωσε πρίν απο 200 χρόνια, αλλά αντιθέτως αποτελεί σήμερα την σπονδυλική στήλη της ευρωπαϊκής “πτέρυγας” του νεοταξικού πολιορκητικού κριού.
“Η Συνθήκη της Βιένης (26 Ιουνίου 1815) και η μετέπειτα των Παρισίων (20 Νοεμβρίου 1815) δημιουργούν την περίφημη συνθήκη, τη γνωστή με το όνομα «Ιερά Συμμαχία», της οποίας τα κύρια προβλήματα ήταν δύο: πρώτον, η διατήρηση της ευρωπαϊκής ειρήνης και, δεύτερον, η εν πάση θυσία προφύλαξη της Ευρώπης από την επανάληψη των επαναστάσεων. Κύριος εκπρόσωπος και θεματοφύλακας της Ιεράς Συμμαχίας ήταν ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών, πρίγκιπας Μέτερνιχ.
Ο πρίγκιπας Μέτερνιχ, καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του μέχρι τη φυγή του ως εξορίστου στην Αγγλία το 1848, τήρησε μια αυστηρή και άκαμπτη στάση έναντι πάσας φιλελεύθερης κίνησης και, προπαντός, ανατρεπτικού καθεστώτος με ισχυρά προληπτικά αστυνομικά μέτρα και άμεση στρατιωτική επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής εκείνης, όπως της Αγγλίας, Αυστρίας, Ρωσίας, Γαλλίας και Πρωσίας, προς καταστολή πάσας σημειούμενης εξέγερσης οπουδήποτε στην Ευρώπη.
Έτσι η πενταπλή αυτή συμμαχία έγινε ένα πραγματικό όργανο καταπίεσης των λαών κάτω από την αρχή της ειρηνοποίησης της Ευρώπης.
Αλήθεια, πόσο η τοποθέτηση αυτή μοιάζει με τη σημερινή υποκριτική εκπροσώπηση της πολιτικής της υπερδύναμης των ΗΠΑ και των δορυφόρων της με το έμβλημα της «νέας τάξης»!
…Για το Μέτερνιχ η ελληνική επανάσταση ήταν παράδειγμα επικίνδυνο για ολόκληρη την Ευρώπη, απειλή νίκης των επαναστατικών δυνάμεων και στρεφόμενη τόσο εναντίον της τουρκικής ακεραιότητας όσο και της ισορροπίας των μεγάλων δυνάμεων της εποχής εκείνης στην ανατολή…”
- Τι ακριβώς πρεσβεύει η Φιλελεύθερη Συμμαχία; Ποιες είναι οι ιδεολογικές αρχές και οι πολιτικές θέσεις της;
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία τοποθετεί στον ιδεολογικό πυρήνα της το…
“πρωτείο του ατόμου”, τα ατομικά δικαιώματα, τις δημοκρατικές ελευθερίες, την αναγνώριση και προστασία της διαφορετικότητας και την ισότητα των πολιτών έναντι των νόμων ανεξάρτητα εθνικής καταγωγής, θρησκεύματος και κοινωνικής προέλευσης, την αναγνώριση και προστασία της διαφορετικότητας. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία απορρίπτει τον εθνοφυλετισμό, τον κοινωνικό ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό και τη θρησκοληψία, τον πολιτικό ανορθολογισμό, την πολιτική και κοινωνική βία.-
-
Με βάση τις παραπάνω αρχές και την ανάγνωση των προβλημάτων και αναγκών της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει μία σειρά από σαφείς, λεπτομερείς και ριζοσπαστικές πολιτικές θέσεις. Τασσόμαστε υπέρ του κράτους δικαίου και της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, του περιορισμού του δημόσιου τομέα και της νόθευσης του ανταγωνισμού μέσω της απόσυρσης του Κράτους από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, της κατάργησης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και της αναβάθμισης της δημόσιας διοίκησης, επιζητούμε το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και την ενίσχυση του υγιούς ανταγωνισμού, απαιτούμε την απεξάρτηση από το Κράτος των ιδρυμάτων εκπαίδευσης, περίθαλψης και ασφάλισης και τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής από τους ίδιους τους πολίτες των ιδρυμάτων που οι ίδιοι θεωρούν καλύτερα, επιθυμούμε την αποστρατιωτικοποίηση της εξωτερικής μας πολιτικής και τον περιορισμό των πολυδάπανων εξοπλιστικών προγραμμάτων,προτείνουμε την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης και τη δημιουργία επαγγελματικού στρατού, υποστηρίζουμε την αποκρατικοποίηση της εκπαίδευσης, επιδιώκουμε το χωρισμό Πολιτείας-Εκκλησίας, τασσόμαστε υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης όλων των τοξικοεξαρτητικών ουσιών, την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης και της πλήρους αναγνώρισης δικαιωμάτων στα ζευγάρια του ιδίου φύλου.
-
- Είστε νεοφιλελεύθεροι;
-
Ναι, μόνο με την έννοια ότι είμαστε νέοι και φιλελεύθεροι. Ο όρος «νεοφιλελευθερισμός» δεν υπάρχει, ούτε στη θεωρία και πολύ περισσότερο στην πράξη. Συνήθως αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει λανθασμένα τους νεοσυντηρητικούς. Είναι ένας όρος που επινόησαν οι αντίπαλοι της ανοικτής κοινωνίας και της ελεύθερης οικονομίας για να συκοφαντήσουν τον υγιή ανταγωνισμό και την ελευθερία επιλογών.
-
- Δηλαδή, είναι ο φιλελευθερισμός απάντηση στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας;
-
Ναι. Ο Φιλελευθερισμός είναι η μόνη έγκυρη απάντηση στην ελληνική πραγματικότητα του κρατικού γιγαντισμού, του “παρεοκρατικού καπιταλισμού” και της ολιγοπωλιακής διάρθρωσης της οικονομίας. Ο Φιλελευθερισμός είναι η μόνη λύση στο σημερινό αποτυχημένο μοντέλο το οποίο δημιούργησε και στηρίζει το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου και οι πανταχού παρούσες συντεχνίες.
“Για ν΄αποκτήση κανείς γρόσια,άλλος τρόπος δεν είναι, πρέπει να ΄χει μεγάλην τύχη, να εύρη στραβόν κόσμο,και να είναι αυτός μ΄ ένα μάτι, δεν του χρειάζονται δύο.Πρέπει να φάη σπίτια, να καταπιή χωράφια, να βουλιάξη καράβια, με τριανταέξ τα εκατό, θαλασσοδάνεια, το διάφορο κεφάλι”
…Ο “νεοφιλελευθερισμός”, ο λέγόμενος “φονταμεταλισμός” του ξεπουλήματος και της υπαγωγής των πάντων στην υπηρεσία των αγορών (Παιδεία,Υγεία, ιδιωτικοποίηση του αέρα μέσω του εμπορίου των ρύπων,αερομεταφορές, τηλεπικοινωνίες,λιμάνια,αστικές συγκοινωνίες,ιδιωτικοποίηση των μηχανισμών ασφαλείας του κράτους, όπως ο στρατός, η αστυνομία και η αμυντική βιομηχανία, μέχρι και η ιδιδωτικοποίηση των φυλακών και χωματερών), ο “ταλιμπανικού τύπου μονεταρισμός” ή με όποια άλλη βαρύγδουπη φράση κι αν περιγράφεται η πολιτική που ως ιστός αράχνης έχει περικυκλωσει το παγκόσμιο χωριό, δε γεννήθηκε ως απότοκο των “διαθέσεων” κάποιων “μαθητευόμενων μάγων”.Δεν επικράτησε λόγω του υποκειμενισμού μιας κάστας πολιτικών “Φρανκεστάϊν”.Είναι κάτι πολύ περισσότερο: είναι η έκφραση της δομικής ανάγκης του κεφαλαίου να απαντήσει στην πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους μέσω της επέκτασής του σε κάθε δραστηριότητα και σε κάθε τομέα όπου το κεφάλαιο “οσμίζεται χρήμα”…Επομένως η αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης δεν είναι ο “νεοφιλελευθερισμός”.Είναι οι αναγκαίες αναδιαρθρώσεις για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου , είναι τα ταξικά συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών που υπαγορεύουν τα αντιλαϊκά μέτρα και καθορίζουν τελικά τη μορφή της πολιτικής διαχείρισης και τους τρόπους προώθησης των συμφερόντων τους.
Ο καπιταλισμός είναι σύμφυτος με το ατομικό κέρδος.Αλλά η κερδοσκοπική δίψα του κεφαλαιοκράτη παραμένει διαρκώς ακόρεστη.Αυτή η δίψα είναι που, αναπόφευκτα, εκδηλώνεται στο πολιτικό εποικοδόμημα είτε ως “νεοφιλελευθερισμός” είτε ως “νεοκεϊνσιανισμός”, είτε ως συντηρητική είτε ως σοσιαλδημοκρατική διαχείριση…”
http://klassikoperiptosi.blogspot.com