1)Η Μαγδαληνή δεν ήταν η αμαρτωλή γυναίκα που άλειψε με μύρα τα πόδια του Κυρίου
Ποιά λοιπόν είναι η πόρνη γυναίκα, για την οποία μιλάνε όλα τα τροπάρια της Μεγ. Τρίτης (βράδυ); Φυσικά, απαντούν οι διαστρεβλωτές, η πόρνη ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή! Και το λένε και άνθρωποι της Εκκλησίας. Έχουν ταυτίσει τη Μαγδαληνή με την πόρνη!
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Η Μαρία η Μαγδαληνή δεν υπήρξε διεφθαρμένη και πόρνη ποτέ. Ήταν μια ύπαρξη, που έπασχε, και την θεράπευσε ο Χριστός. Ο ευαγγελιστής Λουκάς λέει χαρακτηριστικά για τη Μαρία τη Μαγδαληνή: Ακολουθούσαν τον Ιησού οι δώδεκα μαθητές και γυναίκες, μεταξύ των οποίων «Μαρία καλούμενη Μαγδαληνή, αφ’ ης δαιμόνια επτά εξεληλύθει» (Λουκ 8, 2). Ήταν δαιμονισμένη.
———————————————
2η αλλοίωση είναι οτι ο Ιούδας έφυγε πριν και δεν κονώνησε με τους υπόλοιπους μαθήτες κατα την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου.
Και πάλι λάθος ο Ιούδας και συμμετείχε και στην νίψη των ποδιών και κανονικά στο Μυστικό Δείπνο και άκουσε τις προειδοποιήσεις του Χριστού οτι θα τον παραδώση μετά έφυγε και τον πρόδωσε.
Σας βάζω αποσπάσματα απο ενα εξαιρετικό άρθρο πάνω στο θέμα του Ιούδα και του Μυστικού δείπνου το οποίο θα το βρείτε εδω
Το ότι ο Ιούδας ήτο ΠΑΡΩΝ εις την Θεία Κοινωνία κι ότι ο Χριστός μετέδωσετο ίδιο Του το σώμα και το ίδιο Του το αίμα, ακόμη και εις αυτόν τον μελλοντικό Του προδότη, φαίνεται ξεκάθαρα εις την ενότητα τού κατά ΛΟΥΚ. ΚΒ: 14-21 η οποία ξεκινάει ως εξής: «Και ότε εγένετο η ώρα, ανέπεσε, και οιδώδεκα απόστολοι συν αυτώ».
….
Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος και Μάρκος μνημονεύουν ξεκάθαρα ότι ‘ανακείμενοι’ εις το δείπνο ήσαν και οι δώδεκα μαθητές (ΜΑΤΘ. ΚΣΤ΄20, ΜΑΡΚ. ΙΔ:17-18)
….
Aς διαβάσουμε όμως και την μαρτυρία τών διαπρεπών Πατέρων και Ερμηνευτών τής Γραφής που προανεφέραμε, αρχίζοντας με αυτή τού πρυτάνεως τών ερμηνευτών τής Αγίας Γραφής Ιωάννου Χρυσοστόμου επί τού συγκεκριμένου θέματος, διότι δυστυχώς και αρκετοί εξ ημών τών Ορθοδόξων έχουν την εσφαλμένη εντύπωση, ότι ο Ιούδας δεν κοινώνησε τού αχράντου σώματος και αίματος τού Θεανθρώπου.
«Εσθιόντων γαρ αυτών και πινόντων, φησί, λαβών άρτον, έκλασε και είπε· Τούτό εστι το σώμά μου το υπέρ υμών κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών. Ίσασιν οι μεμυημένοι τα λεγόμενα. Και πάλιν το ποτήριον, λέγων· Τούτό εστι το αίμά μου, το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών. Και παρήν ο Ιούδας, τού Χριστού ταύτα λέγοντος. Τούτό εστι το σώμα, ό επώλησας Ιούδα, τριάκοντα αργυρίων· τούτό εστι το αίμα, υπέρ ού μικρού τα αναιδή σύμφωνα εποίου προς τούς αγνώμονας Φαρισαίους. Ω τής Χριστού φιλανθρωπίας! Ω τής τού Ιούδα παραπληξίας! Ω τής μανίας! ο μεν γαρ επώλησεν αυτόν τριάκοντα δηναρίων· ο Χριστός δε και μετά τούτο ου παραιτήσατο αυτό το αίμα το πραθέν δούναι εις άφεσιν αμαρτιών τω πεπρακότι, ει γε ηθέλησε. Και γαρ παρήν Ιούδας,και μετείχε τής ιεράς τραπέζης. Ώσπερ γαρ τούς πόδας αυτού μετά τών άλλων ένιψε μαθητών, ούτω και τής ιεράς μετέσχε τραπέζης, ίνα μηδεμίαν απολογίαν έχει πρόφασιν, εάν επιμείμη τη πονηρία. Πάντα γαρ τα παρ’ εαυτού επεδείξατο, και εισήνεγκεν· ο δε έμεινε την πονηράν διατηρών γνώμη». (Ιωάννου Χρυσοστόμου, ομιλία α΄ & β΄ εις την προδοσίαν τού Ιούδα,παρ.ε΄, Patrologia Graeca, τόμ.49, σελ.380,389)
«Ανέμνησεν αυτούς τής ιεράς εκείνης και παναγίας νυκτός, εν ή και τω τυπικώ Πάσχα το τέλος επέθηκε, και τού τύπου το αρχέτυπον έδειξε, και τού σωτηρίου μυστηρίου τας θύρας ανέωξε, και ου μόνον τοις ένδεκα αποστόλοις, αλλά και τω προδότη, τού τιμίου μετέδωκε σώματος τε και αίματος. Διδάσκει δε ως αεί τών τής νυκτός εκείνης αγαθών δυνατόν απολαύειν.» (Θεοδωρήτου Κύρρου, Ερμηνεία τής Α΄ Επιστολής προς Κορινθίους, κεφ.ΙΑ, παρ.κγ-κε΄,Patrologia Graeca, τόμ.82, σελ.316-317)
Ο δε ερμηνευτής Οικουμένιος ερμηνεύοντας τα χωρία Α΄ ΚΟΡ. ΙΑ:24-25λέγει τα εξής: «λάβετε φάγετε· τούτο εστί το σώμα μου το υπέρ υμώνκλώμενον· τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν. 25. Ωσαύτως και το ποτήριον μετά το δειπνήσαι λέγων· τούτο το ποτήριον η καινή διαθήκη εστίν εν τω αίματί μου· τούτο ποιείτε, οσάκιςαν πίνητε, εις την εμήν ανάμνησιν·
«Ο Κύριος ημών κοινής τραπέζης ου μόνον τούς αγίους μαθητάς, αλλά και αυτόν τον προδότην αυτής ηξίωσε, τον εχθρόν, τον παμπόνηρον, και υμείς απαξιούτε συνδειπνείν πένησιν; Και ότι σταυρούσθαι μέλλων, ταύτην ημίν την μυσταγωγίαν εσχάτην παρέδωκεν, αλλ’ υμείς αυτήν διαφθείρετε». (Οικουμενίου, εις την Α΄ προς Κοριθίους επιστολή, Patrologia Graeca,τόμ.118, σελ.805)
Ο δε Θεοφύλακτος ερμηνεύων και αυτός τα αντίστοιχα χωρία τής Α΄ Κορινθίους λέγει τα εξής:
«Αναμνήσθητε, φησίν, ότι ταύτην εσχάτην υμίν δέδωκε την μυσταγωγίαν, και εν αυτή τη νυχτί ή σφάττεσθαι έμελλε, και τον προδότην είχε συνέστιον· και συ απαξιοίς τον αδελφόν; Και εδιδάχθης μεν ευχαριστείν· και γαρ κακείνος ηυχαρίστησε, τύπον ημίν διδούς· ανάξια δε τής ευχαριστίας ποιείς, υβρίζων την Εκκλησίαν, και πεινώντος άλλου, αυτόν μεθύων. Και ο μεν πάσιν είπεν κοινώς,‘Λάβετε, φάγετε,’ και ταύτα το σώμα αυτού, ό υπέρ πάντων επίσης έκλασε, διδούς εις θάνατον· συ δε προλαμβάνεις εσθίων, και ουδέ τον κοινόν άρτον εις το μέσον τίθης, ουδέ κλας αυτόν, ίνα δοθή πολλοίς, αλλά σαυτώ κατέχεις». (Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, Εξήγησις εις την Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή, Patrologia Graeca, τόμ.124, σελ.705)
«Μηδείς τοίνυν έστω Ιούδας, μηδείς πονηρίας γέμων, μηδείς έχω ιόν εν τη διανοία, μη εις κατάκρισιν λάβη. Και γαρ τότε μετά το λαβείν την προσφοράν, επέπεσεν τω Ιούδα ο διάβολος· ου τού σώματος καταφρονών τού Δεσποτικού, αλλά τής αναισχυντίας, επιπηδών τού Ιούδα, ίνα μάθωμεν, ότε τοις αναξίως μετέχουσι τών θείων μυστηρίων, τούτοις μάλιστα επιπηδά και επιβαίνει συνεχώς ο διάβολος, ώσπερ τω Ιούδα τότε. Αι γαρ τιμαί τούς αξίους ωφελούσιν» (Ιωάννου Δαμασκηνού, Εις τα Ιερά Παράλληλα,Patrologia Graeca, τόμ.95, σελ.1145).
Ο άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μεγάλος ποιητής και μουσικός του 8ου αι., ασκητής και θεολόγος της τέχνης. Του έκοψαν το χέρι οι Εικονομάχοι και αποκαταστάθηκε θαυματουργικά μετά από ολονύκτια προσευχή του μπροστά στην εικόνα της Παναγίας. Από ευγνωμοσύνη έβαλε και του κατασκεύασαν την εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας.
«Ότε εκοινώνησεν το έσχατον δείπνον ο Ιούδας κατά την τελευταίαν νύκτα, τών άλλων απάντων ανακειμένων, αυτός προπηδήσας εξήλθεν. Εκείνος ει μη εξήλθεν, ουν αν εγένετο προδότης» (Ιωάννου Δαμασκηνού, Εις τα Ιερά Παράλληλα, Patrologia Graeca, τόμ.96, σελ.17)
——————————————
3)Oτι οι στρατιώτες είδαν τον Χριστό να ανασταίνεται και οτι μάλιστα τον τάφο τον άνοιξε άγγελος Κυρίου και έτσι αναστήθηκε ο Χριστός.
Αυτό το υποστηρίζει η Δυτική εκκλησία για αυτό και οι σχετικές εικόνες της Αναστάσεως ,παρουσιάζουν τον Χριστό μ’ ένα μανδύα ριγμένο, πάνω του να βγαίνει από τον Τάφο κρατώντας κόκκινη σημαία και τους στρατιώτες πεσμένους κάτω.
Τον Χριστό δεν τον είδε κανείς να ανασταίνεται,αναστήθηκε με κλειστό το μνήμα,αλίμονο αν δεχτούμε οτι έπρεπε να έρθει άγγελος Κυρίου να ανοίξει το μνήμα για να αναστηθεί.
Για αυτό και στην Ορθοδοξία η εικόνα της Αναστάσεως συνδέεται με την κάθοδο στον άδη.
Ο άγγελος Κυρίος άνοιξε το μνήμα,απεκύλισε το λίθο για να μπορούν να μπούν οι μυροφόρες,αυτόν είδαν οι στρατιώτες.
Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθεν μαρία ἡ μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. 2 καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ καὶ προσελθὼν ἀπεκύλισεν τὸν λίθον καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. 3 ἦν δὲ ἡ εἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡς χιών. 4 ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγενήθησαν ὡς νεκροί.