Πριν 22 χρόνια, ξημερώματα της 2 Δεκεμβρίου 1991, ένας Άγιος Γέροντας στα Καυσοκαλύβια του Άγίου Όρους εγκαταλείπει τα εγκόσμια. Για 35 λεπτά της ώρας επαναλαμβάνει διαρκώς, ( Ίνα ώσιν Έν, Ίνα ώσιν Έν, Ίνα ώσιν Εν...). Ήταν Ο Γέρων Πορφύριος.Ιω. 17,11 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.
Ιω. 17,11 Και δεν είμαι πλέον στον κόσμον αυτόν αισθητώς μεταξύ των με το σώμα μου, και αυτοί είναι στον κόσμον, δια να εκπληρώσουν την υψηλήν αποστολήν των. Και εγώ έρχομαι προς σε. Πατερ άγιε, φύλαξέ τους με την θείαν σου δύναμιν και αγάπην, αυτούς τους οποίους συ μου έδωκες, ώστε να είναι ενωμένοι μεταξύ των εις ένα πνευματικόν σώμα, όπως είμεθα ημείς.
Ηταν μια προσευχη υπερ ολου του κοσμου. Συχνα ελεγε οτι πρεπει να προσευχομεστε ωστε και οι αιρετικοι να επιστρεψουν στην εκκλησια. Η ενωση δεν γινεται οταν πουμε οτι ειναστε ολοι το ιδιο. Και η ενωση προφανως θα ελθει οταν δουμε το χαος ολοφανερο μπροστα στα ματια μας.
Απο την αλλη πλευρα ο μεγαλος αγωνιστης ιεραρχης του εικοστου αιωνα Αυγουστινος Καντιωτης ελεγε
Ἡ ἀγάπη, ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη, ἰδοὺ ὁ παγκόσμιος νόμος τῆς ἕλξεως τῶν ψυχῶν, ποὺ θὰ ἑνώσῃ τὴν ἀνθρωπότητα. Ἂν ὅλοι πειθαρχήσουμε στὸν βασικὸ τοῦτο νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ -γιὰ νὰ μιλήσουμε πιὸ συγκεκριμένα- ἂν ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ πλανήτου μας ἀρχίσουμε νὰ σκεπτώμαστε ὅπως ὁ Χριστός, νὰ πράττουμε ὅ,τι ἔπραττε ἐπὶ τῆς γῆς ἐκεῖ νος, ὁ ἀπαράμιλλος τύπος καὶ ὑπογραμμὸς κάθε ἀρετῆς, τότε θ᾽ ἀποκτήσουμε ἕνα νοῦ, τὸν « νοῦν Χριστοῦ »(Α΄ Κορ. 2,16), καὶ τότε τὸ ὅραμα τῶν προφητῶν, ἡ θερμὴ προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ «Ἵνα πάντες ἓν ὦσι» (Ἰω. 17,21) ποὺ σήμερα Κυριακὴ τῶν ἁγίων Πατέρων ἀκούστηκε σὲ ὅλους τοὺς ναοὺς τῆς Ὀρθοδοξίας, θὰ ἐκπληρωθῇ. Τότε Βορρᾶς καὶ Νότος, Δύσι καὶ Ἀνατολὴ θὰ ἑνωθοῦν καὶ θὰ γίνῃ «μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (ἔ.ἀ. 10,16) .Ἡ ἀνθρωπότης,ἀγαπητοί μου, δὲν θὰ εἶνε πάντα χωρισμένη. Ἡ ἑνότης εἶνε αἴτημα πανανθρώπινο, αἴτημα ποὺ βαπτίσθηκε καὶ ἐξαγνίσθηκε στὴν ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τῆς Μεγάλης Πέμπτης. Ἔκτοτε τὰ πραγματικὰ τέκνα τοῦ Χριστοῦ, ὅπου κι ἂν κατοικοῦν πάνωστὴ γῆ, εὔχονται -καὶ ὄχι μόνο εὔχονται, ἀλλὰ καὶ μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις τους ἐργάζονται- [b[«ὑπὲρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» (θ. Λειτ.) κάτω ἀπὸ τὴ σημαία τοῦ σταυροῦ.
Καὶ ἡ λαμπρὴ αὐτὴ ἡμέρα ὁπωσδήποτε θ᾿ ἀνατείλῃ, γιὰ νὰ θέσῃ τέρμα στὰ δεινὰ τῆς ἀνθρωπότητος. Γιὰ ν᾽ ἀνατείλῃ ὅμως ταχύτερα, ἂς ἐργασθοῦμε «ἵνα πάντες ἓν ὦσι».
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἄρθρο σὲ ἐφημερίδα τῆς Λαρίσσης
ποὺ ἐδημοσιεύθη στὴν καθαρεύουσα τὴν 5-6-1949
Οπως ειναι φανερο οι ανθρωποι του Θεου φωτισμενοι ως δοχεια της Χαριτος προσεγγιζουν το μεγαλο αυτο μυστηριο της επικρατησης του ευαγγελιου στο κοσμο.
Ειχαμε ηδη πει οτι τεσσερις μεγαλοι αγιου του εικοστου αιωνα ειχαν την ανωτερω αποψη. Ισως ενας πεμπτος ειναι ο αειμνηστος Αυγουστινος Καντιωτης. Ας δουμε την ακολουθη μαρτυρια
ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΠPΟΣEYXEΣΘΕ YΠEP TΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΕΡΙΘΟΡΙΟ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟY ΓEPΟNTΟΣ EΠIΣKΟΠΟY ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
Γεροντες π. Αυγ. & Ιωσηφ ΒατNά προσεύχεσθε, να προσεύχεσθε για όλους. Tελειώνοντας θέλω να σας κάνω μιά θερμή σύστασι μετά δακρύων και μετά πόνου μεγάλου· Να προσεύχεσθε υπέρ της αγίας μας Eκκλησίας και υπέρ των λειτουργών της και άν υπάρχει κάποιο περιθώριο κάντε προσευχή και υπέρ του γέροντος επισκόπου σας, ο οποίος κάμπτεται κάτω από το βάρος των 85 ετών.
Nά σας πώ την αλήθεια; Άν εσείς προσεύχεσθε εγώ θα είμαι δυνατός. Ένας Παύλος απόστολος που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού και είδε θαύματα μεγάλα και εκήρυξε ζητούσε τις προσευχές των χριστιανών. Kαι άν εκείνος ζητούσε τις προσευχές, πόσο μάλλον όλοι εμείς παπάδες, δεσποτάδες, ιεροκήρυκες και θεολόγοι που άν μας στύψεις δεν κάνουμε ούτε το νυχάκι του Παύλου;
Eaν ένας Παύλος αισθάνετο την ανάγκη και παρακαλούσε τους χριστιανούς να προσεύχονται υπέρ αυτού, πόσο μάλλον εγώ ο αμαρτωλός και ανάξιος δούλος του Kυρίου, έχω την ανάγκη των προσευχών σας, για να έχω τέλη χριστιανικά; (Φλώρινα -`Aπρίλιος 1991 σε αγρυπνία)
Την προτροπή του Γέροντος Επισκόπου Αυγουστίνου την άκουσε και η εκ της Αυστραλίας αδελφή S. Mylonopoulos, γι” αυτό κάθε φορά που έδινε να μνημονεύση τα ονόματα της οικογενείας της στον ιερέα, πρώτα έγραφε το όνομα του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου.
Αυτό έκανε και σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό. Ακούστε την συνομιλία, που είχε, όπως την διηγείται η ίδια.
Προ της οσιακής κοιμήσεως του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί του, ζήτησα να προσευχηθεί πρώτα για τον Γέροντά μας π. Αυγουστίνο κι ύστερα για εμένα την αμαρτωλή.
“Ομως, έμεινα άναυδη, με τό· Όχι παιδί μου, γι” αυτόν.
Απόρησα. Ζήτησα εξηγήσεις. Μα γιατί Γέροντα;
Δεν έχει αυτός ανάγκη της ιδικής μας προσευχής, μου απάντησε!
Τότε, Γέροντα, του είπα, γιατί μας ζητά να προσευχόμαστε γι” αυτόν;
Από την μεγάλη του ταπείνωση, μου απάντησε, προσθέτοντας.
Αυτός παιδί μου εις τα μάτια του Θεού, είναι Μέγας Άγιος.
Η απάντηση του με κατασυγκίνησε…
Όντως ο π. Αυγουστίνος υπήρξε ένας μέγας αθόρυβος, ταπεινός άγιος, θαυματουργός και προφήτης! Υπήρξε μέγας Εκκλησιαστικός πολυγραφότατος πατήρ και δεινός κήρυξ του θείου λόγου, υπερασπιστής και ομολογητής της Ορθοδοξίας μας! Ο Καντιώτης θα ομολογήσει για το Χριστό, είπε, ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης.
Ποιός, λέει, ότι δια μέσου του Γέροντά μας, ο Κύριος μας, δεν επιτέλεσε και δεν επιτελεί θαύματα; Όχι μόνο θαυματουργούσε, αλλά και προφήτευε τα δεινά, τα επερχόμενα, εάν δεν μετανοήσομε….(Μελβούρνη 12-6-2014).
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=41844