ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
(ΛΟΓΟΣ “ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ” TLG 61, 790, 31 – 48)
|
ΚΕΙΜΕΝΟ |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ |
| Ὧσπερ νῦν ἀπέχεις βρωμάτων | Όπως τώρα απέχεις από φαγητά |
| μή γευσάμενος, | και δεν απολαμβάνεις τη γεύση τους |
| οὕτως ἀπέχου ἁμαρτημάτων… | έτσι να απέχεις από τα αμαρτήματα… |
| Νηστεύεις, οἵνου μή ἀντιλαμβανόμενος; | Νηστεύεις και δεν πίνεις κρασί; |
| Νήστευε καί πονηρίας ἀπεχόμενος. | Παράλληλα να απέχεις από τις πονηριές. |
| Οῐδε γάρ ἡ κακία μείζονα μέθην τῆ ψυχῆ | Διότι η κακία γνωρίζει να ζαλίζει την |
| κατεργάζεσθαι. | ψυχή περισσότερο από όσο μεθά ο οίνος. |
| Νηστεύεις κρεῶν μή ἁπτόμενος; | Νηστεύεις και ούτε κάν αγγίζεις το κρέας; |
| Νήστευε καί καταλαλιᾶς ἀπεχόμενος… | Πρέπει να απέχεις και από κουτσομπολιά |
| Νηστεία γάρ ἀληθινή | Διότι αληθινή νηστεία |
| ἀποχή τῶν ἁμαρτημάτων….. | είναι η αποχή από τα αμαρτήματα…… |
| Λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας. | Ελευθερώσου από τίς ἀδικίες πού σέ |
| κρατοῦν δέσμιο καί φυλακισμένο. | |
| Διάλυε στραγγαλιάς βιαίων | Μη βάζεις το μαχαίρι στο λαιμό αυτών |
| συναλλαγμάτων. | με τους οποίους έχεις συναλλαγές. |
| Διάθρυπτε πεινῶντι τόν ἄρτον σου. | Δίνε ἀπό τόν άρτο σου σ’αυτόν που πεινά. |
| Ἄστεγον εἰσάγαγε είς τόν οἵκόν σου | Μην αφήνεις αβοήθητους τους αστέγους. |
| Ἐάν ἴδῃς γυμνόν, περίβαλε. | Αν δεις κατεστραμένο βοήθησέ τον. |
| Αὕτη, ἀγαπητοί, ἀληθινή νηστεία, | Αγαπητοί μου, αυτή είναι αληθινή νηστεία |
| ἡ τῶ Θεῶ προσδεκτή | που δέχεται ο Θεός |
| καά ἀνθρώπῳ σωτηριώδης, | και που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο |