Επικοινωνήστε μαζί μας στο εμαιλ: filoumenosgr@ hotmail.gr

Οι πρώτοι ήρωες νεκροί του Ελληνικού έπους το 1940.

Στρατιώτης Βασίλειος Τσαβαλιάρης, 28-10-1940.
Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, 1-11-1940.
Εφέδρους Ανθυπολοχαγός Ελευθέριος Ντάσκας, 1-11-1940.
Ανθυποσμηναγός Εὐάγγελος Γιάνναρης, 30-10-1940.

Ανθυποσμηναγός Ευάγγελος Γιάνναρης, ὁ πρώτος νεκρός αξιωματικός, 30-10-1940

 

Σκοτώθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1940 κατά την εκτέλεση αποστολής αναγνωρίσεως και βομβαρδισμού στον τομέα ΤΣΔΜ Πίνδου με αεροσκάφος Henschel, στο οποίο επέβαινε ως παρατηρητής. Κατά τη διάρκεια της αποστολής το ελληνικό αεροσκάφος δέχτηκε επίθεση ιταλικών καταδιωκτικών και ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, λόγω διατρήσεως του κινητήρα, αναγκάστηκε να το προσγειώσει στη θέση “Προφήτης Ηλίας” της Βασιλειάδας Καστοριάς, ενώ ο παρατηρητής Γιάνναρης ήταν ήδη νεκρός. Έτσι ο Γιάνναρης κατέχει την πρώτη θέση στον πάνθεον των ηρωικών νεκρών αεροπόρων του Ελληνοϊταλικού Πολέμου αλλά είναι ο πρώτος πεσών Έλληνας Αξιωματικός.

 

Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, ὁ πρώτος νεκρός αξιωματικός του στρατού ξηράς, 1-11-1940

 

Είχε γεννηθή στην Χάλκη της Ρόδου το 1911, που τότε ήταν υπό Ιταλική κατοχή. Το 1929 φεύγει στην Αθήνα και σπούδασε στην Σχολή Ευελπίδων μέχρι το 1934 που αποφοίτησε και εντάχτηκε στον Ελληνικό στρατό. Σύμφωνα με την αναφορά του Ταγματάρχη Καραβιά, ο λόχος δέχτηκε επίθεση από πολλαπλάσιες Ιταλικές δυνάμεις Αλπινιστών ο Διάκος στεκόταν όρθιος κραυγάζοντας και δίνοντας εντολές για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του, κατάφερε να ανασυντάξει τον λόχο του και να αντεπιτεθεί στους Ιταλούς κάνοντας έφοδο ,για την ανακατάληψη του υψώματος, και μπαίνοντας πρώτος στην μάχη, ριπή πολυβόλου τον φόνευσε. Στο σημείο που έγινε η μάχη έχει στηθεί ανδριάντας του ενώ ο Ελληνικός στρατός έχει δώσει το όνομα του σε στρατόπεδο.

 

Η ιταλική σφαίρα βρίσκει τον στόχο της: Ο στρατιώτης Βασίλειος Τσιαβαλιάρης ήταν ο πρώτος πεσών του Ελληνικού Έπους. Ήταν 28 Οκτωβρίου 1940. Ελληνοαλβανικά σύνορα. Ώρα 5η πρωινή. Η σάλπιγγα έδινε το σύνθημα της μάχης ως ένα προσκλητήριο στον υπέρτατο αγώνα για την Ελευθερία.

 

Η σάλπιγγα έδινε τό σύνθημα τής μάχης ως ένα προσκλητήριο στόν υπέρτατον αγώνα γιά τήν Ελευθερία. Πίσω από τά σκόπευτρα μέ τό δάκτυλο στήν σκανδάλη οι φρουροί τών προκεχωρημένων φυλακίων προσπαθούσαν νά διαπεράσουν τό σκοτάδι. Απέναντι σέ απόστασι λίγων μέτρων, ο εχθρός μόλις είχε αρχίσει τήν επίθεσί του. Προτού ακόμη εκπνεύσει τό τελεσίγραφό τους, οι Ιταλοί είχαν εξαπολύσει τίς ταξιαρχίες τους καί οι πρώτες σφαίρες έσκιζαν τήν νυκτερινή σιωπή πάνω στά βουνά τής Ηπείρου. Εκεί, στήν γραμμή τών συνόρων σέ ένα απομεμακρυσμένο φυλάκιο, έπεφτε νεκρός ο πρώτος Έλληνας στρατιώτης, ο Βασίλειος Τσαβαλιάρης. Ένας φαντάρος πού έτυχε νά κάνη τήν πρωινή σκοπιά. Χωρίς ποτέ νά γίνει ήρωας, χωρίς ποτέ νά βγή από τήν ανωνυμία.
Σύμφωνα μέ μαρτυρίες, οι τελευταίες λέξεις τού Έλληνος φαντάρου ήταν «τί θ’ απογίνουν τά παιδιά μου;».
Σήμερα στήν πατρίδα του Πιάλεια Τρικκάλων, κάθε χρόνο, γίνονται εκδηλώσεις μνήμης, καί βεβαίως τά παιδιά του δίδουν τό δικό τους «παρών».

 
«Ο πατέρας μου έκανε τήν σκοπιά στό 21ο φυλάκιο στά Ελληνοαλβανικά σύνορα, στήν θέση Γκόλφια, όπως λέγεται.
Μετά τήν 5η πρωινή, τό φυλάκιο δέχθηκε επίθεσι από τούς Ιταλούς. Μία σφαίρα βρήκε τόν πατέρα μου στό μέτωπο καί τόν σκότωσε. Οι μόνες του λέξεις πού είπε εκεί ήταν: νά φυλάτε τά παιδιά μου, καί μετά ξεψύχησε», λέγει ο κ. Νίκος Τσαβαλιάρης. «Εγώ ήμουν μόνο 5 ετών καί τά αδέλφια μου μικρότερα. Τελευταία φορά πού είχε έλθει στό σπίτι, ήταν όταν τόν είχαν καλέσει στά νέα όπλα, μετά τά γεγονότα μέ τό «Έλλη». Ήμουν μικρός αλλά τόν θυμάμαι. Ήταν ντυμένος στρατιώτης. Απ’ ό,τι ανέφερε η συχωρεμένη η μάνα μου, τής έλεγε «Μήν ανησυχείς. Όλα θά πάνε καλά. Όλα θά πάνε καλά». Έτσι έλεγε, ενώ νομίζω ότι γνώριζε τούς κινδύνους. Τήν βραδυά εκείνη κανόνιζαν τήν βάρδια στά φυλάκια τού τάγματος πού ήταν πιό κάτω. Ένας αξιωματικός είχε πεί ότι κάτι δέν πάει καλά, ίσως είχαν πληροφορίες, ποιός ξέρει. Τούς λένε λοιπόν «ποιοί θέλετε νά πάτε απόψε στά σύνορα». Καί ο πρώτος πού σηκώθηκε καί είπε «να πάω εγώ» ήταν ο πατέρας μου, σύμφωνα μέ μαρτυρίες χωριανών πού γύρισαν πίσω αλλά καί από άλλες περιοχές τών Τρικκάλων».

Σέ ένα κεντρικό σημείο τής Πιαλείας δεσπόζει σήμερα, η προτομή τού Βασιλείου Τσαβαλιάρη. Στήν σκιά τού ανδριάντα, γυρίζει τό ρολόϊ τού χρόνου γιά τόν ξεχασμένο στρατιώτη του μετώπου. «Ήταν ο πρώτος νεκρός τού πολέμου», λέγει ο στρατηγός Ιωάννης Κακουδάκης, εοπί κεφαλής τής Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού. «Υπηρετούσε στό 21ο φυλάκιο τής Πίνδου στό 51 Σύνταγμα τό οποίο είχε σχηματισθή από Θεσσαλούς. Τά ιταλικά στρατεύματα είχαν προχωρήσει σέ απόστασι αναπνοής από τά ελληνικά τμήματα προκαλύψεως. Στίς 5 τό πρωί ο Τσαβαλιάρης είδε κάτι νά κινείται, φώναξε «άλτ, τίς εί» καί πυροβόλησε στόν αέρα».

 

Μετά από τους πρώτους ήρωες νεκρούς μας, ακλουθούν άλλοι 7.948 ήρωες νεκροί του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Και, η επί περίπου τέσσερα χρόνια κατοχή των γερμανών που οδήγησε στο θάνατο  δεκάδες χιλιάδες άλλους έλληνες!!!

 

Πηγή εικόνων: http://pheidias.antibaro.gr/1940/photos.htm

 

Πηγές

 

http://annyra.wordpress.com

http://mathainoumeellinikiistoria.blogspot.gr/2011/10/1940.html

http://istoria365.blogspot.gr/2011/11/1940.html

http://www.pasoipa.org.gr/lefkoma/pilot_details/?id=121

Related Posts
0 Comments

No Comment.