Ονομάζομαι Νάντια Παξινού, είμαι απόφοιτη του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και δραστηριοποιούμαι στον χώρο της μέσης εκπαίδευσης από το 1996. Από τον Ιανουάριο του 2015 ξεκίνησα να διδάσκω ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ με μεθόδους διδασκαλίας ζωντανών γλωσσών και είμαι ενθουσιασμένη, γιατί κατάφερα να απεγκλωβιστώ από τη στείρα διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών ως σχολικού μαθήματος.
– Ας μην παρεξηγηθώ! Δεν είμαι προγονόπληκτη, ούτε ανήκω σε συγκεκριμένες πολιτικές παρατάξεις…
– Αγαπώ την αρχαία ελληνική γλώσσα, γιατί είναι η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ. Η γλώσσα που, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ, εξακολουθώ να μιλώ μέχρι σήμερα (όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να με πείσουν για το αντίθετο…).
– Την αγαπώ επίσης γιατί είναι η μητέρα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ και, επίσης αποδεδειγμένα, μια ανώτερη μορφή γνώσης, που ωφελεί τον ανθρώπινο εγκέφαλο με δεκάδες τρόπους.
– Αναρωτιέμαι λοιπόν…
– Αφού οι περισσότεροι “Έλληνες” αναγνωρίζουν τα παραπάνω ως αληθινά, ΓΙΑΤΙ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ από την προσχολική ακόμη ηλικία ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ;
– Δεν είμαι κατά της γλωσσομάθειας. Το αντίθετο μάλιστα! Η γνώση ξένων γλωσσών είναι ένα πολύτιμο εργαλείο, που διευρύνει με καταπληκτικό τρόπο τους πνευματικούς μας ορίζοντες.
– Πώς είναι δυνατόν όμως να μάθει κανείς αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, αν δεν μάθει πρώτα τη μία, την αρχική, τη μητρική γλώσσα, την ελληνική;
– Πώς είναι δυνατόν να μάθει κανείς να λύνει εξισώσεις, αν δεν μάθει πρώτα τις βασικές αριθμητικές πράξεις;
– Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τα αρχαία ελληνικά δύσκολα – κάτι σαν τα κινέζικα – που απαιτούν την απομνημόνευση ατελείωτων γραμματικών και συντακτικών κανόνων και ακαταλαβίστικων λέξεων.
– Κι όμως, δεν είναι έτσι!
– Τα αρχαία ελληνικά μάς είναι πολύ οικεία, γιατί πολύ απλά τα μιλάμε ακόμα!!!
– Το μόνο που χρειάζεται είναι να τα προσεγγίσουμε με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι στο σχολείο.
– Το εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας – το οποίο κάθε άλλο παρά “παιδεία” παρέχει – φρόντιζε ανέκαθεν να καθιστά τη διδασκαλία του μαθήματος βαρετή, μισητή, αποκρουστική…
– Κι όμως, θα μπορούσε να ήταν το αγαπημένο μάθημα των παιδιών, αν διδασκόταν σύμφωνα με τις τεχνικές των ζωντανών γλωσσών. ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ και μόνο έτσι αναδεικνύεται η χρησιμότητα και η ομορφιά της!
– Τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά και δεν θα ακούγαμε τη μόνιμη απορία στο στόμα των παιδιών: “κυρία, γιατί μαθαίνουμε αρχαία;;;”
– Τότε η αντίληψή τους θα ήταν διαφορετική, ο τρόπος σκέψης τους διαφορετικός, το επίπεδό τους διαφορετικό. Και αργότερα, ως ενήλικες, θα ήταν πάλι διαφορετικοί, ΜΕ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ…
– Ας ξυπνήσουμε, λοιπόν, κάποτε!
– Είμαστε τυχεροί που γεννηθήκαμε Έλληνες. Είμαστε τυχεροί που ευλογηθήκαμε με το καλύτερο δώρο του κόσμου, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
– …μ’ ένα δώρο που οι ξένοι λαοί ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ, ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΚΑΙ ΜΟΧΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ.
– Δεν είναι ντροπή εμείς οι “Έλληνες” να το απαξιώνουμε;;;;;;;;;;;;