Φιλανθρωπικόν λοιπόν καί πνευματικόν, τό Σωματεῖον «Τεκτονική Ἕνωσις».
Τί Σωματεῖον ὅμως καί τί φιλανθρωπία κάνει ἡ «Τεκτονική Ἕνωση»; Κατ' ἀρχήν τό Σωματεῖο αὐτό δέν εἶναι «πρόσωπο», εἶναι προσωπεῖο. Τό προσωπεῖο, τοῦ ἰσχυρότερου ὀργάνου τῆς Μασονίας, τοῦ «Ὕπατου Συμβουλίου τοῦ 33ου βαθμοῦ», πού εἶναι τό πρόσωπο! Ἔτσι, τό πρόσωπο ἐνεργεῖ, ἀλλά τό προσωπεῖο, στό ὁποῖο κρύβεται, χρεώνεται! Οἱ ὑψηλά ἱστάμενοι τῆς Μασονίας, ὅλοι τοῦ 33ου βαθμοῦ, προστατεύονται, ἀπό τίς «χαμηλοῦ ἐπιπέδου» κρίσεις καί γνῶμες τῆς «βέβηλης» κοινωνίας!
Εἶναι λοιπόν ἐπιτρεπτό, ἡ Δικαιοσύνη καί ἡ Πολιτεία, νά ἀνέχονται τήν συνέχιση αὐτῆς τῆς ἀπάτης; Νά νομιμοποιοῦνται σωματεῖα ὡς δῆθεν φιλανθρωπικά καί μορφωτικά καί στήν πραγματικότητα νά εἶναι κέντρα ἐξαπάτησης τῆς κοινωνίας καί Ναοί λατρείας τοῦ Σατανᾶ; Γιατί ἡ Μασονία δέν νομιμοποίησε τό «Ὕπατο Συμβούλιο τοῦ 33ου» μέ τό ὄνομά του, ἀλλά χρησιμοποίησε τό ψευδώνυμο «Τεκτονική Ἕνωση»; Γιατί μέ τήν ὑπ' αριθμ. 4.058/1924 Ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν ἱδρύθηκε Σωματεῖο μέ τήν ἐπωνυμία «Μπενέ-Μπερίτ», ὡς Σωματεῖον «Κοινωνικόν» καί ὕστερα παρουσιάζεται ὡς Στοά ἐν Ἀθήναις «Μπενέ - Μπερίτ» ἀριθμ. 993, καί ὡς Σωματεῖον φιλανθρωπικόν ὄχι ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Μπενέ Μπερίτ», ἀλλά ὑπό τό ὄνομα «ΦΙΛΩΝ»; Πρόκειται βεβαίως διά τό παράρτημα τῆς τρομερῆς Ἑβραϊκῆς Στοᾶς «Μεγάλης Δρυός» τῆς Οὐάσιγκτον ΗΠΑ πού σύγκειται μόνο ἀπό ἑβραϊκῆς ἐθνικότητος καί πίστεως μέλη μέ παραρτήματα σέ πολλές χῶρες τῆς γῆς.
4. Ἀπόπειρα ὁλικῆς ὑποδούλωσης τῆς Χώρας μας.
Μέ τό Β.Δ. τῆς 19/7/1949 ὁ γέρων Κων. Καραμανλῆς, τροποποίησε τό Καταστατικό τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί τό νέο Τεκτονικό Ἵδρυμα ἀποκτοῦσε τό δικαίωμα «ἀνέγερσης καί διατήρησης Τεκτονικῶν καί Φιλανθρωπικῶν Μεγάρων στήν Ἀθήνα καί σ' ὅλη τήν Χώρα, μέ εἰσφορές Ναῶν καί Μονῶν»! Ἡ ἀντίδραση τοῦ λαοῦ, τῆς Διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Χριστιανικῶν Σωματείων, ἦταν ἄμεση καί ἡ Κυβέρνηση ἀναγκάζεται μέ τό ἀπό 23/12/1949 Β.Δ. νά ἀνακαλέσει τό ὡς ἄνω Διάταγμα. Φοβερή ὄντως ἡ πρόκλη¬ση: Μέ λεφτά τῆς Ἐκκλησίας νά κτίζονται μασονικοί Ναοί! Ἀλλά ἀργότερα μέ τό ἀπό 23/12/1955 Διάταγμα, ἐπαναφέρει, τό πρῶτο, ἀπό 19/7/1949 Διάταγμα, διαγραφομένων τῶν λέξεων «Ναῶν καί Μονῶν»! Ἔτσι ἡ Μασονία, ἡ θρησκεία τοῦ Ἀντίχριστου, ἔχει δικαιώματα στή Χώρα μας, νά κτίζῃ ἐλεύθερα Στοές - Ναούς, χωρίς ἄδεια, πού δέν τά ἔχουν οἱ ἄλλες θρησκείες!
Ἡ Μασονική Ἐγκυκλοπαίδεια Ν. Χ. Λάσκαρη πού κυκλοφορεῖ μέ τήν ἄδεια τῆς Μ. Στ., τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Ὑ. Συμβ. τοῦ 33ου βαθμοῦ, στό λήμμα:
«Θρησκεία καί Τεκτονισμός» γράφει μεταξύ ἄλλων: «ἡ Τεκτονική θρησκεία δέν κάνει διακρίσεις. Δέχεται εἰς τούς φιλόξενους κόλπους της, ἄνδρας παντός δόγματος, οὐδέν δέ ἀπολύτως θρησκευτικόν δόγμα εὐνοεί ἤ ἀποδοκιμάζει. Ὁ Τε¬κτονισμός δέν εἶναι Ἰουδαϊσμός ὡς ἠθέλησαν νά τόν παρουσιάσουν τινές, καίτοι δέν περικλείει ἐν ἑαυτῷ τίποτε τό δυνάμενον νά θίξῃ τόν Ἰουδαϊσμόν. Δέν εἶναι οὔτε Χριστιανισμός, καίτοι δέν διδάσκει τίποτα τό δυνάμενον νά θίξῃ ἕναν Χριστιανόν. Ἡ θρησκεία τοῦ Τεκτονισμοῦ εἶναι ἡ γενική θρησκεία τῆς φύσεως καί τῆς πρωταρχικῆς ἀποκαλύψεως - τῆς κληροδοτηθείσης ἡμῖν ὑπό ἀρχαίου τινός καί πατριαρχικοῦ ἱερατείου - ἐν τῇ ὁποία ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δύνανται νά συμφωνήσουν. Διδάσκει τήν ἄσκησιν τῆς ἀρετής, ἀλλά δέν προσφέρει τρόπον ἀπολυτρώσεως ἐκ τῆς ἁμαρτίας. Ὑποδεικνύει εἰς τούς ὀπαδούς της τήν ἀτραπόν τῆς δικαιοσύνης, ἀλλά δέν ἰσχυρίζεται ὅτι ἀποτελεῖ «τήν ἀλήθειαν καί, τήν ζωήν». Ἀποτελεῖ ὅμως ἀναμφισβητήτως τήν πύλην διά τῆς ὁποίας εἰσάγονται οἱ πιστοί εἰς τόν Ναόν τῆς Θείας Ἀληθείας»!
To κείμενο αὐτό εἶναι ἡ φωτογραφία - ἡ ἔγχρωμη φωτογραφία - τοῦ θεοῦ τῆς Μασονίας Μ.Α.Τ.Σ. (Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος) σέ ὅλα του τα ὀνόματα: Ἑωσφόρος Διάβολος, Σατανάς, Βεελζεβούλ, Βελίαλ, Μπαφομέτ, Δαίμονας κ.ά., ὅπως ἀναφέρεται στήν Παλαιά Διαθήκη.
Ὡς προεκήρυξεν ἀπό τῆς γενέσεώς της ἡ Μασονία πιστεύει στήν ὕπαρξιν μιᾶς δημιουργικῆς ἀρχῆς (Principe Createur) ὑπό τό ὄνομα: «Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος». Τό ἴδιο ὁρίζεται καί στό ἄρθρο 1 τοῦ Συντάγματος τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος τῆς 20/12/1949: «ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμός πιστεύει εἰς τήν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, ὑπό τήν προσωνυμίαν «Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος». Ποιός εἶναι λοιπόν αὐτός ὁ θεός καί ὑπάρχει ἴχνος σοβαρότητος καί ἐντιμότητος στόν ἰσχυρισμό τῆς Μασονίας ὅτι «δέν διδάσκει τίποτα τό δυνάμενον νά θίξει ἕνα χριστιανόν», ὅταν ἡ μασονική θρησκεία στό σύνολό της, ἀποτελεῖ διαστρέβλωση καί ἄρνηση ὅλης τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας;
Ποιός εἶναι ὁ Θεός τῆς μασονικῆς θρησκείας, μας τό ἀποκαλύπτουν οἱ μασόνοι συγγραφεῖς, Κωστής Μελισσαρόπουλος τοῦ 33ου βαθμοῦ, στό βιβλίο τοῦ «Ἑπτά Τεκτονικαί Όμιλίαι εἰς 18ον», στό κεφάλαιο: «ἡ ἔννοια τοῦ Μ. Α. Σύμπ.» ὅπως με φρίκη θα ἀκούσομε κατωτέρω καί ὁ Δημ. Στεφ. Ἀναγνωστόπουλος στό βιβλίο τοῦ «Κυανοῦς Τεκτονισμός», στό κεφ. «Ἡ ἀπόκρυφος Χιραμική παράδοσις», ἀπολύτως σύμφωνοι καί οἱ δύο γιά τήν σχετική μασονική παράδοση!
5. Ἡ ἀπάτη τῶν Λάντμαρκς - Θεμελιώδεις Διατάξεις τῆς Μασονίας
Τά Λάντμαρκς εἶναι οἱ 25 Θεμελιώδεις Διατάξεις, νόμοι ἡ ἀρχαί, τῆς θρησκείας τοῦ Σατανᾶ, Μασονίας, πού ὅπως διά μακρών ἀναπτύσσεται στό «Τεκτονικόν Δελτίον» (ἐπίσημο ὄργανο τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, τεῦχος ὑπ' ἀριθ. 74-75 Ἰουλ-Αὐγ- Σεπτ.-Ὀκτωβ. 1967, σελ. 281-289), εἶναι τό δογματικό στήριγμα τῆς μασονικῆς θρησκείας καί γι' αὐτό «οὐδεμία ἀνθρωπίνη δύναμις δύναται νά τά θίξῃ ἤ τροποποίηση... ὅ,τι ὑπήρξαν πρό αἰώνων, θά ἀπομείνωσι διά παντός καί θά ἐξακολουθοῦν νά ἰσχύωσιν, ἐφ' ὅσον ἐξακολουθεῖ νά ὑφίσταται καί ὁ Ἐλεύθερος Τεκτονισμός»!
Ἡ μοίρα λοιπόν τῆς Μασονίας εἶναι στενά δεμένη μέ τά 25 αὐτά δόγματα, ἀνάμεσα στά ὁποῖα καί το ὑπ' ἀριθμ. 3 πού ἀναφέρεται στήν μυστική παράδοση τοῦ Γ' Βαθμοῦ (Διδασκάλου) πού καθιερώνει ὡς θεό τῆς Μασονίας τόν Ἑωσφόρο ἤ Σατανᾶ ἤ Διάβολο! Μασονία χωρίς τά 25 αὐτά δόγματα δέν νοεῖται!
Τό ὑπ' ἀριθμ. 3 Landmark εἶναι, γιά τόν λόγο αὐτό, τό κλειδί γιά τήν πλήρη ἀποκάλυψη τοῦ μυστικοῦ τῆς Μασονίας, ὁρίζοντας τά ἑξῆς: «Ἡ παράδοσις τοῦ 3ου. Δέν ὑπάρχει Τεκτονικός Τύπος ἐν τῷ ὁποίῳ νά μή διδάσκονται τά κυριότερα σημεία τῆς παραδόσεως ταύτης. Ἄλλωστε, οἱοσδήποτε τύπος, ὁ ὁποῖος θά παρέλειπεν ἤ θά ἐτροποποίει τήν παράδοσιν ταύτην, θά ἔπαυε νά λέγεται Ἐλευθεροτεκτονικός»! Ἡ λατρεία λοιπόν τοῦ Ἑωσφόρου, ὡς Θεοῦ τῆς Μασονίας, πού ἀποκαλύπτεται στήν μυστική παράδοση τοῦ 3ου βαθμοῦ (τοῦ βαθμοῦ τοῦ Διδασκάλου) ἐπιβεβαιώνεται στό ὑπ' ἀριθμ. 3 Landmark, τό ὁποῖο εἶναι ἀπαραβίαστο!
Μ.Α.Τ.Σ. Ἡ μάσκα τοῦ Ἑωσφόρου!
Ἡ Μασονία «βάφτισε» τόν Θεό: Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.)! Καί τό ἐρώτημα εἶναι: ἔχει τό δικαίωμα ὁ ἄνθρωπος νά δίδει ἄλλο ὄνομα στόν Θεό, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἔχει ἀποκαλύψει τό ἀληθινό του ὄνομα; Ὁ Ἰ. Χριστός εἶπε προσευχόμενος πρός τόν Πατέρα Toυ:
«Ἐφανέρωσά σου τό ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὕς δέδοκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου». Τό ὄνομα αὐτό ἀποτελεῖ τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος: Τό ὄνομα τοῦ ΠΑΤΡΟΣ καί τοῦ ΥΙΟΥ καί τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Αὐτό εἶναι ἡ βάση τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς διδασκαλίας, ἐναντίον τῆς ὁποίας βάλλουν ὅλα τά δαιμόνια, ἀτομικά καί συλλογικά, πού ἀρνοῦνται τήν θεότητα τοῦ Ἰ. Χριστοῦ, καί πρώτη βέβαια ἡ Μασονία, πού τόν θεωρεῖ Μύστη καί ὄχι «Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ»!
Μέ ποιό δικαίωμα λοιπόν ἡ Μασονία, πού ἱδρύθηκε καί δρᾶ μέσα στό Χριστιανικό κόσμο, ἀγνόησε τό ἀληθινό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί ἐπέβαλλε τήν νεφελοκοκκυγία τοῦ «Μ.Α.Τ.Σ.»; Ποιά ἄλλη ἑρμηνεία μπορεῖ νά ἔχει τό θρασύ αὐτό τόλμημα, παρά τό μῖσος τῆς Μασονίας κατά τοῦ Ἰ. Χριστοῦ καί γενικά κατά τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῆς ὁποίας τήν ὕπαρξη θέλησε τόσο ὠμά νά ἀγνοήσῃ;
Ἀλλά δέν ἦταν μονάχα αὐτό. Μέ τήν εἰσαγωγή τοῦ ὀνόματος τῆς φαντασιοπληξίας τοῦ «Μ.Α.Τ.Σ.», οἱ μασόνοι τῶν Στοῶν μπλέχτηκαν στά ἥξεις ἀφήξεις τῆς ἀμπελοφιλοσοφίας τῆς Μασονίας, τῆς Θεοσοφίας, τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τοῦ Πνευματισμοῦ, τῆς Μαγείας, χάνοντας τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους μέσα σ' αὐτά!
Ἀναφέρομε τέσσερα χτυπητά ντοκουμέντα:
α) «ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ» τοῦ ALBEPT PIKE. ὁ Αλβέρτος Πάϊκ (1809-1891) Boston Massachusetts, U.S.A., μασόνος, ἔγραψε τό βιβλίο «Ἠθική καί Δόγμα» (MORALS AND DOGMA) τό ὁποίο θεωρεῖται βαθυστόχαστο ἀπό την μασονία, ἐνῶ στήν πραγματικότητα εἶναι ἕνα ἀλλοπρόσαλλο, δόλιο, σατανιστικό κείμενο, πού ἀρνεῖται τήν Χριστια¬νική ἀλήθεια, ἀλλά τό λέει μέ τρόπο (σταυρολεξικό γιά εὐνόητους λόγους! Μεταφράστηκε στά Ἑλληνι¬κά ἀπό τόν «Ἰω. Ἀ. Μαργαρίτη 32ο τ. Σεβ.. τῆς Σ.. Στ. ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ἐν ΑΝ. Ἀθηνῶν, ἐγκριθέν ὑπό τῆς Μεγ. Στ. τῆς Ἑλλάδος διά τοῦ ὑπ' ἀριθ. 63/51 Πίνακος Αὐτῆς». Λόγω τῆς μεγάλης σημασίας τοῦ ἔργου του γιά τόν Μασονισμό καί τοῦ ἀξιώματός τοῦ (Ὕπατος Ταξιάρχης, τῆς Μασονίας) ὁ Ἀλβέρτος Πάϊκ ὅταν ζοῦσε ἀποκλήθηκε «Πάπας τοῦ Διαβόλου»! Ἐπίσης στό ἔργο τοῦ Bataille: «Le Diable du xix siécle = Ὁ διάβολος τοῦ 19ου αἰῶνα», ὁ Ἀ. Πάϊκ σέ φανταστική εἰκόνα παρουσιάζεται τέτοιος! (Ἐγκυκλοπαίδεια Ἐλευθέρας Τεκτο¬νικῆς Ν.Χ. Λάσκαρη σελ. 292), Τί λέει λοιπόν τό ἐγκεκριμένο ἀπό τή Μασονία αὐτό βιβλίο; Παραθέτομε ἕνα χαρακτηριστικό δεῖγμα:
«Χλευάζομεν τούς Μάντεις. Ὁ χλευασμός εἶναι πολύ εὔκολον πρᾶγμα, ὅσον δύσκολον εἶναι, ν' ἀντιλαμβανόμεθα κάτι καλῶς. Ἀλλ' ἦτο δυνατόν ποτέ, ν' ἀφήσῃ ὁ Θεός τόν κόσμον ἐν τῷ σκότει ἐπί δύο εἰκοσάδας αἰώνων, διά νά φωτίσῃ μόνον μίαν μικράν γωνίαν τῆς Παλαιστίνης καί ἕναν ἀμαθή καί ἀγνώμονα λαόν; Διατί νά συκοφαντῶμεν τόν Θεόν καί τά Ἱερά αὐτοῦ; Διατί νά νομίζωμεν ὅτι προϋπῆρξαν μόνον πανούργοι ἱερεῖς; Δέν ἦτο ἄραγε δυνατόν, νά ὑπάρξουν εἰλικρι¬νεῖς καί τίμιοι ἄνθρωποι, μεταξύ τῶν ἱεροφαντῶν τῆς Δήμητρος καί τῆς Ἀρτέμιδος, τοῦ Διονύσου καί τοῦ Ἀπόλλωνος, τοῦ Ἑρμοῦ καί τοῦ Μίθρα; Ἤ θέλετε νά δεχθῶ μέν ὅτι ὅλοι αὐτοί ἀπατῶντο ἐπί σειράν αἰώνων; Ἡ ἀπάτη ὅμως, δέν εἶναι τι τό μή ἀποκαλυπτόμενον, οὐδέ ἀθάνατος.
Κατά τούς Καβαλιστάς, τό ἀληθές ὄνομα τοῦ Σατανᾶ εἶναι Yahaveh προφερόμενον ἀντιστρόφως, διότι ἐθεωρεῖτο ὡς ἡ ἄρνησις τοῦ Θεοῦ καί οὐχί ὡς Μαύρη θεότης. Διά τούς Μύστας δέν ἀπετέλεσε ποτέ προσωπικότητα, ἀλλά δύναμιν δημιουργηθεῖσαν διά τό Καλόν, ἀλλ' ἥτις δύναται νά χρησιμοποιηθῆ διά τό Κακόν. Εἶναι τό ὄργανον τῆς Ἐλευθερίας ἤ τῆς Ἐλευθέρας βουλήσεως. Ἀντιπροσωπεύει μίαν προεξέχουσαν φυσικήν δύναμιν, ἥτις εἰς τήν Μυθολογίαν ἐσυμβολίσθη ὡς ὁ Κερασφόρος Θεός Πάν! Ἐκεῖθεν δέ προήλθεν ἡ θεότης μέ κεφαλήν Τράγου, ἀδελφή Θεότης τοῦ προϊστορικοῦ Ὄφεως καί τοῦ Φωσφόρου, τοῦ κομίσαντος τό Φῶς, τόν ὁποῖον οἱ Ποιηταί μετέβαλον εἰς τόν μυθικόν Ἑωσφόρον (Lucifer)»!
»Ὁ Τεκτονισμός, ὅπως καί αἱ θρησκεῖαι, τά Μυστήρια, ὁ Ἑρμητισμός καί ἡ Ἀλχημεία, ἀποκρύπτει καί δέν ἀποκαλύπτει τά μυστικά του, ἐκτός μόνον εἰς τούς Εἰδήμονας, τούς Σοφούς καί Ἐκλεκτούς του»!
β) Ἡ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ Μ.Α.Τ..Σ.
Ὁ γνωστός Διευθυντής, ἐπί πολλά ἔτη τοῦ Θεοσοφικοῦ Περιοδικοῦ «ΙΛΙΣΟΣ» Κωστῆς Μελισσαρόπουλος, Θεοσοφιστής καί μασόνος 33ο ἐξέδωσε τό 1974 τό βιβλίο του: «ΕΠΤΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΙ εἰς 18ον» ἀνάμεσα στίς ὁποῖες καί ἡ ὁμιλία γιά τόν ΜΑΤΣ, μέ τόν ἐν ἐπικεφαλίδι τίτλο: «ἡ ἔννοια τοῦ Μ.Α.Τ.Σ.», τήν ὁποία λόγῳ τῆς μεγάλης σημασίας της γιά τήν ἀποκάλυψη τῆς μασονικῆς συνωμο¬σίας σέ βάρος τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς διδασκαλίας ἀναφέρεται γιά νά ἀντιληφθοῦμε πού βρίσκεται ἡ ρίζα καί ἡ πηγή τοῦ σατανισμοῦ καί τῆς σαταναλατρείας πού πλήττει τόν σημερινό κόσμο καί τή Χώρα μας.
«Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ Μ.Α.Τ.Σ.
Ποιά εἶναι ἡ ἔννοια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος;
Ὁ Τεκτονισμός ἀναφέρει εἰς ὅλους τούς βαθμούς καί ἐπικαλεῖται κατά τό ἄνοιγμα καί τό κλείσιμον τῶν ἐργασιῶν του τό ὄνομα τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἀλλά δέν δίδει εἰς οὐδένα βαθμόν τήν ἀνάλυσιν τῆς ἔννοιάς του. Καί πολύ ὀρθῶς. Διότι ἐάν ἐδίδετο ἕνας ὁρισμός διά τόν Μέγαν Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος, ὁ ὁρισμός αὐτός δέν θά ἦτο ἐπιτυχής. Τό ἀπροσδιόριστον δέν εἶναι δυνατόν νά προσδιορισθῇ. Τό ἀνέκφραστον δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκφρασθῇ. Τό ἀπροσμέτρητον δέν εἶναι δυνατόν νά προσμετρηθῇ.
»Ἀλλά καί ἄλλος εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν νά δοθῇ ἀπό τόν Τεκτονισμόν ἡ ἔννοια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος.
Ἡ ἀνάπτυξις τῆς οἱασδήποτε ἐννοίας θα ἀπηυθύνετο πρός τήν διανοητικήν ἀντίληψιν τῶν ἀκροατῶν. Ἀλλά ὁ Τεκτονισμός - καί γενικώτερον τά Μυστήρια - δέν ἀπευθύνεται εἰς τήν διάνοιαν, ἀλλά εἰς τήν καρδίαν. Ὄχι εἰς τήν σκέψιν, ἀλλά εἰς τό ψυχικόν Εἶναι τοῦ ἀνθρώπου. Συνεπῶς δέν ἀνήκει εἰς τήν φύσιν τοῦ Τεκτονισμοῦ νά ἀναπτύσῃ ἐννοίας, ἀλλά νά τάς ὑποβάλῃ εἰς τήν ἀντίληψιν τῶν Μυστῶν του, διά τῶν τελετουργιῶν τῶν Μυήσεων, διά τῶν συμβόλων καί ἀλληγοριῶν.
»Τήν μέθοδον ταύτην εἶμαι καί ἐγώ ὑποχρεωμένος νά ἀκολούθη¬σω. Δέν πρόκειται, λοιπόν, νά ἀναπτύξῳ τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος, ἀλλά νά ἐπιστήσῳ τήν προσοχήν εἰς τά σημεία τῶν Τυπικῶν του, τά ὁποῖα ἀναφέρονται εἰς τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Καί ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω.
»Ἡ ἀληθής ἔννοια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος εἶναι ὅπως τό περίφημον «Μυστικόν τοῦ Τεκτονισμοῦ». Ἐνδέχεται μερικοί ἀπό τούς νεωτέρους νά μή ἔχουν ἐπιστήσει τήν προσοχήν των εἰς τό σημεῖον τοῦτο. Ἀλλά κατά τά παλαιότερα Τυπικά, εἰς τόν βαθμόν τοῦ Διδασκάλου, «ἀπεκαλύπτετο» τό Μυστικόν τοῦ Τεκτονι¬σμοῦ. Ἡ σχετική περικοπή τοῦ Τυπικοῦ εἶναι ἡ ἀκόλουθη:
» Οὐδείς Τεκτονικός βαθμός διδάσκει ἤ ἀποκαλύπτει τήν Ἀλήθειαν. Ἕκαστος Τέκτων σχίζει μόνος του τό παραπέτασμα ὑπό τό ὁποῖον κρύπτεται αὕτη. Τό μυστικόν τοῦ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ εἶναι, ὡς ἐξ αὐτῆς τῆς φύσεώς του, ἀπαραβίαστον. Διότι ὁ Τέκτων ὅστις τό γνωρίζει δέν εἶναι δυνατόν ἤ να τό διέγνωσε μόνος του. Τό ἀνεκάλυψε φοιτῶν εἰς Στοάς σοφῶν Τεκτόνων, παρατηρῶν, παραβάλλων, κρίνων. Καί ὅταν κατορθώσῃ τις νά τό διάγνωσῃ, θά τό τηρήσει βεβαίως δι' ἑαυτόν καί δέν θα τό καταστήσει γνωστόν οὔτε εἰς ἐκεῖνον ἐκ τῶν Ἀδελφῶν πρός τόν ὁποῖον τρέφει τήν μεγαλυτέραν ἐμπιστοσύνην. Διότι ἀφοῦ οὗτος δέν ἦτο ικανός νά τό ἐννοήση μόνος του, θα εἶναι ἐπίσης ἀνίκανος νά επωφεληθῇ αὐτοῦ, ἐάν τό μάθῃ παρ' ἄλλου».
»Αὐτά ἔγγραφον τά παλαιότερα τυπικά τοῦ Γ΄ βαθμοῦ. Καί ὀρθῶς ἔγραφον. Διότι ἡ Ἀλήθεια εἰς τά Μυστήρια δέν ἀποκαλύπτεται εἰς τούς Μύστας, ἀλλά προσφέρεται εἰς τήν ἀνακάλυψίν των. Καί ἀνήκει εἰς τούς ἐπιμελεῖς καί μελετηρούς Μύστας νά τήν ἀνακαλύψουν, σχίζαντες τό παραπέτασμα, ἀφοῦ φοιτήσουν εἰς Στοάς Σοφών Τεκτόνων, παρατηροῦντες, παραβάλλοντες, κρίνοντες.
» Συμβαίνει ὁ καθένας - καί πρίν μυηθῇ εἰς τόν Τεκτονισμόν, ἀλλά καί ἀφοῦ μυηθῇ - νά ἔχῃ σχηματίσει μερικάς ἀντιλήψεις, μερικάς πεποιθήσεις, σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος.
Ἐνδέχεται νά εἶναι στεναί, ἐνδέχεται νά εἶναι εὐρεῖαι. Ἐνδέχεται νά προέρχονται ἀπό ἀνεξέταστον παραδοχήν ξένων ἀντιλήψεων, ἐνδέχεται νά εἶναι προϊόν ἰδίας μελέτης καί ἐπεξεργασίας. Ἀλλά ἡ ἔρευνα δέν μπορεῖ ποτέ νά σταματήσῃ. Καί ἡ εἴσοδος εἰς τό Τεκτονικόν Τάγμα ἀποτελεῖ μίαν νέαν εὐκαιρίαν, μίαν νέαν ἀφετηρίαν ἐρεύνης, ὅπως καί ἡ αὔξησις φωτός εἰς ἕκαστον βαθμόν.
»Εἰς τόν 4ον βαθμόν τοῦ Μυστικοῦ Διδασκάλου ἀκούομεν ὅτι «τό λυκαυγές τῆς πρωίας ἀποδιώκει τά σκότη καί τό φῶς τῆς ἡμέρας ἀρχίζει νά ἀναφαίνεται». Καί ὁ Μυστικός Διδάσκαλος ὁρκίζεται: «Θά συντελέσω ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνάμεών μου ἵνα ἐξαλείψω τά σοφί¬σματα, ἅτινα ἐμποδίζουν τήν ἐλευθέραν ἀνάπτυξιν τῆς διανοίας». Συνεπώς δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχῃ μεταξύ τῶν Μυστῶν τοῦ Φιλοσοφικοῦ Τεκτονισμοῦ ἀντίρρησις διά τήν συνεχή ἔρευναν τῆς ἐννοίας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Διότι ἡ ἔννοια αὐτή συνεχῶς δύναται νά τελειοποιεῖται καί νά διευρύνεται ἀπό τό προσδιορισμένον εἰς τό ἀπροσμέτρητον, ἀπό τό συγκεκριμένον εἰς τό ἀνέκφραστον, ἀπό τό προσωπικόν εἰς τό ἀπρόσωπον. Ἄλλωστε εἰς τόν βαθμόν τοῦ Μυστικοῦ Διδασκάλου διδασκόμεθα «τήν αἰωνίαν πάλην τῆς προόδου κατά τῆς ἀμαθείας, τόν διαρκή ἀγῶνα τοῦ φωτός κατά τοῦ σκότους, τόν ἀδιάλειπτον πόλεμον τῆς ἀληθείας κατά τῆς πλάνης».
»Ἑπομένως, πρέπει νά εἴμεθα σύμφωνοι ὅτι διαρκῶς πρέπει νά παλαίωμεν κατά τῆς ἀμαθείας, κατά τοῦ σκότους, κατά τῆς πλάνης, ἀναζητοῦντες τήν πρόοδον, τό φῶς, τήν ἀλήθειαν, ἑπομένως καί τήν πληρεστέραν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος.Ἕνα τοιοῦτον ἀγώνα πρέπει διαρκῶς νά διεξάγομεν κατά τῶν σκοτεινῶν τάσεων τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἐάν πράγματι θέλωμεν νά ἀτενίσωμεν τό φώς καί τήν ἀλήθειαν.
»Ἡ ἔρευνα, συνεπῶς, πρέπει νά εἶναι συνεχής. Ἄς ἐρευνήσωμεν εἰς τά τυπικά μας διά τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἴσως ἀνεύρωμεν σημαντικάς νύξεις, διά νά σχίσωμεν τό παραπέτασμα καί νά προσπελάσίομεν πρός τήν ἀνακάλυψίν τῆς προσφερόμενης εἰς τήν ἀνακάλυψίν μας ἀποκαλύψεως.
»Ὁ Συμβολικός Τεκτονισμός τηρεῖ σκόπιμον ἀοριστίαν σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν καί τήν φύσιν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος.
»Εὐθύς ἐξ ἀρχής, ἀπό τοῦ Α΄ βαθμοῦ, διακηρύσσει ὅτι ἀφήνει εἰς ἕκαστον τήν ἐλευθερίαν τῶν δοξασιῶν του καί οὐδέν θέτει ὅριον ἐν τῇ ἀναζητήσει τῆς Ἀληθείας. Ἀναγνωρίζει ὅμως καί διακηρύττει τήν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖον δέν καθορίζει, ἀλλ' ὀνομάζει «Μέγαν Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος», συνοψίζουν τά πρός Αὐτόν καθήκοντα εἰς τό «Σέβας».
»Ἐάν ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν μας εἰς τήν ἔννοιαν τῆς λέξως «Ἀρχιτέκτων», ἴσως παρατηρήσωμεν ὅτι οἱ ἀρχιτέκτονες δέν δημιουργοῦν ἐκ τοῦ μή ὄντος, ἀλλά χρησιμοποιοῦν ὑπάρχοντα ὑλικά, διευθετοῦντες αὐτά συμφώνως πρός σχέδιον τό ὁποῖον ἔχουν καταρτίσει.
»Κάποια ἀπόπειρα προσδιορισμοῦ τῆς ἐννοίας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος γίνεται εἰς τό τέλος τῆς τελετῆς τῆς Μυήσεως, κατά τήν ἀπονομήν εὐχαριστιῶν, ὅπου ὁ Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος ὀνομάζεται «γόνιμος καί αἰωνία πηγή φωτός.
»Εἰς τόν Β΄ βαθμόν τό Τυπικόν ἀναγράφει: «ὁ Φωτοβόλος Ἀστήρ εἶναι ἡ εἰκών ἥτις ὑπενθυμίζει εἰς ἡμᾶς τό μυστηριώδες αἴτιον τοσού¬των θαυμασίων κόσμων». Καί προστίθεται ὅτι «ὁ Φωτοβόλος Ἀστήρ εἶναι τό σύμβολον τῆς ἀνεξαρτήτου διανοίας, ἥτις εἶναι ἀπηλλαγμένη προλήψεων καί δεισιδαιμονιῶν».
»Εἰς τόν Γ΄ βαθμόν τό Τυπικόν ὁμιλεί περί ὑπάρξεως «δύο μεγάλων καί εἰς ἄκρον ἀντιθέτων ἀρχῶν, αἵτινες ἰθύνουν τόν κόσμον: Τό καλόν καί τό κακόν, τό φῶς καί τό σκότος».
»Καί λέγει ὅτι ὁ Σολομών «ἀνήγειρε Ναόν εἰς δόξαν τοῦ Ἰεχωβά» καί ὅτι ἡ Βασίλισσα τῆς Σαβά ὡδηγήθη «εἰς τόν μεγαλοπρεπή Ναόν τοῦ Πατρός τῆς Φύσεως». Ὀνομάζεται, λοιπόν, εὐστοχώτατα ὁ Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος «Πατήρ τῆς φύσεως».
»Οὐδείς ἄλλος ὑπαινιγμός γίνεται εἰς τόν Συμβολικόν Τεκτονισμόν σχετικῶς μέ τήν ἔννοιαν καί τήν φύσιν τοῦ «Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος», εἰς δόξαν τοῦ ὁποίου διεξάγονται ὅλαι μας αἱ ἐργασίαι. Ἐν τούτοις, πλήν τῶν ἐπισήμων Τυπικῶν, ὑπάρχει καί «ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ΄ βαθμοῦ», ἡ οποία ἀναφέρει πολλά καί περίεργα. Εἶμαι ὑποχρεωμένος νά τά ὑπενθυμίσω εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τά γνωρίζουν καί νά τά ἐκθέσω εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τυχόν τά ἀγνοοῦν. Καί θά προσπαθήσω νά δώσω τήν ἑρμηνείαν των.
»Ἀναφέρει, λοιπόν, ἡ πλήρης παράδοσις τοῦ Γ' βαθμοῦ ὅτι ὁ ἄγγελος τοῦ φωτός Ἐβλίς, τό Πνεύμα τοῦ Πυρός, ἠράσθη τῆς Εὔας, ἥτις ἐνέδωσεν εἰς τόν ἔρωτά του καί οὕτω ἐγεννήθη ὁ Κάϊν, ἀπείρως ὑπέρτερος τοῦ Ἄβελ. Ὅτι ὁ Θεός Ἀδωνάϊ, φθονῶν τόν Κάϊν διά τό πνεύμα ὅπερ μετέδωσεν εἰς αὐτόν ὁ ἄγγελος τοῦ φωτός Ἐβλίς, ἐξώρισε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔαν ἐκ τῆς Ἐδέμ. Ὅτι ὁ ζηλότυπος οὗτος θεός εἶχε ζυμώσει ἰλύν διά νά πλάσῃ τόν Ἀδάμ καί τῷ εἶχε δώσει ψυχήν δουλικήν. Ἐφοβεῖτο δέ τήν ἐλευθέραν καί ἀνεξάρτητον ψυχήν τοῦ Κάϊν. Ὅτι ὁ Κάϊν, ἐξωργισθείς ἐκ τῆς ἀδικίας τοῦ Ἀδωνάϊ, ἐθανάτωσε τόν Ἄβελ, ὁ δέ Ἀδωνάϊ, ὁ θεός ὅστις ἔμελλε νά πνίξῃ τόσας χιλιάδας ἀνθρώπων εἰς τά ὕδατα τοῦ κατακλυσμοῦ, ἐχαρακτήρισε τόν φόνον τοῦ Ἄβελ ὡς ἔγκλημα ἀσυγχώρητον. Ὅτι ὁ ἀμνησίκακος ἀπόγονος τοῦ Κάϊν Χιράμ, υἱός τῶν Πνευμάτων τοῦ Πυρός, καταβάλλει ὅλην του τήν μεγαλοφυίαν καί ἐνεργητικότητα πρός οἰκοδόμησιν τοῦ Ναοῦ, τόν ὁποῖον ἡ ὑπερηφά¬νεια τοῦ Σολομώντος ἀνεγείρει εἰς τόν ἀμείλικτον θεόν Ἀδωνάϊ, τοῦ ὁποίου τό μίσος καταδιώκει ἀπό αἰώνων τό γένος τοῦ Κάϊν. Ὅτι μετά τήν καταστροφήν τῆς χάλκινης θαλάσσης, ὁ Χιράμ ἄγεται ὑπό τοῦ προγόνου του Τουβαλκάϊν, ἐν μέσῳ τοῦ πυρός, εἰς τό κέντρον τῆς γῆς, ἐν τῇ ψυχῇ τοῦ κόσμου, εἰς τό Βασίλειον τοῦ Ἐβλίς καί τοῦ Κάϊν, ἐκεί ὅπου παύει ἡ τυραννία τοῦ φθονεροῦ Ἀδωνάϊ καί γεύονται τῶν καρπῶν τοῦ δέντρου τῆς Ἐπιστήμης. Ὁ Χιράμ εἰσάγεται εἰς τό ἄδυτον τοῦ πυρός καί ὁ Τουβαλκάϊν τοῦ ἐξηγεῖ τάς ἀδυναμίας καί τά ταπεινά πάθη τοῦ θεού Ἀδωνάϊ, τοῦ μισοῦντος τό πλάσμα του καί καταδικάσαντος αὐτό νά ἀποθνήσκῃ, ὅπως ἐκδικηθῇ διά τά εὐεργετήματα, τά ὁποῖα τά πνεύματα τοῦ Πυρός τῷ ἐπεδαψίλευσαν. Τέλος, ὁ Τουβαλκάϊν προφητεύει τήν ἐπικράτησιν τῶν ἀπογόνων τοῦ Χιράμ, οἵτινες θά καθιερώσουν καθ' ὅλην τήν γήν τήν λατρείαν τοῦ Πυρός, καταρρίπτοντες τήν τυραννίαν τοῦ Ἀδωνάϊ.
»Ὅσοι διά πρώτην φοράν ἀκούουν ὅλα αὐτά, θά μέ δικακόσουν διότι μεταχειρίσθην τήν λέξιν «περίεργα».
»Ποία εἶναι ἡ ἑρμηνεία αὐτῶν ὅλων, τά ὁποῖα θά ἀνεστάτωναν κάθε ἀγαθόν θρησκόληπτον, ἄν τά ἤκουε;
»Κατά τήν ταπεινήν μου γνώμην εἶναι πρῶτον ἡ προσπάθεια νά ἀπαλλαγοῦν οἱ Ἐλεύθεροι Τέκτονες ἀπό κάθε φανατισμόν καί θρησκοληψίαν. Εἶναι ἡ προσπάθεια νά καταστοῦν πραγματικά ἐλεύθεροι εἰς τήν σκέψιν καί ἀνεξάρτητοι ἀπό κάθε γνώμην πού εἶχον σχηματίσει ἀνεξετάστως, ἀπό κάθε προκατάληψιν, ἀπό κάθε μισσαλοδοξίαν. Νά μάθουν νά ἀκούουν ἀτάραχοι καί τά τελείως ἀντίθετα ἀπό ἐκείνα τά ὁποῖα έως τώρα ἐγνώριζον.
»Δεύτερον, εἶναι ἡ προσπάθεια νά ἀναθεωρήσουν ὅσας ἰδέας εἶχον σχηματίσει ἀπό παιδικῆς ἡλικίας, σχετικῶς μέ τήν ὑπερτάτην δύναμιν ἥτις διευθύνει τόν κόσμον, ἰδέας τάς ὁποίας ἐσχημάτισαν ἀπό τήν ἀνερμήνευτον ἀνάγνωσιν ἑνός κατ' ἐξοχήν συμβολικοῦ καί κρυ-πτογραφικοῦ κειμένου, ὅπως εἶναι ἡ Γένεσις.
»Τρίτον, εἶναι ἡ προσπάθεια νά ἐξαρθῇ ἡ Ἐλευθερία τῆς σκέψεως καί συνειδήσεως, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητον νά διακρίνῃ κάθε Ἐλεύθερον Τέκτονα, καί μάλιστα εἰς τόν βαθμόν τοῦ Διδασκάλου. Εἶναι ἐπίσης ἡ ὑπογράμμισις τῆς ὑπεροχῆς τοῦ πνεύματος ἀπέναντι τῆς ὕλης, τῆς ἀνεξικακίας ἀπέναντι τῆς ἐκδικήσεως, τῆς μεγαλοφροσύνης ἀπέναντι τοῦ φθόνου», τοῦ δικαίου ἀπέναντι τῆς ἀδικίας, τῆς ἐλευθερίας ἀπέναντι τῆς τυραννίας, τῆς ἐλευθέρας καί ἀνεπηρεάστου ἐρεύνης ἀπέναντι τῆς προκαταλήψεως καί τῆς δεισιδαιμονίας. Τοιαῦται εἶναι αἱ ἑρμηνεῖαι τάς ὁποίας δίδει εἰς τά Τεκτονικά κείμενα ἡ ταπεινή μου κατανόησις.
»Αὐτά σχετικῶς μέ τήν θέσιν τήν ὁποίαν λαμβάνει ὁ Συμβολικός Τεκτονισμός ὡς πρός τήν ἔννοιαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος» Καί κλείεται οὕτω το κεφάλαιον του Κ.Μ. Μελισσαρόπουλου γιά τό ποιός εἶναι ὁ Μ.Α.Τ.Σ.
Re: Μασωνία στην Ελλάδα
10''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n [/align]