Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

19
Ὅτε ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ὀκτώ·
κελεύει γὰρ ὁ νόμος, τῇ ὀγδόῃ περιτέμνειν, καὶ ἐὰν ἀπαντήσῃ ἡ ὀγδόη, παρέρχεται εἰς μέσον ὁ ἰατρὸς καὶ μεταχειρίζεται τὸ σιδήριον, καὶ ἐργάζεται τὴν τέχνην·
καὶ ἀργεῖ τὸ σάββατον διὰ τὴν περιτομήν.
Ἐρωτήσωμεν τοίνυν Ἰουδαίους·
Ἄνεσις τὸ σάββατον·
ἀργία τελεία ἡ ἡμέρα·
τίνος ἕνεκεν ἐκβάλλει ἡ ὀγδόη τὴν ἑβδόμην;
διὰ τί ἡ ὀγδόη γίνεται ἐπάνω τῆς ἑβδόμης;
Ἀλλὰ Ἰουδαῖοι μὲν τὰ Ἰουδαϊκὰ οὐκ οἴδασιν·
ἡ δὲ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τὸν Χριστὸν οἶδε καὶ τὰ Ἰουδαϊκὰ μαθήματα.
Περιτέμνεται γὰρ τὸ παιδίον τῇ ὀγδόῃ, ἐπειδὴ ἔμελλε τῇ ὀγδόῃ ἡ ἀνάστασις, ἤγουν ἡ Κυριακὴ περιτομὴ εἶναι παντὸς τοῦ κόσμου.
∆ιὰ τί γὰρ μὴ προσέταξε Μωϋσῆς περιτέμνειν τῇ ἕκτῃ;
διὰ τί μὴ τῇ ἐννάτῃ ἢ τῇ δεκάτῃ;
Φανερὰ τοίνυν ἡ ὀγδόη καθ' ἣν ἀνίσταται ὁ Κύριος.
Εἴ τις οὖν μὴ πιστεύει τῇ ἀναστάσει, ἀπερίτμητός ἐστι τῇ καρδίᾳ, διὰ τῆς ἀπιστίας ἀλλοτριούμενος τοῦ Θεοῦ.
Ἡ δὲ περιτομὴ, τῆς πίστεως ἀληθής ἐστι γνῶσις καὶ αἴσθησις.
∆ιὰ τοῦτο, ἀγαπητὲ, ἡ περιτομὴ τοῖς πιστοῖς λόγῳ ἁγίου βαπτίσματος παραδίδοται·
τὸ δὲ ἅγιον βάπτισμα τύπος ἐστὶ τῆς Χριστοῦ ἀναστάσεως.
Μετάβα τοίνυν ἀπὸ σαρκὸς εἰς τὸ πνεῦμα, καὶ ἀπὸ τοῦ σωματικοῦ εἰς τὴν ἀναγωγὴν τοῦ πνεύματος, καὶ εὑρήσεις ἐκεῖ μὲν σαρκικὴν περιτομὴν, ἐνταῦθα δὲ πνευματικὴν, καὶ τῶν ἁμαρτημάτων κάθαρσιν.
Ὀγδόη δέ ἐστιν ἡ περιτομή·
ἡ δὲ ὀγδόη ἐστὶ καὶ ἡ ἀνάστασις·
τῆς δὲ ἀναστάσεως τύπος τὸ βάπτισμα·
ἀπὸ τῶν μικρῶν εἰς τὰ μείζονα, ἀπὸ τῶν σωματικῶν εἰς τὰ πνευματικώτερα.




Εἰς τὴν ὑπαπαντὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ εἰς τὴν Θεοτόκον καὶ εἰς τὸν Συμεῶνα
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

20
phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

21
«Ανέσπερος» είναι η ημέρα της βασιλείας του Θεού, όπου δεν θα υπάρχει μέρα και νύκτα και η νύκτα δεν θα διαδέχεται την ημέρα, αλλά θα είναι συνεχώς ημέρα. Αυτή είναι η ογδόη ημέρα, η Κυριακή, η οποία είναι προτύπωση της μέλλουσας ημέρας. Ο υμνογράφος λοιπόν προτρέπει να μεταλάβουμε του θείου σώματος και αίματος του Χριστού, για να μετάσχουμε στην μέλλουσα ημέρα ή τον μέλλοντα αιώνα που θα είναι και πάλι Κυριακή, όπως Κυριακή ήταν και η μέρα της Αναστάσεως του Κυρίου, γι  αυτό και η ημέρα αυτή δεν είναι η έβδομη κατά την αρίθμηση αλλά η ογδόη ημέρα, η ημέρα που θα αποκαλυφθεί και πάλι ο Κύριος και θα τον δούμε πρόσωπο με πρόσωπο ως ενώπιος ενωπίω.

https://www.pemptousia.gr/2021/06/i-the ... ete-proti/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

22
Απόδοση εορτής στην ογδόη.

Πρώτη μαρτυρία περί παράτασης Χριστιανικής γιορτής για οκταήμερο, παρέχεται από τον Ευσέβιο, και πρόκειται για τα εγκαίνια των βασιλικών Τύρου και Ιεροσολύμων (355). Αυτό όμως ήταν κάποιο έκτακτο γεγονός. Πάντως πολύ ενωρίς επικρατούσε η συνήθεια, (τουλάχιστον στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων), να παρατείνεται ο εορτασμός των μεγάλων Χριστιανικών εορτών του Πάσχα, των Επιφανείων και της Πεντηκοστής για οκτώ ημέρες.

Η καθιέρωση της απόδοσης των εορτών προέρχεται από την παράδοση του Ισραηλιτικού Λαού στην Παλαιά Διαθήκη. Με ρητή διάταξη του Μωσαϊκού Νόμου, οι μεγάλες ισραηλιτικές εορτές διαρκούσαν 8 ημέρες. (Έξ. 2,15-19, Λευ. 23,36-39 και Αρ. 29,35). Αυτή τη συνήθεια την κληρονόμησε και η Εκκλησία στην λειτουργική της ζωή.

Από θεολογικής πλευράς, αυτή η παράταση αποτελεί και μια υπέρβαση του ιστορικού/λειτουργικού χρόνου και μια πρόγευση της αιωνιότητας.

Επιπλέον αυτή η «οκταήμερη δυναμική» βασίζεται στο ζωηφόρο γεγονός της Αναστάσεως του Θεανθρώπου. Αφενός η Εκκλησία διαρκώς πορεύεται μέσα στην χαρά της Αναστάσεως, αφετέρου διατηρεί την προσδοκία του »Ερχόμενου», ο οποίος θα έλθει ξανά για να κρίνει ζώντες και κεκοιμημένους. Άρα ο εορτασμός για οκτώ ημέρες κάθε πνευματικού γεγονότος δεν έχει μόνο παροντική ισχύ, αλλά κυρίως έχει εσχατολογική προοπτική, μας εισάγει στην «όγδοη ημέρα», στην αιωνιότητα.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

24
πάντως δὲ οὐκ ἀγνοεῖτε τὸ τῆς ὀγδόης μυστήριον. οὐ γὰρ δὴ
πρὸς Ἰουδαικὰς ὑπολήψεις εἰκός ἐστιν ὑποφέρεσθαί τινων τὴν διάνοιαν· οἱ περὶ τὰ
ἀσχήμονα τοῦ σώματος ἡμῶν τὸ μεγαλοφυὲς τοῦ μυστηρίου τῆς ὀγδόης κατάγοντες
τὸν τῆς περιτομῆς νόμον καὶ τὸ μετὰ τὴν λοχείαν καθάρσιον καὶ τὰ τοιαῦτα λέγουσι
τῷ ἀριθμῷ 5.188 τῆς ὀγδόης καταμηνύεσθαι. ἡμεῖς δὲ διδαχθέντες παρὰ τοῦ μεγάλου
Παύλου ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστι, κἂν ἐν τοῖς μνη μονευθεῖσι νόμοις ὁ ἄριθμος
οὗτος ἐμφέρηται νομοθετῶν καὶ τῷ ἄρρενι τὴν περιτομὴν καὶ τῇ γυναικὶ τὴν ἐπὶ
καθα ρισμοῦ θυσίαν, οὔτε ἀποβάλλομεν τὸν νόμον οὔτε ταπεινῶς ἐκδεχόμεθα
εἰδότες ὅτι ἀληθῶς τῇ ὀγδόῃ γίνεται ἡ ἀληθινὴ περιτομὴ διὰ τῆς πετρίνης μαχαίρας
ἐνεργουμένη. νοεῖς δὲ πάντως διὰ τῆς τεμνούσης τὸ ἀκάθαρτον πέτρας αὐτὴν τὴν
πέτραν ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός, τουτέστι τῆς ἀληθείας ὁ λόγος, καὶ ὅτι τότε παύεται ἡ
ῥυπῶσα τῶν τοῦ βίου πραγμάτων ῥύσις, τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς μεταστοιχειωθείσης
πρὸς τὸ θειότερον. ὡς δ' ἂν πᾶσι γένοιτο δῆλον τὸ ἐν τοῖς τοιούτοις νοούμενον,
σαφέστερον, ὅπως ἂν οἷός τε ὦ, τὸν λόγον ἐκθήσομαι. ὁ τοῦ βίου τούτου χρόνος ἐν
τῇ πρώτῃ δημιουργίᾳ τῆς κτίσεως διὰ μιᾶς ἑβδομάδος ἡμερῶν συνεπληρώθη. ἤρξατό
τε γὰρ ἀπὸ τῆς πρώτης ἡ τῶν ὄντων δημιουργία καὶ τῇ ἑβδόμῃ συγκατέληξε τὸ
πέρας τῆς κτίσεως.
 
διότι τοῦ ἑβδομαδικοῦ παυσαμένου
χρόνου ἐνστήσεται ἡμέρα ὀγδόη μετὰ τὴν ἑβδόμην, ὀγδόη μὲν λεγομένη ὅτι μετὰ
τὴν ἑβδόμην γίνεται, οὐκέτι δὲ τὴν τοῦ ἀριθμοῦ διαδοχὴν ἐφ' ἑαυτῆς δεχομένη. μία
γὰρ εἰς τὸ διηνεκὲς παραμένει οὐδέποτε νυκτερινῷ διαιρουμένη ζόφῳ.
ἄλλος γὰρ
αὐτὴν ποιεῖ ἥλιος ὁ τὸ ἀληθινὸν φῶς ἀπολάμπων· ὃς ἐπειδὰν ἅπαξ ἐπιφαύσῃ ἡμῖν,
καθώς φησιν ὁ ἀπόστολος, οὐκέτι ἐν δυσμαῖς κρύπτεται, ἀλλὰ πάντα τῇ φωτιστικῇ
ἑαυτοῦ δυνάμει περιπτυξάμενος διηνεκές τε καὶ ἀδιάδοχον τοῖς ἀξίοις τὸ φῶς
ἐμποιεῖ
καὶ αὐτοὺς τοὺς μετέχοντας τοῦ φωτὸς ἐκείνου ἄλλους ἡλίους ἀπερ 5.190
γαζόμενος, καθώς φησιν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ ὁ λόγος, ὅτι Τότε οἱ δίκαιοι λάμψουσιν ὡς
ὁ ἥλιος.
 
 
 
 
 
 
 
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΚΤΟΝ ΨΑΛΜΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ
ΟΓ∆ΟΗΣ

Διαβάστε το ολόκληρο εδώ

http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Mig ... salmum.pdf
 
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

25
ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ - PG 90
ΚΕΦΑΛΑΙΑ  Σ ΄    (1084)
Περί θεολογίας καί τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Υἱοῦ Θεοῦ



να΄. Ἡ ἕκτη κατά τήν Γραφήν ἡμέρα, τήν τῶν ὑπό φύσιν ὄντων εἰσηγεῖται συμπλήρωσιν· ἡ δέ ἑβδόμη, τῆς χρονικῆς ἰδιότητος περιγράφει τήν κίνησιν· ἡ δέ ὀγδόη, τῆς ὑπέρ φύσιν καί χρόνον ὑποδηλοῖ καταστάσεως τόν τρόπον.

νε΄. Ἕκτη ἡμέρα ἐστίν, ἡ τῶν πρακτικῶν περί ἀρετήν τῶν κατά φύσιν ἐνεργειῶν, παντελής ἀποπλήρωσις· ἑβδόμη δέ ἐστιν, ἡ τῶν θεωρητικῶν περί τήν ἄῤῥητον γνῶσιν πασῶν τῶν φυσικῶν ἐννοιῶν ἀποπεράτωσις καί ἀπόπαυσις· ὀγδόη δέ, ἡ πρός θέωσιν τῶν ἀξιῶν μετάταξίς τε καί μετάβασις. Καί μήποτε ταύτην τήν ἑβδόμην καί τήν ὀγδόην τυχόν μυστικώτερον ὑποφαίνων ὁ Κύριος, προσηγόρευσεν ἡμέραν συντελείας καί ὥραν, ὡς πάντων περιγράφουσαν τά μυστήρια καί τούς λόγους. Ἅς οὐδέν οὐδαμῶς τό παράπαν τῶν ἐπουρανίων καί ἐπιγείων Δυνάμεων γνῶναι πρό πείρας τοῦ παθεῖν δυνήσεται, πλήν αὐτῆς τῆς ταῦτα ποιούσης μακαρίας θεότητος.

νστ΄. Ἡ ἕκτη ἡμέρα, τόν τοῦ εἶναι τῶν ὄντων λόγον ὑποδηλοῖ· ἡ δέ ἑβδόμη, τόν τοῦ εὖ εἶναι τῶν ὄντων τρόπον ὑποσημαίνει· ἡ δέ ὀγδόη, τό τοῦ ἀεί εὖ εἶναι τῶν ὄντων ἄῤῥητον μυστήριον ὑπαγορεύει.

 
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

26
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΑΥΤΩΝ


Ευαγγέλιο

«23 ᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν 24 λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. 25 ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ· 26 ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά. 27 ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή. 28 ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν. 29 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ. 30 ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι. 31 περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ρηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος, 32 ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ᾿Αβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαὰκ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ιακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. 33 καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ». (Ματθαίος ΚΒ΄ 23-33)
 

Αυθεντικό κείμενο


Ερώτηση:
Ἄρα γάρ ὡς ἔτυχεν οἱ Σαδδουκαῖοι τόν ἀριθμόν τῶν ἑπτά ἀδελφῶν εἶπον ἐπί τῆς μιᾶς γυναικός, ἤ ἔχει τινά λόγον βαθύτερον; Εἰ δέ ἔχει, τίνες ἐκεῖνοι, καί τίς αὕτη;



Εἰ δέ καί τάς ἑπτά χιλιάδας τῶν ἐτῶν, ἤγουν αἰώνας λαμβάνῃ τις εἶναι τούς ἄνδρας, οἷς συνεγένετο τῶν ἀνθρώπων ἡ φύσις, οὐκ ἄνευ λόγου καί τῆς δεούσης λήψεται θεωρίας τόν τόπον· ὧν οὐδενός τούτων ἔσται γυνή κατά τήν μέλλουσαν ζωήν ἡ φύσις, ὡς τῆς χρονικῆς τέλος λαβούσης φύσεως· καί ὀγδόου ἀνδρός, τοῦ ἀτελευτήτου καί πέρας οὐκ ἔχοντος, αὐτήν παραλαβόντος αἰῶνος.

Mετάφραση


 Ἐρώτηση:«Τυχαῖα ἄραγε οἱ Σαδδουκαῖοι (Ματθ. κβ΄, 23) μίλησαν γιά τούς ἑπτά ἀδελφούς συζύγους τῆς μιᾶς γυναίκας, ἤ ὑπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος; Καί ἐάν ὑπάρχει, ποιοί εἶναι οἱ ἑπτά ἐκεῖνοι καί ποιά αὐτή ἡ μία;»

 Ἀπόκριση:

«Λένε μερικοί ὅτι δέν χωρεῖ ἀλληγορία στά λόγια τῶν ἀξιοκατηγόρητων προσώπων τῆς Γραφῆς. Ἐπειδή ὅμως εἶναι πολύ καλύτερο νά ἐργάζεται κανείς καί νά ζητεῖ ἀδιάκοπα ἀπό τό Θεό νά τοῦ χορηγήσει σοφία καί δύναμη γιά τήν πνευματική κατανόηση τῆς Γραφῆς, παίρνοντας θάρρος ἀπό τίς προσευχές σας ἔχω νά πῶ τά ἀκόλουθα καί γιά τήν ἀπορία αὐτή...Ἄν προβάλει κάποιος τήν ἄποψη ὅτι αὐτοί οἱ ἑπτά ἄντρες, εἶναι τά ἑπτά χιλιάδες χρόνια, δηλαδή οἱ ἑπτά αἰῶνες, μέ τούς ὁποίους συνέζησε ἡ φύση τῶν ἀνθρώπων, θά λάβει ὄχι χωρίς λόγο καί τόν τόπο τῆς δέουσας θεωρίας. Σέ κανέναν δέ ἀπό αὐτούς τούς ἑπτά ἄντρες, δηλαδή τούς ἑπτά αἰῶνες, στή μελλοντική ζωή δέν θά εἶναι γυναῖκα, καί δέν θά ἀνήκει ἡ φύση μας, ἐπειδή ἔλαβε τέλος ἡ χρονική φύση, καί πλέον αὐτήν (τήν φύση) τήν ἔχει παραλάβει ὁ ὄγδοος ἄντρας, ὁ ἀτελεύτητος αἰῶνας, πού δέν ἔχει τέλος.


(Αγίου Μαξίμου. Φιλοκαλία Τόμος 14 Β σελ. 241 ἤ P. G. 90,392)


 
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Ἡ ὄγδοη ἡμέρα καὶ ἡ ἀτελεύτητος βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

27
Κυριακή ογδόη από του Πάσχα, την Αγίαν Πεντηκοστήν εορτάζομεν.

«Τη αυτή ημέρα, Κυριακή ογδόη από του Πάσχα, την αγίαν Πεντηκοστήν εορτάζομεν», αναφέρει το Συναξάρι της εορτής. Eίναι αξιοσημείωτο ότι το συναξάρι του Πεντηκοσταρίου αριθμεί όλες τις Κυριακές μετά το Πάσχα φθάνοντας την αρίθμηση μέχρι την εορτή της Πεντηκοστής η οποία είναι η όγδοη Κυριακή από το Πάσχα. Κατά την άποψή μας αυτή η αρίθμηση δεν είναι τυχαία διότι θέλει να καταδείξει ότι η εορτή της Πεντηκοστής, ως όγδοη Κυριακή από του Πάσχα αποτελεί την εκπλήρωση των εσχατολογικών επαγγελιών του Θεού, τον εσχατολογικό καρπό της Ανάστασης του Χριστού και ότι σε αυτήν την εορτή βιώνουμε την φανέρωση της αιωνιότητας, την εισβολή, «ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας» (Πραξ.2,2), της αιωνιότητας, του μέλλοντος αιώνος μέσα στο ιστορικό μας παρόν.

Στην Πατερική Θεολογία ο αριθμός οκτώ ενέχει έναν βαθύτατο συμβολισμό. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Θεολογίας κ. Δ. Τσάμης, σύμφωνα με τις αρχαίες αριθμολογικές παραδόσεις ο αριθμός οκτώ συμβολίζει την πληρότητα του αριθμού και την τελειότητα, εφόσον αποτελεί το πρώτο κυβικό γινόμενο του αριθμού εκτός από τον αριθμό ένα∙ οκτώ είναι ο κύβος του αριθμού δύο, ο οποίος είναι το σύμβολο της ευθύγραμμης επέκτασης. Αναφέρει ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς: «ο δε οκτώ, κύβος ο πρώτος, η ισότης εν απάσαις ταίς διαστάσεσι, μήκους, πλάτους, βάθους» (Βλ.Στρωματείς, 6.11). Ο αριθμός οκτώ εκφράζει και την τελείωση στην αιωνιότητα και την πληρότητα της χρονικής περιόδου. Θεωρήθηκε ότι βρίσκεται πάνω από την ύλη και ότι εκφράζει μια άυλη και σπουδαιότερη κατάσταση σε σύγκριση με τον αριθμό επτά. Ενώ ο αριθμός επτά εκφράζει τη δημιουργική κίνηση και τον παρόντα χρόνο (οι επτά ημέρες της δημιουργίας), ο αριθμός οκτώ συμβολίζει το τέλος κάθε κίνησης, την αιωνιότητα. Μετά τις επτά ημέρες της εβδομάδας οι οποίες ανακυκλούνται συνεχώς, είναι η Κυριακή, η ημέρα της Ανάστασης του Κυρίου, η οποία ως όγδοη ημέρα βρίσκεται εκτός της ανακύκλησης των επτά ημερών και κατά συνέπεια συμβολίζει την αιωνιότητα. (Βλ. Εισαγωγή στην πατερική σκέψη, Θεσσαλονίκη 1990,σελ.119, 71,111).

Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι Πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποίησαν την ονομασία «όγδοη ημέρα» για να τονίσουν την πλήρωση των τύπων της Π.Διαθήκης από το Χριστιανισμό. Το ιουδαϊκό Σάββατο, η έβδομη ημέρα, καταργείται με την πλήρωση και τελείωσή του από την όγδοη ημέρα, την ημέρα Κυρίου, την Κυριακή, ημέρα που αναστήθηκε ο Κύριος. Η όγδοη ημέρα θεωρήθηκε ως σύμβολο για τη Δευτέρα Παρουσία, τη Βασιλεία του Θεού, την αιωνιότητα, τον μέλλοντα αιώνα, όπως λέγει ο Νείλος ο ασκητής (Βλ. Επιστολή 1,13 PG 79,88A), την μέλλουσα ζωή, σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο (Βλ.Εις Ψαλμούς 6, PG 55, 543) και τούτο διότι θεωρήθηκε ως μια κατάσταση έξω από την ανακύκληση των επτά ημερών και επομένως έξω από τoν χρόνο. Επειδή η όγδοη ημέρα βρίσκεται έξω από το χρόνο που παρεκτείνεται με την ανακύκληση των επτά ημερών της εβδομάδας, πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας θεώρησαν ότι η Παλαιά Διαθήκη προτυπώνει την όγδοη ημέρα. Ο Μέγας Αθανάσιος θεωρεί ότι η περιτομή κατά την όγδοη ημέρα αποτελεί τύπο του χριστιανικού βαπτίσματος (Βλ. Περί Σαββάτων και περιτομής, εκ της Εξόδου, PG 28,140B-141A), ενώ ο Αστέριος σοφιστής αναφέρει ότι την όγδοη ημέρα της Καινής Διαθήκης πληρώνεται η όγδοη της Παλαιάς Διαθήκης διότι είναι η μέρα που περιτέμνεται ο θάνατος δια της Αναστάσεως του Κυρίου. (Βλ. Ομιλία 20, PG 40,444C-445B).


Πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας όπως ο Γρηγόριος ο θεολόγος (Βλ. Λόγος 41,2, PG 36,432AB), ο Μέγας Βασίλειος (Βλ. Περί Αγίου Πνεύματος, PG 32,189B-192C), ο Κύριλλος Αλεξανδρείας (Βλ.Εις Ψαλμούς, PG 69,796B), συνδέουν τυπολογικά την ημέρα της Πεντηκοστής με την όγδοη ημέρα δηλαδή με την αιωνιότητα. Αυτό συμβαίνει διότι, όπως λέγει ο Γρηγόριος ο θεολόγος, το επτά, που συμβολίζει τον παρόντα χρόνο, πολλαπλασιαζόμενο με το επτά δίνει ως γινόμενο τον αριθμό πενήντα παρά μια μονάδα, δηλαδή 7 επί 7=50-1. Έτσι οι μέρες της Πεντηκοστής νοούνται σαν η «μία ημέρα» που επταπλασιάστηκε επτά φορές, από τις οποίες προκύπτουν οι επτά εβδομάδες της Πεντηκοστής. Στις σαρανταεννιά αυτές ημέρες πρέπει να προστεθεί επιπλέον μια ημέρα, η ημέρα της Πεντηκοστής, για να σχηματιστεί ο αριθμός πενήντα και αυτήν την ημέρα «εκ του μέλλοντος αιώνος προσειλήφαμεν», αναφέρει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Ούτως ο επτά τιμώμενος αριθμός την τιμήν της Πεντηκοστής συνεισήγαγεν. Ο γαρ επτά επί εαυτόν συντιθέμενος, γεννά τον πεντήκοντα, μιάς δεούσης ημέρας, ην εκ του μέλλοντος αιώνος προσειλήφαμεν, ογδόην τε ούσαν την αυτήν και πρώτην, μάλλον δε μίαν και ακατάλυτον. Δεί γαρ εκείσε καταλήξαι τον ενταύθα Σαββατισμόν των ψυχών..»(Βλ. Λόγος 41,2, PG 36,432AB). Κατά την εορτή της Πεντηκοστής προγευόμαστε την αιωνιότητα και την κατάργηση του θανάτου διότι όπως μας διδάσκει ο Μέγας Βασίλειος «πάσα δε η Πεντηκοστή της εν τω αιώνι προσδοκωμένης αναστάσεώς εστιν υπόμνημα», διότι εάν η μία εκείνη και πρώτη ημέρα της δημιουργίας που είναι ταυτόχρονα πρώτη και ογδόη, και γι’ αυτό ονομάστηκε από τον Μωυσή «μία», εάν λοιπόν επταπλασιασθή επτά φορές, συμπληρώνει τις επτά εβδομάδες της ιεράς περιόδου της Πεντηκοστής. Αρχίζει δηλαδή από Κυριακή και τελειώνει πάλιν εις Κυριακήν και επαναλαμβάνεται ενδιαμέσως πενήντα φορές ο αυτός κύκλος της ημέρας. Επειδή η κυκλική κίνηση αρχίζει από το ίδιο σημείο και τελειώνει πάλι στο ίδιο, μιμείται με αυτόν τον τρόπο την αιωνιότητα (διότι και η αιωνιότητα δεν έχει αρχή και τέλος) και είναι ομοία προς αυτήν (Βλ. Περί Αγίου Πνεύματος, PG 32, 189B-192C).

Κατά συνέπεια δεν είναι τυχαία η επισήμανση από το συναξάρι της εορτής ότι η Κυριακή της Πεντηκοστής αποτελεί την ογδόη Κυριακή από το Πάσχα διότι είναι αναγκαίο να υποδηλωθεί ότι κατά την ημέρα της Πεντηκοστής έχουμε την φανέρωση της αιωνιότητας και την πρόγευση των εσχάτων, ωσάν να άνοιξε η πύλη του ουρανού και να εισήλθε στην ανθρωπότητα το ανέσπερο φως της Βασιλείας του Θεού, της όγδοης ημέρας, της ατελεύτου αιωνιότητας, το οποίο από τούδε και στο εξής καταυγάζει τις ψυχές των ανθρώπων, κάτι το οποίο προγευόμαστε με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Αυτό επαναλαμβάνεται σε κάθε Θεία Λειτουργία, από την έναρξή της όπου ο Ιερέας με την εκφώνησή του «Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος …» αναγνωρίζει ότι βρισκόμεθα και κινούμεθα εντός των πνευματικών ορίων της Βασιλείας του Θεού, δηλαδή της αιωνιότητας, έως την κορύφωσή της με την επίκληση του Παναγίου και τελεταρχικού Πνεύματος για τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και μέχρι την περάτωσή της όπου ψάλλουμε «Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον……», διακηρύττουμε ότι γίναμε θεατές των αρρήτων και απορρήτων μυστηρίων του Θεού.

.......

Η εορτή της Πεντηκοστής δεν είναι μια απλή επέτειος αλλά ένα συνεχές θαύμα που παρατείνεται μέσα στους αιώνες. Ο Παράκλητος εξακολουθεί να είναι παρών στον κόσμο και να ενεργεί μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το άγιον· βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν. ῞Ολον συγκροτεί τον θεσμόν της ᾿Εκκλησίας». Εμείς οι χριστιανοί καλούμαστε σήμερα να αναγγέλουμε την έλευση της αιωνιότητας, να είμαστε προφήτες μέσα σε έναν κόσμο που παραπαίει και έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Επισημαίνει ο π. Μιχαήλ Καρδαμάκης στο βιβλίο του “Αεί μένει μυστήριον” : «το να προφητεύουμε δεν σημαίνει να μιλούμε απλώς για κάποια μελλοντικά συμβάντα, αλλά να φανερώσουμε τα κατά Χριστόν νοήματα των πραγμάτων. Το να προφητεύουμε δεν σημαίνει να απειλούμε τους ανθρώπους με τους τρομερούς λόγους μας στο όνομα ενός τρομερού Θεού, αλλά να παρακαλούμε τον Θεό με την αδιάλειπτη προσευχή μας, στο όνομα του απείρου ελέους Του, που κατακλύζει τον καιρό ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη παρουσία του Χριστού».
Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει ότι σήμερα οι πιστοί ζούμε σε έναν κόσμο που δύει, ζούμε πράγματι σε μια εσπέρα και σε μια έντονη αναμονή για εκείνο το λαμπρό πρωινό όταν θα ανατείλει η όγδοη ημέρα, η ημέρα της δευτέρας έλευσης του Κυρίου (Βλ. Εις 29 Ψαλμ.4, PG 29,316A).

Σήμερα οι πιστοί έχουμε στραμμένα τα βλέμματα στο μέλλον και περιμένουμε την όγδοη ημέρα που υποδηλώνει «την μετά τον χρόνον τούτον κατάστασιν, την άπαυστον ημέραν, την ανέσπερον, την αδιάδοχον, τον άληκτον εκείνον και αγήρω αιώνα» (Βλ. Περί Αγίου Πνεύματος, PG 32, 189B-192C). Στον παρόντα χρόνο αυτή η ημέρα της απολυτρώσεως μας φανερώνεται με σύμβολα και εικόνες, «δι᾿ εσόπτρου εν αινίγματι». Οδηγούμενοι όμως από την πρόγευση και τον «αρραβώνα» των μελλόντων στην τελική εκπλήρωση των επαγγελιών του Θεού προγευόμαστε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος εκείνη την μελλοντική κατάσταση κατά την οποία θα καταργηθεί τελείως το κράτος της φθοράς και του θανάτου που υφίσταται εντός του πεπερασμένου χώρου και χρόνου.


Αποσπάσματα απο άρθρο του Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής, Δρ. Θεολογίας

https://www.pemptousia.gr/2021/06/kiria ... ortazomen/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διδασκαλιες αγιων και αποστάγματα πατερικης σοφιας”

cron