LAPTONAS έγραψε:Από ότι λένε οι διάφορες αναφορές, αυτή η πρόταση έχει προκύψει από το Πλούταρχο ο οποίος χρησιμοποιεί το Πλάτωνα για να πει αυτά. Είτε δηλαδή υπάρχει στο Πλούταρχο κάπου ακριβώς όπως την αναφέρουν, είτε είναι συνένωση του Πλάτωνα + Πλούταρχου, νοηματική δηλαδή ερμηνεία και όχι αυστηρή μεταφορά-μετάφραση.
Και που υπάρχει αυτό ακριβώς στον Πλούταρχο παρακαλώ;Εγώ δεν το βρίσκω στο έργο του Πλουτάρχου,Βίοι Παράλληλοι,Αλκιβιάδης(Τόμος 3ος)
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE ... E%B7%CF%82
Και πάλι παρακαλώ να μου δώσεις την πηγή,δλδ το έργο του Πλουτάρχου,στο οποίο αναφέρεται.Αλλά ακόμα και εάν μιλούσε για υιό του Απόλλωνα,από και ως που θεωρείται υιός του Απόλλων ο Ιησούς Χριστός;;;Το πιο πιθανό είναι να εννοεί τον Ασκληπιό,αν ισχύουν τα λεγόμενα.LAPTONAS έγραψε:Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, το μαντείο αυτό ήταν
θεματοφύλακας αρχαιοτάτης μυστικής προφητείας περί της μελλούσης γεννήσεως υιού
του Απόλλωνα ο οποίος έμελλε να επαναφέρει την βασιλεία της δικαιοσύνης επί της
γης,
Φίλε μου ας είμαστε λίγο σοβαροί.Σε κανένα πρωτότυπο αρχαίο κείμενο του διαλόγου Αλκιβιάδης ΙΙ δεν αναφέρεται και δεν υπάρχει η υπογραμμισμένη φράση,αναμένοντας κάποιον εξ ουρανού.Μπορείς να το ψάξεις στο διαδίκτυο όπου θέλεις,αν και σου έφερα 2 πηγές στην προηγούμενη απάντησή μου.Είναι γελοίο να υποστηρίζεται κάτι τέτοιο.LAPTONAS έγραψε:αυτός δε είναι ο διδάσκαλος, για τον οποίο μιλούσε ο Σωκράτης προς τον
Αλκιβιάδη συμβουλεύοντας τον να αναβάλει την θυσία μέχρι της ελεύσεως αυτού του
υιού του Θεού, από τον οποίο θα μάθουμε πως θα συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους
και στον Θεό. «Ω Αλκιβιάδη,
μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και
διδάξη ημάς πως δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους και ελπίσωμεν ότι η
(παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού»
(Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ-ιδ΄)
Σωκρατης (απο τον Πλουταρχο και Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ-ιδ΄)
ο Σωκρατης προς τον Αλκιβιάδη συμβουλεύοντας τον να αναβάλει την θυσία μέχρι της ελεύσεως αυτού του υιού του Θεού, από τον οποίο θα μάθουμε πως θα συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους και στον Θεό.
«Ω Αλκιβιάδη, μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και διδάξη ημάς πως δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους και ελπίσωμεν ότι η (παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού» (Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ-ιδ΄)
Τα έχουμε ξαναπεί αυτά και δεν θα καθίσω να ασχοληθώ με πλαστογραφίες Εβραίων,Ιουδαίων και Χριστιανών από την στιγμή που ακόμα και χριστιανικές πηγές παραδέχονται την πλαστογράφηση τους και τα λοιπά.σχετικά με αυτά (που είναι περισσότερο στο θέμα μας) τι γνώμη έχεις ;
Ο Άγιος Κωνσταντίνος επίσης, καθώς και ο Επίσκοπος Ευσέβιος (ο οποίος υπήρξε διευθυντής του μεγαλύτερου εργαστηρίου αντιγραφής χειρογράφων της εποχής του, και σοβαρός και σε βάθος μελετητής της ελληνικής γραμματείας, οπότε γνωρίζει πολύ καλά τις πηγές που αναφέρει), επισημαίνουν ότι "η προφητεία της Ερυθραίας δεν αποτελεί πλαστογράφηση κάποιου ανθρώπου μέσα από την Εκκλησία, διότι τα βιβλία της μεταφράστηκαν από τον Κικέρωνα στην λατινική γλώσσα πριν από την Έλευση του Χριστού".
Πρέπει επίσης να τονιστεί πως ο Άγιος Κωνσταντίνος, παρόλο που είχε πάρει αρκετά Χριστιανικά Στοιχεία κατά την διαπαιδαγώγησή του από την μητέρα του την Αγία Ελένη, εντούτοις ασπαζόταν από μικρή ηλικία την πατρώα ελληνική θρησκεία των ειδώλων. Ωθήθηκε όμως πολύ έντονα προς την Χριστιανική Πίστη, όταν ανέγνωσε μία συλλογή των Σιβυλλικών χρησμών, η οποία εφυλάσσετο στην Βασιλική Βιβλιοθήκη της Ρώμης.
Προτού ακόμα γίνει Χριστιανός, είχε πει πως "η Σίβυλλα Προεφήτευσε την Έλευση του Ιησού Χριστού επί της Γης, αλλά και γενικότερα προφήτευε σε όσους την είχαν ανάγκη, με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος".
http://exprotestant.blogspot.gr/2013/12 ... ost_8.html
http://exprotestant.blogspot.gr/2013/12 ... ost_9.html