Διαφωνώ με τον "εξ-ανθρωπισμό" των ζώων,όπως π.χ. στην ταινία του Ζαν-Ζακ Ανό "Η αρκούδα" ή το σήριαλ "Λάση" (αυτά μου έρχονται προχείρως τώρα στο μυαλό).Επίσης θεωρώ ότι κάτι δε "πάει καλά" όταν το ένστικτο του θύτη δε "δουλεύει" απέναντι στο θύμα.Το ότι γινόμαστε μάρτυρες συμπεριφορών "διαφορετικών" από το αναμενόμενο εγώ τουλάχιστον δε μπορώ να το εξηγήσω.Αναφέρομαι φυσικά στ'άγρια ζώα,όπου εκεί είναι και το μυστήριο...(Αν λοιπόν αντικρύσετε σε κοντινή απόσταση δελφίνια να κολυμπούν,μη πάτε να τα συναντήσετε, πρόκειται για αγρίμια και...το Χόλυγουντ δε θα είναι εκεί μάλλον !!!...).
Από την άλλη, να σας προτείνω κι εγώ με τη σειρά μου κάποια αληθινά αλλά και αντι-χόλυγουντ θεματάκια:
Την ταινία "Never Cry Wolf".Έχει κυκλοφορίσει και στην Ελλάδα αλλά υπάρχει και το βιβλίο "Λύκοι, σας παρακαλώ μην κλαίτε" του Φάρλεϋ Μόατ (Farley Mowat) .
(Δύο λόγια: Ορδές αιμοβόρων λύκων κατασπαράζουνε τα Αρκτικά καριμπού, και η κυβέρνηση προσλαμβάνει τον φυσιοδίφη Φάρλεϋ Μόατ στην υπηρεσία της για να ερευνήσει το θέμα. Τον αφήνουν ολομόναχο πάνω στην παγωμένη τούντρα για να αρχίσει την αποστολή του και να ζήσει ανάμεσα στα ουρλιαχτά και στις αγέλες των λύκων. Ο Μόατ έρχεται γρήγορα σ' επαφή με τα ζώα αυτά και ανακαλύπτει μια φωλιά, κατοικημένη όχι από αιμοβόρους ληστές αλλά από μια θαρραλέα και ευγενικιά οικογένεια, όλο φροντίδα και στοργή για τα μικρά της, που αγωνίζεται να τα θρέψει και να τα προστατέψει. Όσο ο Μόατ πλησιάζει περισσότερο τον κόσμο των λύκων, τόσο αρχίζει να συμμερίζεται μαζί τους το φόβο που τους προξενούν οι διαρκείς επελάσεις των κυνηγών, που παίρνουνε κεφάλια για να εισπράξουν την κατά κεφαλή αμοιβή, και των κρατικών υπαλλήλων που στέλνει η Κυβέρνηση για να ξεπαστρέψουν το ευγενικό αυτό ζώο από την Αρκτική. Το ΛΥΚΟΙ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ! είναι μια από τις εξέχουσες αφηγήσεις για το μύθο και τη μαγεία του άγριου λύκου, και της θέσης του ανθρώπου ανάμεσα στα όντα της φύσης.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Κάπου πέρα από την ανατολή ούρλιαξε ένας λύκος, μακρόσυρτα, ερωτηματικά. Τη γνώρισα τη φωνή, γιατί την είχα ακούσει τόσο συχνά. Ήταν ο Τζωρτζ, που έψαχνε στην ερημιά τη μάνα με το κουτάβι. Μα για μένα ήταν μια φωνή που μου μιλούσε για έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο απ’ τον οποίο είχαμε πια αποξενωθεί εμείς οι άνθρωποι, έναν κόσμο που κάποτε ανήκε και σε μας προτού αποφασίσουμε να τον απαρνηθούμε, έναν κόσμο που εγώ τον είχα σχεδόν ξαναβρεί, μόνο και μόνο για να τον χάσω πάλι, εξαιτίας της δικής μου δυσπιστίας.»)
Επίσης να σας δείξω έναν λύκο που υιοθέτησε έναν... μοναχό....:
(Αυτό αποτελεί ευγενική χορηγία της Domούλας μας !!!)
Και ακόμη, μία υπέροχη αληθινή ιστορία που παρουσιάζεται στην ταινία "Hachi".
(Εδώ εξοικονομήστε 2 ωρίτσες για "πάρτυ σας" και πολλά χαρτομάντηλα και....καλή ψυχα-γωγία!!!).
Re: Μαθήματα ανθρωπιάς απο τα ζωα!!!
10ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…