Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

10
dominique έγραψε: Αυτη την απάντηση ,θα την δωσουν και τα 10 εκατομυρια...των Ελλήνων ..ειναι δυσκολο να το αντιληφθούν,πόσο μάλλον να το παραδεχτουν..οτι καποιος παίζει με το μυαλό τους και τους ελέγχει..
Για κάποιους συγκεκριμένους λόγους...ανήκω σε ένα πολύ μικρό ποσοστό, πολύ δύσκολων ατόμων...

Καρατσεκαρισμένο ! :dirol:

Οι πολλοί μπορούν να νομίζουν ή να δηλώνουν ότι γουστάρουν...δικαίωμά τους...

Και κάπου εδώ εκτείθεται ένα ελάττωμά μου που σχεδόν κανένας δε γνωρίζει, ακόμη κι αυτοί που με γνωρίζουν πολύ καλά...Οπότε σταματώ εδώ... :cooll
Η γνώμη είναι σαν την κ*λ*τρυπίδα...Όλοι έχουν από μία! Κι οι εξουσιαστές...αυτοί που διαμορφώνουν τις απόψεις της μάζας...έχουν προωθήσει την ιδέα ότι "κάθε άποψη είναι σεβαστή"...Κι έπεισαν τον κάθε ηλίθιο στον πλανήτη, να ταμπουρωθεί πεισματικά και με φανατισμό...πίσω από την υποβολιμιαία..."προσωπική" του άποψη ! 

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

12
Δυστυχώς τις λέξεις τις έχουμε συνδέσει με εικόνες,χρώματα,ηχους και συναισθήματα βάση των εμπειριών που έχει ο καθένας ή βάση με την επικρατούσα άποψη κάθε κοινωνίας ή κάθε εποχής και οχι με την πραγματική τους έννοια,ετσι πολλες φορές έχουμε φτασει σε σημείο που να τις χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε κάτι το αντίθετο απο αυτό που πραγματικά σημαίνουν.


Βέβαια την επικρατούσα άποψη,μπορεί καποιος που κατέχει καποια θέση ,είτε επιστημονική ή πολιτική είτε..ειτε....μεσω τηλεόρασης,μουσικής να την διαμορφώσει όπως αυτός νομίζει και εδω επερχεται πιστεύω το σημειο της χειραγώγησης γιατί ουσιαστικά μάθαμε αυτά που μας έδωσαν και δεν ψάξαμε αν όντως ισχύουν,τα θεωρήσαμε δεδομένα.


Και για να σας δώσω ενα παράδειγμα και οποιος θέλει ας απαντήσει... τι σημαίνει υπάρχω;
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

13
Και για να σας δώσω ενα παράδειγμα και οποιος θέλει ας απαντήσει... τι σημαίνει υπάρχω;
Ας απαντήσει το Βικιλεξικό τότε!

υπάρχω

έχω υπόσταση, συνιστώ μια οντότητα
ζω
υφίσταμαι
βρίσκομαι κάπου
διατελώ
έχω αξία, είμαι κάτι σημαντικό


Πιστεύω οτι όλοι θα δίναμε μια απο τις παραπάνω ερμηνείες,αλλα το υπάρχω ουσιαστικά σημαίνει κάτι άλλο,πέρα απο αυτό που έχουμε μάθει.

ΥΠΑΡΧΩ = ΥΠΟ + ΑΡΧΩ,ΑΡΧΩ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΚΥΒΕΡΝΩ

αρα υπάρχω σημαινει βρίσκομαι υπο μιας αρχής ή κυβερνώ υπο μιας αρχής.
Ποιας αρχής;
Προφανώς θα εννοεί της αρχής που διέπει και ενώνει τα πάντα αρμονικά,δίνοντας στον καθένα τον ρόλο του.
Την οποία ονομάζω Θεό.

οπως και το υποσταση και το υφισταμαι που αναφέρει ως ερμηνείες... προέρχονται απο το υπο + ιστημι =στεκομαι ,αρα στεκομαι κάτω απο....μιας αρχης θα συμπληρώσω
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

14
Το πραγματικό αντίκρισμα των λέξεων



“Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα” έγραψε ο Νίκος Γκάτσος και μας αφήνει να συλλογιζόμαστε και να προβληματιζόμαστε απέναντι στο ζήτημα του λόγου, που τις περισσότερες φορές γίνεται ομιλία. Το ζήτημα είναι για το πραγματικό αντίκρισμα του λόγου και των λέξεων σε ουσιαστικό περιεχόμενο και σε αξία, όσον αφορά τις λέξεις, που πολλές φορές σαν πόλεις ερειπωμένες υπάρχουν χωρίς περιεχόμενο περιμένοντας οποιονδήποτε που μπορεί να τις κατακτήσει και να εγκαταστήσει το δικό του περιεχόμενο και το δικό του νόημα σε αυτές. Το θέμα όμως γίνεται επικίνδυνο, καθώς είναι εύκολο, για εκείνον που έχει κατακτήσει τις λέξεις να περάσει στην ανθρώπινη διάνοια και να επιβάλει τις απόψεις και τις νοοτροπίες του ή να επηρεάσει το συναίσθημα και τον ψυχισμό. Έτσι μέσω κατακτημένων λέξεων είναι εύκολο για εκείνον που μπορεί να τις χρησιμοποιήσει σαν Δούρειο Ίππο να εισδύσει και να καταλάβει ανθρώπινα συστήματα και κοινωνίες.



Η απόφαση και η επιλογή είναι κινήσεις του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως έχουν δείξει πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, οι οποίες ολοκληρώνονται στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με το συναίσθημα κυρίως, και γι’ αυτό συχνά λέμε ότι τις αποφάσεις τις παίρνουμε με την καρδιά. Για την λειτουργία της απόφασης και της επιλογής, εν τω μεταξύ, χρειάζονται δεδομένα τα οποία θα κινητοποιήσουν και θα στηρίξουν την εγκεφαλική λειτουργία. Ο λόγος σαν εκπομπή και σαν πρόσληψη έχει σημασία στην λήψη αποφάσεων καθώς, σαν μέσον επικοινωνίας, μεταφέρει δεδομένα από τον έναν άνθρωπο στον άλλο και τροφοδοτεί πολλές εγκεφαλικές αλλά και συναισθηματικές λειτουργίες. Λόγω της θέσης του αυτής πρέπει να υφίσταται έλεγχο κατά την εκπομπή και την πρόσληψή του, ως προς το περιεχόμενο και την ποιότητά του, διότι η κατά τον ένα άλλο τρόπο αλλοίωση του λόγου έχει αντίστοιχα δημιουργικά ή καταστροφικά αποτελέσματα. Το νόημα του λόγου στηρίζεται στις λέξεις και στο κατά πόσον αυτές έχουν υποστεί τροποποίηση της ουσίας τους.[/b] Έτσι, ενώ φαινομενικά, μια απόφαση μπορεί να είναι στηριγμένη στην πρόσληψη του λόγου, στην πραγματικότητα στηρίζεται στην αρτιότητα και την αυθεντικότητα ή μη του περιεχομένου του, δηλαδή στο ποιοτικό περιεχόμενο και τις αλλοιώσεις που οι λέξεις έχουν υποστεί.

Προβληματιζόμενος στο θέμα αυτό ο Γκαμπριέλ Μαρσέλ διατυπώνει στο βιβλίο “The mystery of being” την άποψή του ως εξής: “Ο κόσμος μας ολοένα και περισσότερο παραδίνεται στην ισχύ των λέξεων, και μάλιστα λέξεων οι οποίες σε μεγάλο ποσοστό είναι κενές του αρχικού αυθεντικού περιεχόμενου τους. Τέτοιες λέξεις όπως ελευθερία, άτομο, δημοκρατία, χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο αφειδώς, και γίνονται συνθήματα σε ένα κόσμο, στον οποίο τείνουν ολοένα και περισσότερο να χάσουν την αυθεντική τους σημασία. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να αντισταθεί κάποιος στην εντύπωση αυτή καθώς οι πραγματικότητες στις οποίες οι λέξεις αυτές αναφέρονται συνεχώς φθίνουν, οι λέξεις καθαυτές υποφέρουν από έναν πληθωρισμό, ο οποίος είναι όπως ο πληθωρισμός όταν τα αγαθά σπανίζουν. Μπορεί, πράγματι, ανάμεσα στην εξέλιξη της αξίας του νοήματος, και στην αξία για αγορά ισχύος, να υπάρχει κάποια ασαφής σύνδεση, που είναι ευκολότερο να την αισθανθεί κάποιος κατά ένα ακαθόριστο τρόπο παρά να την επεξεργαστεί σε λεπτομέρειες. Αλλά σίγουρα αυτή η ρήξη στον κόσμο που επιχειρώ, σε ολόκληρη αυτή την ομιλία, να σας κάνω να αισθανθείτε, είναι μεγάλη και ανοιχτή σαν χάσμα εδώ. Στην εποχή μας, η απαξίωση των λέξεων και του νομίσματος ανταποκρίνεται σε μια γενικότερη χρεοκοπία του καταπιστεύματος, της εμπιστοσύνης, και (αμφότερων με την έννοια που αποδίδουν στις λέξεις οι τραπεζίτες και κατά την πιο δυνατή κοινή σημασία των λέξεων) της πίστης”.

Γιώργος Τσαντάκης
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

15
Χειραγώγηση μέσω γλωσσικής παραπλάνησης

Ένα άρθρο, ένα καταπληκτικό βιβλίο και παραδείγματα …

Αυτό δεν είναι μια πίπα. Rene Magritte
Αφήσαμε τα νοήματα να αιμορραγούν χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το αίμα έθρεφε τα πλάσματα της νύχτας, τους βρικόλακες της εξουσίας. Αυτούς που μονότονα επαναλαμβάνουν το άνυδρο μουρμουρητό του κυρίαρχου λόγου. Ενός λόγου που δεν είναι τίποτα άλλο από μια πλημμυρίδα ευφημισμών, μετωνυμιών και διαστρεβλώσεων.
.
Ο Πρετεντέρης ονομάζει την εκπομπή του ΑΝΑΤΡΟΠΗ
και ο Χρυσοχοΐδης το υπουργείο του Προστασίας του Πολίτη
Δεν πρόκειται για τον εξορκιστικό ευφημισμό που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε Εύξεινο Πόντο αλλά για επιτελεστικό λόγο που εξασφαλίζει ότι στην αυτοκρατορία της αιώνιας γαλήνης όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια συμφέροντα και το ίδιο ενδιαφέρον να διατηρηθεί η υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική τάξη, και επομένως η κοινωνική συναίνεση είναι αυτονόητη, γι’ αυτό τίποτε δεν συνέβη ούτε θα συμβεί ποτέ.

Οι λέξεις έρχονται και παρέρχονται, οι σημασίες εξατμίζονται. Η εξουσία τις αλλάζει, τις διαστρέφει, αυξομειώνει τις αξίες τους στο χρηματιστήριο της ιδεολογίας. Το παιχνίδι των λέξεων δεν είναι παρά η αθόρυβη πλευρά του πολέμου της ηγεμονίας. Είναι μια μοντέρνα σαμανιστική τελετουργική μεσολάβηση που επιχειρεί να απαλύνει την βία της πραγματικότητας. Στο ρολό του μεγάλου σαμάνου τα ΜΜΕ.

Ο Τζορτζ Όργουελ, το περιέγραψε με θαυμαστή αδρότητα στο «1984»:
« … Όταν τελειώσουμε, οι άνθρωποι σαν εσένα θα πρέπει να μάθουν τη Νέα Ομιλία, που τώρα κατασκευάζουμε, απ’ αρχής. Πιστεύεις, φαντάζομαι, ότι η κύρια δουλειά μας είναι να εφευρίσκουμε νέες λέξεις. Αλλά δε συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο! Καταστρέφουμε λέξεις – εικοσάδες, εκατοντάδες κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκαλο
… Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δε θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς
…. Η Παλαιά Ομιλία θα εκτοπιστεί μια για πάντα και θα σπάσει και ο τελευταίος κρίκος με το παρελθόν»

Ο κόσμος αλλάζει, αν αλλάξουν οι λέξεις.

Θυμηθείτε:

Την ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη που σήμαινε τον χρηματιστηριακό τζόγο
Την χρηστή διαχείριση που σήμαινε Τσουκάτους και Τσοχατζόπουλους

Ένα αναρίθμητο πλήθος μετωνυμιών -μεταρρύθμιση, αξιοποίηση, εκσυγχρονισμός, ορθολογισμός, διαρθρωτικές αλλαγές, ευέλικτος, απασχολήσιμος, δια βίου μάθηση, δημοκρατία … - είναι τα άνθη του τεχνοκρατικού-εξουσιαστικού λόγου, ενώ και μόνο η εκφορά της λέξης ανταγωνιστικότητα χαρίζει ρίγη σεξουαλικής διέγερσης στους μισθοφόρους του συστήματος. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν κάποιοι βιρτουόζοι της γλωσσικής παραπλάνησης. Κορυφαίος όλων ο Βενιζέλος, ο άνθρωπος που ανερυθρίαστα βάφτισε το χαράτσι των ακινήτων μικρό ασφάλιστρο κινδύνου. Ο ίδιος θα μας ζητήσει να πιστέψουμε ότι η αντιμνημονιακές πολιτικές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια εκτός ευρώ, αδιαφορώντας αν τα μαθηματικά που επικαλείται απαιτούν την απόδειξη και όχι την πίστη.

Δεν πρόκειται για ελληνική ιδιαιτερότητα. Η εξουσία διαστρέφει τις λέξεις γιατί πρέπει να ελέγξει τις σημασίες. Είναι ο τρόπος να αποδυναμωθεί η κοινωνική πραγματικότητα και να παρουσιαστεί λιγότερο αποτρόπαιη, φυσιολογική και προπαντός αναπόφευκτη.
Τα προηγούμενα παραδείγματα, παρά την εξόφθαλμη χοντροκοπιά τους και το διάχυτο κυνισμό τους, εξακολουθούν να λειτουργούν πειστικά για μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, όμως για τους περισσοτέρους σύντομα καταρρέουν και κυρίως όταν η πραγματικότητα υπερβαίνει το όριο σκληρότητας για το οποίο είχε προβλεφθεί η περίτεχνη πολιτική ορθότητα και η λεπτότητα των νεολογισμών.

Όμως η υπεροχή της γλώσσας της εξουσίας δε βρίσκεται στο ότι επιβάλλει μια ψευδή συνείδηση ή μια παραμορφωτική εικόνα της πραγματικότητας, αλλά στο ότι κατασκευάζει σημασιολογικές κατηγορίες μέσα από τις οποίες οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να αντιλαμβάνονται και να βιώνουν τη σχέση τους με τις υλικές συνθήκες της ύπαρξής τους.

Η γλώσσα της εξουσίας κατασκευάζει την πραγματικότητα γιατί η πραγματικότητα δεν είναι παρά μια αφήγηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα γεγονότα δεν υπάρχουν αυτόνομα, πέρα από την ανθρώπινη συνείδηση, αλλά ότι η συνείδηση των γεγονότων προκύπτει από τις αφηγήσεις μας γι’ αυτά. Οι άνθρωποι υιοθετώντας ως δική τους αυτή την εκδοχή της πραγματικότητας συντελούν στην αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας και στη διατήρηση των ταξικών, εξουσιαστικών και ιεραρχικών μορφών. Αφού εγκαταστήσει τη γλώσσα της η εξουσία, μπορεί να περιοριστεί στο ρόλο του επιστάτη στον πύργο της Βαβέλ που κατασκεύασε, επιθεωρώντας και επισκευάζοντας από καιρού εις καιρόν τις γλωσσικές μόδες που τον αποτελούν. Την υπόλοιπη δουλειά θα την κάνουν οι υπήκοοί της που έχουν χάσει την κυριότητα του νοήματος πριν καν εκφέρουν το λόγο τους.

Σε αντιστοιχία με τον γενικευμένο διαχωρισμό του εργάτη από το προϊόν της εργασίας του, θα πρέπει να κατανοήσουμετον γενικευμένο διαχωρισμό των ανθρώπων από το προϊόν του λόγου τους. Η αλλοτρίωση του ομιλούντα από το προϊόν του λόγου του εκφράζεται ως εξής: όσο περισσότερο χρησιμοποιεί τα λεκτικά σχήματα της εξουσίας τόσο περισσότερο απομακρύνεται από τη δυνατότητα της κατανόησης. Μέσα από την οριοθετημένη γλώσσα της εξουσίας οι άνθρωποι νομίζουν ότι αναπαράγουν την προσωπικότητα και τη κοινωνικότητά τους αλλά κυρίως αναπαράγουν τις συνθήκες της αποστέρησης και την αποξένωσή τους όχι μόνο από την τάξη τους αλλά και από τον ίδιο τον εαυτό τους, καθώς η ψευτοεπικοινωνιακή γλώσσα αδειάζει το βίωμα από την ουσία του. Όσο περισσότερο δέχεται κανείς να εντάσσει στο λόγο του το κυρίαρχο λεξιλόγιο τόσο απομακρύνεται από τη δική του συνείδηση. Οι λέξεις του δεν του ανήκουν αλλάοργανώνουν το εχθρικό σκηνικό της υποτέλειας μέσα στο οποίο λιγότερο η περισσότερο υπάρχουμε ως Προλετάριοι του Νοήματος.

Η εξουσία δημιουργεί ένα κλειστό ταυτολογικό σύστημα σημασιών που καταδικάζει σε ακατανοησία ότι δε χωράει στα σχήματά της. Εν αρχή ην ο λόγος της εξουσίας και ο λόγος ην προς την εξουσία και εξουσία ην ο λόγος.
Με θεό η χωρίς κάθε εξουσία έχει τη μεταφυσική της.

Όπως αργά η γρήγορα ο απρόσεχτος βιολόγος θα αυτοπαγιδευτεί στην ανώδυνη φράση: «το τάδε είδος παρουσιάζει αυτό το χαρακτηριστικό για να προστατευτεί από τους εχθρούς του» και χωρίς να το αντιληφθεί θα πετάξει τους τόμους του δαρβινισμού στα σκουπίδια μπάζοντας με το αθόρυβο «για να» τον ευφυή σχεδιασμό και το θεό-δημιουργό από το παράθυρο -οι αρχαϊκοί μύθοι βρίσκουν στα γλωσσικά στερεότυπα ιδανικούς ξενιστές- έτσι οι άνθρωποι αναπαράγοντας στον καθημερινό τους λόγο τα αθόρυβα κλισέ του κυρίαρχου λόγου αποδέχονται μια εικόνα του κόσμου στην οποία η υποταγή τους αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη που τον συνέχει.

Οι αγορές ανησυχούν! Στο τετριμμένο αυτό κλισέ που διανθίζει καθημερινά το λόγο των αμόρφωτων η εντεταλμένων δημοσιογράφων, αποκαλύπτεται η μεταφυσική οντολογία του νεοφιλελευθερισμού. Οι αγορές απόκτησαν συναισθήματα και ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά και το χρηματοπιστωτικό σύστημα αναλήφθηκε σε έναν υπερουράνιο χώρο προς τον οποίο μπορούμε μόνο να απευθύνουμε με ταπεινότητα τους ύμνους, τις δεήσεις και τις παρακλήσεις μας. Μπορούμε ακόμα να παρακολουθούμε τις αναλύσεις των τεχνικών της εξουσίας με την προσήλωση που άλλοτε παρακολουθούσαμε τις συζητήσεις των θεολόγων για το φύλλο των αγγέλων.

Η βασική εγκαταστημένη παρανόηση πάνω στην οποία ερίδεται η αλλοτριωμένη σχέση των ανθρώπων με τη γλώσσα βρίσκεται στην ψευδαίσθηση ότι η γλώσσα αντανακλά παθητικά την πραγματικότητα, ότι τα γεγονότα είναι «ουδέτερα» και είναι δυνατή η καταγραφή τους όπως πραγματικά υπάρχουν «εκεί έξω». Αυτή η παραδοχή εξασφαλίζει την πίστη στην καθολική εγκυρότητά της και συσκοτίζει το γεγονός ότι πρόκειται για ιδεολογική δομή η οποία προσδίδει στη φυσική ή κοινωνική πραγματικότητα μια συγκεκριμένη εννοιολογική οργάνωση, παρουσιάζοντάς την αιώνια και φυσική ενώ στην πραγματικότητα είναι μεταβατική, ιστορικά και πολιτισμικά προσδιορισμένη.

Η κάθε γλωσσική μόδα της εξουσίας αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη ιστορικότητα της αλλοτρίωσης αλλά ταυτόχρονα μιας ιστορικότητας της σύγκρουσης που μοιραία αναδύεται όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την αντίφαση ανάμεσα στις κυρίαρχες ψευδαισθήσεις και τις υλικές συνθήκες της ζωής τους. Η συγκρότηση της γλώσσας θα πρέπει να κατανοηθεί όχι ως μια κατασκευή της εξουσίας αλλά ως προϊόν κοινωνικής σύγκρουσης. Μιας άνισης βέβαια σύγκρουσης. Οι λέξεις υπηρετούν την εξουσία καλυτέρα απ’ ότι υπηρετούν τους ανθρώπους.

Όμως, αν και πάντα είναι αργα να κλεισεις την κερκόπορτα που άφησες ανοιχτή, ο αγώνας δεν τελειώνει στο κατώφλι της, γιατί το ζωντανό θα εξακολουθεί να υπάρχει μέσα στη Νεκρή Θάλασσα του Κεφάλαιου και το αληθινό θα εξακολουθεί να υπάρχει ως στιγμή μέσα στο ψεύτικο, εφόσον οι άνθρωποι παραμένουν πραγματικοί και η ζωή τους δεν έχει συρρικνωθεί σε θεωρητικό σχήμα.

Αυτές οι στιγμές όπου η επιθυμία γίνεται συνειδητή είναι τα προγεφυρώματα της δικής μας γλώσσας απ’ όπου θα πρέπει να οργανώνεται η επιθυμία για συνείδηση. Η δική μας γλωσσά είναι η γλώσσα της βιωμένης ποίησης και όχι της ποιητικής εξιδανίκευσης του βιώματος, της πραγματοποιημένης φιλοσοφίας, όχι της φιλοσοφικής θεώρησης της πραγματικότητας. Στη δική μας γλωσσά η επαναστατική θεωρία και οι λέξεις των ερωτευμένων βρίσκονται στην ίδια επικράτεια.

Η δική μας γλώσσα θα είναι εγγεγραμμένη στον ενεστώτα διαρκείας της διακινδύνευσης και όχι στον συντελεσμένο μέλλοντα της ζωής του μέλλοντος αιώνος σαν τον πρωτογονισμό της ιδιολέκτου του ΚΚΕ της οποίας ο εκκωφαντικός μπρουταλισμός και η αξιοθρήνητη λεξιπενία – λυκοσυμμορία, πλουτοκρατία, ευρωμονόδρομος και πεντέξη ακόμα λέξεις- πάνε αγκαλιά με το συντακτικό της θεοκρατίας.

Δεν θέλουμε να οικοδομήσουμε την τέλεια γλώσσα, ούτε τον τέλειο κόσμο. Θέλουμε να μεγαλώνουμε την επικράτεια της αλήθειας και να κάνουμε τον κόσμο λιγότερο ανυπόφορο και ωμό από όσο είναι σήμερα
Όσο πιο πολύ αποτοξινώνονται οι άνθρωποι από την ξύλινη γλώσσα της εξουσίας τόσο πιο πολύ θα νιώθουν την ανάγκη να της αντισταθούν


phpBB [video]


http://drop-entropia.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

16
dominique έγραψε:
Και για να σας δώσω ενα παράδειγμα και οποιος θέλει ας απαντήσει... τι σημαίνει υπάρχω;
Ας απαντήσει το Βικιλεξικό τότε!

υπάρχω

έχω υπόσταση, συνιστώ μια οντότητα
ζω
υφίσταμαι
βρίσκομαι κάπου
διατελώ
έχω αξία, είμαι κάτι σημαντικό


Πιστεύω οτι όλοι θα δίναμε μια απο τις παραπάνω ερμηνείες,αλλα το υπάρχω ουσιαστικά σημαίνει κάτι άλλο,πέρα απο αυτό που έχουμε μάθει.

ΥΠΑΡΧΩ = ΥΠΟ + ΑΡΧΩ,ΑΡΧΩ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΚΥΒΕΡΝΩ

αρα υπάρχω σημαινει βρίσκομαι υπο μιας αρχής ή κυβερνώ υπο μιας αρχής.
Ποιας αρχής;
Προφανώς θα εννοεί της αρχής που διέπει και ενώνει τα πάντα αρμονικά,δίνοντας στον καθένα τον ρόλο του.
Την οποία ονομάζω Θεό.

οπως και το υποσταση και το υφισταμαι που αναφέρει ως ερμηνείες... προέρχονται απο το υπο + ιστημι =στεκομαι ,αρα στεκομαι κάτω απο....μιας αρχης θα συμπληρώσω

Άρα από αυτό που παραθέτεις συμπεραίνουμε ότι εκφραζόμαστε λάθος όταν λέμε ότι " Υπάρχει Θεός"
Ο Θεός δεν υπ-άρχει, ο Θεός Άρχει.
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείνΠλάτων

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

17
Καλά τα λες,ακριβώς άρχει ή είναι(εξου και το ο Ων)
Η λέξη υπάρχει μάλλον δεν ταιριάζει για τον Θεό,οπότε ίσως αυτόματα χωρίς να το καταλαβαίνουμε τον υποβιβάζουμε.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χειραγώγηση μεσω λεξεων

18
Πραγματικά αξίζει να ακούσετε την ομιλία αυτή.

phpBB [video]
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !
Απάντηση

Επιστροφή στο “Βιομηχανία υποταγής συνειδήσεων”

cron