Είναι η ίδια με διαφορετικό τρόπο σχεδιασμένη από τον αγιογράφο.

Φίλτατε emman αυτό μπορώ να το πιστέψω, αλλά για να το δεχτώ πλήρως πρέπει να είναι κατά κάποιο τρόπο τεκμηριωμένο - το γιατί είναι είναι η ίδια, τι νόημα έχει, τι εκφράζει ; για ποιο λόγο γίνεται συνήθως στο δεξί χέρι και κάποιες φορές και στο αριστερό...κτλ.

Ας βάλω και κάτι ας πούμε άσχετο,μιας και πιάσαμε τις χειρονομίες:

Έυστοχο, ο πάπας σε αυτό το βίντεο δεν ευλογεί κατά τους τρόπους που περιγράψαμε στα προηγούμενα ποστ.

Η δική του μορφή χειρονομίας είναι όμοια με εκείνη της Αγίας Ματρώνας της Ρωσίας :
Το ερώτημα όμως και εδώ, όπως και πριν, είναι το ίδιο, τι συμβολίζουν αυτές οι χειρονομίες ;

Η Ευλογία, σύμβολο απελευθέρωσης
Γράφει ο π. ΙΑΣΩΝ ΚΕΣΕΝ


Στον αρχαίο κόσμο, η Ευλογία, όπως δηλαδή ευλογεί ο παπάς στην εκκλησία, ήτανε σύμβολο απελευθέρωσης. Γονάτιζαν οι δούλοι και οι κύριοί τους -έχοντας νόμιμο δικαίωμα απ' το ρωμαϊκό κράτος- τους εχάριζαν την ελευθερία, έπαυαν να ανήκουνε δηλαδή ως αντικείμενα σε κάποιον. Μάλιστα άλλαζαν και τα ονόματά τους. Έπαιρναν σαν επώνυμο -θα λέγαμε σήμερα- το όνομα του κυρίου τους που τους έδωσε την ελευθερία. Αυτό με κάποιο τρόπο του το χρώσταγαν. Έτσι, ακόμη και στους τάφους τους χάρασαν αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ζωής τους. Υπάρχουνε νεκρικά ανάγλυφα που το μαρτυράνε απ' τα ρωμαϊκά χρόνια στο σήμερα. 

Έπειτα, την ένδειξη της Ευλογίας την είχανε και οι φιλόσοφοι, στις αναπαραστάσεις πάνω στις σαρκοφάγους. Ήταν σημάδι ότι ως προσωπικότητες δεν ανήκουν στον κόσμο τούτο. Ανήκουνε στον κόσμο "τον από δω προς τα 'κει", που τόσο εύηχα στα ιταλικά ακούγεται: ο κόσμος ο "al di là". 

Κι έρχεται η λατρεία της Εκκλησίας και συνδιαλέγεται μ' ένα σύμβολο που ήδη βρήκε. Σύμβολο ελευθερίας για τα δεδομένα της ανθρώπινης κοινωνίας, η απελευθέρωση του δούλου από τον κύριό του, κι έπειτα στο χέρι των φιλοσόφων σύμβολο της επίμονης αναζήτησης μιας αλήθειας, που ξεπερνά τα στεγανά αυτού του κόσμου, ανήκοντας σ' εκείνον τον κόσμο "al di là". Παίρνει τους αρχαίους συμβολισμούς και τους ονοματίζει πλέον σε Αλήθεια που βλέπει και ζει. Κι Αυτός που βλέπουμε και ζούμε μες την Εκκλησία δεν είναι κανένας άλλος παρά ο Ιησούς Χριστός. Το αόριστο al di là δεν υπάρχει. Υπάρχει η πολύ συγκεκριμένη Βασιλεία των Ουρανών. 

Όταν μας ευλογεί ο Χριστιανός ιερέας, τα δάχτυλά του σχηματίζουνε το ίδιο το Όνομα του Χριστού: ΙC XC. Δεχόμαστε λοιπόν την ευλογία στο όνομα Εκείνου που μας ελευθέρωσε. Ζούμε την Αλήθεια της Βασιλείας Του. Έτσι αρχίζει κάθε χριστιανικό έργο, κάθε προσπάθεια, κάθε αγώνας. Ο παπάς στις Ακολουθίες δε μας ευλογεί για το "καλό", ούτε για να μας πάνε καλά τα πράγματα. Η αποδοχή της ευλογίας "τας κεφαλάς ημών τω Κυριώ κλίνομεν- Σοί Κύριε (=σ' Εσένα Κύριε)" σημαίνει πολλά πράγματα. Μα όλα αρχίζουν απ' την Αλήθεια και καταλήγουν στην Ελευθερία. 

Να γνωρίζετε την Αλήθεια κι Αυτή θα σας ελευθερώσει, άλλωστε- είπεν ο Κύριος!

http://www.nyxthimeron.com/2018/02/blog-post_59.html

Hand on Heart Σχετίζεται με την εγκάρδια προσευχή προς τον Θεό

Πηγή : http://www.trinityiconographers.org/chi ... f-gesture/

Αρκετό ενδιαφέρον έχει η ακόλουθη : Τι συμβολίζει ; τι εκφράζει ; για ποιο λόγο γίνεται ;

Η Σταση των Χεριων στην Εικονογραφιση στην Ρωσική αγιογραφία.


1. Μια χειρονομια να μιλησουμε.
Το δαχτυλίδι δάχτυλο κάμπτεται κάτω από τον αντίχειρα, το υπόλοιπο τεντώσει προς τα εμπρός Αυτή η χειρονομία χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους ομιλητές ως σημάδι για να ξεκινήσει ο λόγος. Συνήθως μια τέτοια χειρονομία, στις εικόνες του Σωτήρα, είναι δίπλα στο κλειστό Ευαγγέλιο, που συμβολίζει την αρχή του κήρυγματος του Χριστού.


2. Επείγουσα χειρονομία.
Δύο μεσαία δάκτυλα κάμπτονται κάτω από τον αντίχειρα, το δείκτη και το μικρό δάχτυλο τραβιούνται προς τα εμπρός. Συνήθως, μια τέτοια χειρονομία χρησιμοποιήθηκε από αρχαίους ομιλητές για να υποδηλώσει το σημαντικότερο κομμάτι της ομιλίας. Μια τέτοια χειρονομία, στις εικόνες του Σωτήρα, συνήθως συνυπάρχει με το Ευαγγέλιο. Αυτό υποδεικνύει την ανάγκη να δοθεί προσοχή στο κείμενο που υπάρχει στις διευρυμένες σελίδες.


3. Υποδείξεις χειρονομίας.
Τα τελευταία τρία δάχτυλα χάνονται κάτω από τον αντίχειρα, ο δείκτης εκτείνεται. Αυτή είναι μια χειρονομία ευθύνης και κατεύθυνσης. Χρησιμοποιήθηκε από παλαιούς ομιλητές για να τονίσει την προσοχή των ακροατών.


4. Άμεση χειρονομία ομιλίας.
Σπρώχνοντας το μεγάλο, ανώνυμο και μικρό δάχτυλο. Επέκταση δείκτης και μεσαία. Στον αρχαίο κόσμο, αυτή η χειρονομία σήμαινε την άμεση ομιλία του ομιλητή. Αυτή η χειρονομία, καθώς και η επιτακτική ανάγκη, στις εικόνες του Σωτήρος, συνήθως συνυπάρχει με το Ευαγγέλιο.


5. Χειρονομία ευλογίας.
Πρόκειται για μια επαναστατική χειρονομία 1 και 4. Τα δάχτυλα του δεξιού χεριού είναι διπλωμένα με τη μορφή γραμμάτων Ι και Χ (Ιησούς Χριστός) - Αυτή είναι μια ευλογία από το όνομα του Σωτήρα.


6. Χειρονομία "παλάμη των δίκαιων".
Ένα ανοιχτό χέρι που βλέπει το άλλο πρόσωπο σημαίνει ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη. Στην εικονογραφία, με μια τέτοια χειρονομία, απεικονίζονται οι δίκαιοι. Μια ανοιχτή παλάμη αποδεικνύει την απουσία κακίας και κακών προθέσεων, ειλικρίνειας και καθαρότητας σκέψεων.


7. Χειρονομία "Δεωμενου".
Οι παλάμες ή τα χέρια ανεβαίνουν προς τον ουρανό. Μια από τις παλαιότερες χειρονομίες της προσευχής.


8. Χειρονομία "Σταυρωμένα χέρια στο στήθος". Σημαίνει ότι η ζωή του αγίου χαρακτηρίστηκε από τη διεξαγωγή των διασταυρούμενων δοκιμασιών ζωής. Δηλώνει επίσης πίστη στον Χριστό.


9. Χειρονομία "Χέρι προσαρτημένο στην καρδιά."
Σημαίνει ότι ο άγιος πέτυχε ειλικρινή προσευχή.

• Όταν βλέπουμε εικόνες-αγιογραφίες και μη, αντλούμε πολύ περισσότερες πληροφορίες παρατηρώντας τέτοιες άρρητες εκφράσεις- σημεία- χειρονομίες, δεν είναι τυχαίο που τις κάνουν οι αγιογράφοι. Όσο περισσότερο μελετήσει κανείς αυτές τις χειρονομίες τόσο περισσότερες πληροφορίες μπορεί να αντλήσει από τις εικόνες. 
• Όταν θα εμφανιστεί ο Αντίχριστος πιθανόν θα κάνει κι αυτός - όπως ο Ιησούς Χριστός - τις ίδιες κινήσεις π.χ. όπως στις αναπαραστάσεις του Χριστού. Μπορεί να μη κάνει το σημείο του Χριστού, αλλά πιθανόν θα "ευλογεί" κι αυτός. Συνεπώς οι χειρονομίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν τόσο για την αναγνώριση Χριστιανικών Συμβολισμών όσο και μη χριστιανικών (ή Αντί-Χριστιανικών).