Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

1
Εικόνα
Είναι σημαντικά αυτά που αναφέρει η αδελφή Εύα Τορνεσάκη.

Αυτή έχει και το μεγαλύτερο αρχείο από τη γιαγιά. Χάρηκα πολύ που ξεσκέπαζε τους πλανεμένους.


Την είχα ακούσει κι εγώ να λέει, ότι πιο πολλοί πλανεμένοι θα ξεφυτρώσουν δήθεν στο όνομα του Χριστού, από τα μανιτάρια που φυτρώνουν στα βουνά της Κρήτης. Συνιστούσε αγάπη, σιωπή, μετάνοια και ταπείνωση! Αυτά, έλεγε, καίνε τον διάβολο και δεν του δίνουνε δύναμη. Διαφορετικά μπορεί να φυσήξει ο νους σου (δική της έκφραση) και να νομίζεις πως έφτασες στα μέτρα του Μεγάλου Αντωνίου επειδή κάνεις λίγη προσευχή και νηστεία.


Στα περιστατικά που αναφέρει η αδελφή Εύα, που σαν φιλόλογος τα γράφει και ωραία, ήθελα να προσθέσω τρία περιστατικά που έζησα:

Ήρθε κάποτε μια γυναίκα να την δει. Ήταν κατάκοιτη η γιαγιά. Η γυναίκα ήταν οραματίστρια και έλεγε πως άκουε φωνές και της προέλεγαν πράγματα, την καθοδηγούσαν κλπ. Φαίνεται η γυναίκα ήταν καλοπροαίρετη και ήρθε στη γιαγιά.Ήρθε, κάθισε, δεν είπε τίποτα. Η γιαγιά, αυθόρμητα, της είπε: «την πρώτη φορά που έκλαιγες και πονούσες για το παιδί σου, σου μίλησε η Παναγία! Από μέσα σου (σου μίλησε)! Και έγινε ό,τι σου είπε γιατί τση φώναζες με πόνο. Ύστερα, τα καυχήθηκες και εδάκαρε (άρχισε) το μαϊμούνι (ο διάβολος). Αυτό (το μαϊμούνι) μασκαρεύεται λέω καλά… δεν το παίρνουνε χαμπάρι όλοι και σε έκαμε κόσκινο και κοσκινίζεις κι άλλους (σε έκαμε όργανό του και εσύ πλανάς άλλους). Ετούτονα το τελευταίο ήτανε καλό γιατί σε λυπήθηκε η Παναγία».

Η γυναίκα ξέσπασε σε θρήνο. Όπως τα είπε η γιαγιά είχαν γίνει. Άκουε φωνές και «οδηγούσε» και άλλους. Επειδή, όμως, ανέπτυξε μια καλή ανησυχία, άρχισε να παρακαλεί τον Θεό. Ήθελε πληροφορία αν ήταν σε καλό δρόμο.Της εμφανίσθηκε στον ύπνο ένας άγνωστος Γέροντας και την έστειλε σε ένα έμπειρο πνευματικό. Αυτός, αμέσως κατάλαβε την πλάνη και της εξήγησε τί συμβαίνει. Έπειτα, να επισκεφθεί και τη Γερόντισσα Γαλακτία. Η γιαγιά, μόλις την είδε, τα εξιστόρησε όλα και την συγκλόνισε. Ακόμη και το τελευταίο μοναδικό γνήσιο μήνυμα που έλαβε. Έφυγε και έλεγε ότι δεν θα ξαναδώσει σημασία σε τέτοια πράματα…Ήρθε ένα απόγευμα, ένας από τα Χανιά.Τον κάλεσε η Γερόντισσα κοντά της. Άρχισε με το πετσετάκι της, να του τρίβει δυνατά το μέτωπο.


Ο πατήρ Αντώνιος επενέβηκε: «Τί του κάνεις εκεί»; Της φώναζε ο πάτερ στο αυτί και κάπως τον άκουε. Εκείνη, τον κοίταξε αυστηρά: «δε βλέπεις ήντα κάνω; Γεμάτη είναι η κεφαλή ντου ανέφαλα (σύννεφα) και Νεφελίμ και τον έχουνε τροζαμένο! Προσπαθώ να του τα βγάλω να ξεγιουργιάνει (ξεθολώσει) μιαολιά (λιγάκι) ο νους του να δει ένα ψιχάλι (ελάχιστο) φως να γλυκαθεί παιδί μου…». Αυτός, είχε πλανηθεί από κάποιο γνωστό συγγραφέα που μιλούσε για Νεφελίμ και τέτοια πράματα στην τηλεόραση. Το είπε ο ίδιος ο επισκέπτης που συγκλονίστηκε. Έφυγε αμίλητος…

Αυτήν που υποδέχθηκε μετά «βαΐων και κλάδων» ήταν η γνωστή κυρία Αθηνά Σιδέρη του Αγίου Πορφυρίου. Ήρθε με συνοδεία Ρεθυμνιώτες. Μόλις την είδε η Γερόντισσα, την αγκάλιασε και την καταφιλούσε. Πριν προλάβει να μιλήσει η κυρία Αθηνά, της είπε η γιαγιά: «Μη κάνεις αυτό που σκέφτεσαι. Να συνεχίσεις αυτό που σου ‘πε ο Γέροντας (Πορφύριος).Διψά ο κόσμος. Δεν ξέρει πράμα. Να συνεχίσεις παιδί μου». Συγκινημένη, φανέρωσε σε όλους μας εκεί, ότι σκεφτόταν να σταματήσει τις ομιλίες που τις ανέθεσε ο Άγιος Πορφύριος που ήταν πνευματικός της, γιατί αισθανόταν αδύναμη πια λόγω προβλημάτων υγείας. Το έκανε θέμα προσευχής και καθώς ερχόταν, παρακαλούσε τον Θεό να της μεταφέρει η Γερόντισσα Γαλακτία το θέλημά Του. Τώρα, που το άκουσε, συγκινήθηκε πολύ.

Έπειτα, η γιαγιά της κρατούσε το χέρι και της φανέρωσε πολλά ακόμη. Κάποια στιγμή, της είπε: «Μη δίνεις σημασία, που σου λένε κακά λόγια, επειδή λες τα βρώμικα που σου ‘πε ο Μεγάλος Πατέρας της Αμέρικα (Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης).

Να τα λες παιδί μου με το όνομά ντος, ετσα που σου τα ‘πε να γλυτώσουνε μερκοί (μερικοί. Εννοούσε τα παρά φύση αμαρτήματα). Ετούτανα θα φέρουν εδα (τώρα) τση φωτιές σε όλο τον κόσμο από τις μεγάλες μπαλωθιές (υπερόπλα-πυρηνικά)». Η κυρία Αθηνά εξήγησε ότι ο Άγιος Πορφύριος της είχε τονίσει, να επιδιώξει να πάρει την ευχή του Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη που ήταν στην Αμερική. Τον χαρακτήριζε πολύ μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από όλους και έλεγε ότι θα χτυπηθεί με λύσσα από το σατανά. Ειδικά από τους διεφθαρμένους ρασοφόρους…

Όταν τον γνώρισε τον Γέροντα Εφραίμ η κυρία Αθηνά στην Αριζόνα, της μίλησε για την πολλή μεγάλη αγιότητα του Γέροντά της Αγίου Πορφυρίου και της έδωσε παραγγελία να καυτηριάζει ονομαστικά τις ανώμαλες πράξεις που κυριαρχούν σήμερα, γιατί είναι η βασική αιτία των φοβερών καταστάσεων που έρχονται. Η ίδια, έκανε υπακοή, και έκαμε δημοσίευση μιας σχετικής ομιλίας της στο διαδίκτυο (έχει τίτλο: «η αμαρτία θα φέρει δεινά στην Ελλάδα»).

Αυτό, όμως, είχε σαν αποτέλεσμα να δεχθεί μεγάλα πυρά και φοβερές ύβρεις από πλευρά του κλήρου κυρίως… Τα ονομάζουν αυτά «εκδήλωση αγάπης» και λένε πως δεν αφορά την Εκκλησία!!! Όμως, θυμήθηκε, μας είπε η κυρία Αθηνά, μια ρήση του Αγίου Πορφυρίου, που της έδινε δύναμη και την έκανε να προχωρεί με θάρρος. Της είχε πει: «θα έρθει εποχή που ένα εκκλησιαστικό κομμάτι θα αγκαλιάσει το παρά φύσιν! Τότε να αντισταθείτε. Όταν η Εκκλησία συμβιβάζεται με παρά φύσιν καταστάσεις, χάνει τον προορισμό της! Δεν λειτουργεί σαν Εκκλησία του Χριστού!

Γι’ αυτό, κάποιοι θα το λένε. Όχι η Εκκλησία. Αργότερα θα συγκληθεί μια Μεγάλη Σύνοδος μετά τον πόλεμο και θα δοξάσει την Ορθοδοξία. Αυτή θα τερματίσει και την παραφυσική αγαπολογία».

Αφού είπε αυτά στο μεσαίο δωμάτιο η κυρία Αθηνά, την φώναξε επίμονα η γιαγιά κοντά της και της ζήτησε να βγάλει το σακάκι της και να της το δώσει. Πάλι ο πατήρ Αντώνιος αντέδρασε.Η κυρία Αθηνά απάντησε: «αφήστε την! Αυτή η κίνηση κρύβει το μεγαλύτερο μυστικό μου». Η γιαγιά πήρε το σακάκι, που ήταν ένα γκρίζο με πυκνές μαύρες πιτσιλιές, το αγκάλιασε, το σταύρωσε, το έσφιξε στην αγκαλιά της και προσευχήθηκε ψιθυριστά κάποια ώρα.

Έπειτα το φίλησε και το έδωσε πίσω στην κυρία Αθηνά. Η κυρία Αθηνά, με δάκρυα είπε, ότι αυτό το σακάκι το είχε ευλογήσει ο Άγιος Πορφύριος και το φορούσε σε κάθε ομιλία! Η γιαγιά το είδε αυτό, γι’ αυτό το ζήτησε και το ευλόγησε και εκείνη. Η κυρία Αθηνά, δεν παρέλειπε να τηλεφωνεί συχνά στη Γερόντισσα μέχρι την κοίμησή της. Ζητούσε την ευχή της. Η γιαγιά το καταλάβαινε και ανταποκρινόταν. Αιωνία η μνήμη της. Να έχουμε την ευχή της γιαγιάς μας Γαλακτίας Μοναχής!


Πηγή: apantaortodoxias
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

2
dominique έγραψε: 04 Μάιος 2022, 23:05

Έπειτα, η γιαγιά της κρατούσε το χέρι και της φανέρωσε πολλά ακόμη. Κάποια στιγμή, της είπε: «Μη δίνεις σημασία, που σου λένε κακά λόγια, επειδή λες τα βρώμικα που σου ‘πε ο Μεγάλος Πατέρας της Αμέρικα (Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης).

Να τα λες παιδί μου με το όνομά ντος, ετσα που σου τα ‘πε να γλυτώσουνε μερκοί (μερικοί. Εννοούσε τα παρά φύση αμαρτήματα). Ετούτανα θα φέρουν εδα (τώρα) τση φωτιές σε όλο τον κόσμο από τις μεγάλες μπαλωθιές (υπερόπλα-πυρηνικά)». Η κυρία Αθηνά εξήγησε ότι ο Άγιος Πορφύριος της είχε τονίσει, να επιδιώξει να πάρει την ευχή του Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη που ήταν στην Αμερική. Τον χαρακτήριζε πολύ μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από όλους και έλεγε ότι θα χτυπηθεί με λύσσα από το σατανά. Ειδικά από τους διεφθαρμένους ρασοφόρους…

Όταν τον γνώρισε τον Γέροντα Εφραίμ η κυρία Αθηνά στην Αριζόνα, της μίλησε για την πολλή μεγάλη αγιότητα του Γέροντά της Αγίου Πορφυρίου και της έδωσε παραγγελία να καυτηριάζει ονομαστικά τις ανώμαλες πράξεις που κυριαρχούν σήμερα, γιατί είναι η βασική αιτία των φοβερών καταστάσεων που έρχονται. Η ίδια, έκανε υπακοή, και έκαμε δημοσίευση μιας σχετικής ομιλίας της στο διαδίκτυο (έχει τίτλο: «η αμαρτία θα φέρει δεινά στην Ελλάδα»).

Αυτό, όμως, είχε σαν αποτέλεσμα να δεχθεί μεγάλα πυρά και φοβερές ύβρεις από πλευρά του κλήρου κυρίως… Τα ονομάζουν αυτά «εκδήλωση αγάπης» και λένε πως δεν αφορά την Εκκλησία!!! Όμως, θυμήθηκε, μας είπε η κυρία Αθηνά, μια ρήση του Αγίου Πορφυρίου, που της έδινε δύναμη και την έκανε να προχωρεί με θάρρος. Της είχε πει: «θα έρθει εποχή που ένα εκκλησιαστικό κομμάτι θα αγκαλιάσει το παρά φύσιν! Τότε να αντισταθείτε. Όταν η Εκκλησία συμβιβάζεται με παρά φύσιν καταστάσεις, χάνει τον προορισμό της! Δεν λειτουργεί σαν Εκκλησία του Χριστού!

 
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

3
επειδή λες τα βρώμικα που σου ‘πε ο Μεγάλος Πατέρας της Αμέρικα (Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης). 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στην Αμερικη κυκλοφορουν ολες οι ανωμαλιες και ολα τα χαραγματα-666 απο εμφυτευσιμα μικροτσιπ μεχρι ηλ.ταυτοτητες και βιομετρικα συστηματα, οτι αντιχριστο θες υπαρχει εκει περα στην πορνη Βαβυλων, αμφιβαλλω πολυ αν εμειναν Αγιοι εκει περα...να ειστε πολυ επιφυλακτικοι με αυτα που σας σερβιρουν απο το διαδικτυο, εκτος αν εχετε προσωπικη εμπειρια - μαρτυρια και γνωριζετε λεπτομερειες απο πρωτο χερι που λεμε...

Re: Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

4
“Είδα απόψε έναν αστραφτερό άνδρα να κάθεται σε θρόνο φοβερό! Κρατούσε ένα τοπάκι σαν μπίλια. Πάνω στην μπίλια άρχισαν να μεγαλώνουν κάτι σαν αόρατα μικρόβια.

Όταν συνήλθα παρακαλούσα τον Θεό να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό που είδα. Έλαβα πληροφορία στην καρδιά μου, ότι ο Καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Παλαιός των Ημερών!
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός! Η μικρή μπίλια που κρατούσε είναι το σύμπαν. Δεν είναι ούτε κόκκος άμμου στα άχραντα χέρια Του. Αυτοί που ψηλώσανε πάνω στο σύμπαν είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Μας φουσκώνει ο εγωισμός και νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι και πανύψηλοι. Είμαστε, βέβαια, σπουδαίοι γιατί είμαστε παιδιά του Θεού και όλο το σύμπαν δημιουργήθηκε για μας.
Αλλά για να το νιώσουμε αυτό πρέπει να αισθανόμαστε ένα τίποτα μπροστά στον Κύριο μας και μεταξύ μας. Όχι να σηκώνουμε μπόι και να τον βλασφημούμε και να νομίζουμε πως είμαστε Θεοί χωρίς Αυτόν.
Ζήτησα μετά να δω την γη. Την είδα να την κρατεί σαν σφαιρίδιο και πάλι. Είδα όμως ότι είχε γύρω – γύρω κάτι που βρωμούσε . Ήταν κάτι σαν διάφανη μεμβράνη. Τσίπα, όπως λέμε, γλίδα καλύτερα. Ήταν παχύρευστη και σιχαμερή και είπε ο Θεός:
“Μιχαήλ βγάλε αυτήν την βρώμικη φέτσα (σ.σ. αποξηραμένα κατακάθια από κάποιο υγρό) με το σπαθί σου! Μας αηδίασε η βρώμα τους με τα στοματικά τους όργια, τις μοιχείες τους, τους Σοδομισμούς τους και όλα τα πονηρά έργα τους”.
Τότε παρακαλούσα να μπει το μαχαίρι που θα βγάλει τη φέτσα από την σφαίρα της γης όσο γίνεται πιο απάλαφρα. Μου απάντησε:
«Δεν γίνεται»!
Μετά παρακάλεσα για την πατρίδα μας με δάκρυα. Και απάντησε:
“Η πατρίδα σου έχει πολλή τέτοια φέτσα! Πνίγηκε σ’ αυτήν την βρώμα. Για το χατίρι όμως της μητέρας μου (Της Παναγίας) θα βγει πολύ ελαφριά. Δεν θα νιώσουν το μαχαίρι”.
Τότε συνήλθα. Κατάλαβα ότι ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα. Θα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμους. Ευχαριστώ συνέχεια την Θεοτόκο για την προστασία Της στην Ελλαδίτσα μας!”

ΒΙΒΛΙΟ: «Μοναχή Γαλακτία: Η Γερόντισσα του φωτός»
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

5
Γερόντισσα Γαλακτία: Γι’ αυτό θα περάσουμε πόνους αβάσταχτους για να ξαναγίνουμε άνθρωποι

Κάποτε την βρήκαμε στο σπιτάκι της, μόνη να κρατάει το κεφάλι και να αναστενάζει. Ρωτήσαμε τί συμβαίνει και είναι τόσο στενοχωρημένη.Απάντησε με σχετική δυσκολία: «προσεύχομαι παιδί μου και μου φαίνεται πως χύνω αίμα για όλο τον κόσμο που έζησε και ζει πάνω στη γη!

Μου φαίνεται πως φταίω εγώ για όλα τα κακά που γίνονται και ζητώ έλεος από το Θεό για εμένα και τους άλλους που παίρνουνε από εμένα την κακοσύνη των αμαρτιών μου!

Λέω “παράτεινον Κύριε το έλεός Σου…μην επιτρέψεις δοκιμασίες…παράτεινον…παράτεινον…παράτεινον…” όμως, έρχεται απάντηση εδώ μέσα (έδειξε την καρδιά).

Στο βάθος, βάθος…ολόκληρη νοιώθω την πληροφορία του Θεού από την κεφαλή μέχρι τα νύχια των ποδιών…όλα πάνω μου (οι αισθήσεις) γίνονται ένα…Απάντησε ότι αιματοκυλίστηκε η γη από τις εκτρώσεις, από τα χάπια που σκοτώνουν τα παιδάκια (αντισυλληπτικά) και τα μηχανήματα που βάζουν στα σπλάχνα τους οι γυναίκες και σκοτώνουν τα καημένα τα αγέννητα παιδάκια, όταν γίνονται μικρά μικρά σποράκια στην κοιλιά της μάνας τους (σπιράλ).

Είπε ακόμη η απάντηση του ουρανού, πως έχουν καλιά (καλύτερα) οι άνθρωποι τις ανωμαλίες που κάνουν από το ψωμί που τρώνε!Είναι και οι κίναιδοι (ομοφυλόφιλοι) και τα πλιά πολλά ζευγάρια που τα κάνουνε αυτά… είναι ικανοί να μαχαιρώσουνε όποιο τοσε πει την αλήθεια!

Εμαγάρισε το αίμα των αθρώπων!

Εβρώμισε ο γάμος η πηγή της κοινωνίας

.Γι’ αυτό θα περάσομε πόνους αβάσταχτους για να ξαναγενούμε άθρωποι και να ξεμαγαρίσομε… Αυτά έλεγε το γράμμα (μήνυμα, επιστολή) που ήρθε από πάνω (από τον Θεό). Είναι να μη λυπάσαι παιδί μου….».
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

6
 Όταν την ρωτούσες: πες μας τα βασικά για να σωθούμε, απαντούσε:

− Τέσσερα κυρίως θέλει ο Χριστός:

Α) Μετάνοια για να έλθει η Χάρη Του και να δούμε τα χάλια μας πιο πολύ. Να κλάψουμε και να αλλάξουμε. Να ξεπλυθούμε. Να εξομολογηθούμε. Να καθαρίσουμε. Η μετάνοια μας πάει στον παράδεισο.
 
Β) Ταπείνωση. Αυτή ανοίγει την πόρτα του παραδείσου. Να ξέρομε τα χάλια μας και να μην έχομε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Και ό,τι καλό κάνομε να ξέρομε ότι είναι του Χριστού και να Τον δοξάζομε. Τα κακά είναι δικά μας και πρέπει να ταπεινωνόμαστε και να μετανοούμε. Όποιος το καταλάβει, φωνάζει συνέχεια: «Κύριε έλεος, έλεος, έλεος». Και τονε λυπάται ο Χριστός
και τονε σηκώνει και κάνει ο άνθρωπος αυτός τα αδύνατα δυνατά στην ψυχή
του. Αλλά κατέχει (ξέρει-γνωρίζει) πως όλα είναι του Χριστού. Μόνο η διακονιά (ζητιανιά) του ελέους είναι δική του. Και δεν καυχάται για πράμα (για τίποτα).
 
Γ) Σιωπή. Αν θεωρείς υπόδικο τον εαυτό σου στο Χριστό δεν κρίνεις κανένα. Λες για κάθε κακό που θα ακούσεις σε βάρος κάποιου: «Εγώ είμαι χειρότερος.
Ο Θεός να μας συγχωρήσει όλους». Έτσι ο Θεός συγκινείται και ακούς μέσα από την σιωπή την δική σου, την ακατακρισία, ακούς,την γλώσσα του
παραδείσου! Η σιωπή είναι η διάλεκτος εκεί…
 Με άλλο τρόπο καρδιακό
μιλούνε και συνεννοούνται…(ενν. τον ενδιάθετο Λόγο).
 
Δ) Η αγάπη. Η μετάνοια καθαρίζει και φωτίζει και σε πάει στον παράδεισο. Σου δείχνει το δρόμο. Η ταπείνωση ανοίγει την πόρτα για να ασφαλίζει την Χάρη μέσα σου. Και η αγάπη σε ρίχνει στην αγκαλιά του Χριστού! Σε κάνει ένα με Αυτόν! Όποιος ενωθεί με τον Χριστό, δε ζει για τον εαυτό του. Ζει για να δοξάζει τον Θεό και να θυσιάζεται για τους άλλους ανθρώπους! Εκεί βλέπει τον Χριστό! Το «γλέντι» του είναι η θυσία για τους άλλους.
 Η ελεημοσύνη εν κρυπτώ (αυτή η τελευταία φράση ήταν η πιο συνηθισμένη και η πιο αγαπημένη της) αυτή αρέσει στο Θεό. Αυτή είναι το καλύτερο
καλλυντικό για την ψυχή.

Να την αγαπήσετε…

 
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Διδαχές της Γερόντισσας Γαλακτίας

7
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: “Οι δαίμονες είναι τέρατα… Τελείως παραμορφωμένοι

Το λέω στον Αντώνη και τους περιγράφω… Κάποια στιγμή χαϊδεύω με το χέρι
μου την εικόνα του Αρχαγγέλου που έχω δίπλα μου… Τους κοιτάζω ταυτόχρονα με
αυστηρότητα και φεύγουν πανικόβλητοι… Φεύγουν από το δυτικό κλειστό
παράθυρο… Ο Αντώνης το συνήθισε να του το λέω… Ένα βράδυ που μιλούσα με τον
π. Αντώνιο, είδα να με πλησιάζει ένας άγριος ολόμαυρος σαν αράπης… Το είπα στον
π. Αντώνιο και απότομα μου είπε <καληνύχτα> και έκλεισε το τηλέφωνο… Μετά
γελούσα… Είπα στον μαύρο μουσαφίρη: <Είδες τί μου έκανες; Με διέκοψες με το παιδί μου! Χάσου!> χάιδεψα την Παναγία που είχα δίπλα μου και έγινε καπνός!

Δεν περιγράφονται οι μούρες (οι όψεις) τος… Άλλοτε έχουνε ένα μάτι
τεράστιο κατακόκκινο στην μέση της κεφαλής… Σπιθίζει άγρια… Άλλοτε τρία μάτια
κατακόκκινα, μικρά, μικρά, δυο μαζί και ένα πιο κάτω… Τα δάχτυλά τους τελείως
παράουρα (παραμορφωμένα). Είναι πλατιά σαν το πόμολο της πόρτας. Δεν ακουμπώ
ποτέ το πόμολο και φταίνε τα δάχτυλα των δαιμόνων. Είναι σαν τα πόδια και τα νύχια
κάποιων μεγάλων πτηνών… Τα μαλλιά ολόρθα σαμε (μέχρι) δέκα πόντους… Όταν δω
νεαρούς να έρχονται για εξομολόγηση στον π. Αντώνιο και να ’χουν έτσι τα μαλλιά
(καρφάκι) τα παίρνω με αγάπη και τα πάω στον νιπτήρα και τους τα χαλώ… Έπειτα,
τους εξηγώ γιατί… Τους βλέπεις (τους δαίμονες) με σκουλαρίκια, στην μύτη, στην
κοιλιά και στη γλώσσα ακόμη… Με άγριες ζωγραφιές πάνω τους (τατουάζ), με
παράξενα παντελόνια… Ό,τι λανσάρουνε σήμερα στους ανθρώπους, μου τα
δείχνουνε πάνω τους…
Ανοιγοκλείνουν τα στόματά τους σαν λάστιχα, τα κάνουν
τεράστια και δείχνουν κάτι δόντια μικρά σα τέλια (σύρματα) πυρακτωμένα,
ολοκόκκινα… Βρώμα, βρώμα, βρώμα… Σου ’ρχεται να κάνεις εμετό…
Μεταταράσσονται τα σπλάχνα σου… Τίποτα σ’ αυτό τον κόσμο δεν βρωμάει τόσο…
Ίσως η πτωμαΐνη μετά από δεκαέξι ημέρες που σκάει το νεκρό σώμα μέσα στον
τάφο… Αλλά και πάλι δεν συγκρίνεται με τίποτα κοσμικό αυτή η βρώμα… Έτσι
βρωμάνε και οι αμετανόητοι άνθρωποι που έχουνε απάνω ντος (επάνω τους)
εξουσία οι δαίμονες…


Όταν σηκώνομαι 2-3 τα μεσάνυχτα και κάθομαι στην καρέκλα για να
ξεκουράσω τα εγχειρισμένα μου πόδια και να προσευχηθώ (δεν μπορούσε να
αλλάξει πλευρό στο κρεββάτι), έρχονται, αρπάζουν την καρέκλα και με γυρίζουν
γύρω, γύρω… Εγώ κρατώ καλά την καρέκλα και τους κοροϊδεύω: <δεν πέφτω> τους
λέω <δεν πέφτω… Ό,τι και να κάνετε…>. Σκούνε και φεύγουνε… Μια φορά, όμως, με
αρπάξανε και με βάλλανε κάτω από το κρεββάτι… Το παραχώρησε ο Θεός για να
καταλάβω πιο πολύ, ότι μόνο με τη δική Του δύναμη τον νικούμε… Τράβηξα το
καλώδιο του τηλεφώνου και έπεσε η συσκευή… Ευτυχώς γνωρίζω από στήθους το
τηλέφωνο της Ριρίκας… Την ξύπνησα, ήρθε και άνοιξε και με σήκωσε… Μόνη μου δεν
μπορούσα να σηκωθώ… Έχω ένα διμόρφι (δίπτυχο εικόνισμα) και με αυτό περνώ
κάθε μέρα το πι που κρατώ και περπατώ για να μην με ακουμπάνε. Και με τον Σταυρότου παππού μου (παπα Νικόλα) σταυρώνω κάθε πρωί το κρεββάτι μου και όλα τα
βασικά σημεία του σπιτιού για να μην αγγίζουνε… Η λύσσα τους είναι, να με δουν να
πιάσω το θυμιατό και το κομβοσχοίνι! Το θυμιατό, πολλές φορές, μου το έριξαν…
Όταν κάνω κομβοσχοίνι… Εκεί να δείτε… Μια φορά ήρθε ένα κρεάτινο καλάμι, σαν
λαιμός και στην επάνω μεριά είχε κεφαλή πετεινού… Μου τσιμπούσε τα χέρια για να
αφήσω το κομβοσχοίνι… Τον περιποιήθηκα καλά… Όχι μόνη μου… Τον ανέθεσα στις
ουράνιες δυνάμεις…


Μια άλλη φορά ήρθε σαν ξετσίπωτη γυναίκα και μου έδειχνε αδιάντροπα τα
οπίσθιά της… Τεράστια ήταν… Εγώ αδιαφορούσα και ήρθε και με ακούμπησε με αυτά
στη μύτη… Την βίτσισα (την μαστίγωσα) με το κομβοσχοίνι και σαν να άρπαξε φωτιά
στο σημείο εκείνο… Εγλάκα (έτρεχε γρήγορα-πανικόβλητα) και έσκασε στο απέναντι
πεντένι (τοιχίο)… Βρώμισε ο κόσμος… Ξανάρθε, όμως, μετά από λίγες μέρες και
αδιάντροπα μου έλεγε: <Γιατί μου έκαψες προχθές τον κ… Με αυτά που δείχνω, κυβερνώ τώρα τον κόσμο, μικρούς, μεγάλους…>.

Δεν έχασα καιρό και του απάντησα:

<Ακόμη δεν είδες πράμα! Όταν θα σου ’ρθει η φωτιά της αιώνιας κόλασης θα δεις καλά την κυβέρνησή σου…> μούγκριζε και χάθηκε… Πιο πολύ αστείος γίνεται όντε
(όταν) μασκαρεύεται και πολεμά (πασχίζει) να με ξεγελάσει… Ετοτεσάς (τότε) γελώ
και του λέω: <Άμε (πήγαινε) κακομοίρη εκιά (εκεί) που δεν σε κατέχουνε… Επαέ (εδώ) γνωρίζομε καλά τη βρώμα σου, την ανατριχίλα που φέρνεις και τα σκέρτσα (επιτηδευμένες κινήσεις) που κάνεις…


Ήρθε μια φορά σαν Δεσπότης. Εφορούσε Μίτρα, Πατερίτσα, όλα… Ετεντωνόταν και έκανε πολύ φουσκωμένες περπατησιές… Μόλις κατάλαβε ότι τον αντιλήφθηκα… Παπούτσι… (το ’βαλε στα πόδια). Μασκαρεύεται αλλά δεν γίνεται στο παραμικρό κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που είναι… Όσοι τον έχουνε μάθει, τονε αναγνωρίζουν αμέσως… Μια φορά του είπα:

- <Πες μου μωρέ κακομοίρη στο όνομα Εκείνου που σε μαχαίρωσε με τα καρφιά του Σταυρού, ποιο θεωρείς ως μεγαλύτερό σου κατόρθωμα;>

Απάντησε: – <Να πείσω τους ανθρώπους πως δεν υπάρχω>!

– <Και πώς τους πείθεις>;
– <Τους κάνω να πιστεύουνε πως όλα που κάνω είναι ψυχολογίες και φαντασίες>

– <Και ποιο από τα έργα των ανθρώπων σε ευχαριστεί πιο πολύ;>

– Απάντησε: <το να με καλούν να πηγαίνω να τους κάνω δουλειές (μάγια), οι βλαστημιές, τα αίματα (φόνοι - συμπλοκές) και οι ανωμαλίες>…


– Είπε και άλλα η Γερόντισσα και κατέληξε: <Εσείς με τον Χριστό να ’στε και μη φοβάστε… Να μην Τον έχετε φόβητρο αλλά να μην παίζετε και μαζί Του…! Έχει μεγάλη δύναμη… Ο Χριστός μόνο τονε κάνει σκόνη...! Μη θαρρέψετε ποτέ πως τον έχετε νικήσει… Θα σασε λωνέψει (αλωνίσει). Ό,τι καλό κάνετε, του Χριστού να το λογαριάζετε… Και ό,τι κακό κάνετε θα το γράφετε πως είναι δικό σας και της μαϊμούς (του διαβόλου)… Μετά να μετανοάτε… Ετσα (έτσι) δεν θα ’χει εξουσία ποτέ να σας αγγίξει…"


(Από ηχογράφηση σε παλαιού τύπου κινητό. Ακούγεται ελάχιστα. Δεν γίνεται να αναρτηθεί, ούτε να δυναμώσει η φωνή όπως μου είπαν οι τεχνικοί..Μόνο οι ηχογραφημένες ψαλμωδίες της στην ίδια συσκευή ακούγονται κάπως καλύτερα και θα προσπαθήσουμε να τις δημοσιεύσουμε )

https://www.ekklisiaonline.gr/
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Βιβλίο: Ἡ ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης

8
Σας το συστήνω κι εγώ. Το παρελαβα χθες, και είναι ένα βιβλίο πλούσιο σε Πνευματική αξία, σύντομα θα μεταφέρω όσα διαβάζω.

1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Διδασκαλιες αγιων και αποστάγματα πατερικης σοφιας”

cron