Yermak έγραψε:Διογένης έγραψε:Yermak δεν ειναι επαινος, απλα χαιρετιζω τον τροπο σκεψης σου,που συμβαδιζει με την κοινη λογικη.
Κι εγω θα ηθελα τιποτα σχεδον απο οσα ειπες να μην ειναι αληθινα,και ισως να μην ειναι, αλλα δεν μπορω να τα αγνοησω
γιατι ειναι πολυ λογικα και συνεπαγωμενα πολυ πιθανα να συμβαινουν...
Παρεπιπτοντως για τους βασιν και σερμπακωφ ,υπαρχει καποιο σχετκο βιβλιο που να εχεις υποψιν,εψαξα αρκετα αλλα δεν βρηκα κατι....ευχαριστω
Διογένη τους σοβιετικούς ακαδημαικούς Βασιν και Σερμπακωφ τους αναφερει το βιβλιο του Don Wilson "Τα μυστικά της Σελήνης" ή "Το μυστηριώδες διαστημόπλοιο Σελήνη"..κάπως έτσι..Διότι νομίζω αυτός έγραψε 2 βιβλία για τη Σελήνη..και τους αναφέρει..
Τώρα αν θες να δεις τα πλήρη πορίσματα των ερευνών τους και την υπόθεση τους σχετικά με τη Σελήνη τα έχω μονο στα αγγλικά..και είναι εδώ:
http://hellenandchaos.blogspot.com/2010 ... bakov.html
Είναι αξιόλογη περίπτωση γιατί είναι από τους ελάχιστους επιστήμονες που βγήκαν έτσι ανοιχτά να πουνε μια τόσο φαινομενικά "απίστευτη θεωρία"... βέβαια προσπαθούν να το φέρουν μαλακά και ήπια για να μη φρικάρει ο κόσμος,.. παρασκηνιακά όμως αρκετοί επιστήμονες υποψιάζονται πολύ χειρότερα σενάρια.. και ίσως και εφιαλτικότερα από αυτό που ανάφερα εγώ..
Υ.Γ.:
omg, ούτε ταπεινοφροσύνη (κάτω από αυτό που αξίζουμε) δηλαδή να γινόμαστε τάπιτες να μας ποδοπατάνε όλοι μέχρι εκμηδενισμού μας, ούτε όμως και υπερόπτες, δηλαδή να φρονούμε πάνω από αυτό που πραγματικά αξίζουμε..και να καμαρώνουμε και κορδωνόμαστε σαν γελοία γύφτικα σκεπάρνια!
ΟΡΘΟ-ΦΡΟΝΟΥΜΕ λοιπόν (επακριβώς όσο αξίζουμε) όπως μας δίδαξαν οι σοφοί αρχαίοι πατεράδες μας, μέσω της ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ.
Επακριβώς όσο αξίζουμε ε?
Και ποιό όν είναι τόσο έξυπνο ωστε να κρίνει (ΔΙΚΑΙΑ) και να αποφασίζει την αξία κάποιου (εκτός του Θεού)?
Πως θα σου φαινότανε ας πούμε αν η μάνα και ο πατέρας του Einstein, πέθαιναν της πείνας επειδή θα ήταν φτωχοί και χαζοί και επειδή το ΣΥΣΤΗΜΑ θα τους καταδίκαζε ως ΑΣΗΜΑΝΤΟΥΣ? (και κάθε μάνα και πατέρα του "κάθε" Einstein)
Πως θα σου φαινότανε αν κινδύνευε ένας ΕΞΥΠΝΟΣ άνθρωπος και ένας ΧΑΖΟΣ και ΚΑΚΟΣ άνθρωπος ΔΕΝ τον έσωζε (επειδή θα ήταν κακός)? Πόσο ασήμαντος ή σημαντικός θα ήταν αυτός ο "Χαζός" άνθρωπος λοιπόν?
ΓΙΑΤΙ κάθε ένας που έχει μυαλό η κάποιες σπέσιαλ ικανότητες/ταλέντο σε κάτι (πχ. φωνή κλπ) θα πρέπει ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ να εξυπηρετεί τις απόψεις και τα συμφέροντα αυτών (ILLUMINATI, Εβραίων Σιωνιστών και Μασόνων υπηρετών τους) που τώρα μας ψοφάνε στην πείνα και που σύντομα θα μας σκοτώσουν με τον πόλεμο (είπαμε τα 2/3 της ανθρωπότητας θα πεθάνουν επειδή το αποφάσισαν ΑΥΤΟΙ για εμάς)?
Νομίζεις οτι ΕΣΥ, ΕΓΩ, η οποιοσδήποτε άλλος έχει την ικανότητα να κρίνει σωστά?
Αν όλοι σεβόντουσαν ο ένας τον άλλο ανεξάρτητα από το πόσο δυνατός είναι (εξυπνάδα, ομορφία, πλούτος, φυσική δύναμη, κλπ) και βοηθούσαν τους αδύναμους, μπορείς να φανταστείς πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα γύρω μας?
Για να μπορέσει κανείς να διδαχτεί όσα λέει το Ευαγγέλιο πρέπει να έχει και σωστή προαίρεση.
Γιαυτό όταν ρωτήσανε οι μαθητές τον Χριστό "γιατί διδάσκεις με παραβολές και δεν τα λες στα ίσια στον κόσμο", ο χριστός απάντησε οτι σε εκείνον που έχει πίστη και είναι πρόθυμος θα δωθεί η γνώση των Θείων μυστηρίων πλούσια. Εκείνος όμως που δεν πιστεύει θα αφαιρεθεί και η λίγη γνώση που έχει. (κλπ κλπ - πάρτε διαβάστε να τα δείτε μέσα στην Καινή Διαθήκη)
*(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφ. ΙΓ', στιχ. 1-52 "Η παραβολή του σπορέως, των ζιζανίων, του σινάπεωςμ της ζύμης, του κρυμένου θησαυρού, του καλού μαργαρίτου και το δικτύου")
http://kainidiathiki.agiooros.org/index ... &ancnew=AM
(οι δυο-τρεις παρενθέσεις που προσέθεσα είναι βασισμένες στην "ερμηνία" του Τρεμπελά - που έχει εγκρίσεις κλπ - τα έχουμε ξαναπεί πιο πριν αυτά για την Ερμηνία του Τρεμπελά. Τις παρενθέσεις τις έβαλα για να βοηθήσω στην κατανόηση του νοήματος των όσων ήθελε να πει ο Χριστός)
Εκείνη την ημέρα εξήλθε ο Ιησούς από την οικία και καθόταν δίπλα στη λίμνη. 2 Τότε συνάχτηκαν κοντά του πλήθη πολλά, ώστε αυτός αναγκάστηκε να μπει σε πλοίο και να καθίσει, και όλο το πλήθος είχε σταθεί στο γιαλό. 3 Και τους μίλησε πολλά με παραβολές, λέγοντας: «Ιδού, εξήλθε ο σπορέας για να σπείρει. 4 Και ενώ έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν δίπλα στην οδό και, αφού ήρθαν τα πετεινά, τους κατάφαγαν. 5 Άλλοι όμως έπεσαν πάνω στα πετρώδη εδάφη όπου δεν είχε γη πολλή, και αμέσως φύτρωσαν επειδή δεν είχε βάθος η γη. 6 Και όταν ο ήλιος ανάτειλε κάηκαν και, επειδή δεν είχαν ρίζα, ξεράθηκαν. 7 Και άλλοι έπεσαν στα αγκάθια, και μεγάλωσαν τα αγκάθια και τους έπνιξαν. 8 Άλλοι όμως έπεσαν στη γη την καλή και έδιναν καρπό, ο ένας εκατό, ο άλλος εξήντα και ο άλλος τριάντα. 9 Όποιος έχει αυτιά ας ακούει».
Και τότε πλησίασαν οι μαθητές και του είπαν: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;» 11 Εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Γιατί σ’ εσάς έχει δοθεί να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, αλλά σ’ εκείνους δεν έχει δοθεί. 12 Γιατί σ’ όποιον έχει (Πίστην και Προθυμίαν) θα του δοθεί και θα του περισσέψει (η γνώση των Θείων μυστηρίων). σ’ όποιον όμως δεν έχει (πίστην και αγαθήν διάθεσην), και αυτό που έχει θα αφαιρεθεί από αυτόν (δηλαδή και η λίγη γνώση που έχει). 13 Γι’ αυτό με παραβολές τους μιλάω, γιατί ενώ βλέπουν, δε βλέπουν, και ενώ ακούν, δεν ακούν ούτε καταλαβαίνουν. 14 Και έτσι εκπληρώνεται σ’ αυτούς η προφητεία του Ησαΐα που λέει: Με την ακοή θ’ ακούτε αλλά δε θα καταλάβετε, και βλέποντας θα βλέπετε αλλά δε θα δείτε. 15 Γιατί πάχυνε η καρδιά του λαού τούτου και με τ’ αυτιά τους βαριάκουσαν και τους οφθαλμούς τους έκλεισαν, μην τυχόν δουν με τους οφθαλμούς καί με τ’ αυτιά ακούσουν, και με την καρδιά καταλάβουν και επιστρέψουν και τους γιατρέψω. 16 Όμως οι δικοί σας οφθαλμοί είναι μακάριοι γιατί βλέπουν και τα αυτιά σας γιατί ακούνε. 17 Γιατί αλήθεια σας λέω ότι πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν αυτά που βλέπετε, αλλά δεν τα είδαν. και να ακούσουν αυτά που ακούτε, αλλά δεν τα άκουσαν».
18 «Εσείς λοιπόν ακούστε την παραβολή εκείνου που έσπειρε: 19 Σε καθέναν που ακούει το λόγο της βασιλείας και δεν καταλαβαίνει έρχεται ο Πονηρός και αρπάζει το σπαρμένο μέσα στην καρδιά του: αυτός είναι που σπάρθηκε δίπλα στην οδό. 20 Εκείνος που σπάρθηκε στα πετρώδη εδάφη, αυτός είναι που ακούει το λόγο και ευθύς τον λαβαίνει με χαρά. 21 Δεν έχει όμως ρίζα μέσα του αλλά είναι πρόσκαιρος και, όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, ευθύς σκανδαλίζεται. 22 Εκείνος που σπάρθηκε στα αγκάθια, είναι αυτός που ακούει το λόγο, αλλά η μέριμνα του αιώνα και η απάτη του πλούτου συμπνίγουν το λόγο και γίνεται άκαρπος. 23 Εκείνος που σπάρθηκε στην καλή γη, είναι αυτός που ακούει το λόγο και τον καταλαβαίνει, ο οποίος πράγματι καρποφορεί και κάνει ο ένας εκατό, ο άλλος εξήντα και ο άλλος τριάντα».
Άλλη παραβολή τους παρέθεσε λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. 25 Ενώ όμως οι άνθρωποι κοιμούνταν, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. 26 Όταν λοιπόν βλάστησαν τα φυτά και έκαναν καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. 27 Πλησίασαν τότε οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν: “Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Από πού λοιπόν έχει ζιζάνια”; 28 Εκείνος τους είπε: “Κάποιος άνθρωπος εχθρός το έκανε αυτό”. Και οι δούλοι τού λένε: “Θέλεις λοιπόν να πάμε και να τα μαζέψουμε”; 29 Εκείνος τους λέει: “Όχι, μην τυχόν μαζεύοντας τα ζιζάνια ξεριζώσετε συγχρόνως μαζί με αυτά και το σιτάρι. 30 Αφήστε να αυξάνουν μαζί και τα δύο ως το θερισμό, και κατά τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: ‘Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δέσμες, για να τα κατακάψετε, αλλά το σιτάρι να το συνάξετε στη αποθήκη μου’
Άλλη παραβολή τους παρέθεσε, λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με κόκκο σιναπιού, που έλαβε ένας άνθρωπος και τον έσπειρε στον αγρό του. 32 Ο οποίος, βέβαια, είναι μικρότερος από όλους τους σπόρους, όταν όμως αυξηθεί, είναι το μεγαλύτερο από τα λάχανα και γίνεται δέντρο, ώστε έρχονται τα πετεινά του ουρανού και φωλιάζουν στα κλαδιά του». 33 Τους είπε και άλλη παραβολή: «Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με προζύμι, που έλαβε μια γυναίκα και το έκρυψε μέσα σε είκοσι πέντε κιλά αλεύρι, ωσότου ζυμώθηκε όλο».
Όλα αυτά τα μίλησε ο Ιησούς με παραβολές στα πλήθη και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε τίποτα. 35 Για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: Θα ανοίξω με παραβολές το στόμα μου, θα μιλήσω δυνατά για πράγματα κρυμμένα από τη δημιουργία του κόσμου.
Τότε άφησε τα πλήθη και ήρθε στην οικία. Και τον πλησίασαν οι μαθητές του λέγοντας: «Διασαφήνισέ μας την παραβολή των ζιζανίων του αγρού». 37 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Αυτός που σπέρνει τον καλό σπόρο είναι ο Υιός του ανθρώπου, 38 και ο αγρός είναι ο κόσμος, και ο καλός σπόρος, αυτοί είναι οι γιοι της βασιλείας. Ενώ τα ζιζάνια είναι οι γιοι του Πονηρού, 39 και ο εχθρός που τα έσπειρε είναι ο Διάβολος, και ο θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνα και οι θεριστές είναι άγγελοι. 40 Όπως ακριβώς, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίγονται σε φωτιά, έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα. 41 Θα αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα και όσους πράττουν την ανομία 42 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. 43 Τότε οι δίκαιοι θα ακτινοβολήσουν σαν τον ήλιο μέσα στη βασιλεία του Πατέρα τους. Όποιος έχει αυτιά ας ακούει».
«Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με θησαυρό κρυμμένο μέσα στον αγρό, που τον βρήκε ένας άνθρωπος και τον έκρυψε, και από τη χαρά του πηγαίνει και πουλά όλα όσα έχει και αγοράζει εκείνο τον αγρό. 45 Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια μ’ έναν άνθρωπο έμπορο που ζητά καλά μαργαριτάρια. 46 Και όταν βρήκε ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, έφυγε και πούλησε όλα όσα είχε και το αγόρασε. 47 Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με δίχτυ που ρίχτηκε στη θάλασσα και σύναξε ψάρια από κάθε γένος. 48 Το οποίο, όταν γέμισε, το ανέβασαν στο γιαλό και, αφού κάθισαν, μάζεψαν τα καλά σε αγγεία, ενώ τα άχρηστα τα έριξαν έξω. 49 Έτσι θα γίνει κατά τη συντέλεια του αιώνα: θα εξέλθουν οι άγγελοι και θα ξεχωρίσουν τους κακούς μέσα από τους δίκαιους 50 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».
«Έχετε καταλάβει όλα αυτά;» Του λένε: «Ναι». 52 Εκείνος τους είπε: «Γι’ αυτό κάθε γραμματέας που μαθήτεψε στη βασιλεία των ουρανών είναι όμοιος με άνθρωπο οικοδεσπότη, ο οποίος βγάζει από το θησαυρό του καινούργια και παλιά».