ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

1
ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Πάντα υπάρχουν σκέψεις και απορίες για όλα αυτά που ορίζει ο χριστιανισμός. Ως επί το πλείστον, οι περισσότεροι Χριστιανοί, έχουν υιοθετήσει τις αρχές των προγόνων για το πως πρέπει να τιμάται ο Ένας και μοναδικός Θεός μας. Κάπου μέσα στις γραφές, αναφέρεται η φράση "Πίστευε και μη ερεύνα".(για άλλους όχι) Το ερώτημα είναι γιατί; Από την πλευρά της γραφούσης δεν ισχύει αυτό .Λόγω των ημερών ερευνήθηκε μια συνήθεια σχεδόν όλων που ασπάζονται τον χριστιανισμό και την εκάστοτε θρησκεία. Η νηστεία ή αλλιώς ασιτία! Και ξανά το ερωτηματικό μέσα στο συννεφάκι δίπλα στο κεφάλι που αποδίδει το εξής: Γιατί; Από που προέρχεται; Γίνεται σωστά; Θα λυθεί η απορία.


Καταρχάς η νηστεία προήλθε προ αρχαιοτάτων χρόνων, από λαούς όπως τους Αιγύπτιους, όπου επέβαλαν την αποχή σε ορισμένες, ή και όλες τις τροφές, για να προετοιμαστούν για διάφορες θρησκευτικές τελετές για την τιμή ή και εξιλέωση κάποιου θεού. Ας αναφερθούν λοιπόν τα χαρακτηριστικά της νηστείας, στους διάφορους λαούς.


Η διαδικασία λοιπόν της νηστείας κατόπιν ιστορικής αναφοράς από τον Ηρόδοτο, πρωτοεμφανίστηκε στην Αίγυπτο, όπου νήστευαν για θρησκευτικούς αλλά και λόγους υγιεινής. Οι νηστείες τους καταγράφτηκαν κυρίως στις μεγάλες γιορτές της θεάς Ίσιδας. Από το λαό της Αιγύπτου, η συνήθεια αυτή πέρασε στους Έλληνες και τους Εβραίους, όπου παρέλαβαν αργότερα οι Χριστιανοί και οι Μωαμεθανοί.


Στην αρχαία Ελλάδα υπάρχουν αρκετά στοιχεία νηστείας! Αυτοί που νήστευαν απόλυτα ήταν οι συμμετέχοντες σε "ιερά μυστήρια", όπως ιερείς, βασιλείς, στρατηγοί, με αποκορύφωμα του μυστηρίου τη θυσία στο θεό που τιμούσαν. Γενικά οι Έλληνες, ήταν λιτοδίαιτοι όπως και οι φιλόσοφοι πχ. Σωκράτης , Πλάτων. Την απόλυτη νηστεία την θεωρούσαν δοκιμασία για κάθαρση και εξιλέωση (που συνέτεινε την προσέγγιση του ανθρώπου προς τη θέωση ) ιδιαίτερα οι Αθηναίοι, κατά τις γιορτές των "Ελευσίνιων" και Θεσμοφορίων.


Οι Εβραίοι νήστευαν χωρίς θρησκευτική πεποίθηση. Η νηστεία γι'αυτούς θεωρείτο η μείωση του αριθμού γευμάτων τους. Η κανονική τους νηστεία ήταν κατά τη διάρκεια της γιορτής του εξιλασμού, στις επετείους των μεγάλων συμφορών, όπως της άλωσης της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορ .Έχει διάρκεια μόλις έξι μέρες το χρόνο και την τηρούν αυστηρότατα.

Οι Ρωμαίοι νήστευαν κατά τη διάρκεια εθνικών καταστάσεων και στιγμών για να ζητήσουν θεία βοήθεια.


Οι Άραβες και οι Μουσουλμάνοι, νηστεύουν κατά τον ένατο μήνα του σεληνιακού έτους, το λεγόμενο μήνα Ραμαζάν και πριν τη γιορτή του μπαϊραμ, δεν τρώνε απολύτως τίποτα μέχρι και τη δύση του ηλίου και τρώνε παρά μόνο τη νύχτα. Ο κυριότερος μήνας νηστείας τους είναι ο μήνας Μπουραχέμ, τον πρώτο μήνα του μουσουλμανικού έτους, όπου ξεκινούν την δέκατη μέρα του.

Οι Βουδιστές έχουν τη νηστεία ως μέσον εξιλασμού. Υποβάλλονται σε δυο είδη νηστείας, η πρώτη και πιο αυστηρή έχει διάρκεια 24 ωρών που, απαγορεύεται ακόμα και η κατάποση σάλιου και η πιο ήπια, δεν τρώνε παρά μόνο τη νύχτα.


Οι Ινδοί, οι λεγόμενοι Βραχμάνοι νηστεύουν πολύ συχνά και με απόλυτη αυστηρότητα χωρίς καμία αναγνώριση εξαίρεσης. Οι φανατικοί πιστοί και οι φακίρηδες, υποβάλλονται σε πρωτοφανής νηστείες μεγάλης χρονικής διάρκειας 8,10,15 ημερών.

Οι λαοί της ΝΑ Ασίας, έχουν ως ημέρες νηστείας εκείνες κατά τις οποίες υπερχειλίζουν οι σπουδαιότεροι ποταμοί των περιοχών τους, που βρίσκονται οι κατοικίες τους. Ο σκοπός της νηστείας τους, έχει να κάνει με την εξασφάλιση της ευνοϊκής επίδρασης των υδάτων στη γονιμότητα της γης και κυρίως στους ορυζώνες τους. Συνηθίζεται να την κάνουν με το λιώσιμο των πάγων κατά τον Μάρτιο.

Οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες, νηστεύουν όταν πλήττονται από συμφορές και οι λαοί της Αφρικής και Αμερικής τηρούν νηστείες σύμφωνα με τους κανόνες της θρησκείας τους.

Όλοι αυτοί εν αντιθέσει των κληρονόμων της Ζωροαστρικής θρησκείας των Περσών, οι Πάρσοι είναι αντίθετοι με το θεσμό της νηστείας. Υποστηρίζουν ότι τιμούν καλύτερα τον θεό τους όταν το σώμα τους είναι ευχαριστημένο, υγιές, εύρωστο για να κατοικεί η ψυχή τους.


Και μετά την ανάλυση της νηστείας των λαών ας αναλυθεί η νηστεία του Χριστιανισμού.

Εκφράζεται η άποψη ότι κατά τις γραφές πρέπει να υπάρχει η νηστεία στη θρησκεία μας(κατά Ματθαίον, Μάρκου και Λουκά).Από την άλλη υπάρχει το κείμενο με την σαράντα ημερών αυστηρότατης νηστείας του Χριστού και την επιτυχής αντιμετώπιση του με το σατανά στην έρημο. Και αυτό που επηρέασε τον ειρμό των σκέψεων, ήταν η συζήτηση με συνάδελφο της γραφούσης που ως καλός Χριστιανός και πιστός, με την παραμονή του σε μοναστήρια, την παρακολούθηση με κάθε ευκαιρία των Θείων Λειτουργιών μίλησε για τον Συναξαριστή. Δε μιλάμε για το Συναξάρι που ορίζει τις μέρες νηστείας του εκάστοτε έτους. Ο Συναξαριστής, το βιβλίο θέλει ειδική μελέτη για την

κατανόησή του και μετέπειτα την τήρηση όσων γράφει. Έμμεσα πλην σαφώς η γραφούσα , κατάλαβε ότι με τη σωστή νηστεία και την τακτική καθημερινή προσευχή ο καθένας με την σωστή εφαρμογή από ψυχής που το ακολουθεί θέτει τον εαυτό του σε μια άυλη αίσθηση αγωγός για την επικοινωνία με το Θείο. Κατόπιν της σωστής πραγμάτωσης, μεταμέλειας και Θείας Μετάληψης, τίθεται ο άνθρωπος στο δρόμο του Θεού, έτοιμος να απαρνηθεί την άχρηστη υλική λατρεία και να καταπολεμά τους πειρασμούς. Δυσνόητο;; Ωστόσο με την παραπάνω ανάλυση και αυτά που θα γραφούν παρακάτω υπάρχει η εξής διαπίστωση. Εκτός από τους φανατικούς πιστούς και τους μοναχούς κανείς μα κανείς δεν νηστεύει σωστά οπότε δεν υφίσταται νηστεία.


Οι νηστείες κατά τους ιερούς κανόνες του κανονικού δικαίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ονομάστηκαν οι ημέρες κατά τις οποίες οι πιστοί οφείλουν να απέχουν από τις ηδονές του βίου και ορισμένων τροφών και ποτών. Κατά την εκκλησία νηστεία εννοείται η λήψη ξηράς τροφής ,άνευ ελαίου, οίνου ή άλλης λιπαρής ουσίας και μόνο μια φορά την ημέρα, κατά την ενάτη ώρα. Στο Βυζαντινό ωρολόγιο, αντιστοιχεί περίπου με τις τρείς μετά το μεσημέρι .Αν κάποιος φάει έστω και λίγο ψωμί, πάνω από μια φορά την ημέρα, τότε αυτό λέγεται λύση της νηστείας. Αν κάποιος φάει μια λιπαρή ουσία ή πιεί οινοπνευματώδες ποτό, τότε αυτό λέγεται κατάλυση της νηστείας. Πάλι δυσνόητο; φαίνεται το λάθος;


Ας κοιτάξουμε λίγο τώρα και την διάταξη των νηστειών που ομολογουμένως είναι πολλές που οφείλουν να κάνουν όλοι οι Χριστιανοί.


1. Η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής εκάστης εβδομάδας. Επειδή Τετάρτη ξεκίνησε η δίκη του Χριστού και την Παρασκευή σταυρώθηκε.


2. Η νηστεία της Τεσσαρακοστής, που αρχίζει Καθαρά Δευτέρα, ως και το Μεγάλο Σάββατο.


3. Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων, που αρχίζει την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει στις 29 Ιουνίου στη γιορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.


4. Η νηστεία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή του Δεκαπενταύγουστου από πρώτη έως δεκαπέντε Αυγούστου.

5. Η νηστεία προ των Χριστουγέννων που έχει διάρκεια σαράντα ημερών από 15 Νοεμβρίου και λήγει στις 25 Δεκεμβρίου.


Υπάρχουν και κάποιες μονοήμερες όπως:


1. Η νηστεία της παραμονής των Θεοφανείων, στις 5 Ιανουαρίου.


2. Η νηστεία της ιερής μνήμης της Αποτομής της Τίμιας κεφαλής του Ιωάννη του Προδρόμου στις 29 Αυγούστου.


3. Η νηστεία της ιερής μνήμης της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου.


4. Η νηστεία της παραμονής των Χριστουγέννων στις 24 Δεκεμβρίου.


Βάση προσωπικής άποψης η νηστεία ίσως επιβλήθηκε για τον περιορισμό της λαιμαργίας και αλαζονείας του ανθρώπινου είδους .Ή πράττεται για την απόδειξη πίστης ή ακόμα και τη μη απομάκρυνση από το κοινωνικό χριστιανικό σύνολο, ως απιστία ή και ανεξιθρησκίας.

Παλαιότερα ρωτώντας ένα μοναχό πώς και από τι πρέπει να απέχουμε απάντησε τελείως φυσικά για τις ζωικές τροφές, το τσιγάρο το ποτό, τη σεξουαλική συνεύρεση (με τη αιτιολογία ότι είναι ευχαρίστηση της σαρκός οπότε αμαρτία),τη κακία και μνησικακία, τη κακολογία, το ψέμα και ένα σωρό. Όμως ξαναμπαίνουν τα ερωτήματα. Ποιός τελικά είναι σωστός ;μπορεί κάποιος να εξιλεωθεί με τη νηστεία την ειλικρινή μεταμέλεια και την ενάρετη ζωή; Ποιά υποτίθεται είναι η ενάρετη ζωή; Ποιός μπορεί να είναι πιο ανθρώπινος χωρίς κακία, άγχος και να χει την απόλυτη ηρεμία και εγκράτεια, χωρίς να επηρεάζεται από τα καθημερινά προβλήματα και τα πάθη του; Ερωτήματα που βάσει λογικής, δε μένουν αναπάντητα και θα Έπρεπε όχι να κλονίζει την πίστη αλλά ίσως να αλλάξει τον τρόπο σκέψεις, συνηθειών και μέσω νηστείας, για μια καλύτερη και απλή, ανθρώπινη ζωή.



Έρευνα –Κείμενο –ΙΣΙΔΑ

stardoor -stardoorblog.blogspot

Re: ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

2
κατανόησή του και μετέπειτα την τήρηση όσων γράφει. Έμμεσα πλην σαφώς η γραφούσα , κατάλαβε ότι με τη σωστή νηστεία και την τακτική καθημερινή προσευχή ο καθένας με την σωστή εφαρμογή από ψυχής που το ακολουθεί θέτει τον εαυτό του σε μια άυλη αίσθηση αγωγός για την επικοινωνία με το Θείο. Κατόπιν της σωστής πραγμάτωσης, μεταμέλειας και Θείας Μετάληψης, τίθεται ο άνθρωπος στο δρόμο του Θεού, έτοιμος να απαρνηθεί την άχρηστη υλική λατρεία και να καταπολεμά τους πειρασμούς. Δυσνόητο;; Ωστόσο με την παραπάνω ανάλυση και αυτά που θα γραφούν παρακάτω υπάρχει η εξής διαπίστωση. Εκτός από τους φανατικούς πιστούς και τους μοναχούς κανείς μα κανείς δεν νηστεύει σωστά οπότε δεν υφίσταται νηστεία.
Τι θα πει "δεν υφίσταται νηστεία" ;

Και το να κόψεις το τσιγάρο, νηστεία είναι, και το να κόψεις το κρέας νηστεία είναι. Ότι και αν περιορίσει ο πιστός για χάρη του Κυρίου, Τον Δοξάζει. Πρέπει ο άνθρωπος να στερεί τον εαυτό του, γιατί αλλιώς θα θέλει και το ένα και το άλλο.

Υπάρχει η αρχή της αναλογικότητας

Ο καλόγερος νηστεύει πολύ αυστηρά γιατί δεν έχει τις κοσμικές δυσκολίες. Ο πιστός που είναι στο κόσμο, που εργάζεται, που έχει να αντιμετωπίσει άλλες δυσκολίες, νηστεύει ανάλογα (όχι τόσο αυστηρά).
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικά θέματα περί θρησκείας”