Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

1
Ή Ορθόδοξη Εκκλησία, ψάλλει, υμνεί και δοξολογεί: «Χριστός γεννάται δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών' απαντήσατε. Χριστός επί γης' υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα ή γη, και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί' ότι δεδόξασται».


Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. με νωπή και ζωντανή την παρουσία το» Χρίστου επί της γης, κηρύττει με ζέση πίστεως λέγοντας:

«Σήμερα λύθηκαν τα μακροχρόνια δεσμά. Ό διάβολος καταντροπιάσθηκε. Οι δαίμονες δραπέτευσαν. Ό θάνατος (της ψυχής) καταργήθηκε. Ό Παράδεισος ανοίχθηκε. Ή κατάρα εξαφανίστηκε. Ή αμαρτία διώχθηκε. Ή πλάνη απομακρύνθηκε. Ή αλήθεια αποκαλύφθηκε. Το κήρυγμα της ευσέβειας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού. Ή Βασιλεία των Ουρανών μεταφυτεύθηκε στη γη. Οι Άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους. 'Όλα έγιναν ένα. Κατέβηκε ό Θεός στη γη κι ό άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ό Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον Ουρανό. 'Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος είναι στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός κι έλαβε σάρκα».


Ενώ λοιπόν διαδραματίσθηκαν όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά και σωτήρια γεγονότα, έρχεται τώρα ό διάβολος και με τα όργανα του, της «νέας εποχής», δίνουν μια ψεύτικη αίσθηση της μεγάλης εορτής, με προβολή και επιβολή κοσμικών και παγανιστικών -ειδωλολατρικών- εκδηλώσεων, με ήθη και έθιμα άσχετα με την Σωτήρια Εορτή, προκειμένου να πετύχουν, όπως λένε, τη «μαγεία των Χριστουγέννων», βάζοντας να «λατρεύουμε» το δένδρο με τα παιχνίδια, τα φώτα στα μπαλκόνια, τραγουδιστές, ίσως ανθέλληνες και ανήθικους, οργανώνοντας ρεβεγιόν, εκδρομές, ταξίδια, γλέντια με άφθονο αλκοόλ, ψώνια πολλά για καλοφαγία, με δάνεια από τις τράπεζες, ξενόφερτη μουσική, ενδυμασία προκλητική, διασκέδαση σε κλαμπ και μπαράκια, δημιουργώντας έτσι έναν αμερικάνικο τρόπο ζωής πού δεν είναι άλλος παρά ή παγκοσμιοποίηση και σαλαμοποίηση - μαζοποίηση των ανθρώπων.

Όλα αυτά μας τα σερβίρουν για να χάσουμε το αληθινό νόημα της Σωτήριας Εορτής των Χριστουγέννων και να μας κάνουν υποχείρια της «νέας εποχής».

Καμμία λοιπόν αναφορά, από τους λεγόμενους προστάτες των λαών, στην πνευματική προετοιμασία των Χριστουγέννων, δηλαδή την νηστεία, την προετοιμασία μας για την Χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία και την αγάπη μας στο Θεό, στο συνάνθρωπο μας και στον ασκητικότατο Άγιο της Εκκλησίας μας, τον Μέγα και Θαυματουργό Άγιο Βασίλειο, τον πραγματικά φιλάνθρωπο.


Έτσι λοιπόν, όπως κατήντησε ή παγκοσμιοποίηση τα Χριστούγεννα, δεν είναι τυχαίο, γιατί ό ένας στους τέσσερις μουσουλμάνους στη Γαλλία θεωρεί τα Χριστούγεννα ως την σημαντικότερη γιορτή του χρόνου, γιατί δεν έχει πια καμία θρησκευτική αναφορά στον Σωτήρα μας Χριστό, αφού την κατήντησαν μια εντελώς κοσμική εορτή.


Ποια είναι όμως τα αληθινά Ελληνικά Χριστούγεννα;
Στολίζουμε καραβάκι (όχι δένδρο) πού συμβολίζει τον Ναόν της Εκκλησίας, σαν λαός 'Ορθόδοξος και θαλασσινός, αλλά και για το χαρμόσυνο γεγονός των Αγίων ημερών.


Το δένδρο πριν από δύο αιώνες ήταν τελείως άγνωστο σε όλες τις χώρες του κόσμου πλην της Γερμανίας, από την όποια ήρθε και στην Ελλάδα, μέσω των Βαυαρών του Όθωνα.

Επίσης έχει τις ρίζες του στην δενδρολατρεία της αρχαίας εποχής και στις τελετές πού γίνονταν αυτήν την εποχή του χρόνου (Κέλτες, Δρυΐδες κ.λ.π., υπάρχει βιβλιογραφία σχετική).
Ό στολισμός του δένδρου αποβλέπει στο να αποδοθούν τιμές στη λατρευόμενη ψεύτικη θεότητα, προς τιμήν της οποίας στολίζεται. Έτσι εμείς, χωρίς να γνωρίζουμε αυτά, συνεχίζουμε να στολίζουμε το ειδωλολατρικό δένδρο, τιμώντας δήθεν το νεογέννητο Χριστό.

Τιμούμε το δικό μας Μέγα Βασίλειο, τον ασκητικό και ελεήμονα από την Καισαρεία, πού αγαπά νέους, γέρους, παιδιά και όχι τον ξενόφερτο «σάντα κλάουζ», πού μ' αυτόν ή «νέα εποχή» θέλει να γελοιοποιήσει του Χριστού την πίστη την Αγία και την παράδοση της Εκκλησίας. Ό Άγιος Βασίλειος με τη Χάρη και την Αγιότητα του κερδίζει τις καρδιές των ανθρώπων και προσφέρει με όλη του την αγάπη στα παιδιά, στους μεγάλους, στον φτωχό, στον πάσχοντα και άρρωστο άνθρωπο πού τον επικαλείται, κάθε βοήθεια, όχι μόνον την Πρωτοχρονιά αλλά και στη διάρκεια όλου του χρόνου.

Ό σάντα κλάουζ ήρθε στη χώρα μας μαζί με το δένδρο και ενσαρκώνει την πίστη των αρχαίων λαών σ' ένα «καλό πνεύμα», πού μοιράζει δώρα στα παιδιά με πράξεις μαγικές, πετώντας με το έλκηθρο από σπίτι σε σπίτι, φορώντας κόκκινα ρούχα, εμπνευσμένα από τους κόκκινους νάνους, οι οποίοι συμβολίζουν τη ζωή και το αίμα και πού διατηρούν ζωντανές τις ρίζες των δένδρων, σύμφωνα με παλιές δεισιδαιμονίες. Τον χρησιμοποίησε ή κόκα κόλα για διαφήμιση το 1930 και έκτοτε καθιερώθηκε σε όλους τους λαούς, σαν το καλό πνεύμα πού φέρνει τα δώρα. Τον έχουν χονδρό και γελαστό, για να προωθούν τον ευδαιμονισμό, την υπερκατανάλωση και το χαβαλέ της «νέας εποχής», αδιαφορώντας για την σωτηρία της ψυχής, με δάνεια, κάρτες, κατασχέσεις, λαχεία διάφορα, τράπουλες, καζίνα, ιπποδρομίες, ποδόσφαιρα, γυμναστήρια, κέντρα αδυνατίσματος, χυδαίες διασκεδάσεις και τραγούδια. Αναλογίζεστε αν είναι σωστό να επιτρέπουμε σ' αυτό το σύμβολο - κατασκεύασμα της δύσης και της παγκοσμιοποίησης, να υποκαθιστά τον Μέγα και Άγιο Ιεράρχη της Εκκλησίας μας, πού δεν παραπλανά και δεν ζημιώνει σε τίποτε τα παιδιά μας;
Εικόνα

Πηγή κειμένου:http://www.pigizois.net/afieromata/xristougenna.htm
Η εικόνα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σχετιζόμενη με το anti-santa κίνημα.
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

2
:good έτσι ακριβώς είναι!!!!

Η υπερκαταναλωση στο μεγαλείο της!

Τα δις μαζευονται στις μεγαλοεταιρείες της παγκοσμιας ελίτ.

Με λίγα λόγια με ένα σβάρο δυο τριγώνια!
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς»

Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό;

4
τῆς Ἰουστίνης Φραγκούλη-Ἀργύρη


Βρίσκομαι στὸ Μόντρεαλ ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια. Ἐδῶ ἀπὸ τὸ 1990 καὶ ἐντεῦθεν ἀνακάλυψα τὴν χαρὰ τῶν χριστουγεννιάτικων στολισμῶν, τῶν δώρων καὶ τῶν φώτων, ποὺ ἀπὸ τὶς ἀρχὲς Δεκεμβρίου λάμπουν σάν ζαχαρωτὰ φωτίζοντας τὸ λευκὸ πέπλο τοῦ χιονιοῦ κατὰ τὶς ἀσέληνες μακριὲς νύχτες τοῦ χειμώνα. Πέρασα ἀπὸ τὸ παραλήρημα τῆς γορτινῆς χαρᾶς (στὴν ὁποία συμμετεῖχε ἐπὶ 15 χρόνια ἡ ἀδελφή μου μὲ τοὺς ἐρχομοὺς της ἐδῶ) στὴν πλήρη ἄρνηση νὰ γιορτάσω τὰ Χριστούγεννα μὲ φῶτα καὶ καλούδια. Φέτος, μία πενταετία μετὰ τὴν ξαφνικὴ φυγή της, ἀποφάσισα νὰ κοιτάξω πάλι κατάματα τὶς γιορτές, γιατί «ἡ ζωὴ κυλάει δίχως νὰ κοιτάει τὴν δική μας μελαγχολία» ὅπως ἔγραψε κάποτε ὁ Σαββόπουλος. Ἔτσι, λοιπόν, μπῆκα ξανὰ στὴν διαδικασία τῆς ἀγορᾶς τῶν δώρων, στὶς Χριστουγεννιάτικες ἐξόδους, στὸ γύρισμα ἀνὰ τὰ ἐμπορικὰ κέντρα τῆς πόλης μου. Καὶ ἀνακάλυψα -φεῦ!- ὅτι ἐνῶ ἐγὼ εἶχα ἀποσυρθεῖ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ἀπὸ τοὺς γιορτασμοὺς γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἡ πόλη μετάβαλε τὴν γιορτινή της ἀτμόσφαιρα σὲ μία ὑποτονικὴ ἐπετειακὴ ἐποχή, ὅπου τίποτε δὲ λάμπει ὅπως... παλιά.
Τὸ ἐμπορικὸ κέντρο τῆς γειτονιᾶς μου, ποὺ ἦταν ντυμένο καὶ στολισμένο ἂπ΄ ἔξω μὲ χιλιάδες φῶτα καὶ λαμπιόνια, εἶναι σιωπηρὰ σκοτεινὸ τὶς νύχτες τῆς Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Μέσα, μετὰ βίας ὑπάρχουν κάποια Χριστουγεννιάτικα στολίδια καὶ οὔτε ἕνα στολισμένο δέντρο.
Ρώτησα νὰ μάθω τὴν αἰτία αὐτῆς τῆς ἐξώφθαλμης ἀπουσίας τῆς γιορτινῆς ἀτμόσφαιρας καὶ ἄκουσα αὐτὸ ποὺ ὑποπτευόμουν. Πῶς ζοῦμε, λέει, σὲ μία πολυπολιτιστικὴ χώρα, ὅπου πρέπει νὰ σεβόμαστε τὰ ἔθιμα τῶν ἄλλων καὶ νὰ μὴν προκαλοῦμε μὲ τὴν ἔντονη προβολὴ τῆς Χριστουγεννιάτικης γιορτῆς μας.
Μὲ ἐπίασε τεταρταῖος πυρετός, θυμός, λύπη καὶ μία διάθεση ἀπαισιοδοξίας. Ἐμεῖς, στὸ βορεινὸ Κεμπέκ, ὅπου τὸ 90% τοῦ πληθυσμοῦ μᾶς εἶναι Ρωμαιοκαθολικοί, Προστάντες καὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἐμεῖς ντρεπόμαστε νὰ δείχνουμε τὴ μεγαλύτερη γιορτὴ τοῦ θρησκευτικοῦ πολιτισμοῦ μας, τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ποὺ φέρνει τὸ μήνυμα τῆς πιὸ ἀνθρωπιστικῆς καὶ ἀγαπητικὴς θρησκείας τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου.
Ἐμεῖς σκύβουμε τὸ κεφάλι ἀπέναντι στὶς ἄλλες ἐθνικὲς κοινότητες, ποὺ δὲν ἀποτελοῦν οὔτε τὸ 10%. Ἐμεῖς προσπαθοῦμε νὰ δείξουμε ἀνοχὴ στοὺς ἀλλόθρησκους καταργώντας τὰ ἱστορικά μας ἔθιμα.
Δὲν εἶμαι μισαλλόδοξη, ἀντίθετα κατανοῶ τὶς ἰδιαιτερότητες τῶν ἄλλων πολιτισμῶν καὶ τῶν θρησκειῶν, ἀλλὰ ἀγανακτῶ μὲ τὴν πολιτικὴ νὰ κρύβουμε τὴ χριστιανική μας ταυτότητα γιὰ νὰ μὴν ἐνοχλοῦνται οἱ λίγοι, οἱ διαφορετικοί. Ἐγώ, πάντως, δὲν εἶδα τοὺς Ἑβραίους ἐδῶ στὸ Μόντρεαλ νὰ χαμηλώνουν τὰ φῶτα στὸ Χάνακα οὔτε τὶς Μουσουλμάνες νὰ βγάζουν τὸ τσεμπέρι τους στὴν καθημερινότητα τοῦ δυτικοῦ κόσμου.
Εἰλικρινά, θλίβομαι καὶ λυποῦμαι ποὺ ἡ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων στὸ Κεμπὲκ , αὐτὴ ἡ ζαχαρωτὴ χαρά, ὁλοένα καὶ περισσότερο συμπιέζεται ἀπὸ τὸ σύνθημα τοῦ «πολιτικὰ σωστοῦ».
Ὡς Ἑλληνίδα καὶ ὡς Ὀρθόδοξη Χριστιανὴ θέλω νὰ διατρανώσω τὴν ἀπόφασή μου νὰ γιορτάζω φωναχτὰ τὰ Χριστούγεννα, ἡμέρα γέννησης τοῦ Χριστοῦ καὶ παράλληλα ἑνὸς θρησκευτικοῦ πολιτισμοῦ ποὺ διδάσκει τὴν ἀγάπη, τὴ θυσία καὶ τὴν ἀλληλεγγύη σὲ ἕνα κόσμο, ποὺ περισσότερο ἀπὸ ποτὲ ἔχει ἀνάγκη τὴν οὐμανιστικὴ προσέγγιση τῆς ζωῆς.
Τὸ σπίτι μου ἔχει στολιστεῖ γιορτινά, τὸ τραπέζι μου θα φιλοξενήσει ἀγαπητικὰ φίλους αὐτὴ τὴν Παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, ὅπου θὰ ἀνταλλάξουμε δῶρα κάτω ἀπὸ τὸ φωτισμένο μὲ λαμπιόνια δέντρο μας. Θὰ τριγυρίσω σὲ ὅλα τὰ πάρτι καὶ τὶς γιορτὲς ποὺ μὲ καλοῦν καὶ θὰ τὸ ἀπολαύσω.
Καλὰ Χριστούγεννα καὶ μὴ φοβάστε νὰ τὸ πεῖτε! Εἴμαστε Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι, Ναί;
greekamericannewsagency.com
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

5

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΝΑΙ! ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;


Πρωτοπρ. Γεώργιος Δορμπαράκης
Δέν θ᾽ ἀναφερθοῦμε στήν οὐσία τῆς ῾Μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν᾽ κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο, τῆς ἐν σαρκί φανερώσεως τοῦ Θεοῦ μας, ἀλλά στούς τρόπους πού τήν προσεγγίζουν πολλοί Χριστιανοί. Γιατί ὁ κάθε τρόπος πού προσεγγίζουμε τά Χριστούγεννα φανερώνει τήν ὑπάρχουσα ἤ ὄχι πίστη μας. Τέσσερις τέτοιοι τρόποι θά μᾶς ἀπασχολήσουν:

1. ῾Η ἀδιάφορη προσέγγιση.
Γιά πολλούς ῾χριστιανούς᾽ τά Χριστούγεννα, ὅπως βεβαίως καί οἱ ἄλλες ἑορτές τῆς ᾽Εκκλησίας μας, δέν ἔχουν καμμία σημασία. Εἴτε ἔρχονται εἴτε ὄχι εἶναι τό ἴδιο γι᾽ αὐτούς πράγμα. Προσκολλημένοι αὐτοί στήν πορεία τῆς ζωῆς τους, ῾στρείδια᾽ πάνω στή γῆ, ἔχουν χάσει κάθε πνευματικό ἐνδιαφέρον, κάθε ἀνησυχία πού ξεπερνᾶ τήν ὁριζόντια διάσταση τῆς ζωῆς τους. ῎Ετσι ζοῦν ὡς ῾ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ᾽, μοιάζοντας μέ τό πρῶτο ἐκεῖνο ἔδαφος τῆς παραβολῆς τοῦ σπορέως, πού ἐνῶ σπείρεται ἀπό τόν γεωργό, ἐκεῖνο, πατημένο καί σκληρυμένο, δέν μπορεῖ νά φυτρώσει καί νά καρποφορήσει τίποτε. Γι᾽ αὐτό καί ῾τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ κατατρώγουν τόν σπόρο᾽ (Πρβλ. Λουκ. 8, 5).

2. ῾Η ἐμπορική προσέγγιση.
῾Η ἑορτή τῶν Χριστουγέννων θεωρεῖται ὡς εὐκαιρία ὄχι πρωτίστως ἀνανήψεως πνευματικῆς, ἀλλά ἀγορᾶς ὑλικῶν ἀγαθῶν - ἐνδυμάτων, στολιδιῶν, παιχνιδιῶν, φαγητῶν. Τό γεγονός μάλιστα τῆς καταστρατήγησης τῆς πρό τῶν Χριστουγέννων Κυριακῆς ἀργίας (ἐσχάτως δυστυχῶς καί πολλῶν ἄλλων Κυριακῶν), μέ τά μαγαζιά ἀνοικτά καί τόν κόσμο νά ψωνίζει, ἀποτελεῖ ἐπιβεβαίωση τῆς θλιβερῆς αὐτῆς πραγματικότητας. ῎Αραγε ἡ εἰκόνα αὐτή δέν φανερώνει ὅτι τό ὑλικό στοιχεῖο γιά πολλούς Χριστιανούς ἔχει τήν προτεραιότητα στή ζωή τους; ῎Εχουμε τήν ἐντύπωση ὅτι καί ὁ τρόπος αὐτός προσέγγισης δέν διαφέρει οὐσιωδῶς ἀπό τόν πρῶτο.

3. ῾Η συναισθηματική προσέγγιση.
Τά Χριστούγεννα ἐκλαμβάνονται ὡς ἑορτή πού θά ῾σπάσει᾽ καταρχάς τή ρουτίνα τῆς ζωῆς· θά δώσει μιά εὐκαιρία νά κάνουμε καί μιά καλή πράξη· νά θυμηθοῦμε ἴσως ὅτι ὑπάρχουν καί πονεμένοι συνάνθρωποί μας. Μπορεῖ καί νά κλάψει κάποιος. Πολλοί μάλιστα, δέν ἀποκλείεται, νά θυμηθοῦν τά παιδικά τους χρόνια μέ τά δῶρα τ᾽ ῞Αη Βασίλη.
Εἶναι εὐνόητο ὅτι ἡ συναισθηματική προσέγγιση τῆς ἑορτῆς εἶναι πολύ καλύτερη ἀπό τίς δύο προηγούμενες. Διότι δείχνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος διατηρεῖ πολλά καί καλά στοιχεῖα μέσα του. ῞Ομως εἶναι μιά προσέγγιση φτωχή καί ἐπιφανειακή. ᾽Εξαντλεῖ τή σάρκωση τοῦ Χριστοῦ σ᾽ ἕνα ἐπίπεδο μόνο ὡραίων ἀναμνήσεων καί μερικῶν καλῶν πράξεων, ἐνῶ περικλείει τόν κίνδυνο νά νομίσει ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι δικαιωμένος ἔτσι στά μάτια τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερη προσοχή μή μείνει κανείς μόνο σ᾽ αὐτήν.


4. ῾Η χριστιανική προσέγγιση.
Γιά τούς πραγματικά πιστούς, Χριστούγεννα σημαίνουν συνάντηση μέ τόν Χριστό. Καί ἡ συνάντηση αὐτή πραγματοποιεῖται μέσα στόν χῶρο τῆς ἀποκάλυψής Του, τήν ᾽Εκκλησία. Στήν ᾽Εκκλησία ὁ πιστός θά νιώσει ἀληθινά στήν καρδιά του τό φτερούγισμα τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, πού τόν καλεῖ νά σαρκώσει μέσα του τόν ἴδιο τόν Χριστό, κατεξοχήν μέ τή συμμετοχή του στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Κι αὐτό σημαίνει: Χριστούγεννα ζοῦν ἐκεῖνοι πού κάνουν τήν καρδιά τους φάτνη Χριστοῦ· πού δίνουν τήν ψυχή καί τό σῶμα τους γιά νά γίνουν ῾τόπος ἐν τῷ καταλύματι ᾽Εκείνου᾽ (Λουκ. 2,7).
῾Υπάρχει ὅμως κι ἐδῶ ὁ κίνδυνος: νά πιστέψει κανείς ὅτι ἀρκεῖ καί μόνον νά ἔλθει στήν ᾽Εκκλησία καί νά κοινωνήσει τῶν ᾽Αχράντων Μυστηρίων, γιά νά γιορτάσει ἀληθινά Χριστούγεννα. Κι εἶναι κίνδυνος, γιατί τά μυστήρια τῆς πίστης μας, καί μάλιστα ἡ Θεία Εὐχαριστία, δέν ἐπενεργοῦν κατά τρόπο μαγικό στόν ἄνθρωπο. ᾽Απαιτοῦν ταυτοχρόνως κατάλληλη προετοιμασία, δηλαδή μετάνοια, πίστη, ἄσκηση, τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ. Διαφορετικά, τά ἴδια τά μυστήρια πού φέρνουν σωτηρία στόν πιστό καί ἐν μετανοίᾳ προσερχόμενο, γίνονται ἀφορμή καταδίκης καί κατάκρισης στόν ἀμετανοήτως προσερχόμενο. Γι᾽ αὐτό καί ἡ ᾽Εκκλησία μᾶς προτρέπει, στηριγμένη στόν θεόπνευστο λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Βλ. Α´ Κορ. 11, 28), νά δοκιμάζουμε τόν ἑαυτό μας, νά τόν ἐξετάζουμε δηλαδή καί νά τόν ἐλέγχουμε μέ μετάνοια, κι ἔπειτα νά προσερχόμαστε στό ἅγιο Ποτήριο. Γιά νά μή γίνει ἡ θεία Κοινωνία καί γιά μᾶς ῾εἰς κρίμα ἤ εἰς κατάκριμα᾽.
Κι ἐκεῖνο πού θά ἀποκαλύπτει κατά πόσο σωστά ἔχουμε προετοιμαστεῖ κι ἄν ἀληθινά ἐπέδρασε ἡ χάρη τῶν μυστηρίων πάνω μας, θά ᾽ναι ἡ γνησιότητα τῆς ἀγάπης μας πρός τόν συνάνθρωπό μας. ῞Οσο πιό πολύ θά ἀγαπᾶμε τόν συνάνθρωπό μας καί θά τόν θεωροῦμε ἐν ταπεινώσει ἀνώτερό μας, τόσο καί πιό αὐθεντικά θά μποροῦμε νά κατανοοῦμε τή χάρη πού μᾶς ἔχει προσφέρει ὁ Θεός.
῎Ας κρίνουμε λοιπόν τόν ἑαυτό μας κι ἐμεῖς, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, σέ ποιά ἀπό τίς τέσσερις κατηγορίες προσέγγισης ἀνήκουμε. ῎Ας ἀπορρίψουμε τούς τρεῖς πρώτους. Κι ἄς ἀκολουθήσουμε τόν τέταρτο. Θά ᾽ναι μιά μοναδική εὐκαιρία νά ἀνανεώσουμε τή σχέση μας μέ τόν Θεό. Νά ζήσουμε ἀληθινά Χριστούγεννα. Κι ὄχι μόνο γιά τίς συγκεκριμένες ἑορταστικές ἡμέρες, ἀλλά καί γιά πάντα.

pgdorbas

http://aktines.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9839.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

6

ΠΡΟΣΟΧΗ, χάσαμε τον Χριστό από τα Χριστούγεννα !



Τά φετινά Χριστούγεννα για τους περισσότερους ανθρώπους θα εξελιχθούν όπως σχεδόν κάθε χρόνο, σε δυό μέρες αργίας και μια βδομάδα βόλτας και περιεργείας...

Πότε στα Sprider, πότε στά Jumbo, στά Πράκτικερ, στα Άλφα Βήτα, Careffour, άντε και στο κέντρο της Πάτρας και στο χιονισμένο χωριό στο λιμάνι πού τελευταία μας προέκυψε…

Χριστούγεννα εδώ, Χριστούγεννα εκεί, άντε Χριστούγεννα και παραπέρα...

Χριστούγεννα των πολυεθνικών, των διαφημίσεων, των ουϊσκυ και των ποτών, της Vodafon, της Cosmote, των κινητών, και των αγορών...

Αναρωτιέμαι όμως !

Χριστούγεννα Ελληνικά και γνήσια των Ορθοδόξων Χριστιανών θα δούμε πουθενά άραγε;

Κάποτε βρε αδερφέ, ακούγαμε και κανένα «Καλά Χριστούγεννα» να λέει ο κόσμος, ή βλέπαμε και ένα ξενόγλωσσο έστω «Merry Christmas» στις βιτρίνες….

Τώρα, τίποτα !

Άκρα του τάφου σιωπή, γνόφος και άχνα σε όλα…




Να φταίει η Κρίση;

Να φταίει η ανέχεια;

Ζήσαμε και μέρες Γερμανικής Κατοχής, ξέρουμε απ΄ αυτές τις αναποδιές της ζωής και της Ιστορίας, και δεν θα τόλεγα…

Αυτό πού συμβαίνει τα τελευταία χρόνια κι΄ έχει σχέσει με τις άχρωμες και ψόφιες μεγάλες γιορτές μας εχει μέσα του και κάποιο θεολογικό παράδοξο !

Εικόνα

Κανένας λοιπόν δεν θέλει να πει «καλά Χριστούγεννα» λές και μας κάνει τζίζζζζ… η λέξη « Χριστούγεννα», αλλά μόνο «ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ» ακούμε, καί κάτι άχρωμα και άτονα «Χρόνια Πολλά» πού βλέπουμε, βασανισμένα κι΄ αυτά, να παραμένουνε σε κάποιες βιτρίνες …













-- Άκου τώρα...νά λέμε « ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ», μας έλεγε ο φίλος ο Θανάσης, καλή του ώρα κι΄ αυτουνού όπου κι΄ αν βρίσκεται!

Φιλόσοφος λαϊκός και «περιωπής» στους αντίστοιχους κύκλους ο φίλος ο Θανάσης και με τα όλα του μάλιστα πάνω και στα θεολογικά, και χωρίς να μασάει τα λόγια του διατύπωνε ευθαρσώς τις σκέψεις του ότι «…το φαινόμενο αυτό δεν εξηγείται αλλιώς μια και τα τελευταία χρόνια έχει μπερδικλώσει έτσι τα πράγματα ο διάβολος, μη θέλοντας ν΄ ακούγεται πουθενά το όνομα του Χριστού κι΄ έχει εφεύρει τά λεγόμενα «Χρόνια Πολλά» και τις «Καλές γιορτές» πού σαν ψιτακοί και παπαγάλοι κι΄ εμείς οι περισσότεροι σήμερα παπαγαλίζουμε…

-- Δηλαδή Θανάση μου, να μη λέμε Χρόνια πολλά ; τον ρώτησα μια μέρα λίγο φοβισμένος.

--«Άκου να δείς, μού είπε. Ευχόμαστε ο ένας στον άλλο να ζήσουμε Χρόνια Πολλά;

Και τι δουλειά έχουν όλες αυτές οί ευχές μέσα στις μεγάλες γιορτές;

Επιτέλους πές μου, τον Χριστό γιορτάζουμε ή τους εαυτούς μας κι΄ έχουμε διαγράψει εντελώς το όνομά του ! Και είναι αυτά Χριστουγεννιάτικες ευχές; Άντε απ΄ εδώ τώρα..»

«Και θα σού πώ και κάτι άλλα ακόμη», συμπλήρωσε ο φίλος ο Θανάσης.

«…Πράγματι λοιπόν, το τι δουλειά έχουν τά «Χρόνια Πολλά» , με τις γιορτές τών Χριστουγέννων και την Γέννηση του Χριστού, δεν βρήκα άνθρωπο μέχρι σήμερα σωστά να μού εξηγήσει !

Άλλο ζητούμενο και περίεργο αυτό!










Κατέληξα λοιπόν σε κάποιες άλλες προσωπικές σκέψεις…

Μήπως λοιπόν επειδή διώξαμε και «δραπετεύσαμε» τον Χριστό πρώτα πρώτα μέσα από τις καρδιές μας, έφυγε ακολούθως ( και μάλλον τον διώξαμε εμείς ) και από τις γιορτές μας;

Και τι σόϊ Χριστούγεννα κάνουμε αφού εκείνο πού μάς ενδιαφέρει περισσότερο είναι το πώς να βρούμε ένα καλό γαλί, ένα χοιρινό τροφαντό, άντε ίσως καί κανένα κοκόρι !

Και είναι όλα αυτά Χριστούγεννα;


Το σώμα θα το ταϊσουμε, θα το γλεντήσουμε, θα το ευχαριστήσουμε…

Την ψυχή όμως τί θα την ταϊσουμε;

Πώς θα γιορτάσουμε λοιπόν τα Χριστούγεννα ενθυμούμενοι την μέρα πού ο Χριστός γεννήθηκε για να μας σώσει από τις προαιώνιες αμαρτίες μας;

Θα τον γιορτάσουμε τρώγοντας και πίνοντας και αυτό είναι όλο;

Μήπως χθές και προχθές πάλι φαϊ και μάσσα δεν είχαμε;

Θάλεγα λοιπόν, κατέληξε ο Θανάσης, ότι επειδή μέχρι σήμερα, ζούσαμε κάθε χρόνο τα κοσμικά Χριστούγεννα, τα Χριστούγεννα της Παγκοσμιοποίησης, τα Χριστούγεννα των αγορών, ότι εφέτος, άς ακολουθήσουμε αυτή την μιά και μοναδική ευκαιρία πού έστω και μέσα στις ελλείψεις της μας ταλαιπωρεί, ώστε να αισθανθούμε τα πραγματικά Ορθόδοξα Χριστούγεννα !

Μιά καί γιά τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, μ΄ έναν μυστηριώδη και ακατάληπτο τρόπο ο Χριστός γεννιέται μέσα στις ψυχές αυτών που τον αγαπάνε…

Γεννιέται και φέρνει χαρά, φέρνει ευτυχία, φέρνει ελπίδα και ευλογία, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ανθρώπινη κρίση…

Κι΄ ακόμη, για όσους τιμούν και σέβονται αυτή την Μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων, για όσους προσέρχονται όχι ως εγωϊστές « καβάλλα πάν στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε…», αλλά ως μετανοημένοι αμαρτωλοί και ειλικρινά Εξομολογημένοι καί πάνε να κοινωνήσουν Σώμα και Αίμα Χριστού, τότε γι΄ αυτούς «βρέχει χάρη» και ευλογία ο Θεός από τους ουρανούς πάνω στις απλές ψυχές τους…

Και γίνεται αυτό επάνω τους αντιληπτό …» όπως μας έλεγαν και οί παλαιοί πού ξέρανε και ζούσανε αυτά τα μυστηριώδη για τον πολύ κόσμο θέματα…

Αυτή λοιπόν τήν επιπρόσθετη της οικονομικής κρίσης ευκαιρία, άς την δούμε με άλλα μάτι ώστε να περάσουμε κάπως σαν τα «Χριστούγεννα στην σπηλιά» του Φώτη Κόντογλου, ή και του κύρ Αλέξανδρου του Παπαδιαμάντη τα ανάλογα πεζογραφήματα…

Και άς ζήσουμε τα φετινά Χριστούγεννα απλά, πνευματικά, ευλογημένα καί ταπεινά όπως ποτέ άλλοτε ίσως δεν τά ζήσαμε…» είπε τελειώνοντας.

Μ΄ έβαλε σε σκέψεις είναι αλήθεια, αυτή η σοβαροφανής κατά τα άλλα θεωρία του Θανάση, οπότε και δικαίως αναρωττήθηκα:

«Ρέ μπάς και έχει δίκιο ο Θάνος;»

http://patrablog.blogspot.com/2011/12/blog-post_20.html
''...δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις''\n[/align]

Re: Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

7
δυστηχώς εχεις απόλυτο δίκιο στο τελευταίο πόστ, πηγα θεσσαλονίκη την δευτέρα και δεν υπήρχε τίποτα που να μου θυμίζει χριστούγεννα, [η μπουτάρο , και του ειδος του ξέρουν τι κάνουν] κάτι καραβάκια με φωτάκια είδα και μετρημένα μαγαζιά με ευτιχισμενο το νεο ετος 2014 κλπ. ειπα μέσα μου τι εγινε ρε παιδιά δεν εχουνε στολίσει τίποτα, κατι λούνα παρκ στην πλατεία στην παραλιακή και τα καφε τίγκα λέμε δεν επεφτε καρφίτσσα αυτα ειναι τα χριστούγεννα του 2013 και τον επόμενον χρόνων μάλλον. χαλια η κατασταση απομακρυνόμαστε απο τον χριστό δυστηχώς αυτη ειναι η αλήθεια. ο θεός μαζί μας.

*
μάλον θα συμφωνήσω με αυτό [ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;]
:esc1

Re: Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

8
Κάποτε ο κόσμος γιόρταζε Χριστούγεννα!


Κάποτε ο κόσμος γιόρταζε Χριστούγεννα!

Κάποτε!
Τότε που είχε η ζωή σκοπό, και νόημα ο αγώνας.

Τότε που οι Χριστιανοί λαχταρούσαν τα Χριστούγεννα, ετοιμάζονταν για τα Χριστούγεννα: Νήστευαν τη Σαρακοστή, προσεύχονταν, εξομολογούνταν, πρόσμεναν…

Τότε που η δασκάλα, ο δάσκαλος κρεμούσαν απ᾿ τα χείλη τους τα μάτια των παιδιών και στάλαζαν μες στην ψυχή το όνειρο: Να ᾿μουν κι εγώ εκεί· να ᾿μουν εκεί, στη Βηθλεέμ, στο στάβλο· «να ᾿μουν του στάβλου εν’ άχυρο…»!

Τότε που τα παιδιά ήταν παιδιά και μελωδούσαν με τους βοσκούς τα κάλαντα μες στη νυχτιά και περπατούσαν δρόμους και στενά πάνω στων Μάγων τ᾿ άλογα.

Τότε που μάζευ᾿ η γιορτή τα πλοία στην Πατρίδα απ᾿ τους λωτούς της ξενιτιάς κι έφερνε σπίτι τον πατέρα, στη μαύρη μάνα το παιδί, τον άντρα στη γυναίκα.

Έπειτα ήρθε λίβας δυτικός, το εμπόριο, και τα ᾿καψε· έκανε στάχτη τη γιορτή, τα όνειρα κουρέλι. Έδιωξε από τη Φάτνη τον Χριστό κι έβαλε τον χρυσό στη θέση του. Τα δώρα, τα ψώνια, τα ταξίδια σε άλλους τόπους μακρινούς έγιναν της γιορτής ο μόνος κι άχαρος σκοπός. Έγινε η γιορτή απόδραση, λες σαν φυλακισμένων, προς τα βουνά, στα χιόνια, σ᾿ άλλους λαούς και τόπους. Στους πέντε ανέμους σκόρπισε η Φάτνη της Βηθλεέμ, κι η φαμελιά κατάντησε «το σπίτι των ανέμων».

Τώρα η ιστορία αυτή φτάνει στο τέλος της. Μετά την ύπουλη υπονόμευσή της τόσων δεκαετιών, η εορτή δέχεται πια το χτύπημα κατάστηθα: Η δυτική δαιμονολατρία, την ώρα που κάποιο διπλανό παρανοϊκό σύστημα αντικαθιστούσε τα Χριστούγεννα με τα Σταλινούγεννα, μετέτρεψε τη Γέννηση του Χριστού σε γέννηση του οποιουδήποτε· Σήμερα δε η βρικολακιασμένη Ευρώπη, δήθεν για να μην ενοχλούνται οι αλλόθρησκοι, απαγορεύει ήδη σε μια μετά την άλλη τις μεγάλες πόλεις της εορταστικό διάκοσμο που να υπενθυμίζει τη ­Γέννηση του Χριστού. Φώτα μόνο, χωρίς το ­­­­­­Άστρο των Μάγων, χωρίς Φάτνη, αγ­­γέλους και βοσκούς.

Εορτάζει τα γενέ­θλια όλων και καταργεί σταδιακά τη Γέννηση του Σωτήρος. Καθιερώνει παγ­κόσμιες ημέρες για τα πιο γελοία πρά­γματα: ­­ύπνου, χορού, κέικ, ­μπύρας, γέλιου, ο­­­μοφυλοφοβίας, αριστερόχειρων κ.τ.λ., σβήνει δε τη μόνη άξια τιμής ημέρα του Χριστού.

Θαρρεί κανείς πως ακούει από τα βάθη των αιώνων τη μανιακή κραυγή των αφρόνων: «δεύτε και καταπαύσωμεν πάσας τας εορτάς του Θεού από της γης» (Ψαλ. ογ΄ [73] 8).

Εκ πρώτης όψεως αυτή η εξέλιξη φαν­τάζει αρνητική. Και αναμφιβόλως είναι θλιβερή, αφού ο κόσμος μας χάνει και το ελάχιστο χριστουγεννιάτικο χρώμα που του είχε απομείνει. Γεγο­νός που δεν μπορεί παρά να προκαλεί πόνο και θλίψη.

Στην πραγματικότητα όμως η ­ραγδαί­­ως εξελισσόμενη αυτή ­αρνητική α­­­­τμό­­σφαιρα αποτελεί το ­καταλληλότερο περιβάλλον για να ανακαλύψουμε τα αληθινά Χριστούγεννα. Είναι ­πλεο­νέ­κτημα και προνόμιο να ζει ­κανείς σ’ αυ­τή τη δραματική καμπή της ιστο­ρίας.

Πλεονέκτημα και προνόμιο, διότι ­δυ­σ­­κολότερα σ᾿ αυτές τις συνθήκες θα α­­­ποπροσανατολισθούμε, και φυσικότερα θα κινηθούμε στο βάθος και την ουσία της Εορτής. Ευκολότερα πλέον θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε από τον επιδερμικό εορτασμό των φωταψιών και των εδεσμάτων, και θα αναζητήσουμε το αληθινό «φως το της γνώσεως» που ανατέλλει από το Σπήλαιο της Βηθλεέμ· θα ποθήσουμε την «τροφήν του παντός κόσμου», τον εν­ανθρωπήσαντα Θεό.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogsp ... z3Ll29Zv94
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Χριστούγεννα Σωτήρια ή Χριστούγεννα «νέας εποχής» και παγκοσμιοποιήσεως;

9
emman έγραψε::good έτσι ακριβώς είναι!!!!

Η υπερκαταναλωση στο μεγαλείο της!

Τα δις μαζευονται στις μεγαλοεταιρείες της παγκοσμιας ελίτ.

Με λίγα λόγια με ένα σβάρο δυο τριγώνια!
:cooll :cooll :cooll :cooll
Απάντηση

Επιστροφή στο “Δογματική, μυστήρια και εορτές”

cron