Και από άλλη πηγή για τα παραπάνω απίστευτα....
Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΟΥ 1831 ΣΤΟΝ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟ ΠΟΡΟΥ
Τελικώς, το καλοκαίρι του 1831 άρχισε η αγγλοκίνητη Στάσις κατά του Κυβερνήτου.
Στην στάσι προσεχώρησαν τα περισσότερα νησιά και η Σύρος στην οποία υπήρχε το μόνο τελωνείο της
Ελλάδος άρα και η μόνη πηγή εμπορικών εσόδων. Η Ύδρα παρέσυρε στο κίνημα την Μάνη.
Ο Καποδίστριας, απεφάσισε να καταστείλη την στάση επιχειρώντας κατ' αρχάς ναυτικό αποκλεισμό της
Ύδρας.
Οι Υδραίοι επληροφορήθησαν την πρόθεσιν του Καποδιστρίου και απεφάσισαν την κατάληψιν του
Ναυστάθμου του Πόρου όπου ελιμενίζετο ο Εθνικός Πολεμικός Στόλος.
Ο Ανδρέας Μιαούλης, την 14η Ιουλίου 1831, ετέθη επικεφαλής 150 Υδραίων καταδρομέων και ενήργησε
νυκτερινή αιφνιδιαστική καταδρομή στον Πόρο υπό τον στρατιωτικό διοικητή του Πόρου Χριστόδουλο
Μέξη ή Ποριώτη -ο οποίος είχε διακριθή στους αγώνες για την Ελευθερία- τους καλυτέρους πλοιάρχους
-Σαχτούρη, Κριεζή, Σαχίνη κ.ά-, με πολιτικό σύμβουλο (τοποτηρητή των Άγγλων μήπως κάτι στραβώσει)
τον Μαυροκορδάτο και με την βοήθεια ντόπιων ενόπλων ανδρών, κατέλαβε αρχικώς το μεγαλύτερο πλοίο
του εθνικού στόλου, την φρεγάτα «ΕΛΛΑΣ», κατέλαβε τον Ναύσταθμο και εφυλάκισε στην κορβέτα
«ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ» τον διοικητή του Ναυστάθμου, Κωνσταντίνο Κανάρη. Ο Κανάρης
εχαρακτήρισε την ενέργεια του Μιαούλη ως Εθνική προδοσία. Οι Υδραίοι κατέλαβον το μικρό φρούριο
του Πόρου πάνω στο νησάκι του Aγίου Κωνσταντίνου (Μπούρτζι ή κάστρο Εϊδεκ) όπου εγκατέστησαν
φρούραρχο τον πλοίαρχο Φαλάγκα, για να ελέγχη με το πυροβολικό του το στενό.
Ο Καποδίστριας, ευρεθείς προ δυσαρέστου απροόπτου, εζήτησε την βοήθεια των Εγγυητριών δυνάμεων
μέσω των Ναυτικών τους Μοιρών στο Αιγαίο. Ταυτοχρόνως, στις 15 Ιουλίου έστειλε διαταγή στον Στρατό
να συγκεντρωθούν δυνάμεις στην απέναντι του Πόρου ακτή, με εντολή να καταλάβουν το φρούριο
Οι υποκινηταί της ανταρσίας Αγγλογάλλοι φυσικά δεν εβοήθησαν ενώ ο Ρώσσος διοικητής Ρικόρντ ενεργών
αυτοβούλως, από τις 16 Ιουλίου επολιόρκησε ναυτικώς τον Ναύσταθμον. Από τις 16 έως 20 Ιουλίου
κατέφθασαν τα Ελληνικά στρατεύματα, περίπου 1000 άνδρες με αρχηγό το Νικηταρά. Το στρατιωτικό
τμήμα απετελείτο από το Θ' ελαφρό τάγμα και μια ίλη ιππικού με τον Δημ. Καλλέργη -τον μετέπειτα
συνταγματάρχη διεκδικητή του Συντάγματος το 1843 από τον Όθωνα-.
Εξ αιτίας της πρωτοβουλίας Ρικόρντ και ενώ ο ναύαρχος Ρικόρντ προσπαθούσε να πείση τον Μιαούλη να
εγκαταλείψη τα πλοία, οι Στόλαρχοι των Αγγλογάλλων Λάϊον και Λαλάντ, στις 23 Ιουλίου αναγκάστηκαν να
μεταβούν κι αυτοί στον Πόρο. Προσεπάθησαν δήθεν κι αυτοί να πείσουν τον Μιαούλη, αλλά αυτός, έχων
κρυφίως την υποστήριξίν των και πάλι αρνήθηκε, ισχυριζόμενος πως υπακούει πιστά στις εντολές της
συνταγματικής επιτροπής της οποίας διευθύνων νους ήταν ο άνθρωπος των Άγγλων Αλέξ. Μαυροκορδάτος.
Στο μεταξύ ο Μιαούλης έπαιρνε εντολές από την Ύδρα να μην υποχωρήση. Καθημερινά συνέβαιναν στον
Πόρο γεγονότα που κατέληγαν σε μικροσυμπλοκές.
Στις 26 Ιουλίου, ρωσσικές βάρκες μετέφεραν ελληνικά στρατεύματα στον Πόρο. Το δειλινό της επομένης
ημέρας, οι Ποριώτες εξώρμησαν εναντίον τους. Στην σύγκρουση σκοτώθηκε ο αρχηγός τους Χριστόδουλος
Μέξης και οι υπόλοιποι ετράπηκαν εις φυγήν.
Στις 27 Ιουλίου απεπειράθη να φθάση στον Πόρο πλοίο εξ Ύδρας με εφόδια και τρόφιμα, αλλά και εντολές
να αποφύγη ο Μιαούλης σύγκρουση με τους Ρώσους. Την ίδια μέρα ο Μιαούλης, θέλοντας να χαλαρώση
τον αποκλεισμό ειδοποίησε το ρωσσικό βρίκι «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ» να απομακρυνθή από το στόμιο του λιμένος,
γιατί εφοβείτο ότι υπήρχε περίπτωσις να βληθή το φρούριο. Όμως ο κυβερνήτης του ρωσσικού βρικίου, που
είχε αγκυροβολήσει εκεί για να κλείσει τον δρόμο προς την Ύδρα, διέταξε τις ελληνικές κορβέτες «ΝΗΣΟΣ
ΤΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ» και «ΑΧΙΛΛΕΥΣ» να απομακρυνθούν το ταχύτερο, γιατί το στενό ήταν αποκλεισμένο. Η
κατάστασις ήρθε σε αδιέξοδο και έπεσαν ταυτόχρονα πυροβολισμοί από το φρούριο, από το ρωσικό πλοίο
και τα πλοία που κατείχε ο Μιαούλης. Η μάχη κράτησε δύο ώρες.
Τις μεγαλύτερες απώλειες είχαν τα ελληνικά πλοία. Η «ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ» έχασε τα κατάρτια της,
το υδραίικο που έφερνε βοήθεια γύρισε πίσω. Ζημιές υπέστη και το ρωσσικό «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ», ενώ νεκροί
υπήρξαν σ' όλες τις πλευρές. Ποιος πυροβόλησε πρώτος δεν εξακριβώθηκε.
Στις 28 Ιουλίου ο Μιαούλης εδέχθη μια σοβαροτάτη επίθεση από τον Ρίκορντ. Του επετέθη από ξηρά και
θάλασσα, με αποτέλεσμα να ανατιναχθή η «ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ» και να καταληφθή μια άλλη
κορβέτα. Στην μάχη που κράτησε μια ώρα, υπήρξαν πολλοί νεκροί. Τα γεγονότα αυτά απεθάρρυναν τους
Υδραίους.
Στις 30 Ιουλίου οι Υδραίοι ναύτες φοβούμενοι νέα επίθεση, από την οποία θάβγαιναν σίγουρα νικημένοι,
άρχισαν, ο ένας μετά τον άλλο να εγκαταλείπουν τον Μιαούλη....
Ο Μιαούλης, υποπτευθείς στρατιωτική ενέργεια των Ρώσσων, επηρεασμένος από την αυτομόλησι των
ναυτών του, διέταξε τους εναπομείναντες περίπου 30 ναύτες του να τοποθετήσουν φυτίλια στις
πυριτιδαποθήκες της φρεγάτας «ΕΛΛΑΣ» των κορβετών «ΥΔΡΑ» και «ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ» καθώς και του
ατμοκινήτου «ΚΑΡΤΕΡΙΑ», με σκοπό να τις πυροδοτήση αν έβλεπε κάποια επιθετική κίνηση του ρωσσικού
ναυτικού.
Κατά τις 9.30 το πρωί της 1ης Αυγούστου και ενώ εκ Ναυπλίου ήρχοντο μηνύματα ειρηνεύσεως, ο
Μιαούλης είδε κοντά στον όρμο του Μοναστηριού κίνησι ρωσσικού πλοίου, την οποία χωρίς ψύχραιμη
στάθμιση ερμήνευσε σαν επιθετική απόπειρα. Τότε έδωσε εντολή να ανάψουν τα φυτίλια.
Ανετίναξε τα πλοία «ΕΛΛΑΣ» και «ΥΔΡΑ» και εδραπέτευσε με τους λίγους εναπομείναντας συντρόφους
του.
Δύο πλοία του εθνικού στόλου, τα λαμπρότερα και πολυτιμότερα χάθηκαν μέσα σε λίγες στιγμές. Τα άλλα
δύο πλοία «ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ» και «ΚΑΡΤΕΡΙΑ», εσώθησαν, γιατί δυο τολμηροί, ένας Μυκονιάτης ναύτης
και ένας στρατιώτης του ιππικού, με κίνδυνο της ζωής τους, τράβηξαν τα φυτίλια. Έτσι έληξαν αυτά τα
θλιβερά επεισόδια στον Πόρο.
Ταυτοχρόνως, οι Μανιάται στασιασταί, στον λιμένα Αλμυρού Λακωνίας έκαυσαν τα πλοία «ΑΝΤΙΖΗΛΟΣ»
και «ΑΧΙΛΛΕΥΣ»
Ένα μήνα αργότερα εδολοφονήθη στο Ναύπλιο ο Καποδίστριας (Σεπτ. 1831) ενώ ένας από τους
7
δολοφόνους, ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, εζήτησε άσυλο στην Γαλλική πρεσβεία. Ακόμη σήμερα, το 2004,
το Βρετανικό ΦΟΡΕΪΝ ΟΦΙΣ αρνείται να ανοίξη τον Φάκελλο Καποδίστρια της εποχής εκείνης ώστε "να
μην διαταραχθούν οι ελληνοβρετανικές σχέσεις" όπως ανέφερε πρόσφατος απάντησις σε σχετική αίτηση
Ελλήνων.......
Συνολικώς, από το κίνημα των Υδραίων κατεστράφησαν τα πλοία
«ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ»
«ΕΛΛΑΣ»
«ΥΔΡΑ»
«ΑΝΤΙΖΗΛΟΣ»
«ΑΧΙΛΛΕΥΣ»
http://www.hellasarmy.gr/hn/history/miaoulis.pdf