Ο δρόμος του Λαϊκού

1
Όσοι δεν ανήκουν στο κλήρο, ανήκουν στους λαϊκούς. Μπορεί ένας Λαϊκός να αγιάσει ; Μπορεί ένας άνθρωπος να αποκτήσει την Βασιλεία των Ουρανών, να συγκαταριθμηθεί με τους αγγέλους μένοντας λαϊκός ή πρέπει να εισέλθει στην ιεροσύνη ;

Σε προηγούμενες συζητήσεις μας είδαμε ότι κατά την παράδοση της εκκλησίας μας το ανθρώπινο γένος κατασκευάστηκε προς αντικατάσταση των εκπεσόντων αγγέλων.

Γνωρίζουμε επίσης ότι οι πρωτόπλαστοι έχασαν την ευκαιρία τους να παραμείνουν στον Παράδεισο εξαιτίας του φιδιού το οποίο τους παρακίνησε να δοκιμάσουν τον απαγορευμένο καρπό. Το ανθρώπινο γένος βασανίζεται έως ότου ο Χριστός ως δεύτερος Αδάμ επαναφέρει την τάξη κάνοντας μας δικαιούχους της Βασιλείας των Ουρανών. Εδώ ήμαστε λοιπόν εν έτη 2015 περίπου μετά της γεννήσεως Του προσπαθώντας να γίνουμε μέτοχοι της Βασιλείας, να σωθούμε, να πετύχουμε το ακατόρθωτο... και σας θέτω αυτό το ερώτημα :

...μπορούμε ως απλοί πιστοί λαϊκοί να αποκτήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών ή πρέπει π.χ. να μοναχεύσουμε ; Αν θεωρητικά καταβάλουμε σκληρό αγώνα, θα μπορέσουμε; Γνωρίζουμε άγιους οι οποίοι από λαϊκοί άγιασαν ; Ποιες διαφορές παρουσιάζει ο δικός μας αγώνας από αυτό τον αγώνα που καταβάλουν οι ασκητές, οι μοναχοί, οι ιερείς ; Λαμβάνουμε όλοι τον ίδιο μισθό;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ο δρόμος του Λαϊκού

2
ξεχωρίζω το άρθρο του μακαριστού Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου με τίτλο «Η ιερωσύνη των λαϊκών από σκοπιάς ορθοδόξου», στο οποίο ο αρθρογράφος, αφού παραθέτει τα σχετικά χωρία της Αγίας Γραφής στα οποία γίνεται λόγος για το βιβλικό, ιερατικό και προφητικό χάρισμα όλων των μελών της Εκκλησίας, θέτει σοβαρά ερωτήματα, όπως: σε ποιούς βασιλεύουν, για ποιούς ιερατεύουν, και ποιούς διδάσκουν; Γιατί υπάρχουν διαφορές χαρισμάτων; Και ακόμη ποιός είναι ο προορισμός της ειδικής τάξεως του ιερατείου που υπάρχει για να διοική, να θυσιάζη και να διδάσκη; Σε μια τέτοια περίπτωση μήπως είναι περιττός και άχρηστος ο θεσμός αυτός;

Απαντώντας ο ίδιος στα ερωτήματα αυτά γράφει ότι οι πιστοί «είνε βασιλείς εφ' εαυτών, είνε ιερείς δια την θυσίαν εαυτών, είναι διδάσκαλοι προς εαυτούς», το δε «ιερατείον» εκτός από τα χαρίσματα αυτά που έλαβε από το Βάπτισμα, έχει και άλλα όπως: «πρώτον, να διοική τους πιστούς, δεύτερον, να θύη και δι' εαυτό και δια τους πιστούς, ουχί τα ίδια σώματα, αλλά το Σώμα το Κυριακόν, τον Αμνόν του Θεού (και, γενικώτερον, να τελή τα Ιερά Μυστήρια), και τρίτον, να διδάσκη τους πιστούς τον λόγον της αληθείας». Το πρόβλημα λύεται εάν διακρίνει κανείς την διαφορά μεταξύ της ιερωσύνης των πιστών από το Βάπτισμα και την Ιερωσύνη των Κληρικών που έλαβαν με την χειροτονία τους.

Την θέση του αυτή ο π. Επιφάνιος επικυρώνει με ένα σημαντικό χωρίο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, στο οποίο αναλύει την προτροπή στους βαπτισθέντες «ούτω και συ γίνη βασιλεύς και ιερεύς και προφήτης».

«Βασιλεύς μεν πάσας χαμαί ρίψας τας πονηράς πράξεις και τα αμαρτήματα κατασφάξας· ιερεύς δε εαυτόν προσενεγκών τω Θεώ και καταθύσας το σώμα και σφαγείς και αυτός. ει γαρ συναπεθάνομεν αυτώ, φησί, και συζήσομεν αυτώ. Προφήτης δε τα μέλλοντα μανθάνων και ένθους γινόμενος».

Και λίγο πριν λέγει:

«Ημείς ουχ εν αλλά τα τρία μεθ' υπεροχής έχομεν αξιώματα νυν. Και γαρ βασιλείας μέλλομεν απολαύειν· και ιερείς γινόμεθα, προσφέροντες θυσίαν τα σώματα ημών. Παραστήσατε γαρ τα μέλη υμών θυσίαν ζώσαν, ευάρεστον τω Θεώ, φησί. Και μετά τούτων και προφήται καθιστάμεθα· α γαρ οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε, ταύτα εκκεκαλυμμένα ημίν εστι. Και άλλως δε βασιλείς γινόμεθα, εάν βουληθώμεν κρατείν των ατόπων λογισμών».

Μετά τα χρυσοστομικά αυτά χωρία συμπεραίνει ο π. Επιφάνιος:

«Τι λοιπόν συνάγεται εξ αυτών των χωρίων; Ότι άπαντες οι πιστοί είνε eo ipso βασιλείς και ιερείς και προφήται; Μάλιστα! Τούτο συνάγεται όντως. Επί ποίων όμως βασιλεύουσιν; Εφ' εαυτών! Τι θυσιάζουσιν; Εαυτούς! Δια ποίους είνε διδάσκαλοι; Δι' εαυτούς! (Όταν λαϊκός τις διδάσκη εν Εκκλησία, τούτο πράττει ουχί ipso jure, αλλά κατ' εξουσιοδότησιν του Ιερατείου).

http://aktines.blogspot.gr/2010/07/blog-post_3985.html
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ορθοδοξία”

cron