Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

10
Αγιοι Ισίδωροι -Ενα άγνωστο εκκλησάκι στον Λυκαβηττό που μοιάζει να το έχει «καταπιεί» ο βράχος -Σκηνικό που θυμίζει χωριό στο κεντρικότερο σημείο της Αθήνας [εικόνες]
Εικόνα
Στη δυτική πλευρά του Λυκαβηττού υπάρχει ένα εκκλησάκι, άγνωστο στο ευρύ κοινό, που αν δεν υπήρχε η θέα σε όλη την Αθήνα, θα έκανε όποιον βρισκόταν στην αυλή της να νιώθει ότι βρίσκεται σε ένα απομακρυσμένο χωριουδάκι. Ο λόγος για τους Αγιους Ισίδωρους.



Οι Aγιοι Ισίδωροι είναι ένα μικρό εκκλησάκι μονόκλιτου βασιλικού ρυθμού, κολλημένο ακριβώς επάνω στον κομμένο βράχο, με ξύλινη στέγη που καταστράφηκε από πυρκαϊά το 1930 και κτίστηκε ξανά εκ βάθρων ένα χρόνο αργότερα. Τα όρια ωστόσο του κτίσματος και του σπηλαίου είναι σε πολλά σημεία δυσδιάκριτα, αφού φαίνεται λες και ο βράχος έχει «καταπιεί» ένα μέρος της εκκλησίας. Εκτός από το ιερό, οι τοίχοι της εκκλησίας δεν είναι διακοσμημένοι με εικόνες και φαίνεται πως η λιτότητα στην εσωτερική κατασκευή ήταν πάντα το ζητούμενο.

Η καταπράσινη αυλή του σε συνδυασμό με την τοποθεσία κάνει όποιον βρίσκεται εκεί να νομίζει ότι βρίσκεται σε κάποιο χωριουδάκι στην επαρχία.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Α) ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΙΣΙΔΩΡΩΝ

Το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων, χτίστηκε τον 15ο με 16ο αιώνα μ.χ. στην δυτική πλαγιά του Λυκαβηττού, άγνωστο από ποιον ή ποίους, πάνω σε μία σπηλιά. Εκτός από τον Άγιο Ισίδωρο, είναι αφιερωμένο στην Αγία Μυρόπη ή Μερόπη, στον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη και στον Άγιο Γεράσιμο.

Αναλυτικότερα :

α) Ο Άγιος Ισίδωρος, Έλληνας της Αιγύπτου, ήταν στρατιωτικός επί Ρωμαίων στην Χίο και θανατώθηκε επειδή προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό. Σαν τιμωρία το σώμα του έμενε άταφο, μέχρι που το ενταφίασε κρυφά η Αγία Μυρόπη που βρισκόταν την περίοδο εκείνη στο νησί. Όταν όμως οι στρατιώτες που φύλαγαν το σώμα τιμωρήθηκαν με την ποινή του θανάτου, η Αγία Μυρόπη ομολόγησε την πράξη της προκειμένου να μην τιμωρηθούν εκείνοι. Επειδή όμως δεν δέχθηκε να αρνηθεί τον χριστιανισμό, καταδικάστηκε σε θάνατο.

β) Ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης ήταν και αυτός Έλληνας από την Αίγυπτο και μαθητής του Ιωάννου Χρυσοστόμου. Το προσωνύμιο «Πηλουσιώτης» οφείλεται στο όρος Πηλούσιον όπου και ασκήτευσε.

γ) Ο Άγιος Γεράσιμος έκανε πολλά θαύματα και παρουσιάζεται σαν «ο φοβερός άγιος των πονηρών πνευμάτων, που τον έχουν ονομάσει « Καψάλη ».
Στον ίδιο χώρο ασκήτευσαν ο Άγιος Γρηγόριος και ο Μέγας Βασίλειος.



Ο ναός αφιερώθηκε στους Αγίους Ισιδώρους από μια εικόνα τους που βρέθηκε πάνω σε έναν ιερομόναχο όταν αυτός εκοιμήθη, όπως μας πληροφορεί η επιγραφή εντός του ναού.

Εκτός από τους Αγίους Ισιδώρους, δηλαδή τον Πηλουσιώτη και τον εκ Χίου, υπάρχει και ο Άγιος Ιερομάρτυς Ισίδωρος ο εν Κρήτη. Ήταν έγγαμος ιερέας ο οποίος μαρτύρησε με τα δυο του παιδιά, Γεώργιο και Ειρήνη , κατά τις πρώτες επιδρομές των τούρκων, πριν καταλάβουν οριστικά τη μεγαλόνησο το 1669. Ουσιαστικά είναι οι πρώτοι Νεομάρτυρες της Κρήτης (Νεομάρτυρες , είναι αυτοί που μαρτύρησαν , την περίοδο της τουρκοκρατίας ) . Ήταν Ιερέας στο χωριό Βαλής Μεσσαράς (νότιο μέρος Ν. Ηρακλείου ). Δεν υπήρχαν ιστορικές μαρτυρίες για τον Άγιο Ισίδωρο. Αποκαλύφθηκε με τρόπο θαυμαστό, δηλαδή με ενύπνια, οράματα, αλλά και αισθητά, το 1953. Αυτοβιογραφήθηκε, υπέδειξε τον τάφο του στον οποίο βρέθηκαν τα λείψανά του όπως και των παιδιών του. Ακλούθησαν πολλά θαύματα μέχρι και σήμερα, κτίστηκε ναός προς τιμή του και η μνήμη του τιμάται στις 18 Οκτωβρίου . Τα άγιά τους λείψανα ευρίσκονται στο συγκεκριμένο Ναό. Η θαυμαστή αποκάλυψη τους θυμίζει τη φανέρωση των αγίων Ραφαήλ , Νικολάου και Ειρήνης της Λέσβου .Θα ήταν ωραίο αφού τιμώνται οι δυο άλλοι Άγιοι Ισίδωροι , στο ιστορικό εκκλησάκι του Λυκαβυτού , να τιμάται μαζί τους και ο τρίτος Άγιος Ισίδωρος. Εικόνα του Αγίου Ισιδώρου του Κρητός έχει κυκλοφορηθεί από τη ενορία Βαλή.

Ο Λυκαβηττός ήταν ανέκαθεν κατάλληλος για μοναχισμό αφού ήταν γεμάτος σπηλιές, φυσικά κοιλώματα και πηγάδια, ενώ, επί Βαυαροκρατίας, από τις μαγικές επεμβάσεις του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, ο λόφος κοσμείται μέχρι και σήμερα από πολλά δέντρα.

Αρχικά ο ναός ήταν από ξύλο και κατ` επέκταση ευάλωτος σε πυρκαγιές. Είναι χτισμένος κατά ένα μεγάλο μέρος μέσα στη σπηλιά και αναφέρεται περισσότερο ως ξωκλήσι παρά ως κανονικός ναός. Ένας σύλλογος κατοίκων της περιοχής με αρκετό μεράκι έδωσε την τελική μορφή του ναού πριν περίπου 80 χρόνια. Τα τελευταία 15 κυρίως χρόνια ο χώρος έχει αναμορφωθεί με προσπάθειες του ιερέα της εκκλησίας, ενώ παρουσιάζει και έντονη πολιτιστική δράση.

Εξωτερικά ο ναός έχει ρυθμό απλής μονόκλιτης βασιλικής, η αυλή του σε συνδυασμό δε με την τοποθεσία μοιάζει σαν σε χωριουδάκι, όταν όμως το μάτι σου πέσει στην Αθήνα τότε καταλαβαίνεις ότι η τοποθεσία είναι άκρως εντυπωσιακή από άποψη αντίθεσης.

Στο εσωτερικό βρίσκουμε το ιερό μέσα στην σπηλιά και το υπόλοιπο χτίσμα είναι τεχνητό. Τα όρια ωστόσο του κτίσματος και του σπηλαίου είναι σε πολλά σημεία δυσδιάκριτα, αφού φαίνεται λες και ο βράχος έχει «καταπιεί» ένα μέρος της εκκλησίας.

Το ξύλο, το τσιμέντο, τα βράχια είναι άρρηκτα δεμένα, μοιάζουν να έχουν ενώσει τη φύση με το ανθρώπινο στοιχείο. Εκτός από το ιερό, οι τοίχοι της εκκλησίας δεν είναι διακοσμημένοι με εικόνες και φαίνεται πως η λιτότητα στην εσωτερική κατασκευή ήταν πάντα το ζητούμενο.

Δεξιά του κυρίως ναού υπάρχει ένα διαχωριστικό που οδηγεί σε ένα μικρό δώμα-κλίτος όπου βρίσκεται και μια πινακίδα. Εκεί αναγράφεται εκτενές κείμενο για την ιστορία του ναού.

Εκτός από τους βίους των Αγίων στους οποίους είναι αφιερωμένη η εκκλησία, είναι αξιοσημείωτη η φράση της δεύτερης παραγράφου:

“Η οπή που φαίνεται στο ιερό του παρεκκλησίου του Αγίου Γερασίμου, που κτίστηκε στα τέλη του 20ου αιώνα, οδηγούσε ως το Γαλάτσι και από κεί μέσα από άλλη οπή έφθανε ως την Πεντέλη. Έτσι διέφευγαν οι Έλληνες την καταδίωξη των Τούρκων”.
Την πινακίδα υπογράφει ο Αρχιμανδρίτης Δαμασκηνός Βελισάριος και αποκαλύπτει από το χέρι ενός ανθρώπου της εκκλησίας την ύπαρξη υπόγειου περάσματος προς την Πεντέλη.

Εντύπωση κάνει το μέγεθος της τρύπας, όπου άνετα θα μπορούσαν να χωρέσουν να μπουν δύο άτομα, αλλά και ότι δεν είναι σφραγισμένη ή κρυμμένη. Στην πραγματικότητα όμως το εν λόγω πέρασμα σταματά αδιέξοδα τρία με τέσσερα μέτρα παρακάτω.
Β) ΣΠΗΛΑΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ

Ακριβώς δίπλα από το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων ευρίσκεται το σπήλαιον, στο οποίο ασκήτευσε ο Άγιος Αριστείδης ένας ένθεος και ευκλεής Αθηναίος φιλόσοφος, ένας διαπρύσιος κήρυκας του λόγου του Θεού, ένας θαρραλέος ομολογητής της χριστιανικής πίστεως, ένας εύψυχος και καρτερότατος μάρτυς Χριστού, ο οποίος ήθλησε τον 2ο μ.Χ. αιώνα στο « κλεινόν άστυ» των Αθηνών με το ένδοξο αρχαίο παρελθόν, όπου όμως μετά την άφιξη του θεηγόρου Αποστόλου των Εθνών Παύλου το 51 μ.Χ. πραγματοποιήθηκε η κοσμοϊστορική συνάντηση της ειδωλολατρίας με τη χριστιανική αλήθεια. Ο Άγιος Αριστείδης διωκόμενος από τους Ρωμαίους για την Ορθόδοξη Πίστη του χρησιμοποιούσε το μέρος αυτό και ως χώρο προσευχής.
Ο Άγιος Αριστείδης τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 13 Σεπτεμβρίου.

Αναδείχθηκε μετά από τη μεταστροφή του στον χριστιανισμό σε γενναίο κήρυκα της πίστεως και σε ένθερμο υπερασπιστή των διωκομένων χριστιανών, συγγράφοντας την περίφημη απολογία «Περί θεοσεβείας». Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι η αρχαιότερη αυτή σωζόμενη απολογία τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία, αλλά και τον ανέδειξε σε εγκαλλώπισμα και θησαύρισμα μέσα στην ευλογημένη χορεία των απολογητών της χριστιανικής πίστεως.

Ο Άγιος Αριστείδης γεννήθηκε στην ένδοξη και μέχρι πρότινος «κατείδωλον» πόλη των Αθηνών και έδρασε σε αυτή κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Ο υμνηθείς ως «ωράισμα» της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών Άγιος Αριστείδης υπήρξε διαπρεπής φιλόσοφος, αφού είχε σπουδάσει κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική Σχολή της πόλεως των Αθηνών. Όμως η φωταυγής παρουσία και το πύρινο χριστοκεντρικό κήρυγμα των εν Αθήναις διαλαμψάντων επιφανών ιεραρχών της περιωνύμου πόλεως των Αθηνών, Αγίου Ιεροθέου και Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, παρακίνησαν τον φιλόσοφο Αριστείδη, ο οποίος υπήρξε περίδοξος και ευπειθέστατος μαθητής τους, στο να μεταστραφεί στον χριστιανισμό, να ενεδυθεί τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό και να αναδειχθεί σύντομα σε φλογερό κήρυκα του λόγου του Θεού και σε ένθερμο υπερασπιστή του χριστιανισμού και της εναρέτου βιοτής των πρώτων χριστιανών της Αθήνας, οι οποίοι αποτελούσαν την εποχή εκείνη μία ολιγάριθμη χριστιανική κοινότητα. Ο Άγιος Αριστείδης συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση και διάδοση του μηνύματος της χριστιανικής αλήθειας, η οποία ήταν πλέον γι’ αυτόν η αληθινή φιλοσοφία. Η ευεργετική του πνευματική δράση και η πύρινη διδασκαλία του για την ορθότητα και ανωτερότητα της ακραιφνούς χριστιανικής πίστεως τον ανέδειξαν σε θεόπνευστο διδάσκαλο, σε καύχημα σοφίας, σε υπόδειγμα ευψυχίας και σε ένθερμο υπέρμαχο της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Γι’ αυτό και ο σοφός και ευγλωττότατος Αθηναίος χριστιανός φιλόσοφος ανέλαβε με παρρησία την υπεράσπιση των διωκομένων χριστιανών, συγγράφοντας την αρχαιότερη σωζόμενη απολογία, η οποία έχει τον τίτλο «Περί θεοσεβείας». Σκοπός της περίφημης αυτής απολογίας, η οποία επιδόθηκε στον αυτοκράτορα Αδριανό (117 – 138) σύμφωνα με τον εκκλησιαστικό ιστορικό Ευσέβιο ή στον διάδοχό του, Αντωνίνο τον Ευσεβή (138 – 161) σύμφωνα με τη συριακή μετάφραση της απολογίας, ήταν να αποκρούσει τις άδικες και αήθεις κατηγορίες που εκτοξεύονταν εναντίον των χριστιανών, αλλά και να τονίσει την υπεροχή του χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών σε σύγκριση με τις άλλες θρησκείες. Ο μεταστραφείς στον χριστιανισμό επιφανής Αθηναίος φιλόσοφος Αριστείδης έχοντας βαθιά γνώση τόσο της Αγίας Γραφής όσο και των κυρίαρχων φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής του, καταπολέμησε με τον απολογητικό του λόγο την πλάνη των ειδώλων και στηλίτευσε με πειστική επιχειρηματολογία τη λατρεία των ψεύτικων θεών, αλλά και τον έκλυτο βίο των ειδωλολατρών, γεγονός που τον ανέδειξε σε «εἰδώλων λατρῶν μέγα ἥττημα». Παράλληλα κάλεσε αυτούς που αμφισβητούν την ορθότητα της χριστιανικής αλήθειας, να μελετήσουν τον λόγο του Θεού μέσα από τα θεόπνευστα κείμενα της Αγίας Γραφής και να σταματήσουν τους διωγμούς εναντίον των χριστιανών, οι οποίοι διδάσκουν με το απαράμιλλο ήθος και την ενάρετη πολιτεία τους, γεγονός που τους αναδεικνύει σε ολόλαμπρα παραδείγματα προς μίμηση.



Η συγγραφείσα από τον Άγιο Αριστείδη αρχαιότερη σωζόμενη απολογία υπέρ των διωκομένων χριστιανών αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης και για το περίφημο απολογητικό έργο του Αγίου μάρτυρος Ιουστίνου του φιλοσόφου και απολογητού, πολλά δε στοιχεία της απολογίας του διαπρεπούς Αθηναίου φιλοσόφου χρησιμοποιήθηκαν από τους μεταγενέστερους. Γι’ αυτό και αποτέλεσε τη σταθερή βάση, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η μετέπειτα απολογητική. Επιπλέον η πνευματική της βαρύτητα είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού με τον εύστοχο και πειστικό απολογητικό λόγο του Αγίου έγινε μία συνειδητή προσπάθεια προκειμένου να απαλλαγεί ο χριστιανισμός και οι χριστιανοί από τις άδικες και αήθεις κατηγορίες. Παράλληλα η απολογία του Αγίου Αριστείδου εμφανίζεται στη σημερινή αλλοπρόσαλλη εποχή μας περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Η αξία της βρίσκεται στο ότι οι πνευματικά ανήσυχοι και ευάλωτοι άνθρωποι αναζητούν απεγνωσμένα την αλήθεια και το φως συχνά μέσα από φιλοσοφικές περιπλανήσεις, αποκρυφιστικές θεωρίες και παγανιστικές τελετές και αγνοούν τον πνευματικό θησαυρό του χριστιανισμού, ο οποίος σύμφωνα με τον Άγιο Αριστείδη είναι η μόνη αληθινή θρησκεία που έχει διαμορφώσει μία ξεκάθαρη ιδέα για τον Θεό ως δημιουργό του σύμπαντος και επιδιώκει την ηθική αγνότητα και τελείωση του ανθρώπου. Αξιοσημείωτη είναι η διατύπωση του Αγίου για την κοσμολογική απόδειξη της υπάρξεως του Θεού. Έτσι στην απολογία του ο επιφανής Αθηναίος φιλόσοφος αναφέρεται εκτενώς στον Θεό, ο Οποίος εκ της φύσεως Του είναι ασύλληπτος, αυτογενές είδος, άναρχος, ατελεύτητος, αναλλοίωτος, αθάνατος, απόλυτος, αμετακίνητος, απεριόριστος, άρρητος, είναι δε νους και σοφία και Εκείνος που δεν έχει ανάγκη από θυσίες και σπονδές, αλλά όλοι και όλα Τον έχουν απόλυτη ανάγκη. Σημαντική είναι και η αναφορά του Αγίου στους χριστιανούς, οι οποίοι «γενεαλογούνται από του Κυρίου Ιησού Χριστού», έχουν αληθινή θεογνωσία, λατρεύουν τον Θεό με τον προσήκοντα τρόπο και διακρίνονται για το ήθος, την αγάπη, τη σεμνότητα και την αλληλεγγύη τους, γεγονός που τους καθιστά δίκαιους και αγίους. Γι’ αυτό και αυτό που λέγεται από το στόμα των χριστιανών είναι θείο και η διδασκαλία τους είναι πύλη φωτός.

Ο αγώνας του Αγίου Αριστείδου, του γενναίου αυτού κήρυκος της χριστιανικής πίστεως, για την υπεράσπιση των χριστιανών υπήρξε επίπονος και διαρκής. Την υπομονή και τη δύναμη για τη συνέχιση του κοπιώδους έργου του για την εδραίωση και διάδοση της χριστιανικής αλήθειας λάμβανε από τον Θεό και από την αδιάλειπτη προσευχή του σε Αυτόν. Γι’ αυτό και σύμφωνα με ευσεβή προφορική παράδοση, διασωθείσα από τον αείμνηστο Αθηναίο ζωγράφο Αριστείδη Περιστέρη, ο διαπρεπής Αθηναίος φιλόσοφος και απολογητής κατέφευγε για να προσευχηθεί και να αντλήσει τη χάρη του Θεού σε απομονωμένο σπήλαιο στη νοτιοδυτική πλευρά του λόφου του Λυκαβηττού, το οποίο αποτέλεσε το ασφαλές πνευματικό του καταφύγιο. Το σωζόμενο μέχρι σήμερα ιερό και κατανυκτικό αυτό σπήλαιο φέρει το όνομα του Αγίου για να θυμίζει στον φιλίστορα και φιλάγιο επισκέπτη τη φωταυγή του παρουσία στον ευλογημένο αυτό χώρο.

Η ακλόνητη πίστη του Αγίου στο πάντιμο όνομα του σταυρωθέντος και αναστάντος Κυρίου μας και ο διαρκής αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος αποφάσισε τη δίωξή του. Ο Άγιος μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να κηρύττει σταυρωθέντα και αναστάντα Χριστό, παρά το πλήθος των βασανιστηρίων, στα οποία υπεβλήθη. Αψηφώντας και τον ίδιο ακόμη τον θάνατο, οδηγήθηκε από τους Ρωμαίους στην κοίλη της αγοράς των Αθηνών, όπου αφού τον κρέμασαν, υπέστη τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή 134μ.Χ. που είναι και η ημέρα, κατά την οποία τιμάται και εορτάζεται η πανίερη μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι με τη δι’ αγχόνης μαρτυρική του τελείωση, η οποία συνέβαλε στην εδραίωση της χριστιανικής πίστεως στην περιώνυμη πόλη των Αθηνών, έλαβε τον αμάραντο στέφανο της Ουρανίου Βασιλείας για να συνευφραίνεται μαζί και με τους υπόλοιπους μάρτυρες και ομολογητές του ονόματος του Κυρίου μέσα στην ανεκλάλητη και αιώνια χαρά του πνευματικού στερεώματος της Εκκλησίας μας.

Η διάδοση του αρχαιοελληνικού ονόματος του ενδόξου Αθηναίου Αγίου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια σε συνδυασμό και με την ευσέβεια του ορθόδοξου ελληνικού λαού συντέλεσε στην ανέγερση ιερών ναών επ’ ονόματί του στην Κρήτη (Ζερβιανά Κισάμου, Ανώγεια Μυλοποτάμου, Στύλος Αποκορώνου ), τις Κυκλάδες (Σαντορίνη, Τήνος) και τη Ρούμελη (Αρκίτσα Λοκρίδος, Καρπενήσι), αλλά και στην ιστόρηση της μορφής του σε ναούς και μοναστήρια της πατρίδος μας με αξιομνημόνευτη τη φιλοτεχνηθείσα αγιογραφία από τον αείμνηστο Φώτη Κόντογλου το 1962 στον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων (οδού Αχαρνών) Αθηνών, καθώς και στη σύνταξη Ασματικής Ακολουθίας, Παρακλητικού Κανόνος και Χαιρετιστήριων Οίκων προς τιμήν του από τον Μέγα Υμνογράφο της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπη Μ. Μπούσια.












http://www.iefimerida.gr/news/168515/%C ... BB-%CE%BF-

http://www.romnios.gr/%CE%B1%CE%B3%CE%B ... %B1%CE%B9/
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

11
Το Εκκλησάκι του Γέροντα Παϊσιου στην Αλεξανδρούπολη
Εικόνα


Του Κώστα Καραμεσίνη-Για το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ

Είχα ακούσει και εξαρχής είχα την επιθυμία να επισκεφθώ με την πρώτη ευκαιρία το εκκλησάκι του Γέροντα Παίσιου στο Μαίστρο της Αλεξανδρούπολης.

Προχθές λοιπόν, που για επαγγελματικούς λόγους βρέθηκα στην Αλεξανδρούπολη, άδραξα την ευκαιρία και πήγα στο Μαίστρο. Είχα την τύχη να γνωρίζω τον άνθρωπο που κατασκεύασε το εκκλησάκι και ο οποίος βρισκόταν εκεί, πρόθυμος να με ξεναγήσει και να με πληροφορήσει για όσα αφορούν το Γέροντα Παϊσιο και το εκκλησάκι του.

Ο Μαϊστρος βρίσκεται καθ’ οδόν της πορείας από την Αλεξανδρούπολη προς το Αεροδρόμιο, σε μια περιοχή που δεν βλέπεις τίποτα άλλο παρά μόνο πλατάνια και ένα ποτάμι ανάμεσά τους. Σε μια τέτοια πλούσια φύση είναι κτισμένο το εκκλησάκι του Γέροντα Παίσιου.

Είναι ένα στολίδι μέσα και έξω, οι τοιχογραφίες του, οι εικόνες του, όλα είναι τόσο προσεγμένα και με ευλάβεια τοποθετημένα που καταλαβαίνεις ότι φτιάχτηκαν με μεγάλη αγάπη και μεράκι. Ο εξωτερικός χώρος εμπλουτίζεται από το καλοκαιρινό αρχονταρίκι που είναι πιστό αντίγραφο του κελιού που διέμενε ο Γέροντας Παίσιος στην Παναγούδα του Αγίου Όρους.

Ο φίλος Ανέστης, αυτός που κατασκεύασε το εκκλησάκι, μου έδωσε παρά πολλές πληροφορίες για το Γέροντα. Τον γνώρισε το 1987, όντας ακόμα φοιτητής, και από εκείνη την ημέρα επισκεπτόταν την Παναγούδα κάθε Σαββατοκύριακο για να ακούει τα τόσα ενδιαφέροντα που είχε να πει. Κατάλαβα έτσι γιατί το εκκλησάκι είχε κτιστεί με τέτοια τελειότητα και γιατί ο φίλος μου διατηρεί στο σπίτι του, λίγο πιο μακριά από το εκκλησάκι, ένα ξενώνα και πολλά κειμήλια του Γέροντα Παίσιου. Μου χάρισε μάλιστα 10 βιβλία που επιμελήθηκε ο ίδιος και περιέχουν αποσπάσματα από τις συζητήσεις που είχε με τον Γέροντα στην Παναγούδα.

Η επίσκεψή μου στο Μαίστρο κράτησε περίπου δύο ώρες, εμένα όμως μου φάνηκαν πολύ περισσότερες. Τόσο γεμάτος ένοιωσα βρισκόμενος σε ένα χώρο που φτιάχτηκε πρός τιμήν και στη μνήμη του Γέροντα Παίσιου. Πιστεύω ότι έτσι θα νοιώσετε και εσείς εάν βρεθείτε στον ίδιο χώρο.


Πληροφορίες για το εκκλησάκι. Ανέστης Μαυροκέφαλος τηλ. 6955319555-paisiosekklisaki.blogspot.gr
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα














http://www.agioritikovima.gr/news1/item ... E%BF%CF%82
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

12
Παναγία η Δροσιανή στην Νάξο

Η Παναγία η Δροσιανή είναι ένα Βυζαντινό μοναστήρι νότια του χωριού Μονή στη Νάξο και δίπλα από το κοινοτικό κοιμητήριο (νεκροταφείο), που είναι από τα αρχαιότερα των Βαλκανίων (4ος ή 6ος μ.Χ. αιώνας). Από το Μοναστήρι αυτό το μεγαλύτερο μέρος του ήταν θαμμένο και μόλις τη δεκαετία του 70 έγιναν οι ανασκαφές από την αρχαιολογική υπηρεσία και αποκαλύφθηκε. Μέχρι τότε το μόνο μέρος που ήταν ορατό ήταν η κυρίως εκκλησία που ήταν και η πλέον πρόσφατη. Η εκκλησία είναι στην ουσία ένα σύμπλεγμα από τέσσερις εκκλησίες. Είναι Βυζαντινού ρυθμού και όλοι οι χώροι του, εσωτερικά και εξωτερικά είναι σε σχήμα σταυρού.

Υπάρχουν πολλές αγιογραφίες. Αυτές που φαίνονται τώρα είναι και οι παλαιότερες, μιας και τα δύο προηγούμενα στρώματα έχουν αφαιρεθεί και έχουν μεταφερθεί σε μουσεία. Χαρακτηριστικοί είναι οι δύο Παντοκράτορες στον τρούλο, κάτι που αποδίδεται σε προσπάθεια καταπολέμησης του μονοφυσιτισμού: οι δύο μορφές απεικονίζουν η μία την ανθρώπινη και η άλλη τη θεία φύση του Χριστού.

Πολλοί οι θρύλοι για το πως κτίστηκε και το πως επελέγη η τοποθεσία. Οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού μεταφέρουν ότι αν και αρχικά είχε επιλεγεί άλλο μέρος για το κτίσιμο της εκκλησιάς η εικόνα της Παναγίας μεταφερόταν κάθε βράδυ στο συγκεκριμένο μέρος. Η ονομασία «Δροσιανή» εικάζεται ότι προήλθε από το ότι οι κάτοικοι του χωριού σε μια πολύ μεγάλη περίοδο ανομβρίας απευθύνθηκαν στην Παναγία με λειτουργίες και τάματα για να την παρακαλέσουν να βρέξει έτσι ώστε να μην ξεραθούν τα δέντρα και οι μπαξέδες και να ζήσουν οι κάτοικοι που κατ' εξοχήν είναι αγρότες.

Το νεώτερο τμήμα του Μοναστηριού χωρίζεται σε δύο τμήματα και μπροστά από την εικόνα της Παναγίας υπάρχει στο πάτωμα μια τεράστια κυκλική πλάκα από μάρμαρο. Οι θρύλοι έλεγαν πως κάτω από την πλάκα αυτήν υπάρχει μεγάλος θησαυρός που κανείς όμως δεν πήγαινε να την ανασηκώσει γιατί θα τον μαρμάρωνε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Δυστυχώς την δεκαετία του 70 κάποιο πρωί βρέθηκε η πλάκα σκαμμένη και βγαλμένη και κανείς ποτέ δεν έμαθε αν έκρυβε κάτι από κάτω. Οι αρχαιοκάπηλοι όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Η εικόνα της Παναγίας εκλάπη και είναι άγνωστο αν η υπάρχουσα στη θέση της είναι η αυθεντική ή κάποιο αντίγραφό της.

Σήμερα το Μοναστήρι της Παναγίας της Δροσιανής λειτουργεί υπό τον έλεγχο της αρχαιολογικής υπηρεσίας και δέχεται ετησίως χιλιάδες επισκέπτες.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα







http://www.saint.gr/3487/saint.aspx
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

13
ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ (ΛΙΜΝΗ ΔΟΞΑ ΦΕΝΕΟΥ)
Εικόνα
Η λίμνη Δόξα είναι τεχνητή λίμνη και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.100 μέτρων. Αλλάζοντας τα χρώματά της ανάλογα με τις εποχές, κρύβει μια εκπληκτική θέα. Αγκαλιασμένη από ορεινούς όγκους και δάσος, είναι ιδανική για ένα περίπατο γύρω από την περίμετρό της, καθώς και από το Φενεό προς το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου.

Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990, και στηρίχτηκε στον χείμαρρο Δόξα που περνούσε από εκείνη την περιοχή. Στο κέντρο της λίμνης το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου δημιουργεί ένα ρομαντικό θέαμα. Παλιότερα βρισκόταν στη θέση του η Μονή Αγίου Γεωργίου, αλλά λόγω των πλημμυρών μεταφέρθηκε σε μικρή απόσταση από την αρχική της θέση, σε διπλανό ύψωμα, και είναι επισκέψιμη.















https://feneos.wordpress.com/doxa-lake/
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

14
Η εκκλησία της Παναγίας - Φολέγανδρος

Η Παναγία είναι η πιο φημισμένη εκκλησία της Φολέγανδρου και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι κτισμένη σε ένα βράχο πάνω από την Χώρα, και δεσπόζει με το κατάλευκο χρώμα της στη θέση κάποιου αρχαίου ναού, του οποίου έχει χρησιμοποιηθεί οικοδομικό υλικό. Στον αυλόγυρο του ναού, όπως και στο εσωτερικό του ο επισκέπτης διακρίνει εντοιχισμένες αρχαίες επιγραφές και πολλές βάσεις από αγάλματα. Παλαιότερα ήταν καθολικό γυναικείας Μονής.
Το σχήμα της είναι ορθογώνιο και ο τύπος της είναι μονόκλιτη βασιλική με πολλούς τρούλους. Διαθέτει επίσης και ψηλό κατάλευκο καμπαναριό.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Από μαρμάρινη επιγραφή που χρονολογείται το 1687 εικάζεται ανακαίνιση του ναού την χρονολογία αυτή, ενώ ο ναός πήρε την σημερινή του μορφή με κατασκευές και επεμβάσεις που έγιναν μεταξύ των ετών 1816 και 1821. Στην διακόσμηση του ναού έχουν εργαστεί πολλοί φημισμένοι τεχνίτες, μεταξύ των οποίων και ο μαρμαρογλύπτης Καπαριάς από την Τήνο, που φιλοτέχνησε το μαρμάρινο τέμπλο, τον αρχιεπισκοπικό θρόνο και τον άμβωνα του ναού.
Στην εκκλησία φυλάσσεται μία ασημοστόλιστη εικόνα της Παναγίας που χρονολογείται από τους Βυζαντινούς χρόνους. Η εικόνα, σύμφωνα με τις ντόπιες παραδόσεις, είναι θαυματουργή και συνδέεται με πολλές ιστορίες με επιδρομές πειρατών και άλλους θρύλους. Ακολουθώντας τα πατροπαράδοτα έθιμα του τόπου οι ευσεβείς κάτοικοι του νησιού κάθε χρόνο κάνουν περιφορά της εικόνας σε κάθε σπίτι σε όλο το νησί, σε ανάμνηση παλαιότερης σωτήριας επέμβασης της Παναγίας.
«. Μια παράδοση που διηγούνται οι γεροντότεροι, όταν έχουν πιει μερικά ποτηράκια ρακί, που την έχουν ακούσει και αυτοί από τους παππούδες τους, λέει ότι κάποτε, τα παλιά χρόνια, την Πρωτομαγιά του 1790, λίγο πριν τον ξεσηκωμό του Αιγαίου από τον Λάμπρο Κατσώνη, εμφανίστηκαν απειλητικά 18 φούστες με Αλγερίνους πειρατές, τους φοβερότερους πειρατές της εποχής που λυμαίνονταν το Αιγαίο. Οι κατατρομαγμένοι φιλειρηνικοί κάτοικοι του νησιού έτρεξαν ψηλά στην εκκλησία της Παναγίας για να τους προστατεύσει. Αφού προσευχήθηκαν ευλαβικά και με κλάματα απελπισίας, αλλά και ελπίδας για την βοήθεια της Παναγίας, πήραν την εικόνα της, την μετέφεραν στην άκρη του γκρεμού παρακαλώντας την να τους σώσει. Τότε ένας φοβερός βοριάς φύσηξε μανιασμένα, παρέσυρε τα πειρατικά και τα βούλιαξε πνίγοντας όλους τους φοβερούς πειρατές. Σώθηκε μόνο ένας χριστιανός αιχμάλωτος που κολύμπησε προς την στεριά και όταν έφτασε σώος κοντά στους σωσμένους πιστούς, με ξέπνοη φωνή τους είπε, ότι πριν βουλιάξουν τα καράβια, είδε μια μεγάλη αστραπή να κατεβαίνει από ψηλά από τον βράχο και να κτυπάει τα καράβια. Όλοι απέδωσαν το γεγονός σε θαύμα της Παναγίας και έκτοτε οι ντόπιοι θεωρούν την Πρωτομαγιά μεγάλη γιορτή ...»
Η πρόσβαση στο ναό γίνεται μέσω ενός λιθόστρωτου μονοπατιού που ξεκινάει από την πλατεία της Πούντας στη Χώρα και σαν άσπρο φίδι, όπως φαίνεται από μακριά, ξεδιπλώνεται μέχρι την εκκλησία. Η πεζοπορία διαρκεί περίπου 15 λεπτά της ώρας μέχρι να φτάσετε στον Ναό.










http://www.greekhotel.com/cyclades/fole ... rch-gr.htm





phpBB [video]
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

15
Άγιος Ισίδωρος Λέρου
Εικόνα
Ο Άγιος Ισίδωρος είναι ένα από τα πιο ρομαντικά τοπία του νησιού, με το εξωκκλήσι του χτισμένο σε ένα βράχο πάνω στη θάλασσα, ο οποίος συνδέεται με τη ξηρά μέσω ενός πέτρινου μονοπατιού. Το δειλινό εδώ είναι ένα από τα ωραιότερα που μπορείτε να απολαύσετε.

Τα νερά είναι καταγάλανα και κανείς μπορεί είτε να κολυμπήσει, να ψαρέψει από το βράχο, ή ακόμα -για τους πιο τολμηρούς- να κάνει μακροβούτια από την όπισθεν πλευρά του.
Εικόνα
Εικόνα






http://leros.homestead.com/agisidorosGR.html








phpBB [video]
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

16
Ιερά Εικόνα κι εκκλησάκι Παναγία η Καβουράδαινα (Λέρος)
Εικόνα
Στον Ξηρόκαμπο Λέρου, βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι της Παναγίας της Καβουράδαινας, χτισμένο πάνω στα βράχια της ακτής, σε ...
θέση όπου κατά την παράδοση, ένας ψαράς που έψαχνε για καβούρια, βρήκε μέσα σε μια σχισμή στα βράχια, την εικόνα της Παναγίας.
Εικόνα
Σύμφωνα με άλλη παράδοση κάποιος ψαράς καθώς μάζευε κοχύλια δαγκώθηκε από κάβουρα. Εκείνη τη στιγμή είδε σε μια σχισμή στα βράχια την εικόνα της Παναγίας. Αμέσως προσευχήθηκε και η πληγή έκλεισε. Βλέποντας το θαύμα πήρε την εικόνα και με ευλάβεια την πήγε στην εκκλησία διηγούμενος στους συμπατριώτες του το γεγονός. Το ίδιο βράδυ είδε όνειρο μια μαυροφορεμένη γυναίκα που του είπε: «να με ξαναβάλεις στο ίδιο σημείο που με βρήκες». Την άλλη μέρα το πρωί μετά από έρευνες ξαναβρέθηκε η εικόνα στο ίδιο σημείο των βράχων, που ήταν και την προηγούμενη. Μετά από αυτά αποφασίστηκε να χτιστεί μια μικρή εκκλησία στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα.
Εικόνα
Εικόνα
Μία άλλη εικασία είναι ότι το εκκλησάκι φτιάχτηκε στα 1796 από Λεριούς μαστόρους κατά παραγγελία ενός ψαρά από την Κάλυμνο. Ψαρεύοντας καβούρια με καμάκι ο Καλύμνιος ανέσυρε μια σανίδα γεμάτη καβουρομάνες και οστρακοειδή και όταν την καθάρισε είδε ότι επάνω της ήταν ζωγραφισμένη η εικόνα της Παναγίας. Την ονόμασε Καβουράδαινα και την έβαλε στο εικονοστάσιο του σπιτιού του στην Κάλυμνο.Την ίδια νύχτα στον ύπνο του εμφανίσθηκε μια μαυροφορεμένη γυναίκα και του είπε: «Πήγαινέ με πίσω και χτίσε το σπιτάκι μου». Την επόμενη μέρα πήγε και έβαλε μαστόρους να χτίσουν μια μικρή εκκλησία κοντά στο σημείο που βρήκε την εικόνα. Όμως η Παναγία ξαναεμφανίσθηκε στον ύπνο του τρεις μέρες μετά. Ο ψαράς αναγκάσθηκε να επιστρέψει στη Λέρο, είδε το εκκλησάκι γκρεμισμένο και την εικόνα στον ίδιο βράχο που τη βρήκε. Υπακούοντας στις εντολές Της, έχτισε ξανά το εκκλησάκι στο ακριβές σημείο της ανεύρεσης.
Η παλιά εικόνα σήμερα βρίσκεται στο εκκλησιαστικό μουσείο στο Κάστρο και η Παναγιά η Καβουράδαινα γιορτάζει στις 8 Αυγούστου.
Εικόνα


phpBB [video]
















http://stomenkalosstomenmetafovoutheou. ... _9643.html
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

17
Η Παναγία η Παντοχαρά του Ελύτη στη Σίκινο

Επιθυμία του ποιητή εκπληρώθηκε με τα θυρανοίξια ναού στο κυκλαδίτικο νησί
Εικόνα
Η τοποθεσία που επιλέχθηκε για την ανέγερση του ξωκλησιού της Παναγίας της Παντοχαράς είναι ένας χώρος που κοιτάει στον βορρά, βλέπει ανεμπόδιστα στο Αιγαίο και στο βάθος φαίνεται η Σίφνος (Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος)



«Παρθένω Σικινίω Οδυσσέας Ελύτης ανέθηκε» διαβάζει ο προσκυνητής σε επιγραφή επάνω από την είσοδο του νεότευκτου ξωκλησιού της Παναγίας της Παντοχαράς στη Σίκινο. Αναγγέλλοντας τις εκδηλώσεις εορτασμού του εφετινού έτους Ελύτη στο Μέγαρο Μουσικής τον περασμένο Φεβρουάριο η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου, σύντροφος του νομπελίστα ποιητή, είχε προσθέσει σεμνά, εν είδει σημείωσης με μικρά γράμματα: «Θυρανοίξια μιας μικρής εκκλησίας στη Σίκινο, αφιέρωμα του ποιητή στην Παναγία Παντοχαρά». Επρόκειτο για μια επιθυμία-τάμα του Ελύτη, την οποία είχε εκφράσει στην κ. Ηλιοπούλου και στην αδερφή της.

Τα θυρανοίξια είχαν προγραμματιστεί για τις αρχές του Αυγούστου και πρόθεση της κ. Ηλιοπούλου, όπως μας έλεγε σε πρόσφατη συνάντηση, ήταν να μη δοθεί μεγάλη δημοσιότητα στο γεγονός, το οποίο εκπληρώνει μια «ιδιωτική επιθυμία του ποιητή», μολονότι το ξωκλήσι δεν θα είναι ιδιωτικό αλλά θα ανήκει στους νησιώτες.

Η Παναγία η Παντοχαρά βρίσκεται ανάμεσα στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής και στη χώρα της Σικίνου. Θεμελιώθηκε το 2001 σε έκταση που παραχωρήθηκε από τον Δήμο Σικίνου και η ανέγερση έγινε με δαπάνες και φροντίδα της Ιουλίτας Ηλιοπούλου. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός είναι του Αλέξανδρου Σαμαρά και το έργο ολοκληρώθηκε με τη φροντίδα της αρχιτέκτονος Λίλιαν Στεφανίδου και του πολιτικού μηχανικού Λάμπρου Κωστάκη. Ο αγιογράφος Α. Σκαλιώτης και ο τεχνίτης του νησιού Μιχάλης Κιμουλιάτης με τον γιο του εργάστηκαν για την κατασκευή του ναού σεβόμενοι την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου.

«Η Παναγιά το πέλαγο/κρατούσε στην ποδιά της/τη Σίκινο, την Αμοργό/ και τ' άλλα τα παιδιά της», γράφει ο ποιητής στη συλλογή «Τα Ρω του Έρωτα». Ποτέ όμως δεν επισκέφτηκε το νησί, όπως διευκρινίζεται σε αναθηματική πλακέτα στον τοίχο του ναού, δεξιά της εισόδου. Θαύμαζε τη Σίκινο μακρόθεν: «Η Σίκινος για τον Ελύτη εκφράζει την παρθένα, καθαρή Ελλάδα. Του άρεσε και ο ήχος της λέξης "Σίκινος"», λέει ο Αλέξανδρος Σαμαράς. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε για την ανέγερση του ξωκλησιού, όπως εξηγεί ο ίδιος, είναι ένας χώρος απλός, αιγαιοπελαγίτικος, που έχει μια φυσική ομορφιά και αθωότητα. Βλέπει ανεμπόδιστα στο Αιγαίο, κοιτάει στον βορρά και στο βάθος φαίνεται η Σίφνος, «Το εκκλησάκι βρίσκεται επάνω στον "αέρα"».

Τα θυρανοίξια πραγματοποιήθηκαν το πρωί του περασμένου Σαββάτου, με μια λιτή θεία λειτουργία την οποία τέλεσαν οι ιερείς του νησιού όπου εψάλη το απολυτίκιο της «Παντοχαράς του Ελύτη εις νήσον Σίκινον» που συνέθεσε ο ζακυνθινός ποιητής και ιερέας Παναγιώτης Καποδίστριας. Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Παναγία την Παντοχαρά, εξαιτίας της μεγάλης εντύπωσης που είχε προκαλέσει στον ποιητή, όπως μαρτυρούν οι σημειώσεις του, η εικόνα της Παναγίας με την προσωνυμία «Η Πάντων Χαρά» στα Στροφάδια της Ζακύνθου.

Ο εορτασμός των θυρανοιξίων ολοκληρώθηκε το ίδιο βράδυ στην πλατεία της Παντάνασσας στη Χώρα της Σικίνου, με τη μουσικο-ποιητική εκδήλωση «Με το λύχνο του άστρου» όπου ακούστηκαν μελοποιημένη ποίηση του Ελύτη από τον βαρύτονο Σπύρο Σακκά και απαγγελίες ποιημάτων από την Ιουλίτα Ηλιοπούλου ενώ ο συνθέτης Γιώργος Κουρουπός συνόδεψε στο πιάνο.








http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=414471




Εικόνα

phpBB [video]
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…

Re: Ταπεινά Εκκλησάκια - Οι άγνωστοι θησαυροί της Ελλάδος

18
Η Παναγία η Κρημνιώτισσα της Σαμοθράκης
Εικόνα
Εικόνα


Τριάντα χιλιόμετρα, έξω από την Χώρα της Σαμοθράκης, κοντά στην τοποθεσία Παχιά Άμμος, βρίσκεται ένα εκκλησάκι πάνω σε έναν απότομο βράχο. Στο παρεκκλήσι αυτό έχει τοποθετηθεί από τους πιστούς, η εξαιρετικού κάλλους εικόνα της Παναγίας, την οποία σύμφωνα με την παράδοση πέταξαν στην θάλασσα χριστιανοί που ζούσαν στα παράλια της Μικράς Ασίας, για να την διαδώσουν από το μένος των εικονομάχων.

Γύρω στα 1700 ένα καράβι που πλησίαζε την Σαμοθράκη, κινδύνευε να βυθιστεί, εξ αιτίας μεγάλης θαλασσοταραχής. Ο καπετάνιος μέσα στην φουρτούνα, διέκρινε στην θάλασσα μία εικόνα, και πρόσταξε να την ανεβάσουν στο πλοίο. Μόλις έγινε αυτό σταμάτησε και η θαλασσοταραχή. Γεμάτοι χαρά για το Θείο αυτό Δώρο συνέχισαν την πορεία τους ευχαριστώντας την Παναγιά για την σωτηρία τους.

Το βράδυ όμως, η Παναγιά παρουσιάστηκε στον ύπνο του καπετάνιου και τον πρόσταξε να την πάνε πίσω στην Σαμοθράκη. Ο καπετάνιος γεμάτος ευλάβεια, πήγε την θαυματουργή εικόνα πίσω στο νησί, και την παρέδωσε στον ιερέα, ο οποίος την τοποθέτησε στην εκκλησία.

Η Παναγία όμως κάθε βράδυ έφευγε από την εκκλησία και την έβρισκαν στον ψηλό βράχο που βρίσκεται κοντά στο χωριό. Έτσι οι κάτοικοι κατάλαβαν την επιθυμία της και της έχτισαν ένα παρεκκλήσι πάνω στον ψηλό βράχο, απ΄όπου στέλνει ακόμη και σήμερα την ευλογία της στους ναυτικούς.

Ο ψηλός κρημνός (γκρεμός)έδωσε και το όνομά του στην Αγία Εικόνα που ονομάστηκε από τους κατοίκους Παναγία Κρημνιώτισσα.

http://evros-smolyan.eu/el/node/433









phpBB [video]
ΙΔΙΑ ΦΥΛΛΑΤΤΕ-ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΜΥΝΟΥ-ΘΝΗΣΚΕ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ\n\n-Δάσκαλε γιατί με διδάσκεις πολεμικές τέχνες και παράλληλα μου μιλάς για ειρήνη; \n-Γιατί καλύτερα να είσαι μαχητής σε κήπο παρά κηπουρός σε μάχη…
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ορθοδοξία”

cron