Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Πρώτο

28
αιτωλος έγραψε:Οχι φιλε Laptona,ολη η συζητηση ειναι μεταξυ του Αβρααμ και των τριων αγγελων.Ο ενικος επαναλαμβανεται και παρακατω,αλλα προς επιβεβαιωση οσων ισχυριζομαι χρησιμοποιει και πληθυντικο.Δες στιχο 4 και 5
ΩΦΘΗ δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸς πρὸς τῇ δρυΐ τῇ Μαμβρῇ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας. 2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν. 3 καὶ εἶπε· κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου· 4 ληφθήτω δὴ ὕδωρ, καὶ νιψάτωσαν τοὺς πόδας ὑμῶν, καὶ καταψύξατε ὑπὸ τὸ δένδρον· 5 καὶ λήψομαι ἄρτον, καὶ φάγεσθε, καὶ μετὰ τοῦτο παρελεύσεσθε εἰς τὴν ὁδὸν ὑμῶν, οὗ ἕνεκεν ἐξεκλίνατε πρὸς τὸν παῖδα ὑμῶν. καὶ εἶπαν· οὕτω ποίησον, καθὼς εἴρηκας. 6 καὶ ἔσπευσεν ῾Αβραὰμ ἐπὶ τὴν σκηνὴν πρὸς Σάρραν καὶ εἶπεν αὐτῇ· σπεῦσον καὶ φύρασον τρία μέτρα σεμιδάλεως καὶ ποίησον ἐγκρυφίας. 7 καὶ εἰς τὰς βόας ἔδραμεν ῾Αβραὰμ καὶ ἔλαβεν ἁπαλὸν μοσχάριον καὶ καλὸν καὶ ἔδωκε τῷ παιδί, καὶ ἐτάχυνε τοῦ ποιῆσαι αὐτό. 8 ἔλαβε δὲ βούτυρον, καὶ γάλα, καὶ τὸ μοσχάριον ὃ ἐποίησε, καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς, καὶ ἔφαγον· αὐτὸς δὲ παρειστήκει αὐτοῖς ὑπὸ τὸ δένδρον. 9 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· ποῦ Σάρρα ἡ γυνή σου; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἰδοὺ ἐν τῇ σκηνῇ. 10 εἶπε δέ· ἐπαναστρέφων ἥξω πρὸς σὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον εἰς ὥρας, καὶ ἕξει υἱὸν Σάρρα ἡ γυνή σου. Σάρρα δὲ ἤκουσε πρὸς τῇ θύρᾳ τῆς σκηνῆς, οὖσα ὄπισθεν αὐτοῦ. 11 ῾Αβραὰμ δὲ καὶ Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ἡμερῶν, ἐξέλιπε δὲ τῇ Σάρρᾳ γίνεσθαι τὰ γυναικεῖα. 12 ἐγέλασε δὲ Σάρρα ἐν ἑαυτῇ, λέγουσα· οὔπω μέν μοι γέγονεν ἕως τοῦ νῦν, ὁ δὲ κύριός μου πρεσβύτερος. 13 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ῾Αβραάμ· τί ὅτι ἐγέλασε Σάρρα ἐν ἑαυτῇ, λέγουσα· ἆρά γε ἀληθῶς τέξομαι; ἐγὼ δὲ γεγήρακα. 14 μὴ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ ρῆμα; εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναστρέψω πρὸς σὲ εἰς ὥρας· καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός. 15 ἠρνήσατο δὲ Σάρρα λέγουσα· οὐκ ἐγέλασα· ἐφοβήθη γάρ. καὶ εἶπεν αὐτῇ· οὐχί, ἀλλὰ ἐγέλασας. 16 ᾿Εξαναστάντες δὲ ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες κατέβλεψαν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ Γομόρρας. ῾Αβραὰμ δὲ συνεπορεύετο μετ᾿ αὐτῶν συμπροπέμπων αὐτούς. 17 ὁ δὲ Κύριος εἶπεν· οὐ μὴ κρύψω ἐγὼ ἀπὸ ῾Αβραὰμ τοῦ παιδός μου, ἃ ἐγὼ ποιῶ. 18 ῾Αβραὰμ δὲ γινόμενος ἔσται εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολύ, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς. 19 ᾔδειν γὰρ ὅτι συντάξει τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ μετ᾿ αὐτόν, καὶ φυλάξουσι τὰς ὁδοὺς Κυρίου ποιεῖν δικαιοσύνην καὶ κρίσιν, ὅπως ἂν ἐπαγάγῃ Κύριος ἐπὶ ῾Αβραὰμ πάντα, ὅσα ἐλάλησε πρὸς αὐτόν.
20 εἶπε δὲ Κύριος· κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρός με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα. 21 καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα γνῶ. 22 καὶ ἀποστρέψαντες ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες ἦλθον εἰς Σόδομα. ῾Αβραὰμ δὲ ἔτι ἦν ἑστηκὼς ἐναντίον Κυρίου. 23 καὶ ἐγγίσας ῾Αβραὰμ εἶπε· μὴ συναπολέσῃς δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς καὶ ἔσται ὁ δίκαιος ὡς ὁ ἀσεβής; 24 ἐὰν ὦσι πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀπολεῖς αὐτούς; οὐκ ἀνήσεις πάντα τὸν τόπον ἕνεκεν τῶν πεντήκοντα δικαίων, ἐὰν ὦσιν ἐν αὐτῇ; 25 μηδαμῶς σὺ ποιήσεις ὡς τὸ ρῆμα τοῦτο, τοῦ ἀποκτεῖναι δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς, καὶ ἔσται ὁ δίκαιος ὡς ὁ ἀσεβής. μηδαμῶς· ὁ κρίνων πᾶσαν τὴν γῆν, οὐ ποιήσεις κρίσιν; 26 εἶπε δὲ Κύριος· ἐὰν ὦσιν ἐν Σοδόμοις πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀφήσω ὅλην τὴν πόλιν καὶ πάντα τὸν τόπον δι᾿ αὐτούς. 27 καὶ ἀποκριθεὶς ῾Αβραὰμ εἶπε· νῦν ἠρξάμην λαλῆσαι πρὸς τὸν Κύριόν μου, ἐγὼ δέ εἰμι γῆ καὶ σποδός· 28 ἐὰν δὲ ἐλαττονωθῶσιν οἱ πεντήκοντα δίκαιοι εἰς τεσσαρακονταπέντε, ἀπολεῖς ἕνεκεν τῶν πέντε πᾶσαν τὴν πόλιν; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ τεσσσαρακονταπέντε. 29 καὶ προσέθηκεν ἔτι λαλῆσαι πρὸς αὐτόν, καὶ εἶπεν· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τεσσαράκοντα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τεσσαράκοντα. 30 καὶ εἶπε· μή τι κύριε, ἐὰν λαλήσω; ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τριάκοντα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τριάκοντα. 31 καὶ εἶπεν· ἐπειδὴ ἔχω λαλῆσαι πρὸς τὸν κύριον· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ εἴκοσι; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ εἴκοσι. 32 καὶ εἶπε· μήτι κύριε, ἐὰν λαλήσω ἔτι ἅπαξ· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ δέκα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν δέκα. 33 ἀπῆλθε δὲ ὁ Κύριος, ὡς ἐπαύσατο λαλῶν τῷ ῾Αβραάμ, καὶ ῾Αβραὰμ ἀπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.
οκ αν δεχτούμε αυτό που λες, τότε εσύ γιατί πιστεύεις ότι αποκαλεί τους τρεις αγγέλους Κύριε; Και πως σχετίζεται με το Πρώτο κεφάλαιο της Γένεσις; Γιατί Όπως θα διαπιστώσεις κάθε κεφάλαιο της Γένεσις σηκώνει τόση πολύ συζήτηση που καλύτερα να τα πάρουμε ένα ένα και ξεχωριστά.

:0607
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Πρώτο

29
LAPTONAS έγραψε:οκ αν δεχτούμε αυτό που λες, τότε εσύ γιατί πιστεύεις ότι αποκαλεί τους τρεις αγγέλους Κύριε; Και πως σχετίζεται με το Πρώτο κεφάλαιο της Γένεσις; Γιατί Όπως θα διαπιστώσεις κάθε κεφάλαιο της Γένεσις σηκώνει τόση πολύ συζήτηση που καλύτερα να τα πάρουμε ένα ένα και ξεχωριστά.
Δεν ηταν σκοπος μου να αλλαξω κεφαλαιο,απλα απαντησα στην ερωτηση σου για αναφορες στον Τριαδικο Θεο μεσα στην Α.Γραφη.Ειτε ως προτυπωση(Γεν-ιη'3) ειτε αμεσα, υπαρχουν πολλες.

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Πρώτο

30
αιτωλος έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:οκ αν δεχτούμε αυτό που λες, τότε εσύ γιατί πιστεύεις ότι αποκαλεί τους τρεις αγγέλους Κύριε; Και πως σχετίζεται με το Πρώτο κεφάλαιο της Γένεσις; Γιατί Όπως θα διαπιστώσεις κάθε κεφάλαιο της Γένεσις σηκώνει τόση πολύ συζήτηση που καλύτερα να τα πάρουμε ένα ένα και ξεχωριστά.
Δεν ηταν σκοπος μου να αλλαξω κεφαλαιο,απλα απαντησα στην ερωτηση σου για αναφορες στον Τριαδικο Θεο μεσα στην Α.Γραφη.Ειτε ως προτυπωση(Γεν-ιη'3) ειτε αμεσα, υπαρχουν πολλες.
Ναι, άλλο όμως προ τύπωση και άλλο να αναφέρεται στον εαυτό Του στον πληθυντικό. Οι τρεις άγγελοι είναι άγγελοι που συμβολίζουν τη τριαδικότητα Του. Παραμένουν άγγελοι. Επίσης αν δεχτούμε ότι βλέποντας τους αγγέλους τους αποκαλεί "Κύριε", τότε είναι σαν να λέμε ότι ο Θεός στην Π.Δ. ήταν οι Άγγελοι - που παραπέμπει στις θεωρίες Λιακόπουλου. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.
αιτωλος έγραψε:
Vassilis_1 έγραψε:Καλά! Τον Μέγα Βασίλειο πήγες και βρήκες στην προσπάθειά σου να υποστηρίξεις την μωρανθείσα «επιστημονική» χρονολογική θεωρία;
Καποτε σου ειχα δωσει προς ερευνα την γνωμη του Μ.Βασιλειου για τα ψαρια και τις μελισσες.Επειδη εκει η αποψη της επιστημης βασιζεται στην αμεση παρατηρηση εκανες το κοροιδο και δεν απαντησες.Για πες μου φιλε Βασιλη,πιστευεις και στην αποψη του Μ.Βασιλειου για το αυτοφωτο της σεληνης;;
Χριστος Ανεστη!!
Στη Γένεσις 1:16 λέει "καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός"

Δηλαδή η σελήνη κατά το Μωυσή είναι ένας φωστήρας (δηλαδή παράγει φως) άρα σύμφωνα με τη θέση "«να εννοούνται όπως εγράφησαν». πρέπει να πιστεύουμε όλοι ότι η σελήνη είναι αυτόφωτη όπως λες και εσύ κατά το Μ.Βασίλειο δίχως αντίρρηση.

Αυτό ασφαλώς είναι περιορισμένης σκέψης.
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Δεύτερο

31
LAPTONAS έγραψε:Σε αυτό το θέμα ας τοποθετούμε τους προβληματισμούς μας σχετικά με την ερμηνεία της ΓΕΝΕΣΙΣ στο πλαίσιο του "Ερευνάτε τας γραφάς". Καλό είναι να γίνετε προσπάθεια διασταύρωσης με άλλες πηγές χωρίς παρωπίδες, αλλά επίσης να τοποθετούνται και οι καθαρώς Ορθόδοξες ερμηνείες.
Εικόνα
ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΔΕΎΤΕΡΟ

Θα ξεκινήσουμε σήμερα την ανάγνωση του δεύτερο κεφαλαίου της Γένεσις συμπεριλαμβάνοντας πηγές και από την Μεσοποτάμια μυθολογία. Η ανάπαυση του θεού αμέσως μετά την δημιουργία είναι κοινό στοιχείο και στις δύο διηγήσεις. Ας δούμε τι λέει η Γένεσις :

ΚΑΙ συνετελέσθησαν ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ πᾶς ὁ κόσμος αὐτῶν. 2 καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε, καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε. 3 καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν· ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸς ποιῆσαι. 4 Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὅτε ἐγένετο· ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν

Ας δούμε τώρα πως έγινε η πλάση του ανθρώπου σύμφωνα με το Ενούμα Έλις : (την αντίστοιχη Γένεσις) της Μεσοποταμίας. Εδώ μιλάει ο Θεός όλων των θεών των Ανουνάκι.

Θα δημιουργήσω τον Λουλλού—τον άνθρωπο. Στον οποίο θα αποτεθεί ο κόπος των θεών, ώστε να μπορέσουν να ξεκουραστούν. Θα αλλάξω με επιδεξιότητα την οργάνωση των θεών: Αν και τιμώνται ως μία [ομάδα], θα χωριστούν σε δύο.”

Παραπάνω βλέπουμε ότι ο βασιλιάς των Θεών στην Μεσοποταμία, δημιουργεί τους ανθρώπους ως υπηρέτες των Θεών, τους οποίους δεύτερους χωρίζει σε δύο παρατάξεις.

Ας επιστρέψουμε όμως στην Γένεσις για να δούμε την συνέχεια σύμφωνα με το Μωυσή. Το φυτικό βασίλειο ήταν μας λέει ολοκληρωμένο και παρείχε στον άνθρωπο όλη την άνεση ζωής χωρίς την ανάγκη να εργάζεται.

5 καὶ πᾶν χλωρὸν ἀγροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πάντα χόρτον ἀγροῦ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι· οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ Θεὸς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν· 6 πηγὴ δὲ ἀνέβαινεν ἐκ τῆς γῆς καὶ ἐπότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. 7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.

Ο άνθρωπος πλάθεται με υλικά από τη γη. Πράγματι ο άνθρωπος αποτελείται από άνθρακα δηλαδή χώμα και νερό κυρίως. Δεν αναφέρει όμως πως ακριβώς πραγματοποιήθηκε αυτή η "πλάση". Αναφέρει επίσης εδώ ότι ολόκληρη η γη ποτιζόταν από μία πηγή που ανέβαινε από την γη και πότιζε ολόκληρη την επιφάνεια της (πρόσωπο). Ποια ήταν αυτή η πηγή ;

8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. 9 καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ.

Εδώ στη Γένεσις γίνετε μια προσπάθεια περιγραφής της Εδέμ και αναφορά σε κάποιο "ξύλο της ζωής εν μέσω παραδείσου". Ποιο είναι αυτό το ξύλο ? διότι από όσο ξέρουμε το "δέντρο της ζωής" είναι ένα πολύ μεγάλο τμήμα (concept) της Καμπαλιστικής (απόκρυφης Ιουδαικής" παράδοσης. Πάντως αναφέρει ότι όλο το ξύλο (δηλαδή τα φυτά) ήταν καλά για όραση και βρώση (ως τροφή) και δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα σε καλό και πονηρό αφού ήταν όλα καλά.

Σύμφωνα πάντως με το Πλάτωνος "Πρωταγόρα", σχετικά με την δημιουργία του ανθρώπου ο Θεός (ως Δίας) διατάζει τον Επιμηθέα με τον Προμηθέα να φτιάξουν τον άνθρωπο. Ας κάνουμε μία παύση να δούμε τον μύθο δημιουργίας ανθρώπου σύμφωνα με τον Πλάτωνα :

Όταν δε ήλθεν ο διωρισμένος καιρός διά να γείνουν και αυτά, οι θεοί τα εσχημάτισαν εις το εσωτερικόν της γης από χώμα και φωτιάν αναμίξαντες και από όσα ανακατεύονται με την φωτιάν και το χώμα. Όταν δ' επρόκειτο να τα φέρουν εις το φως, επρόσταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να τα στολίσουν και να μοιράσουν εις καθένα δυνάμεις όπως τους αρμόζει. Ο δε Επιμηθεύς παρακαλεί τον Προμηθέα να τον αφήση να μοιράση αυτός, αφ' ου δε εγώ μοιράσω, είπε, συ έπειτα να κάμης επιθεώρησιν· και τοιούτοτρόπως, αφ' ου τον εκατάφερεν, έκαμεν αυτός την μοιρασιά. Καθώς λοιπόν εμοίραζεν, εις άλλα μεν επροσκολλούσε δύναμιν χωρίς ταχύτητα, τα δε πλέον αδύνατα εστόλιζε με ταχύτητα· εις άλλα δε έδιδεν όπλα, εις εκείνα δε εις τα οποία έδιδε φύσιν χωρίς όπλα εφεύρισκε κάποιαν άλλην δύναμιν διά να σώζωνται. Διότι εκείνα μεν από αυτά, τα οποία ενέδυε με μικρότητα, τους εμοίραζε πτερά διά να φεύγουν ή κατοικίαν κάτω εις την γην διά να κρύπτωνται· εκείνα δε τα οποία ηύξανε διά της μεγαλότητος, τους έδιδεν ως μέσον σωτηρίας αυτήν την ιδίαν μεγαλότητα· και τα άλλα τοιουτοτρόπως εμοίραζεν, ώστε να υπάρχη μεταξύ των ισότης. Αυτούς δε τους τρόπους εφεύρισκεν, επειδή εφοβείτο μήπως κανέν από τα γένη αυτά καταστραφή.

Επιστρέφουμε όμως στην Γενεσις για να δούμε την δομή του παραδείσου. Αναφέρει εδώ ότι ο ποταμός που πότιζε όλη τον παράδεισο εκπορευόταν από την Εδέμ. Συνεπώς άλλη είναι η Εδέμ και άλλη τοποθεσία ο παράδεισος. Έπειτα αναφέρει τέσσερις αρχές (ποταμούς) , τον Φισών, τον Γεών, το Τίγρη και τον Ευφράτη. Γιατί όμως σήμερα δεν μπορούμε να βρούμε αυτή την τοποθεσία ;

10 ποταμὸς δὲ ἐκπορεύεται ἐξ ᾿Εδὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον· ἐκεῖθεν ἀφορίζεται εἰς τέσσαρας ἀρχάς. 11 ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον· 12 τὸ δὲ χρυσίον τῆς γῆς ἐκείνης καλόν· καὶ ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθος ὁ πράσινος. 13 καὶ ὄνομα τῷ ποταμῷ τῷ δευτέρῳ Γεῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Αἰθιοπίας. 14 καὶ ὁ ποταμὸς ὁ τρίτος Τίγρις· οὗτος ὁ προπορευόμενος κατέναντι ᾿Ασσυρίων. ὁ δὲ ποταμὸς ὁ τέταρτος Εὐφράτης.

Η ανάγνωση προχωράει με την τοποθεσία της Εδέμ στην Μεσοποταμία. Το ότι ο Μωυσής τοποθετεί την Εδέμ στην Μεσοποταμία οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι οι Αιγύπτιοι είχαν λάβει πολλά στοιχεία από τον Ασσύριο-βαβυλωνιακό πολιτισμό. Στην Wikipedia διαβάζει κανείς τα εξής :

"Το Βαβυλωνιακό κράτος δημιουργήθηκε στα μέσα της 3ης χιλιετίας. Οι Βαβυλώνιοι υπέταξαν τους Σουμέριους που ήταν κυρίαρχοι αυτής της περιοχής πριν από αυτούς. Οι Βαβυλώνιοι υιοθέτησαν τα στοιχεία του Σουμεριακού πολιτισμού αλλά πρόσθεσαν και δικά τους δημιουργώντας μια νέα πολιτιστική μορφή. Εκτός από το υψηλό επίπεδο πολιτισμού που είχαν αναπτύξει οι κάτοικοι της άλλος ένας παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής ήταν τα εύφορα εδάφη και το εύκρατο κλίμα που επικρατούσε λόγω της παρουσίας των δύο ποταμών του Τίγρη και Ευφράτη στην περιοχή."

Προχωράμε όμως την ανάγνωση στο περίφημο σημείο με το δέντρο της γνώσης του καλού και του πονηρού.

15 Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. 16 καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, 17 ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.

Παρατηρούμε ότι η "ποινή" για αυτόν που θα φάει το δέντρο της γνώσης του καλού και πονηρού θα πεθάνει με θάνατο. Για ποιο λόγο όμως είναι κακό να μπορεί κάποιος να έχει γνώση ανάμεσα στο καλό και στο κακό (διάκριση); Στους λόγους του Αγίου Αντωνίου μάλιστα διαβάζουμε ότι η γνώση ανάμεσα στο καλό και στο κακό είναι αρχή για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε Θεογνωσία. Είναι δυνατόν να αντιφάσκει η Ορθόδοξη διδασκαλία με αυτό το σημείο της Γένεσις ;

Παρακάτω βλέπουμε ότι όλη η εικόνα που έχουμε για τον παράδεισο ως τοποθεσία αφθονίας αγαθών προέρχεται από το δεύτερο κεφάλαιο της Γένεσις. Στο 2:18-20 η Εδέμ αποκτάει ζώα ως βοηθούς του Αδάμ:

18 Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν. 19 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν ᾿Αδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ ᾿Αδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ. 20 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· τῷ δὲ ᾿Αδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ.

Τι είδους βοήθεια μπορεί όμως να πρόσφεραν οι δεινόσαυροι στον Αδάμ ;

Μετά την ανάγνωση του παραπάνω κειμένου έρχεται ίσως στο μυαλό ένα σημείο από τον Πολιτικό του Πλάτωνος. Ο Πλάτωνας αναφέρει μία εποχή όπου οι καρποί και η τροφή ήταν άφθονα ενώ τα ζώα και οι άνθρωποι ζούσαν ειρηνικά μεταξύ τους γυμνοί και αμέριμνοι. Ας δούμε τι λέει ο Πλάτωνας μέσα από την διήγηση ενός "ξένου" που συνομιλεί με Αθηναίους:

Ξένος: Καλά παρηκολούθησες τον λόγον. Αυτό όμως που ερώτησες ως προς την αυτόματον γένεσιν όλων των πραγμάτων εις τους ανθρώπους, διόλου δεν ανήκει εις το σημερινόν καθεστώς, αλλά και αυτό ήτο της προηγουμένης. Τότε δηλαδή όλην αυτήν την περιστροφήν την διηύθυνε επιμελώς ο θεός, καθώς τόρα, και εις έκαστον τόπον, καθώς τόρα, ήσαν διαμοιρασμένα τα μέρη του κόσμου εις διαφόρους θεούς ως κυβερνήτας. Και λοιπόν και τα ζώα τα εμοιράσθησαν κατά γένη και αγέλας ως θείοι βοσκοί οι θεοί, και έκαστος ήτο ανεξάρτητος εις όλα όσα διηύθυνε μόνος του, ώστε ούτε άγριον υπήρχε τίποτε, ούτε αλληλοφαγώματα, και ούτε πόλεμος ούτε διχόνοια όλως διόλου. Και ημπορούσε να αναφέρη κανείς χίλια άλλα, τα οποία συμβαδίζουν με αυτήν την διάταξιν των πραγμάτων. Οπωσδήποτε όμως ό,τι ελέχθη ως προς την αυτόματον γέννησιν των ανθρώπων έχει τον εξής λόγον. Τότε επετήρει την ποίμνην αυτών ο ίδιος ο θεός, καθώς κάμνουν τόρα οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι γένος θεϊκώτερον των άλλων ζώων και ποιμαίνουν τα άλλα τα κατώτερα από αυτούς γένη. Εν όσω δε εποίμαινε εκείνας ο θεός δεν υπήρχαν ούτε πολιτείαι, ούτε ιδιοκτησίαι γυναικών και παίδων. Διότι όλα ανεγεννώντο από την γην χωρίς να ενθυμούντο τίποτε από τα προηγούμενα. Όλα όμως τα σημερινά δεν υπήρχαν, είχαν δε καρπούς αφθόνους και από τα δένδρα και από όλα τα δάση, τα οποία ήσαν άφθονα χωρίς να τα φυτεύουν οι γεωργοί και μόνα των εφύτρωναν από την γην. Εκαρπούντο δε όλα αυτά ενώ ήσαν γυμνοί και εκοιμώντο χωρίς στρώμα εις το ύπαιθρον ως επί το πλείστον. Διότι αι ώραι του έτους ήσαν μετριασμένας και δεν τους εστενοχωρούσαν, ως στρώματα δε είχαν τας αφθόνους πρασινάδας, αι οποίαι εφύτρωναν από την γην. Ιδού λοιπόν ποία ήτο η ζωή εις την εποχήν του Κρόνου, φίλε Σωκράτη. Την δε σημερινήν, η οποία, καθώς λέγουν, ήρχισε από την εποχήν του Διός, την γνωρίζεις και συ, διότι είσαι παρών. Να κρίνης όμως ποίος από αυτούς τους δύο βίους είναι ευτυχέστερος, άραγε θα ημπόρεσες και θα θελήσης;

Μου κάνει βέβαια εντύπωση που η εποχή εκείνη ορίζεται ως "εποχή του Κρόνου" ενώ η εποχή που ζούσαν ο Σωκράτης με τον Πλάτωνα ορίζεται ως "εποχή του Δία". Ο Πλάτωνας βέβαια σε καμία περίπτωση δεν τοποθετεί την Εδέμ στη Μεσοποταμία (τουλάχιστον όχι στον Πολιτικό).

Συνεχίζοντας έτσι την ανάγνωση της βίβλου διαβάζουμε το τέλος του δευτέρου κεφαλαίου που αναφέρει τη δημιουργία της γυναίκας. Είναι το περίφημο σημείο όπου ο Δημιουργός έλαβε ένα τμήμα από τα πλευρά του Αδάμ για να φτιάξει το ωραίο φύλο.

21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. 23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· 24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. 25 καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε ᾿Αδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο.


Παρατηρούμε τέλος ότι τότε δεν "ᾐσχύνοντο" ο Αδάμ και η Εύα. Μετά όμως το προπατορικό αμάρτημα "ᾐσχύνοντο". Δεδομένου ότι ο Χριστός με την έλευση του στη γη κατάργησε το προπατορικό αμάρτημα, τότε γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουν ακόμα να "ᾐσχύνοντο" (ντρέπονται);
Χριστός Ανέστη...
Κατά τη προσωπική μου και μόνον γνώμη να τονίσω πως η αλήθεια υπάρχει μόνον στη Γραφή της Ορθοδόξου πίστεως..
Αποκλειστικά και μόνον απο εκεί μπορούμε να αναγνώσουμε τις απαντήσεις που θέλουμε σε οτιδήποτε πνευματικό (και όχι μόνον )θα θελήσουμε....
Ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν· και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού· 40 και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε
(Ιωαν. 5, 39-40)
μας λέγει το αψευδές στόμα του Ιησού Χριστού
άρα οτιδήποτε εκτός γραφής είναι δυνατόν να πλανέψει το νούν του ανθρώπου και να τον οδηγήσει εις αδιέξοδον οδόν..

Τώρα σχετικώς γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ντρέπονται..μας απαντά ο αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός..(πριν από τη γεύση, και οι δύο, ο Αδάμ και η Εύα
ήταν γυμνοί, αλλά δεν ντρέπονταν. Διότι, τόσο πολύ ο Θεός ήθελε να είμαστε απαθείς (διότι η γυμνότητα είναι χαρακτηριστικό της τέλειας απάθειας). Ήθελε ακόμη να είμαστε αμέριμνοι, έχοντας ένας έργο, το αγγελικό, να δοξολογούμε δηλαδή ακατάπαυστα τον Πλάστη μας, να εντρυφούμε στη δική του θεωρία και να εμπιστευόμαστε σ’ Αυτόν τη φροντίδα του εαυτού μας.
Εικόνα

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Δεύτερο

32
GLADIATOR έγραψε: Τώρα σχετικώς γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ντρέπονται..μας απαντά ο αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός..(πριν από τη γεύση, και οι δύο, ο Αδάμ και η Εύα
ήταν γυμνοί, αλλά δεν ντρέπονταν. Διότι, τόσο πολύ ο Θεός ήθελε να είμαστε απαθείς (διότι η γυμνότητα είναι χαρακτηριστικό της τέλειας απάθειας). Ήθελε ακόμη να είμαστε αμέριμνοι, έχοντας ένας έργο, το αγγελικό, να δοξολογούμε δηλαδή ακατάπαυστα τον Πλάστη μας, να εντρυφούμε στη δική του θεωρία και να εμπιστευόμαστε σ’ Αυτόν τη φροντίδα του εαυτού μας.
Όπως δηλαδή οι Αρχαίοι μας που δεν ένιωθαν τη γύμνια σαν ντροπή σε αντίθεση με τους βάρβαρους λαούς της Ανατολής.
αλλά πέρα από αυτά, όπως γνωρίζουμε στην Ορθοδοξία ο Ιησούς Χριστός με την θυσία Του έδωσε τέλος στο προπατορικό αμάρτημα ως "νέος Αδάμ". Γιατί λοιπόν εφόσον έπαψε να ισχύει το προπατορικό αμάρτημα μετά την έλευση του Σωτήρα, παρόλα αυτά συνεχίζετε να υπάρχει ντροπή όσο αναφορά το ανθρώπινο σώμα ; Λέει κάτι πάνω σε αυτό ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ή κάποιος άλλος;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Δεύτερο

33
LAPTONAS έγραψε: Όπως δηλαδή οι Αρχαίοι μας που δεν ένιωθαν τη γύμνια σαν ντροπή σε αντίθεση με τους βάρβαρους λαούς της Ανατολής.
καμμία σχέση αγαπητέ φίλε..
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν γδύνονταν διότι δεν αισθανόνταν ντροπή..απλά είχαν θρησκιοποιήσει την ηδονή υπήρχε σαρκική ελευθεριότητα
και ένεκα αυτού έμενα γυμνοί δια να προκαλούν..
Άλλο το ένα άλλο το άλλο..
Εικόνα

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Δεύτερο

34
GLADIATOR έγραψε:
LAPTONAS έγραψε: Όπως δηλαδή οι Αρχαίοι μας που δεν ένιωθαν τη γύμνια σαν ντροπή σε αντίθεση με τους βάρβαρους λαούς της Ανατολής.
καμμία σχέση αγαπητέ φίλε..
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν γδύνονταν διότι δεν αισθανόνταν ντροπή..απλά είχαν θρησκιοποιήσει την ηδονή υπήρχε σαρκική ελευθεριότητα
και ένεκα αυτού έμενα γυμνοί δια να προκαλούν..
Άλλο το ένα άλλο το άλλο..
Άρα η θεοφιλής γυμνότητα είναι όπως αυτή των αόρατων γυμνών ασκητών του Αγ. Όρους;
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Δεύτερο

35
LAPTONAS έγραψε:
GLADIATOR έγραψε:
LAPTONAS έγραψε: Όπως δηλαδή οι Αρχαίοι μας που δεν ένιωθαν τη γύμνια σαν ντροπή σε αντίθεση με τους βάρβαρους λαούς της Ανατολής.
καμμία σχέση αγαπητέ φίλε..
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν γδύνονταν διότι δεν αισθανόνταν ντροπή..απλά είχαν θρησκιοποιήσει την ηδονή υπήρχε σαρκική ελευθεριότητα
και ένεκα αυτού έμενα γυμνοί δια να προκαλούν..
Άλλο το ένα άλλο το άλλο..
Άρα η θεοφιλής γυμνότητα είναι όπως αυτή των αόρατων γυμνών ασκητών του Αγ. Όρους;
Η γυμνότης των Πάτέρων έχει να κάνει με την απαλλαγή του ΄΄παλαιού ανθρώπου΄΄απο τα πάθη..
Εικόνα

Re: Ας ερευνήσουμε τη Γένεσις - Κεφάλαιο Πρώτο

36
Χριστός Ανέστη!!!
LAPTONAS έγραψε:
Στη Γένεσις 1:16 λέει "καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός"

Δηλαδή η σελήνη κατά το Μωυσή είναι ένας φωστήρας (δηλαδή παράγει φως)…
Αγαπητέ LAPTONAS, ΔΕΝ λέει ο Μωυσής ότι η σελήνη παράγει φως, απλά λέει ότι είναι φωστήρας, όπως πράγματι, είναι!

Λοιπόν, η σωστή λήψη αυτών που διαβάζουμε, σίγουρα, είναι δείγμα διευρυμένης σκέψης.

Επιστροφή στο “Ανάγνωση και ερμηνεία της Αγίας Γραφής”

cron