Φιλε grecko
Τι αποψη εχεις γι'αυτην την διαφορα;
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.
Γεν. 1,27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

αιτωλος έγραψε:Φιλε grecko
Τι αποψη εχεις γι'αυτην την διαφορα;
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.
Γεν. 1,27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

Για να γινω πιο συγκεκριμενος.
Το ποιησωμεν (Τριαδικος Θεος)αφορα το ''καθ'εικονα και ομοιωσιν''
Το εποιησεν μονον το ''καθ'εικονα''
Εδω μαλλον εγκειται και η επισημανση της οοδε.

αιτωλος έγραψε:Φιλε grecko
Τι αποψη εχεις γι'αυτην την διαφορα;
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.
Γεν. 1,27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

Αυτό είναι ένα επίμαχο χωρίο ,που ο καθένας ανάλογα με το τι έχει στο νου του,το αντιλαμβάνεται διαφορετικά ,με αποτέλεσμα να φτάνουμε απο Λίλιθ,σε ερμαφρόδιτα και προαδαμιαίους ανθρώπους.




Σχετικά με αυτό που ρώτησες

Διάβασε εδω

http://www.egolpion.com/genesis_fountas.el.aspx

και το παρακάτω

Καταλυτική είναι η ερμηνευτική αυθεντία του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης:

«Ευθύς αμέσως πρέπει να τονίσουμε ότι ο άγιος Γρηγόριος μολονότι στο θεολογικό του σύστημα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη βιβλική φράση «κατ' εικόνα Θεού» με την οποία δηλώνει την οντολογική δομή του ανθρώπου, αυτό δηλαδή που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε, (πάντοτε όμως με σχετική έννοια) «φυσικό άνθρωπο», δεν αντιδιαστέλλει το «κατ' εικόνα» από το «καθ' ομοίωσιν», αυτό δηλαδή που θα έλεγε κανείς «υπερφυσικό άνθρωπο». Γιατί θεωρεί αυτά τα δύο ως τις δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Και για να χρησιμοποιήσω δική του λέξη, που εκφράζει αυτά τα δυο δεδομένα, το κατ’ εικόνα είναι «αρχηγικώτερον» από το καθ’ ομοίωσιν. Εμφανίζεται δηλαδή χρονικά πρώτα μεν το κατ’ εικόνα, και ακολουθεί ως δεύτερο το καθ’ ομοίωσιν, το οποίο υπάρχει εν σπέρματι και εν δυνάμει στο πρώτο.

Δημιουργημένος ο άνθρωπος κατ’ εικόνα Θεού είχε όλα εκείνα τα γνωρίσματα που τον αναδεικνύουν ομοίωμα του αρχέτυπου. Όσα ο Θεός έχει «φύσει», αυτά και «μετέδωκε» στον άνθρωπο- την απάθεια, την καθαρότητα, την αφθαρσία, τη μακαριότητα, το λογικό και την ελευθερία. Γιατί μόνον έτσι, με την ύπαρξη των γνωρισμάτων αυτών «διασώζεται ο της εικόνος λόγος», επειδή, στην περίπτωση που θα έλειπε κάποιο από τα στοιχεία αυτά, θα έπαυε να υπάρχει η ομοιότητα τού αντιγράφου προς το αρχέτυπο» (ΒΕΠ. 65Α, 47). 4

Read more: http://www.egolpion.com/gen1_26-2_7.el. ... z3075TUrHC


Υπάρχει ενα πολύ ωραίο κείμενο του αγίου Γρηγορίου Νύσσης-Περι κατασκευής ανθρώπου που τα εξηγεί.

Δες εδω μια ερμηνεία του κειμένου του αγίου

http://tanasismesologgi.blogspot.gr/201 ... st_20.html

Χριστός Ανέστη!!!

αιτωλός έγραψε:
ΔΕΝ θα περιμενω απο την επιστημη να μου ορισει το μηκος των τριων πρωτων ημερων,ετσι ωστε να αναιρεσω τα αντιθετα προς την λογικη που υποστηριζεις.Οτι εχουμε 24ωρα χωρις ηλιο και σεληνη.
ΔΕΝ θα περιμενω απο την επιστημη να παρει ακριβη θεση για την αρχη της δημιουργιας…

Αγαπητέ Αιτωλέ, όπως έχει αποδειχθεί, η επιστήμη ποτέ δεν θα μπορέσει να πάρει, όχι ακριβή, αλλά ούτε κατά προσέγγιση θέση, σχετικά με το χρόνο που παρήλθε από κτίσεως κόσμου. Γιατί; Απλό! Η χρονολόγηση ανήκει στο γκρούπ των θεμάτων εκείνων στα απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση. Και όπως έχει αποδειχθεί στο προηγούμενο σχόλιό μου, η εξιχνίαση θεμάτων στα οπαία απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση, ήταν, είναι, και θα είναι, πάνω από το ταβάνι των δυνατοτήτων της επιστήμης.
Για αυτό πολύ καλά κάνεις και ομολογείς, ότι δεν περιμένεις από την επιστήμη να πάρει θέση για την αρχή της δημιουργίας "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".

Όπως αντιλαμβάνεσαι, η Αγία Γραφή, πρωτίστως, είναι ενημερωτικό Βιβλίο ώστε να μας προφυλάσσει από τις διάφορες πλάνες.
Όμως, τις περιγραφές της Αγίας Γραφής, ασφαλώς, τις ερμηνεύει, μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία που είναι “στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας”, και όχι όπως θέλουμε εμείς!
Για αυτό αναπαύσου στις αποδεδειγμένες περιγραφές της Αγίας Γραφής, μεταξύ αυτών, και της χρονολόγησης, όπως τις μεταφέρει η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Διότι είναι σφόδρα επικίνδυνο για τον καθένα μας, όταν έχουμε διαφορετική γνώμη από την αποδεδειγμένη Θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία σαφέστατα αποφάνθηκε ως εξής: Ωρολόγιο το Μέγα. Κείμενο που αντιστοιχεί στις 25 Δεκεμβρίου (Εορτολόγιο):

Η ακατάληπτος αύτη και ανερμήνευτος γέννησις του Χριστού εγένετο, κατά την χρονολογία της Ανατολικής Εκκλησίας, τω 5508, από κτίσεως κόσμου….

Άρα, η Ορθόδοξη Εκκλησία καταλήγοντας στα 5508 χρόνια, από κτίσεως κόσμου, είναι πασιφανές, ότι αρχίζει τη μέτρησή της από την πρώτη ημέρα της κτίσεως του κόσμου, διότι αυτήν χρησιμοποίησε ο Θεός, ως αρχή της κτίσεως του κόσμου. Ιδού:

Γένεσις Α΄ 1 «ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν».

Οπότε η Ορθόδοξη Εκκλησία με το «5508 χρόνια, από κτίσεως κόσμου» μετρά, και, τις προηγηθείσες τρείς ημέρες, της από το Θεό δημιουργίας του ήλιου και της σελήνης, σύμφωνα με την συγκεκριμένη ανθρώπινη χρονολόγηση. Την γνωστή μέχρι σήμερα.

LAPTONAS έγραψε:Πως εξηγείται ο ο πρώτος πληθυντικός;

Κατα την γνωμη πολλων,εδω βρισκεται η πρωτη αναφορα της Αγ.Γραφης στον Τριαδικο Θεο.
Η επομενη..
Γεν. 18,2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν.
Γεν. 18,3 καὶ εἶπε· κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου·
Το ζητημα κατ'εμε ειναι γιατι χρησιμοποιει στην δεδομενη αναφορα πληθυντικο,ενω στον επομενο στιχο που χρησιμοποιει ενικο μιλα μονον για κατ'εικονα

αιτωλος έγραψε:

LAPTONAS έγραψε:Πως εξηγείται ο ο πρώτος πληθυντικός;

Κατα την γνωμη πολλων,εδω βρισκεται η πρωτη αναφορα της Αγ.Γραφης στον Τριαδικο Θεο.
Η επομενη..
Γεν. 18,2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν.
Γεν. 18,3 καὶ εἶπε· κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου·
Το ζητημα κατ'εμε ειναι γιατι χρησιμοποιει στην δεδομενη αναφορα πληθυντικο,ενω στον επομενο στιχο που χρησιμοποιει ενικο μιλα μονον για κατ'εικονα

Καταρχάς παρατηρούμε για παράδειγμα την εξής μετάφραση στο http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diath ... .htm#kef.1

Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς.
Γεν. 1,26 Εν συνεχεία ο Τριαδικός Θεός είπε καθ' εαυτόν· “ας δημιουργήσωμεν τώρα τον άνθρωπον, σύμφωνα με την ιδικήν μας εικόνα, και να έχη την δυνατότητα να ομοιάση με ημάς. Αυτοί, άνδρας και γυναίκα, ας είναι άρχοντες και κύριοι των ιχθύων της θαλάσσης, των πτηνών του ουρανού, των κτηνών και όλης της γης και όλων όσα έρπουν επάνω εις την επιφάνειαν της γης”.

όμως αυτή η μετάφραση είναι ανακριβής, διότι πουθενά δεν λέει η Π.Δ. για Τριαδικό Θεό (αυτολεξεί), και απορώ γιατί γίνεται μία τέτοια προσθήκη στη μετάφραση...

Κατά τη γνώμη μου πάντως δεν μπορεί να μιλάει για την Αγία Τριάδα, διότι ο Θεός ουδέποτε μιλούσε σε Ά πληθυντικό όταν αναφερόταν στον εαυτό του.

.... ορίστε μερικά παραδείγματα από Κ.Δ.

εἶπε δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρὸς με οὐ μὴ πεινάσῃ, καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε. (Ἰωάνν. κεφ. στ΄ στίχ. 35).
ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τόν αἰῶνα, καί ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μου ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς. (Ἰωάνν. κεφ. στ΄ στίχ. 51).
ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ΄ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. (Ἰωάνν. κεφ. η΄ στίχ. 12).
ἐγώ εἰμι ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμαυτοῦ, καὶ μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψας με πατήρ. (Ἰωάνν. κεφ. η΄ στίχ. 18).
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι. (Ἰωάνν. κεφ. η΄ στίχ. 58).
ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι΄ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει, (Ἰωάνν. κεφ. ι΄ στίχ. 9).

και στην Π.Δ. συναντάμε τα

«Ἐγώ εἰμι ὁ ὤν»
«Είμαι ο πρώτος και ο έσχατος. Δεν υπάρχει Θεός άλλος εκτός εμού»

κτλ

Αν έχει κάποιος κάποιο σημείο στην Π.Δ. που να μιλάει ο Θεός σχετικά με τον εαυτό του αναφερόμενος στον πληθυντικό και να δείχνει ότι μιλάει για την Αγία Τριάδα, ας το παραθέσει.

για μένα πάντως το "26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν" είναι ιδιαίτερα περίεργο γιατί μιλάει για εικόνα και ομοίωση πολλών.

Πάνω σε αυτό το σημείο λοιπόν, θα π[ροσπαθήσω αν αναφέρω ενδεικτικά διάφορες απόψεις :

α. Πλάτωνας
αναφέρω αρχικά ότι στο Πλάτωνα ο Δημιουργός δεν έπλασε μόνος του τον άνθρωπο και τα θνητά ζώα, αλλά συνύφανε μαζί του και η κτίση. Δηλαδή αν λάβουμε υπόψη το Πλάτωνα, ο θεός Δημιουργός δεν πήρε πηλό και μάλαξε τον Αδάμ, αλλά έλαβε μέρος μία διαδικασία που επιτελέστηκε με κάποιο άγνωστο τρόπο, στον οποίο συμμετείχαν ο Θεός και το σύμπαν ολόκληρο που είχε δημιουργήσει (πλανήτες κτλ).

Πλάτωνα Τίμαιος : Αλλ' όλα ταύτα κατά πρώτον ο Θεός διέταξε, και έπειτα εκ τούτων εσύστησε το σύμπαν τούτο, ζώον ον, το οποίον περιλαμβάνει εν εαυτώ όλα τα ζώα, θνητά και αθάνατα. Και των μεν θείων πραγμάτων αυτός ούτος έγεινε δημιουργός, την γέννησιν δε των θνητών ανέθεσεν εις τα πλάσματα αυτού, ίνα τα δημιουργήσωσι. Και ούτοι μιμούμενοι αυτόν, λαβόντες παρ' αυτού την αθάνατον αρχήν της ψυχής, μετά τούτο ετόρνευσαν πέριξ αυτής έν σώμα θνητόν, και όλον τούτο το σώμα έδοσαν εις αυτήν ως όχημα· και έν άλλο είδος ψυχής έπλασαν προσέτι, το θνητόν, το οποίον έχει εντός αυτού φοβερά και αναπόφευκτα πάθη, πρώτον μεν την ηδονήν, το μέγιστον δέλεαρ του κακού, έπειτα τας λύπας, διά τας οποίας φεύγομεν ταγαθά, και προσέτι θάρρος και φόβον, άφρονας συμβούλους, και τον θυμόν, όστις δυσκόλως ακούει τας συμβουλάς, και την ελπίδα, ήτις ευκόλως παρασύρεται υπό του παραλόγου αισθήματος και του τα πάντα τολμώντος έρωτος. Αναμίξαντες δε ταύτα ομού διά της ανάγκης έπλασαν το θνητόν γένος.

β. Λιακόπουλος
αναφέρει και ο Λιακόπουλος κάτι παρόμοιο αλλά με τη διαφορά όμως ότι αυτός ερμηνεύει το Θεό και τα πλάσματα ως Ελ και Ελοχίμ τα οποία συνέβαλαν στην Δημιουργία του ανθρώπου .... και το καθ ομοίωση ορίζεται από αυτόν ως ομοίωση με τους Ελοχίμ, που έφτιαξαν τον άνθρωπο όμοιο με την δική τους εικόνα.....

γ. επιστήμη
Η επιστήμη με την θεωρία της πανσπερμίας προτείνει ότι η ζωή μεταφέρθηκε στο σύμπαν και εξελίχθηκε στους πλανήτες όπου η ζωή ήταν δυνατή (π.χ. γη) μετά από μία διαδικασία εκατομμυρίων ετών. Οι δεινόσαυροι για παράδειγμα χρονολογούνται στα 230 εκατομμύρια χρόνια [Σημείωση : τα κήτη τα μεγάλα που αναφέρει η Γένεσις λέγοντας καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν είναι οι δεινόσαυροι ;]



Θεωρία της Πανσπερμίας
_________________________
Η θεωρία της πανσπερμίας, ότι δηλαδή η ζωή στη Γη προέρχεται από μικροοργανισμούς που έφτασαν από το Διάστημα και εξελίχθηκαν, αποδείχτηκε πρόσφατα πειραματικά στο εργαστήριο Νανοφωτονικής του Ινστιτούτου Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ), αφού ανακάλυψαν ότι η πιθανότητα επιβίωσης ορισμένων μυκήτων εκτεθειμένων στην ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία, σε χαμηλές θερμοκρασίες και… μηδενική πίεση κατά τη διάρκεια ενός διαπλανητικού ταξιδιού από τον Αρη στη Γη φτάνει στο 60%.

Η επιβίωση μυκήτων κατά τη διάρκεια ενός διαπλανητικού ταξιδιού από τον Αρη στη Γη φτάνει στο 60%. Η συναρπαστική αυτή ανακάλυψη δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό. Μάλιστα, ερευνητές του ΕΙΕ πήραν μέρος σε σχετικά διαστημικά ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως μας είπε ο υπεύθυνος ερευνητής του προαναφερόμενου εργαστηρίου, Κώστας Κεφαλάς.

-Κύριε Κεφαλά, ποιες είναι συνοπτικά οι θεωρίες για την προέλευση της ζωής στη Γη;
- Από την απαρχή της σκέψης δύο ήταν τα μεγάλα ερωτήματα που βασάνισαν τους μεγάλους στοχαστές και ουσιαστικά καθόρισαν την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας, αφού πάνω τους βασίστηκε η οικοδόμηση της επιστήμης. Το πρώτο έχει να κάνει με την αρχή και την ουσία του κόσμου και το δεύτερο, με το μυστήριο της ζωής και την προέλευσή της…

Πέρα από τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις, η θεωρία της πανσπερμίας επιχειρεί να ερμηνεύσει την προέλευση της ζωής στη Γη (χωρίς να επιχειρεί να ερμηνεύσει την αρχή της ζωής στο Σύμπαν), βασιζόμενη στην αρχή ότι η ζωή υπάρχει παντού στο Διάστημα και μεταφέρεται μέσω του χώρου και του χρόνου από το ένα σημείο του αχανούς Διαστήματος στο άλλο.

Οι μηχανισμοί της πανσπερμίας βασίζονται στη μεταφορά της βιολογικής ύλης είτε μέσω της γαλαξιακής σκόνης, η οποία μπορεί να ταξιδέψει στο χώρο λόγω της πίεσης της ακτινοβολίας των γειτονικών άστρων, ή μέσω του γαλαξιακού ταξιδιού αστεροειδών ή κομητών, οι οποίοι φέρουν μικροοργανισμούς ικανούς να επιβιώσουν στις ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας, πίεσης και ακτινοβολίας που επικρατούν στο αχανές Συμπάν.

Η θεωρία της πανσπερμίας δεν είναι προϊόν των καιρών μας. Ο πρώτος που τη διατύπωσε ήταν ο Αναξαγόρας (500-428 π.κ.ε.). Ο Γάλλος φυσιοδίφης Benoit de Maillet το 1743 απέρριψε τη μέχρι τότε επικρατούσα θεωρία της αβιογένεσης, ισχυριζόμενος ότι η ζωή μεταφέρθηκε στη Γη από το Διάστημα και αναπτύχθηκε στη θάλασσα αρχικά, ενώ οι πατέρες της σύγχρονης θερμοδυναμικής Lord Kelvin (William Thomson) (1824-1907) και Hermann von Helmholtz (1821-1894) υπήρξαν οι κύριοι υπέρμαχοί της τον 19ο αιώνα.

-Σημερινές ενδείξεις υπάρχουν;
-Το 1984 ευρέθη στην Ανταρκτική ένας μετεωρίτης που εκτινάχτηκε από την επιφάνεια του Αρη πριν από 15 εκατ. χρόνια από μια αποστολή Αμερικανών επιστημόνων που έψαχναν για μετεωρίτες. Ο μετεωρίτης ονομάστηκε Allan Hills 84001 (ALH84001). Το 1991 στο εσωτερικό του ALH84001 εντοπίστηκαν νανοβακτήρια και αμινοξέα. Η σημαντική αυτή ανακάλυψη δημοσιεύτηκε από τον David McKay της NASA στην επιστημονική επιθεώρηση «The Journal Science» και προκάλεσε τέτοια αίσθηση ώστε ο πρόεδρος Κλίντον ανακοίνωσε την έναρξη της εξερεύνησης του πλανήτη Αρη από τις ΗΠΑ.

Στις 29 Απριλίου του 2001 επιστήμονες από την Αγγλία και τις Ινδίες ανακοίνωσαν την ύπαρξη μικροοργανισμών στη στρατόσφαιρα, ενώ στις 11 Μαΐου του ίδιου έτους ο γεωλόγος Bruno d’ Argenio και ο βιολόγος Giuseppe Geraci από το Πανεπιστήμιο της Νάπολης ανακοίνωσαν την ύπαρξη εξωγήινων βακτηρίων σε μετεωρίτη ηλικίας 4,5 δισ. ετών. Οι ανακαλύψεις αυτές πυροδότησαν την έναρξη ενός εκτεταμένου προγράμματος ερευνών ταυτόχρονα από τη NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), οι οποίες αποσκοπούν στην επιβεβαίωση της θεωρίας της πανσπερμίας. Τα αποτελέσματα των ερευνών συνεχίζουν να εκπλήττουν τους επιστήμονες ως προς την ανθεκτικότητα των μικροοργανισμών σε ακραίες συνθήκες.

LAPTONAS έγραψε:για μένα πάντως το "26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν" είναι ιδιαίτερα περίεργο γιατί μιλάει για εικόνα και ομοίωση πολλών.

Μιλαει για ανθρωπο φιλε laptona οχι για ανθρωπους.
Ο πληθυντικος αφορα τον δημιουργο,οχι το δημιουργημα.
Ασχετα με το αν αναφερεται στον Τριαδικο Θεο,εδω υπαρχει ενα θεμα,οπως επισης στην αλλη παραθεση μου.
Την επαναλαμβανω
====================================
Γεν. 18,2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν.
Γεν. 18,3 καὶ εἶπε· κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου·
Γιατι αραγε ο Αβρααμ αποκαλει τα τρια προσωπα'''κυριε''';;

αιτωλος έγραψε:

LAPTONAS έγραψε:για μένα πάντως το "26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν" είναι ιδιαίτερα περίεργο γιατί μιλάει για εικόνα και ομοίωση πολλών.

Μιλαει για ανθρωπο φιλε laptona οχι για ανθρωπους.
Ο πληθυντικος αφορα τον δημιουργο,οχι το δημιουργημα.
Ασχετα με το αν αναφερεται στον Τριαδικο Θεο,

Αν προσέξεις εξ αρχής ο προβληματισμός μου είναι σχετικά με το Δημιουργό και όχι τους ανθρώπους. Η ένσταση μου είναι στο ἡμετέραν (στους θεούς). Εκεί ακριβώς είναι ο προβληματισμός, στο ότι δεν φαίνεται να μιλάει για ένα Θεό αλλά πολλούς.

αιτωλος έγραψε: εδω υπαρχει ενα θεμα,οπως επισης στην αλλη παραθεση μου.
Την επαναλαμβανω
====================================
Γεν. 18,2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν.
Γεν. 18,3 καὶ εἶπε· κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου·
Γιατι αραγε ο Αβρααμ αποκαλει τα τρια προσωπα'''κυριε''';;

Δεν αποκαλεί τα τρία πρόσωπα "Κύριε", απλά μονολογεί απευθύνοντας λόγο προς το Θεό.

Οχι φιλε Laptona,ολη η συζητηση ειναι μεταξυ του Αβρααμ και των τριων αγγελων.Ο ενικος επαναλαμβανεται και παρακατω,αλλα προς επιβεβαιωση οσων ισχυριζομαι χρησιμοποιει και πληθυντικο.Δες στιχο 4 και 5
ΩΦΘΗ δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸς πρὸς τῇ δρυΐ τῇ Μαμβρῇ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας. 2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν. 3 καὶ εἶπε· κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου· 4 ληφθήτω δὴ ὕδωρ, καὶ νιψάτωσαν τοὺς πόδας ὑμῶν, καὶ καταψύξατε ὑπὸ τὸ δένδρον· 5 καὶ λήψομαι ἄρτον, καὶ φάγεσθε, καὶ μετὰ τοῦτο παρελεύσεσθε εἰς τὴν ὁδὸν ὑμῶν, οὗ ἕνεκεν ἐξεκλίνατε πρὸς τὸν παῖδα ὑμῶν. καὶ εἶπαν· οὕτω ποίησον, καθὼς εἴρηκας. 6 καὶ ἔσπευσεν ῾Αβραὰμ ἐπὶ τὴν σκηνὴν πρὸς Σάρραν καὶ εἶπεν αὐτῇ· σπεῦσον καὶ φύρασον τρία μέτρα σεμιδάλεως καὶ ποίησον ἐγκρυφίας. 7 καὶ εἰς τὰς βόας ἔδραμεν ῾Αβραὰμ καὶ ἔλαβεν ἁπαλὸν μοσχάριον καὶ καλὸν καὶ ἔδωκε τῷ παιδί, καὶ ἐτάχυνε τοῦ ποιῆσαι αὐτό. 8 ἔλαβε δὲ βούτυρον, καὶ γάλα, καὶ τὸ μοσχάριον ὃ ἐποίησε, καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς, καὶ ἔφαγον· αὐτὸς δὲ παρειστήκει αὐτοῖς ὑπὸ τὸ δένδρον. 9 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· ποῦ Σάρρα ἡ γυνή σου; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἰδοὺ ἐν τῇ σκηνῇ. 10 εἶπε δέ· ἐπαναστρέφων ἥξω πρὸς σὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον εἰς ὥρας, καὶ ἕξει υἱὸν Σάρρα ἡ γυνή σου. Σάρρα δὲ ἤκουσε πρὸς τῇ θύρᾳ τῆς σκηνῆς, οὖσα ὄπισθεν αὐτοῦ. 11 ῾Αβραὰμ δὲ καὶ Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ἡμερῶν, ἐξέλιπε δὲ τῇ Σάρρᾳ γίνεσθαι τὰ γυναικεῖα. 12 ἐγέλασε δὲ Σάρρα ἐν ἑαυτῇ, λέγουσα· οὔπω μέν μοι γέγονεν ἕως τοῦ νῦν, ὁ δὲ κύριός μου πρεσβύτερος. 13 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ῾Αβραάμ· τί ὅτι ἐγέλασε Σάρρα ἐν ἑαυτῇ, λέγουσα· ἆρά γε ἀληθῶς τέξομαι; ἐγὼ δὲ γεγήρακα. 14 μὴ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ ρῆμα; εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναστρέψω πρὸς σὲ εἰς ὥρας· καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός. 15 ἠρνήσατο δὲ Σάρρα λέγουσα· οὐκ ἐγέλασα· ἐφοβήθη γάρ. καὶ εἶπεν αὐτῇ· οὐχί, ἀλλὰ ἐγέλασας. 16 ᾿Εξαναστάντες δὲ ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες κατέβλεψαν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ Γομόρρας. ῾Αβραὰμ δὲ συνεπορεύετο μετ᾿ αὐτῶν συμπροπέμπων αὐτούς. 17 ὁ δὲ Κύριος εἶπεν· οὐ μὴ κρύψω ἐγὼ ἀπὸ ῾Αβραὰμ τοῦ παιδός μου, ἃ ἐγὼ ποιῶ. 18 ῾Αβραὰμ δὲ γινόμενος ἔσται εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολύ, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς. 19 ᾔδειν γὰρ ὅτι συντάξει τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ μετ᾿ αὐτόν, καὶ φυλάξουσι τὰς ὁδοὺς Κυρίου ποιεῖν δικαιοσύνην καὶ κρίσιν, ὅπως ἂν ἐπαγάγῃ Κύριος ἐπὶ ῾Αβραὰμ πάντα, ὅσα ἐλάλησε πρὸς αὐτόν.
20 εἶπε δὲ Κύριος· κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρός με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα. 21 καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα γνῶ. 22 καὶ ἀποστρέψαντες ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες ἦλθον εἰς Σόδομα. ῾Αβραὰμ δὲ ἔτι ἦν ἑστηκὼς ἐναντίον Κυρίου. 23 καὶ ἐγγίσας ῾Αβραὰμ εἶπε· μὴ συναπολέσῃς δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς καὶ ἔσται ὁ δίκαιος ὡς ὁ ἀσεβής; 24 ἐὰν ὦσι πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀπολεῖς αὐτούς; οὐκ ἀνήσεις πάντα τὸν τόπον ἕνεκεν τῶν πεντήκοντα δικαίων, ἐὰν ὦσιν ἐν αὐτῇ; 25 μηδαμῶς σὺ ποιήσεις ὡς τὸ ρῆμα τοῦτο, τοῦ ἀποκτεῖναι δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς, καὶ ἔσται ὁ δίκαιος ὡς ὁ ἀσεβής. μηδαμῶς· ὁ κρίνων πᾶσαν τὴν γῆν, οὐ ποιήσεις κρίσιν; 26 εἶπε δὲ Κύριος· ἐὰν ὦσιν ἐν Σοδόμοις πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀφήσω ὅλην τὴν πόλιν καὶ πάντα τὸν τόπον δι᾿ αὐτούς. 27 καὶ ἀποκριθεὶς ῾Αβραὰμ εἶπε· νῦν ἠρξάμην λαλῆσαι πρὸς τὸν Κύριόν μου, ἐγὼ δέ εἰμι γῆ καὶ σποδός· 28 ἐὰν δὲ ἐλαττονωθῶσιν οἱ πεντήκοντα δίκαιοι εἰς τεσσαρακονταπέντε, ἀπολεῖς ἕνεκεν τῶν πέντε πᾶσαν τὴν πόλιν; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ τεσσσαρακονταπέντε. 29 καὶ προσέθηκεν ἔτι λαλῆσαι πρὸς αὐτόν, καὶ εἶπεν· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τεσσαράκοντα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τεσσαράκοντα. 30 καὶ εἶπε· μή τι κύριε, ἐὰν λαλήσω; ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τριάκοντα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τριάκοντα. 31 καὶ εἶπεν· ἐπειδὴ ἔχω λαλῆσαι πρὸς τὸν κύριον· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ εἴκοσι; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ εἴκοσι. 32 καὶ εἶπε· μήτι κύριε, ἐὰν λαλήσω ἔτι ἅπαξ· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ δέκα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν δέκα. 33 ἀπῆλθε δὲ ὁ Κύριος, ὡς ἐπαύσατο λαλῶν τῷ ῾Αβραάμ, καὶ ῾Αβραὰμ ἀπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.