dominique έγραψε:
Noμίζω το σωστό είναι να λέμε οτι δεν είχε αποκαλυφθεί πλήρως ,οχι οτι δεν υπήρχε η έννοια,γιατί μου φαίνεται λίγο ακατανόητο εφόσον μιλάει για Θεό να μην εννοούμε την Αγία Τριάδα.

....

Ελπίζω να βοήθησα λίγο.

LAPTONAS παραθέτει τμήμα από την Εξαήμερο του Μεγάλου Βασιλείου:
"και επεχείρησαν να προσδώσουν εις το κείμενο (της Γραφής) κάποιαν δήθεν «σοβαρότητα» προερχομένη από την διάνοιάν των, και να χρησιμοποιήσουν σειράς παραγωγικών αποδείξεων και αλληγορικάς ερμηνείας. Αλλ’ αυτό σημαίνει ότι θεωρεί κανείς τον εαυτόν του σοφώτερον από τα λόγια του Πνεύματος, και με το πρόσχημα της εξηγήσεως παρεισάγει τας δικάς του αντιλήψεις. Επομένως να εννοούνται όπως εγράφησαν.(Εξαήμερος, τόμος 4ος, Θ΄4. Μετάφραση Στέργιου Σάκκου)."

Και ο σχολιασμός από τον LAPTONAS:
Βλέπουμε λοιπόν, ότι το "να εννοούνται όπως εγράφησαν" έχει και αυτό την εξαίρεση του…

Ελέχθη λοιπόν το «εν αρχή εποίησε», δια να διδαχθώμεν, ότι ο κόσμος εδημιουργήθη χωρίς παρέλευσιν χρόνου, αμέσως μόλις εξεφράζετο η βούλησις του Θεού. (Εξαήμερος, τόμος 4ος, Α΄ 25. Μετάφραση Στέργιου Σάκκου).

Κατάλαβες; «Ελέχθη λοιπόν το «εν αρχή εποίησε».
Ξέρεις σε ποια ημέρα αναφέρεται «το εν αρχή εποίησε»; Άσε, μη κουράζεσαι να τη βρεις, θα στην πω εγώ. Αναφέρεται στην πρώτη ημέρα της Δημιουργίας = «ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν». Δηλαδή στη ημέρα που θέλεις να εμφανίσεις τον Μέγα Βασίλειο ότι είναι της γνώμης ότι δεν είναι 24ωρη, αλλά μεγάλη χρονική περίοδος!!!
Για πές μας Μέγα Βασίλειε τώρα, στις 24ωρες ημέρες που χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί ο κόσμος, πόσο χρονικό διάστημα απαιτείτο για να πραγματοποιείται η βούληση του Θεού; Μία ώρα, δύο ώρες;
Ο Μέγας Βασίλειος απαντά: «ο κόσμος εδημιουργήθη χωρίς παρέλευσιν χρόνου, αμέσως μόλις εξεφράζετο η βούλησις του Θεού.»

ΑΜΕΣΩΣ λοιπόν, μόλις εξεφράζετο η βούλησις του Θεού!

…πλάσας γαρ τον άνθρωπον, χούν λαβών από της γής, και εικόνι τη ση, ο Θεός, τιμήσας, τέθεικας αυτόν εν τω παραδείσω…

“Δι’ αυτήν λοιπόν την αιτίαν να θεωρήσω τα λόγια του Πνεύματος κατώτερα από την μωρανθείσαν σοφίαν;… Αυτό νομίζω δεν το αντελήφθησαν μερικοί, και επεχείρησαν να προσδώσουν εις το κείμενο (της Γραφής) κάποιαν δήθεν «σοβαρότητα» προερχομένη από την διάνοιάν των, και να χρησιμοποιήσουν σειράς παραγωγικών αποδείξεων και αλληγορικάς ερμηνείας. Αλλ’ αυτό σημαίνει ότι θεωρεί κανείς τον εαυτόν του σοφώτερον από τα λόγια του Πνεύματος, και με το πρόσχημα της εξηγήσεως παρεισάγει τας δικάς του αντιλήψεις. Επομένως να εννοούνται όπως εγράφησαν.(Εξαήμερος, τόμος 4ος, Θ΄4. Μετάφραση Στέργιου Σάκκου).

Vassilis_1 έγραψε:
Ας εμπιστευόμαστε λοιπόν τις ερμηνείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία σε ΟΛΑ τα μεγάλα θέματα που μας απασχολούν έχει έγκυρες απαντήσεις που μας προφυλάσσουν από τις αιρέσεις.

LAPTONAS απαντά:
Από που και ως που ο Κολιτσάρας σηκώνει στις πλάτες του όλη την Ορθοδοξία…;

Εν συνεχεία ο Τριαδικός Θεός είπε καθ' εαυτόν• ας δημιουργήσωμεν τώρα τον άνθρωπον…

αιτωλός έγραψε:
Οχι φιλε laptona,ο μεγας Βασιλειος ειναι ξεκαθαρος.Θεωρει την σεληνη αυτοφωτο σωμα

…ο δημιουργός των όλων, κατασκευάζοντας τον ήλιον αυτόν ως φορείον του φωτεινότατου εκείνου φωτός (= του φωτός που δημιουργήθηκε την Πρώτη ημέρα (Γεν. 1,3) «καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς.»), τον άναψε…

Β) Τα δημιουργήματα που ο Θεός επιτρέπει να δημιουργήσουν, χωρίς την εντολή Του, παρά μόνο με την ανοχή Του.
Εμείς για παράδειγμα δημιουργούμε του κόσμου τα πράγματα, από σπιρτόκουτα μέχρι διαστημικούς σταθμούς, ακόμη και κλώνους ανθρώπων και DNA, ζωή δηλαδή, με την ανοχή του Θεού.

Και λέει δηλαδή ο Θεός ( Ελοχίμ είναι η λέξη στο Εβραϊκό κείμενο που χρησιμοποιείται για το "Θεός", οπότε το "και είπεν ο Θεός" στο πρωτότυπο είναι " και είπεν Ελοχίμ" ) ότι ο Αδάμ έγινε όπως ένας από "εμάς"; Ποιους "εμάς"; Τον Πατέρα, τον Υϊό και το άγιο Πνεύμα;
Λέει ότι ο Αδάμ έγινε ίδιος με τον Πατέρα Θεό (!!! πως γίνεται αυτό;), το Χριστό (που δεν υπήρχε στην Παλαιά Διαθήκη είπαμε), και το Άγιο Πνεύμα; (Στέκει (και) αυτό; έχει το άγιο Πνεύμα χέρια, πόδια, κεφάλι κλπ; Εγώ για λευκό περιστέρι το ήξερα να προσομοιάζεται).

Νομίζω, νομίζεις, νομίζει. Το σωστό δεν είναι πάντα αυτό που εμείς νομίζουμε, έτσι; Γι αυτό και συζητάμε και ανταλλάσσουμε απόψεις, ώστε να προσεγγίσουμε καλύτερα το "σωστό".
Εσένα τώρα μπορεί να σου φαίνεται "ακατανόητο εφόσον μιλάει για Θεό να μην εννοούμε την Αγία Τριάδα", το γεγονός όμως είναι ότι στην εποχή που γράφτηκε η Γέννεση της Παλαιάς Διαθήκης, δεν υπήρχε ο Υϊός, άρα και η έννοια της Τριαδικής υπόστασης του Θεού.
Οπότε κατά ποία έννοια και με ποιά λογική θα μπορούσε ο συγγραφέας του συγκεκριμένου χωρίου (που ήταν Εβραίος λόγιος-ραβίνος και ως γνωστόν στους Εβραίους δεν υπάρχει η έννοια της Αγίας Τριάδος), να εννοεί την Αγία Τριάδα χρησιμοποιώντας πληθυντικό;

omg έγραψε: Υπάρχουν αρκετές αναφορές "περίεργες" στην Παλαιά Διαθήκη που το αποδεικνύουν...

dominique έγραψε:Νομίζω οτι καλό θα ήταν να ανοιξει νεο θέμα σχετικά με ....

Στο 3:22 υπάρχει το εξής ενδιαφέρον σημείο: ο Θεός λέει στον πληθυντικό " ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν" που σημαίνει: Δέστε, ο Αδάμ έγινε σαν ένας από εμάς.

Εμάς ; Τι εννοεί εδώ ;

Γεν. 3,2 καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει· ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα,
Γεν. 3,3 ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 504#p45504

Γεν. 2,17           ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.

dominique έγραψε:Σχετικά με το "μήλο" μια επισήμανση αν μου επιτρέπεις --> http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 504#p45504

dominique έγραψε:Μιας και αναφερθήκαμε στο παράδεισο ,ας δούμε και μια άλλη αλλοίωση της θρησκευτικής παραδόσεως.

Οπως γνωρίζουμε ο Θεός δημιούργησε τον Αδαμ και την Ευα και τους έδωσε εντολή να μην φάνε απο το δέντρο της γνώσης του καλού και κακού,ήρθε λοιπόν το φίδι και είπε στην Ευα να φαει το μήλο γιατι ο Θεός τους είπε ψέμματα και θα γινόντουσαν θεοί.
Σωστα;

Και όμως λάθος!

Το μήλο δεν αναφέρεται πουθενα στο βιβλίο της Γεννήσεως,ως ο απαγορευμένος καρπός,απλά αναφέρεται η λέξη καρπός.


Ὁ δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν ἐποίησε Κύριος ὁ Θεός. καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεός, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ παραδείσου;
Γεν. 3,2 καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει· ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα,
Γεν. 3,3 ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε.
Γεν. 3,4 καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε·
Γεν. 3,5 ᾔδει γὰρ ὁ Θεός, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν.
Γεν. 3,6 καὶ εἶδεν ἡ γυνή, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰς βρῶσιν καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι, καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ ἔφαγε· καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς μετ᾿ αὐτῆς, καὶ ἔφαγον.


Η επικράτηση της λέξης μήλου ,ως απαγορευμένου καρπού,μάλλον έγινε κατα την μετάφραση της ΠΔ στην λατινική γλώσσα απο την εβραική(Vulgate στα τέλη του 405μ.Χ.) ,οπου συγχέονται οι λέξεις κακό και μήλο.

Στα λατινικά το μήλο ("mālum") και το κακό ("malum"),οι λέξεις είναι ολόιδιες εκτός απο τον τόνο,που αλλάζει και όλη την έννοια.
Eκτοτε εχει χρησιμοποιηθεί και διαδοθεί λανθασμένα παγκοσμίως το μήλο ως η αιτία της πτωσεως των πρωτοπλάστων και έχει ενσωματωθεί στις θεωρίες οτι όλες οι θρησκείες και μυθολογίες είναι αντιγραφές λόγω της χρήσης του μήλου σε πολλές απο αυτές.

Απόσπασμα απο άρθρο του Σ.Φωτίου

Το μήλο

Κάθε άνθρωπος ερχόμενος στη ζωή έχει δύο υπαρξιακές επιλογές: να βιώσει τη ζωή ως αρμονική ενότητα με τον Θεό, και, κατ΄ επέκταση, με τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του και τη φύση, ή, αρνούμενος την ενότητα αυτή, να βιώσει την υπάνθρωπη φιλαυτία. Τα πρώτα κεφάλαια της Παλαιάς Διαθήκης, της «Γενέσεως», παρουσιάζουν τις δύο αυτές υπαρξιακές επιλογές με τρόπο ανθρωπομορφικό -δηλαδή με λέξεις και εικόνες που μπορούν εύκολα να κατανοηθούν: Στο μέσο του παραδείσου υπάρχουν δύο δέντρα, «το δέντρο της ζωής» και «το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού». Ο άνθρωπος καλείται να επιλέξει να τρέφεται -να ζει δηλαδή- μόνο από το πρώτο -να έχει εμπειρία μόνο του καλού, της αδελφοσύνης, της αγάπης. Τυχόν τροφή του -στάση ζωής- από το δεύτερο δέντρο θα τον οδηγήσει στην εμπειρία του κακού, της διάσπασης, της βίας.



Στη λατινική μετάφραση της Αγίας Γραφής η λέξη «κακό», της φράσης «δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού», μεταφράζεται σωστά ως malum (=κακό). Η ίδια όμως λέξη malum σημαίνει και μήλο. Λόγω της σύμπτωσης αυτής δημιουργήθηκε η διαδεδομένη εντύπωση ότι οι πρωτόπλαστοι αμάρτησαν τρώγοντας… ένα μήλο.

αιτωλος έγραψε:

Γεν. 3,2 καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει· ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα,
Γεν. 3,3 ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. - See more at: http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 504#p45504

Ειναι πολυ σημαντικο γιαυτο το τονιζω.Επισημανες τον καρπο του 2ου στιχου,ενω μας ενδιαφερει ο καρπος του 3ου στιχου.Εμμεσα απαντω και στον Πλατωνα,γιατι ο καρπος του 2ου που ειναι της ζωης επιτρεπονταν να φανε,ενω απο τον καρπο του 3ου οχι

Κώδικας: Επιλογή όλων

Γεν. 2,17           ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.