Κεφάλαιο VIII.—Οι Χριστιανοί ομολογούν την πίστη τους στον Θεό.[8] Λογίσασθε δ' ὅτι ὑπὲρ ὑμῶν ταῦτα ἔφημεν ἐκ τοῦ ἐφ' ἡμῖν εἶναι ἀρνεῖσθαι ἐξεταζομένους. ἀλλ' οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες: τοῦ γὰρ αἰωνίου καὶ καθαροῦ βίου ἐπιθυμοῦντες τῆς μετὰ θεοῦ τοῦ πάντων πατρὸς καὶ δημιουργοῦ διαγωγῆς ἀντιποιούμεθα, καὶ σπεύδομεν ἐπὶ τὸ ὁμολογεῖν, οἱ πεπεισμένοι καὶ πιστεύοντες τυχεῖν τούτων δύνασθαι τοὺς τὸν θεὸν δι' ἔργων πείσαντας, ὅτι αὐτῷ εἵποντο καὶ τῆς παρ' αὐτῷ διαγωγῆς ἤρων, ἔνθα κακία οὐκ ἀντιτυπεῖ. ὡς μὲν οὖν διὰ βραχέων εἰπεῖν, ἅ τε προσδοκῶμεν καὶ μεμαθήκαμεν διὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ διδάσκομεν ταῦτά ἐστι. Πλάτων δὲ ὁμοίως ἔφη Ῥαδάμανθυν καὶ Μίνω κολάσειν τοὺς ἀδίκους παρ' αὐτοὺς ἐλθόντας: ἡμεῖς δὲ τὸ αὐτὸ πρᾶγμά φαμεν γενήσεσθαι, ἀλλ' ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοῖς αὐτοῖς σώμασι μετὰ τῶν ψυχῶν γινομένων καὶ αἰωνίαν κόλασιν κολασθησομένων, ἀλλ' οὐχὶ χιλιονταετῆ περίοδον, ὡς ἐκεῖνος ἔφη, μόνον. εἰ μὲν οὖν ἄπιστον ἢ ἀδύνατον τοῦτο φήσει τις, πρὸς ἡμᾶς ἥδε ἡ πλάνη ἐστὶν ἀλλ' οὐ πρὸς ἕτερον, μέχρις οὗ ἔργῳ μηδὲν ἀδικοῦντες ἐλεγχόμεθα.
https://catholiclibrary.org/library/vie ... d=00000019
Και υπολογίστε ότι για χάρη σας λέμε αυτά τα πράγματα. Διότι είναι στη δύναμή μας, όταν εξεταζόμαστε, να αρνηθούμε ότι είμαστε Χριστιανοί. αλλά δεν θα ζούσαμε λέγοντας ένα ψέμα. Διότι, ωθούμενοι από την επιθυμία της αιώνιας και αγνής ζωής, αναζητούμε την κατοικία που είναι με τον Θεό, τον Πατέρα και Δημιουργό των πάντων, και σπεύδουμε να ομολογήσουμε την πίστη μας, πεπεισμένοι ότι εκείνοι που έχουν αποδείξει στον Θεό τα έργα τους που Τον ακολούθησαν και θα τους άρεσε να μένουν μαζί Του όπου δεν υπάρχει αμαρτία που να προκαλεί αναστάτωση, μπορούν να αποκτήσουν αυτά τα πράγματα. Αυτό, λοιπόν, για να μιλήσουμε σύντομα, είναι αυτό που περιμένουμε και έχουμε μάθει από τον Χριστό και διδάσκουμε. Και ο Πλάτωνας, με τον ίδιο τρόπο, έλεγε ότι ο Ραδάμανθος και ο Μίνωας θα τιμωρούσαν τους κακούς που ήρθαν μπροστά τους. Και λέμε ότι το ίδιο πράγμα θα γίνει, αλλά από το χέρι του Χριστού, και πάνω στους πονηρούς στα ίδια σώματα ενωμένα ξανά με τα πνεύματά τους που θα υποστούν τώρα την αιώνια τιμωρία. και όχι μόνο, όπως είπε ο Πλάτωνας, για μια περίοδο χιλίων ετών. Και αν κάποιος πει ότι αυτό είναι απίστευτο ή αδύνατο, αυτό το λάθος μας αφορά μόνο εμάς, και κανένα άλλο πρόσωπο, εφόσον δεν μπορείτε να μας καταδικάσετε για οποιοδήποτε κακό.
