Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών»
1Ποια είναι η αλήθεια σχετικά με τις Σίβυλλες και τους «Σιβυλλικούς χρησμούς». Τα πάντα σε αυτό το θέμα
Άλλο πράγμα το ΄΄κάθε τί ελληνικό΄΄(που θα πρέπει να φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού) φίλτατε LAPTONA,LAPTONAS έγραψε:μη ξεχνάμε όμως και τους «νέο-φιλοΙουδαικούς κύκλους» οι οποίοι με το μανδύα του χρησιμοποιούν κάθε μέσω για να μηδενίσουν κάθε τι ελληνικό.
Το ότι κάποιοι χρησιμοποιούν αυτά τα στοιχεία για να προάγουν τον 12θεισμό αυτό δε σημαίνει ότι οι έλληνες δεν γνώριζαν μονοθεισμό ή ότι υστερούσαν σε σχέση με του Ιουδαίους σε θεία αποκάλυψη.Κάποιοι, οι οποίοι ανήκουν σε «νέο-παγανιστικούς κύκλους», προσπαθούν να συνδέσουν την Θεία Αποκάλυψη περί της ενανθρώπισης και ελεύσεως του Χριστού και του έργου Του, του Χριστιανικού Ευαγγελίου δηλαδή, με τον αρχαιοελληνικό κόσμο, όπως αυτός εκφράζεται στην μονοθεϊστική του χροιά. Συγχέουν σκόπιμα την θέση του «σπερματικού λόγου», που υποστήριξαν κάποιοι αρχαίοι Χριστιανοί συγγραφείς, ο οποίος αναφέρεται στην πανανθρώπινη προσδοκία ενός «Μεσσία» και στις επιμέρους αλήθειες που δόθηκαν σπερματικά στους φιλόσοφους και στους διανοούμενους, με την αυθεντική Θεία Αποκάλυψη που έδωσε ο Θεός στον λαό Ισραήλ αρχικά (στον Ιουδαϊσμό), και που συνεχίστηκε με την φανέρωση του ίδιου του Χριστού και την σύσταση της ιστορικής Εκκλησίας Του το 33 μ Χ, η οποία αποτελείται πλέον από όλα τα έθνη.
Αυτό γίνεται με απώτερο σκοπό να συνδέσουν τον αληθινό Θεό με το δωδεκάθεο, παρουσιάζοντας το δεύτερο ως αγγελικές οντότητες, «προαγγέλους» του Χριστού. Είναι μεν οντότητες, όχι αγγελικές, αλλά δαιμονικές.
Θα τα δούμε αυτά παρακάτω, όταν θα γίνει λόγος ειδικός για τους αγίους που επικαλούνται οι πρεσβευτές της θεωρίας των «Ολύμπιων».
Δεν υπάρχει έργο του Μ.Αθανασίου..LAPTONAS έγραψε: Διάβασε τι λέει ο Μ.Αθανάσιος. http://www.filoumenos.com/forum/viewtop ... 90&t=15314
Το έργο υπάρχει και καταχωρημένο στην Πατρολογία εδώ http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Mig ... enarum.pdfGLADIATOR έγραψε: Δεν υπάρχει έργο του Μ.Αθανασίου..
Μην αναφέρεις ψεύδη και παραμυθιάζεσαι...
«Περί του Ναού και περί των διδασκαλείων και των θεάτρων των εν Αθήναις»
Ποιας ισχυρής βιβλιογραφίας ; Περιμένω να την τοποθετήσεις. Εγώ θα το δεχτώ ότι μπορεί να μην το έγραψε ο Άγιος αν δω την βιβλιογραφία. Πάμε παρακάτω:ο Απόλλωνας προφήτευσε για τον Χριστό. Όμως, το συγκεκριμένο έργο δεν ανήκει στον Μ. Αθανάσιο, αλλά είναι νόθο. Δεν έγραψε τέτοια πράγματα ο άγιος.
Βάση ισχυρής βιβλιογραφίας, το έργο αυτό κατατάσσεται στα νόθα έργα, και είναι «Ψευδό Αθανασιανό». ( βλ. Β’ Τόμο της πατρολογίας του Στ. Παπαδόπουλου, σελ. 332). Και ο καθηγητής εξηγεί· «Μέγας αριθμός κειμένων, κάποτε συγχρόνων αλλά συνήθως μεταγενεστέρων του Αθανασίου, κυκλοφόρησαν με το όνομά του, για να εξασφαλίσουν επιτυχία και αναγνώριση του περιεχομένου τους» (Ίδιο έργο, σελ. 310).
Η ανακρίβεια που επικαλείται o exprotestant είναι σχετική, και η αποδοχή του ότι υπάρχει πλαίσιο μύθου δεν υποδεικνύει έλλειψη αλήθειας αλλά έλλειψη κυριολεκτικού περιεχομένου . Στο κείμενο του Αγ.Κύριλλου ο Ερμής λέει · Οὐ γὰρ ἐφικτόν ἐστιν εἰς ἀμυήτ ο υς τοιαῦτα μυ στή ρ ια παρέχεσθαι· ἀλλὰ τῷ νοῒ ἀκούσατε . Δηλαδή "δεν είναι εφικτό στους αμύητους να καταλάβουν". Ιστορικά φυσικά και δεν συνέπεσαν αυτά τα πρόσωπα μαζί, πουθενά δεν υποστηρίζει κανείς ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο! Η μύηση γινόταν κατά διαδοχή : δηλαδή περνούσε από τον αρχαιότερο στον νεότερο και τα λόγια ήταν πάντα τα ίδια. Πως είναι δυνατόν λοιπόν αμύητος κάποιος να καταλάβει τι λέει το κείμενο; και ως αμύητος δεν εννοούμε μετέχων σε τίποτα τελετές και τέτοιες ανοησίες. Εννοείται εδώ να μπορεί να καταλάβει την διαφορά ανάμεσα στο μύθο και στην αλήθεια.Επίσης, ο συγγραφέας του νόθου αυτού έργου είναι ανακριβής σε αυτά που διηγείται, πράγμα που δείχνει ότι αυτό που αφηγείται στερείται ιστορικής αλήθειας και περισσότερο είναι μύθος. Αναφέρει τα ονόματα των σοφών ανδρών που ρώτησαν τον Απόλλωνα. Σύμφωνα με το κείμενο, ήταν ο Τίτων, ο Βίας, ο Σόλων, ο Χείλων, ο Θουκιδίδης, ο Μένανδρος, και ο Πλάτων. Όμως, αυτοί οι σοφοί δεν έζησαν όλοι την ίδια εποχή. Συγκεκριμένα, Βίας ο Πριηνεύς 625- 540 π Χ, ο Σόλων 639- 559 π Χ, ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος 600- 520 π Χ, ο Θουκιδίδης 460- 398 π Χ, ο Μένανδρος 342- 292 π Χ, Πλάτων 427- 347 π Χ.
Είναι ενδιαφέρον, να δούμε τι φρονεί πραγματικά ο Μ. Αθανάσιος α) στο κατά πόσο υπήρχε φανέρωση στον αρχαίο εθνικό κόσμο για τον αληθινό Θεό, και β) στο θέμα των Ολύμπιων.
Ποιας ισχυρής βιβλιογραφίας ; Περιμένω να την τοποθετήσεις. Εγώ θα το δεχτώ ότι μπορεί να μην το έγραψε ο Άγιος αν δω την βιβλιογραφία. Πάμε παρακάτω:LAPTONAS έγραψε:Βάση ισχυρής βιβλιογραφίας, το έργο αυτό κατατάσσεται στα νόθα έργα, και είναι «Ψευδό Αθανασιανό». ( βλ. Β’ Τόμο της πατρολογίας του Στ. Παπαδόπουλου, σελ. 332). Και ο καθηγητής εξηγεί· «Μέγας αριθμός κειμένων, κάποτε συγχρόνων αλλά συνήθως μεταγενεστέρων του Αθανασίου, κυκλοφόρησαν με το όνομά του, για να εξασφαλίσουν επιτυχία και αναγνώριση του περιεχομένου τους» (Ίδιο έργο, σελ. 310).
Η ανακρίβεια που επικαλείται o exprotestant είναι σχετική, και η αποδοχή του ότι υπάρχει πλαίσιο μύθου δεν υποδεικνύει έλλειψη αλήθειας αλλά έλλειψη κυριολεκτικού περιεχομένου . Στο κείμενο του Αγ.Κύριλλου ο Ερμής λέει · Οὐ γὰρ ἐφικτόν ἐστιν εἰς ἀμυήτ ο υς τοιαῦτα μυ στή ρ ια παρέχεσθαι· ἀλλὰ τῷ νοῒ ἀκούσατε . Δηλαδή "δεν είναι εφικτό στους αμύητους να καταλάβουν". Ιστορικά φυσικά και δεν συνέπεσαν αυτά τα πρόσωπα μαζί, πουθενά δεν υποστηρίζει κανείς ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο! Η μύηση γινόταν κατά διαδοχή : δηλαδή περνούσε από τον αρχαιότερο στον νεότερο και τα λόγια ήταν πάντα τα ίδια. Πως είναι δυνατόν λοιπόν αμύητος κάποιος να καταλάβει τι λέει το κείμενο; και ως αμύητος δεν εννοούμε μετέχων σε τίποτα τελετές και τέτοιες ανοησίες. Εννοείται εδώ να μπορεί να καταλάβει την διαφορά ανάμεσα στο μύθο και στην αλήθεια.Επίσης, ο συγγραφέας του νόθου αυτού έργου είναι ανακριβής σε αυτά που διηγείται, πράγμα που δείχνει ότι αυτό που αφηγείται στερείται ιστορικής αλήθειας και περισσότερο είναι μύθος. Αναφέρει τα ονόματα των σοφών ανδρών που ρώτησαν τον Απόλλωνα. Σύμφωνα με το κείμενο, ήταν ο Τίτων, ο Βίας, ο Σόλων, ο Χείλων, ο Θουκιδίδης, ο Μένανδρος, και ο Πλάτων. Όμως, αυτοί οι σοφοί δεν έζησαν όλοι την ίδια εποχή. Συγκεκριμένα, Βίας ο Πριηνεύς 625- 540 π Χ, ο Σόλων 639- 559 π Χ, ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος 600- 520 π Χ, ο Θουκιδίδης 460- 398 π Χ, ο Μένανδρος 342- 292 π Χ, Πλάτων 427- 347 π Χ.
Είναι ενδιαφέρον, να δούμε τι φρονεί πραγματικά ο Μ. Αθανάσιος α) στο κατά πόσο υπήρχε φανέρωση στον αρχαίο εθνικό κόσμο για τον αληθινό Θεό, και β) στο θέμα των Ολύμπιων.
Επιστροφή στο “Eλληνισμός-Χριστιανισμός”