Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

55
LAPTONAS έγραψε:


α΄) Ὁ Βαλαὰμ ἂν καὶ ἀλλοεθνὴς καὶ μὴ Ἰσραηλίτης, καὶ ὡς ἐκ τούτου μὴ ἔχων καμμία σχέση μὲ τὴν ἀληθινὴ πίστη, ἐπιπλέον ἐνῶ εἶναι καὶ μάντης τῶν εἰδωλολατρῶν, φαίνεται στὸ κείμενο νὰ ρωτᾶ τὸν Θεό του (δηλαδὴ τὸν διάβολο, διότι «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. ΠΕ´ 5) καὶ ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ν’ ἀπαντᾶ σ’ αὐτόν. Πῶς γίνεται αὐτό; Ὁ Βαλαὰμ γνώριζε τὸν ἀληθινὸ Θεό; Ὁ Θεὸς εἶχε σχέσεις μὲ τοὺς εἰδωλολάτρες μάντεις;
Βαλαάμ εις τα ελληνικά σημαίνει Νικόλαος εξ ου και Νικολαιτισμός
Ο Βαλαάμ όμως ως εθνικός και ειδωλολάτρης είπε εις στον Βαλάκ (επειδή τον χρημάτισε)τί ακριβώς θα κάνει για να παρασυρθεί ο λαός του Ισραήλ σε δύο πράγματα
να παρασυρθούν στην ειδωλολατρεία και στη πορνεία.....



Βαλααμιτισμός – Νικολαϊτισμός ὡς αἰώνιος τύπος δράσεως καί μεθόδου δολιοφθορέων τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
http://athanasiosmytilinaios.blogspot.g ... 14_20.html
Εικόνα

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

56
GLADIATOR έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:


α΄) Ὁ Βαλαὰμ ἂν καὶ ἀλλοεθνὴς καὶ μὴ Ἰσραηλίτης, καὶ ὡς ἐκ τούτου μὴ ἔχων καμμία σχέση μὲ τὴν ἀληθινὴ πίστη, ἐπιπλέον ἐνῶ εἶναι καὶ μάντης τῶν εἰδωλολατρῶν, φαίνεται στὸ κείμενο νὰ ρωτᾶ τὸν Θεό του (δηλαδὴ τὸν διάβολο, διότι «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. ΠΕ´ 5) καὶ ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ν’ ἀπαντᾶ σ’ αὐτόν. Πῶς γίνεται αὐτό; Ὁ Βαλαὰμ γνώριζε τὸν ἀληθινὸ Θεό; Ὁ Θεὸς εἶχε σχέσεις μὲ τοὺς εἰδωλολάτρες μάντεις;
Βαλαάμ εις τα ελληνικά σημαίνει Νικόλαος εξ ου και Νικολαιτισμός
Ο Βαλαάμ όμως ως εθνικός και ειδωλολάτρης είπε εις στον Βαλάκ (επειδή τον χρημάτισε)τί ακριβώς θα κάνει για να παρασυρθεί ο λαός του Ισραήλ σε δύο πράγματα
να παρασυρθούν στην ειδωλολατρεία και στη πορνεία.....

Οι πραγματικοί προφήτες πίστευαν εις τον Έναν και αληθινόν Θεόν,μέχρι τέλους της ζωής τους.
Ήσαν αφιερωμένοι σε Αυτόν και ΄΄εδιναν΄΄τη Ζωή τους γι `Αυτόν.


Βαλααμιτισμός – Νικολαϊτισμός ὡς αἰώνιος τύπος δράσεως καί μεθόδου δολιοφθορέων τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
http://athanasiosmytilinaios.blogspot.g ... 14_20.html
Εικόνα

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

58
Για να μην μπερδευόμαστε,οι προφήτες της ΠΔ,οι οποίοι πίστευαν και γνώριζαν ποιος είναι ο Θεός στάλθηκαν απο τον Θεό,στους οποίους είχε αποκαλυφθεί και τους έδωσε το χάρισμα της προφητείας.

Οι Σίβυλλες,ή οποιοδήποτε μάντεις ανα τον κόσμο,δεν είχαν γενικά χάρισμα προφητείας εκ Θεού.Τώρα αν κάποια στιγμή τους χρησιμοποίησε ο Θεός για να μεταφέρουν το μύνημα της ενανθρωπήσεως,το οποίο φυσικά δεν ηταν μόνο δικαίωμα των Εβραίων,αυτό ,είναι άλλο θέμα.

Σχετικά με το απόσπασμα απο τι Πράξεις των Αποστόλων,με το πνεύμα πύθωνος,μας δίνει μια πολύ βασική απόδειξη τι ήταν το πνεύμα μαντείας που υπήρχε και δεν ήταν εκ Θεού.
Caer está permitido, levantarse es obligatorio....."Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"
Xαμένη μάχη,είναι αυτή που φοβήθηκες να δώσεις
Πριν γράψεις σκέψου! Πριν κατακρίνεις περίμενε! Πριν προσευχηθείς συγχώρα! Πριν παραιτηθείς προσπάθησε!
Καλό είναι το να υπάρχεις …μα το να ζεις εν Χριστώ είναι άλλο πράγμα !

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

59
17 Ιανουαρίου μνήμη
ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥΣ




ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΑΝΤΕΙΑ - ΟΙ ΠΡΟΓΝΩΣΕΙΣ
Έτσι είχαν συσταθεί τα μαντεία των Ελλήνων κι' έτσι πλανήθηκαν από τους δαίμονες στην αρχαιότητα. Αλλά έπαψε του λοιπού η πλάνη, ως εξής: Ήλθε ο Κύριος, ο οποίος, μαζί με την πανουργία τους, κατήργησε και τους δαίμονας.
Διότι τίποτε δεν γνωρίζουν μόνοι τους, αλλά, σαν κλέφτες, προβάλλουν όσα βλέπουν σε άλλους και μάλλον παρατηρούν και συμπεραίνουν, παρά προγνωρίζουν.
Συνεπώς, κι' αν κάποτε λένε κάτι αληθινό, ούτε τότε να τους θαυμάζει κανείς.
Διότι και οι γιατροί, από την πείρα που έχουν των νοσημάτων, όταν παρατηρήσουν και σε άλλους την ίδια αρρώστια, πολλάκις προλέγουν την εξέλιξή της, γιατί συνήθισαν τον εαυτό τους να στοχάζονται και να βγάζουν συμπεράσματα.
Και οι κυβερνήτες πλοίων και οι γεωργοί πάλιν, παρατηρώντας από συνήθεια την κατάσταση του αέρος, προλέγουν αν θα χειμωνιάση ή θα γίνει καλοκαιρία. Και δεν μπορεί να πει κανείς γι' αυτό, ότι προλέγουν από θεία έμπνευση, αλλά από την πείρα και τη συνήθεια.
Εάν κάποτε λοιπόν και οι δαίμονες στοχαζόμενοι λένε τα ίδια, ας μην τους θαυμάζει κανείς γι' αυτό, μήτε να τους δίνη προσοχή. Διότι, κατά τι είναι χρήσιμο σ' αυτούς που τους ακούνε, να μαθαίνουν απ' αυτούς μπροστά από λίγες μέρες, αυτά που πρόκειται να συμβούν; Η ποια επείγουσα ανάγκη υπάρχει, να γνωρίζει κανείς αυτά; Και είναι ζήτημα αν τα γνωρίζει αληθινά.
Διότι αυτό (η πρόγνωσης) δεν είναι από κείνα που κάνουν αρετή, ούτε πάντως είναι γνώρισμα αγαθού ήθους. Διότι κανείς μας δεν καλοτυχίζεται, πως έχει μάθει και γνώρισε κάτι, αλλά ο καθένας μας θα κριθή, αν τήρησε την πίστη και αν ειλικρινώς φύλαξε τας εντολάς.
Εικόνα

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

60
Ο Κλήμης Αλεξανδρινός μας λέει ότι ο Απόστολος Παύλος πρότεινε τους πιστούς να μελετάνε τους Ελληνικούς Βίβλους των Σιβυλλών.
[8]

↑ Clemens Alexandrinus Theol., Stromata Book 6, chapter 5, section 43, subsection 1, line 1 ὁ ἀπόστολος λέγων Παῦλος· «λάβετε καὶ τὰς Ἑλληνικὰς βίβλους. ἐπίγνωτε Σίβυλλαν, ὡς δηλοῖ ἕνα θεὸν καὶ τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι, καὶ τὸν Ὑστάσπην λαβόντες ἀνάγνωτε, καὶ εὑρήσετε πολλῷ τηλαυ- γέστερον καὶ σαφέστερον γεγραμμένον τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ, καὶ καθὼς παράταξιν ποιήσουσι τῷ Χριστῷ πολλοὶ βασιλεῖς, μισοῦντες αὐτὸν καὶ τοὺς φοροῦντας τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τοὺς πιστοὺς αὐτοῦ, καὶ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν παρουσίαν αὐτοῦ.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF% ... cite_ref-8
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

61
Έρχομαι όμως τώρα να σας απαντήσω και στο τελευταίο ερώτημά σας, σχετικά με τις προ Χριστού Προφητείες, καθώς επίσης και τα κρυμμένα αρχεία του Βατικανού και του Αγίου Όρους. Όπως μας διαβεβαιώνει ο Άγιος και Μέγας Κωνσταντίνος (ο πρώτος άνθρωπος που διέσωσε και διακήρυξε δημόσια την Προφητεία της Σίβυλλας), «ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός Επέλεξε την Σίβυλλα την Ερυθραία για Προφήτισσά Του. Και όλα όσα Προεφήτευσε, της παρουσιάστηκαν από τον Ίδιο τον Θεό».
Ο Άγιος Κωνσταντίνος επίσης, καθώς και ο Επίσκοπος Ευσέβιος (ο οποίος υπήρξε διευθυντής του μεγαλύτερου εργαστηρίου αντιγραφής χειρογράφων της εποχής του, και σοβαρός και σε βάθος μελετητής της ελληνικής γραμματείας, οπότε γνωρίζει πολύ καλά τις πηγές που αναφέρει), επισημαίνουν ότι "η προφητεία της Ερυθραίας δεν αποτελεί πλαστογράφηση κάποιου ανθρώπου μέσα από την Εκκλησία, διότι τα βιβλία της μεταφράστηκαν από τον Κικέρωνα στην λατινική γλώσσα πριν από την Έλευση του Χριστού".
Πρέπει επίσης να τονιστεί πως ο Άγιος Κωνσταντίνος, παρόλο που είχε πάρει αρκετά Χριστιανικά Στοιχεία κατά την διαπαιδαγώγησή του από την μητέρα του την Αγία Ελένη, εντούτοις ασπαζόταν από μικρή ηλικία την πατρώα ελληνική θρησκεία των ειδώλων. Ωθήθηκε όμως πολύ έντονα προς την Χριστιανική Πίστη, όταν ανέγνωσε μία συλλογή των Σιβυλλικών χρησμών, η οποία εφυλάσσετο στην Βασιλική Βιβλιοθήκη της Ρώμης.
Προτού ακόμα γίνει Χριστιανός, είχε πει πως "η Σίβυλλα Προεφήτευσε την Έλευση του Ιησού Χριστού επί της Γης, αλλά και γενικότερα προφήτευε σε όσους την είχαν ανάγκη, με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος".
Και εδώ θα πρέπει να σας διευκρινίσω τούτο: Ο Άγιος Κωνσταντίνος, λόγω του ειδωλολάτρη πατέρα του, ασπαζόταν από μικρός την πατρώα ελληνική θρησκεία (όπως σας ανέφερα και προηγουμένως), με αποτέλεσμα την στιγμή που διακήρυξε τα παραπάνω (σχετικά με την Προφητεία της Σίβυλλας), να πιστεύει ως Ύψιστο Θεό τον Απόλλωνα (τον ονόμαζαν και Ήλιο την εποχή εκείνη), και για τον λόγο αυτό είπε πως "η Σίβυλλα Προεφήτευσε την Έλευση του Ιησού Χριστού επί της Γης, αλλά και γενικότερα προφήτευε σε όσους την είχαν ανάγκη, με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος".
Αργότερα φυσικά, όταν είδε σε Θείο Όραμα τον Τίμιο Σταυρό στον ουρανό, αυτός αλλά και όλοι οι στρατιώτες του, όπως επίσης και πλήθος ακόμα Θαυμάτων από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, αναθεώρησε την άποψή του αυτή, πίστεψε ότι ο Χριστός είναι ο Μοναδικός Αληθινός Θεός και ασπάστηκε πλέον ολόψυχα τον Χριστιανισμό.
Ο Θεός λοιπόν, Επέλεξε ανθρώπους από διάφορα έθνη για να Προφητεύσουν τον Ερχομό του Υιού Του και Θεού, έτσι ώστε να συμπεράνουν όλοι οι λαοί κάποια στιγμή στην μετά Χριστόν πορεία τους, πως όλα όσα Προεφήτευσαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους, ζώντας σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε διαφορετικά γεωγραφικά σημεία του πλανήτη ο καθένας, αφορούσαν τον Ερχομό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στη Γη, ως Μοναδικού Αληθινού Θεού και Σωτήρα του κόσμου.
Παρακάτω σας αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα Προφητειών, εκτός Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίες αν και ειπώθηκαν στην αρχαιότητα υπάρχουν μέχρι και σήμερα και είναι ιστορικά αποδεδειγμένες. Αναφέρονται όλες στην Έλευση του Ιησού Χριστού στη Γη (εκτός από τις πρώτες, εκείνες του Πλάτωνα).
Ο Πλάτωνας (Μένανδρος) ήταν ίσως ο πρώτος άνθρωπος εκτός Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος αναφέρθηκε κεκαλυμμένα στο Μυστήριο της Υπάρξεως της Αγίας Τριάδος:
«Ο παλαιός νέος, και ο νέος αρχαίος. Ο πατήρ μόνος, και ο μόνος πατήρ. Το εν τρία και τα τρία εν. Άσαρκον σαρκικόν. Γη τέτοκε τον ουράνιον βασιλέα».

Δηλαδή: «Ο παλαιός νέος και ο νέος αρχαίος. Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη γέννησε τον ουράνιο βασιλέα».
Ο Πλάτων είπε επίσης: «Επειδή ο Θεός είναι αγαθός, δεν είναι αίτιος δια τα πάντα, όπως οι πολλοί λέγουν. Είναι αναίτιος δε δια πολλά, και δια τα μεν αγαθά είναι αίτιος, δια τίποτε άλλο δεν λέμε ότι είναι αίτιος παρά μόνον δια τα καλά, δια τα κακά δε καθόλου».

Τα παραπάνω υπάρχουν από διαφορετικές πηγές και σώζονται σε χειρόγραφα σε διάφορα μέρη (είναι κάποια από τα κρυμμένα αρχεία του Αγίου Όρους και του Βατικανού, για να απαντήσω και στο σχετικό ερώτημά σας, τα οποία ασφαλώς και είναι γνήσια), πιστοποιώντας έτσι την εγκυρότητά τους:

α΄. Διονυσίου 167 (Άγιον Όρος), φ. 151α΄, Πλάτων
β΄. Biblioteca Apostolica Vaticana Vat. Gr. 1198 (Βατικανό), φ. 66β΄, Θουκιδίδης
γ΄. Ιβήρων 386 (Άγιον Όρος), φ. 174α΄, Πλάτων
δ΄. Σινά 1189, φ. 7β΄, Πλάτων
ε΄. Διονυσίου 281 (Άγιον Όρος), φ. 103α΄, Χίλων
στ΄. Richard Bentleii Epistola, σελ. 7 - 8, Θουκυδίδης Πλούταρχος
ζ΄. Σινά 327, φ. 235β΄, Πλούταρχος.

Προχωρώντας παρακάτω, συναντάμε τον Σωκράτη, ο οποίος λέει προς τον Αλκιβιάδη: «Ω Αλκιβιάδη, μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και διδάξη ημάς, πώς δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους, και ελπίσωμεν ότι η (παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού» (Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ΄- Ιδ΄). Δηλαδή, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, ο Σωκράτης Προεφήτευσε τον «παρά της Θείας Χάριτος» Απεσταλμένο από τον ουρανό, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό!
Παρακάτω, έχουμε την Προφητεία που υπάρχει μέσα στο ιερό βιβλίο του Ινδού ασκητή Βούδα (560 π.Χ.- 480 π.Χ.) και αναφέρεται σε ένα περιστατικό από τη ζωή του. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματός του, κάποιος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από αυτά που τον άκουγε να λέει και παίρνοντας το λόγο τον ρώτησε αν είναι θεός. Η απάντηση του Βούδα ήταν Προφητική: «Όχι δεν είμαι. Ο Θεός θα γεννηθεί πεντακόσια χρόνια μετά»!
Παρακάτω συναντάμε τον Κομφούκιο (551 π.Χ.- 479 π.Χ.), έναν από τους μεγαλύτερους Κινέζους φιλοσόφους όλων των εποχών, ο οποίος έγραψε πεντακόσια περίπου χρόνια προ Χριστού στα βιβλία του που ονομάζονται «ηθικά» τα εξής: «Ένας Άγιος πρόκειται να αποσταλεί από τον ουρανό, που θα γεννηθεί στα μέρη της Ανατολής και θα γνωρίζει τα πάντα, έχοντας εξουσία στον ουρανό και στη γη»!
Υπάρχουν επίσης και αρκετές άλλες παρόμοιες Προφητείες, εκτός Παλαιάς Διαθήκης, που σώζονται μέχρι σήμερα και είναι ιστορικά αποδεδειγμένες. Εάν όμως επεκταθώ περισσότερο, πιστεύω πως θα σας κουράσω αφάνταστα και χωρίς λόγο, αφού από όλα τα παραπάνω πιστεύω πως έχετε ήδη βγάλει τα συμπεράσματά σας, σχετικά με το Πρόσωπο του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όπως επίσης και για την Θεία Προέλευση της Αγίας μας Ορθοδοξίας.
https://sites.google.com/site/orthodoxy ... anagnoston
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

62
LAPTONAS έγραψε:Προχωρώντας παρακάτω, συναντάμε τον Σωκράτη, ο οποίος λέει προς τον Αλκιβιάδη: «Ω Αλκιβιάδη, μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και διδάξη ημάς, πώς δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους, και ελπίσωμεν ότι η (παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού» (Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ΄- Ιδ΄). Δηλαδή, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, ο Σωκράτης Προεφήτευσε τον «παρά της Θείας Χάριτος» Απεσταλμένο από τον ουρανό, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό!
:no

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
(150d) Ἀναγκαῖον οὖν ἐστι περιμένειν ἕως ἄν τις μάθῃ ὡς δεῖ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους διακεῖσθαι.

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ

Πότε οὖν παρέσται ὁ χρόνος οὗτος, ὦ Σώκρατες, καὶ τίς ὁ παιδεύσων; Ἥδιστα γὰρ ἄν μοι δοκῶ ἰδεῖν τοῦτον τὸν ἄνθρωπον τίς ἐστιν.

Σωκράτης: Είναι ανάγκη λοιπόν να περιμένει κανείς μέχρι να μάθει πώς πρέπει στους θεούς και στους ανθρώπους να συμπεριφέρονται.

Αλκιβιάδης: Πότε λοιπόν θα 'ρθει αυτή η ώρα Σωκράτη, και πού είναι αυτός που θα μας διδάξει; Γιατί νομίζω με πολλή χαρά θα έβλεπα αυτόν τον άνθρωπο, ποιος είναι.
http://remacle.org/bloodwolf/philosophe ... e2grec.htm
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE ... E%99%CE%99



Εδώ μας μιλάει για άνθρωπο ότι περιμένει,ούτε για θεό,ούτε υιό θεού αλλά ούτε για θεάνθρωπο και επίσης μας λέει ότι θα μας μάθει πως να συμπεριφερόμαστε σε ΘΕΟΥΣ!!!
Να μη φανερώνεις στους πολλούς και αδαείς την γνώμη σου για τον Θεό. Να μην αποκαλύπτεται η γνώση και τα μυστικά στους αμόρφωτους και στους αδαείς, διότι δεν μπορούν να τα κατανοήσουν και θα τα διαστρεβλώσουν.\nΠυθαγόρας

Re: Περί των λεγομένων «Σιβυλλικών χρησμών».

63
Μακεδνός έγραψε:
LAPTONAS έγραψε:Προχωρώντας παρακάτω, συναντάμε τον Σωκράτη, ο οποίος λέει προς τον Αλκιβιάδη: «Ω Αλκιβιάδη, μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και διδάξη ημάς, πώς δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους, και ελπίσωμεν ότι η (παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού» (Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ΄- Ιδ΄). Δηλαδή, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, ο Σωκράτης Προεφήτευσε τον «παρά της Θείας Χάριτος» Απεσταλμένο από τον ουρανό, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό!
:no

ΣΩΚΡΑΤΗΣ
(150d) Ἀναγκαῖον οὖν ἐστι περιμένειν ἕως ἄν τις μάθῃ ὡς δεῖ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους διακεῖσθαι.

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ

Πότε οὖν παρέσται ὁ χρόνος οὗτος, ὦ Σώκρατες, καὶ τίς ὁ παιδεύσων; Ἥδιστα γὰρ ἄν μοι δοκῶ ἰδεῖν τοῦτον τὸν ἄνθρωπον τίς ἐστιν.

Σωκράτης: Είναι ανάγκη λοιπόν να περιμένει κανείς μέχρι να μάθει πώς πρέπει στους θεούς και στους ανθρώπους να συμπεριφέρονται.

Αλκιβιάδης: Πότε λοιπόν θα 'ρθει αυτή η ώρα Σωκράτη, και πού είναι αυτός που θα μας διδάξει; Γιατί νομίζω με πολλή χαρά θα έβλεπα αυτόν τον άνθρωπο, ποιος είναι.
http://remacle.org/bloodwolf/philosophe ... e2grec.htm
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE ... E%99%CE%99



Εδώ μας μιλάει για άνθρωπο ότι περιμένει,ούτε για θεό,ούτε υιό θεού αλλά ούτε για θεάνθρωπο και επίσης μας λέει ότι θα μας μάθει πως να συμπεριφερόμαστε σε ΘΕΟΥΣ!!!
Από ότι λένε οι διάφορες αναφορές, αυτή η πρόταση έχει προκύψει από το Πλούταρχο ο οποίος χρησιμοποιεί το Πλάτωνα για να πει αυτά. Είτε δηλαδή υπάρχει στο Πλούταρχο κάπου ακριβώς όπως την αναφέρουν, είτε είναι συνένωση του Πλάτωνα + Πλούταρχου, νοηματική δηλαδή ερμηνεία και όχι αυστηρή μεταφορά-μετάφραση.

-->

Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, το μαντείο αυτό ήταν
θεματοφύλακας αρχαιοτάτης μυστικής προφητείας περί της μελλούσης γεννήσεως υιού
του Απόλλωνα ο οποίος έμελλε να επαναφέρει την βασιλεία της δικαιοσύνης επί της
γης, αυτός δε είναι ο διδάσκαλος, για τον οποίο μιλούσε ο Σωκράτης προς τον
Αλκιβιάδη συμβουλεύοντας τον να αναβάλει την θυσία μέχρι της ελεύσεως αυτού του
υιού του Θεού, από τον οποίο θα μάθουμε πως θα συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους
και στον Θεό. «Ω Αλκιβιάδη,
μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και
διδάξη ημάς πως δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους και ελπίσωμεν ότι η
(παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού»
(Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ-ιδ΄)

Σωκρατης (απο τον Πλουταρχο και Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ-ιδ΄)
ο Σωκρατης προς τον Αλκιβιάδη συμβουλεύοντας τον να αναβάλει την θυσία μέχρι της ελεύσεως αυτού του υιού του Θεού, από τον οποίο θα μάθουμε πως θα συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους και στον Θεό.
«Ω Αλκιβιάδη, μηδέν αιτού τους θεούς. Αναμείνωμεν έως αν εξ ουρανού τις απεσταλμένος έλθη και διδάξη ημάς πως δει διακείσθαι προς θεούς και ανθρώπους και ελπίσωμεν ότι η (παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης ήξει ου δια μακρού» (Πλάτ. Αλκιβ. Δεύτε. Ιγ-ιδ΄)

σχετικά με αυτά (που είναι περισσότερο στο θέμα μας) τι γνώμη έχεις ;
Ο Άγιος Κωνσταντίνος επίσης, καθώς και ο Επίσκοπος Ευσέβιος (ο οποίος υπήρξε διευθυντής του μεγαλύτερου εργαστηρίου αντιγραφής χειρογράφων της εποχής του, και σοβαρός και σε βάθος μελετητής της ελληνικής γραμματείας, οπότε γνωρίζει πολύ καλά τις πηγές που αναφέρει), επισημαίνουν ότι "η προφητεία της Ερυθραίας δεν αποτελεί πλαστογράφηση κάποιου ανθρώπου μέσα από την Εκκλησία, διότι τα βιβλία της μεταφράστηκαν από τον Κικέρωνα στην λατινική γλώσσα πριν από την Έλευση του Χριστού".
Πρέπει επίσης να τονιστεί πως ο Άγιος Κωνσταντίνος, παρόλο που είχε πάρει αρκετά Χριστιανικά Στοιχεία κατά την διαπαιδαγώγησή του από την μητέρα του την Αγία Ελένη, εντούτοις ασπαζόταν από μικρή ηλικία την πατρώα ελληνική θρησκεία των ειδώλων. Ωθήθηκε όμως πολύ έντονα προς την Χριστιανική Πίστη, όταν ανέγνωσε μία συλλογή των Σιβυλλικών χρησμών, η οποία εφυλάσσετο στην Βασιλική Βιβλιοθήκη της Ρώμης.
Προτού ακόμα γίνει Χριστιανός, είχε πει πως "η Σίβυλλα Προεφήτευσε την Έλευση του Ιησού Χριστού επί της Γης, αλλά και γενικότερα προφήτευε σε όσους την είχαν ανάγκη, με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος".
1.Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον
2. ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν
Απάντηση

Επιστροφή στο “Eλληνισμός-Χριστιανισμός”