ΜΚΟ-ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΜΚΟ-ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ίοί μέ τό όνομα ΜΚΟ έχουν είσχωρήσει στό σώμα τού κράτους καί σαπίζουν τά ζωτικά του όργανα, κατατρώγοντας ότι κρατάει ζωντανό ένα σώμα, ένα κράτος, τά θεμέλιά του.

Πρέπει νά πηγαίνουμε πίσω γιά νά βρούμε τίς ρίζες τού κακού πού συντελείται στή χώρα μας. Έτσι φθάσαμε στήν [άνοικτή μάθηση] μιά σελίδα τού πασοκ φαίνεται ότι ένέπνευσε τή Διαμαντομπίλντεμπεργκ γιά τό διά βίου μάθησης ύπουργείο της… Διαβάστε τήν όμιλία τού ΓΑΜΑΠ καί άναλογιστείτε γιατί σήμερα έχουμε φτάσει στόν πάτο, όχι σάν κοινωνία, αύτό είναι άλλο κεφάλαιο, πνευματικό, άλλά σάν πολιτεία καί πολιτική. Έξ άλλου τότε ξεκίνησε, μετά άπ’ αύτή τή συνάντηση δρομολογήθηκε ή βίαιη άνατροπή τής προηγούμενης κυβέρνησης, δέν πέτυχε τό 2007 καί όργανώθηκε μετά ή άνατροπή τής κουτσουρεμένης πιά κυβέρνησης Καραμανλή. Δέν ξεχνάμε βέβαια αύτή τήν αποκάλυψη:



Μέ βάση καί αύτή τήν άποκάλυψη δείτε πώς όργανώθηκε ή βίαιη άνατροπή τού Καραμανλή καί πώς φθάσαμε στό σημερινό σόκ από τό πασοκ.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΚΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ»
Κατηγορία(ες): Α3. Κοινωνία των πολιτών ΜΚΟ
5-10-2006
Φίλες και φίλοι, να ευχαριστήσω κι εγώ τον Τομέα Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού, το ΙΣΤΑΜΕ, το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης, αλλά ιδιαίτερα όλους εσάς που σήμερα βρισκόσαστε εδώ για μια, ελπίζω, γόνιμη ανταλλαγή απόψεων και διαμόρφωση θέσεων, πρωτοβουλιών, δικτύων, που θα συμβάλλουν ουσιαστικά στην παραπέρα ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών στην χώρα μας.

Όπως βλέπουμε ό πόθος τού Παπατζή για τούς πολίτες είναι διακαής, μόνο πού δέν άποκαλύπτει ποιούς πολίτες. Είναι προφανές άπό τήν άσάφεια ότι άναφέρεται σέ μιά άλλη κοινωνία καί πάντως όχι στήν έλληνική κοινωνία. Έχει κατά νού μίξη κοινωνίας καί έννοεί τήν ένσωμάτωση τών λαθρο όπως όπως, γιά άνθρωπιστικούς λόγους βεβαίως βεβαίως. Έγώ λέω γιά άντεθνικούς λόγους καί γιά άντίχριστους λόγους.


Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια ιστορία που άκουσα προχθές από κάποιους Λατινοαμερικάνους στο πλαίσιο των επαφών που έχω στην Σοσιαλιστική Διεθνή. Μου ανέφεραν την περίπτωση της πόλης Μπογκοτά στην Κολομβία, μια πόλη που βρίσκεται υπό το καθεστώς τρόμου από τη βία που ζουν οι πολίτες, βία που είναι πρωτόγνωρη σε ό,τι αφορά τη δικήν μας εμπειρία. Είναι η πρώτη στη Λατινική Αμερική που οι κάτοικοι ζουν τη βία.
Η χειρότερη βία λοιπόν, στη Λατινική Αμερική. Θύματα στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι γυναίκες. Τόσο πολύ, που είναι αναγκασμένες να είναι αμπαρωμένες ουσιαστικά μέσα στα σπίτια τους, φοβούνται να βγουν έξω στους δρόμους.

Είναι δεδομένο γιά τόν έν λόγω κύριο, ότι δέν ύπάρχουν λαοί καί έθνη ούτε πατρίδες παρά μόνο πολίτες τού παγκόσμιου χωριού, χωριάτες δηλαδή. Όσο γιά τή βία τότε τό 2006 δέν είχε άκόμη κυβερνήσει ό ίδιος, έχουμε δεί χειρότερη βία έδώ καί 15 μήνες, μπορεί νά μήν είναι βία τύπου Μπογκοτά είναι μιά νέα βία τύπου Παπατζή, άδικαιολόγητη, ρατσιστική κατά τών Έλλήνων, άπάνθρωποι κατά τών γερόντων, κυνική κατά τών χαμηλών είσοδημάτων.


Ο Δήμαρχος της πόλης, ένας νέος Δημάρχος που ανέλαβε, αποφάσισε να κινητοποιήσει την κοινωνία των πολιτών, απευθυνόμενος σε όλες τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τους εθελοντικούς οργανισμούς, αλλά με μια, θα έλεγα, φαντασία και δημιουργική πρόταση.
Καθιέρωσε μια ημέρα για την έξοδο των γυναικών, καλώντας τους άντρες.να απέχουν από τη βόλτα τους. Απευθύνθηκε ουσιαστικά στο φιλότιμο αν θέλετε, στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, στο αίσθημα κοινής ευθύνης των πολιτών.
Ανταποκρίθηκε το 80% των αντρών. Ακολούθησαν την προτροπή του και την ημέρα αυτή, έδωσαν την ευκαιρία ουσιαστικής ελευθερίας να βγουν να κάνουν τη βόλτα τους ελεύθερα οι γυναίκες της πόλης, να αισθανθούν για μια ημέρα σιγουριά και ανθρωπιά.
Υπήρχε η συνείδηση ότι η γυναίκα στην πόλη της Μπογκοτά, είχε στερηθεί ουσιαστικά των βασικών της δικαιωμάτων, των βασικών της ελευθεριών και έπρεπε συμβολικά, αλλά και ουσιαστικά, να αποκατασταθεί αυτό το ζήτημα, να αποδοθούν και πάλι δικαιώματα στις γυναίκες, αναγνωρίζοντας τα και ανοίγοντας μια νέα προοπτική για την πόλη.
Τι έκανε ο Δήμαρχος; Απευθύνθηκε στο καλύτερο, σε ό,τι καλύτερο έχει μέσα του ο κάθε πολίτης, ο κάθε άνθρωπος και οι πολίτες ανταποκρίθηκαν.

Ασύντακτος όπως πάντα άλλά άλλού είναι τό πρόβλημα, τί θέλει νά πεί έδώ ό στιχουργός, γιατί γιά ποιητής τό βλέπω λίγο δύσκολο, ότι τό καθεστώς τής τρομοκρατίας στή Μπογκοτά άποκαταστάθηκε μέ τή μιά ήμέρα έξοδο τών γυναικών άπό τή φυλακή τους στό προαύλιο!!!! Μιά ήμέρα (άνθρωπιάς) άλλαξε τά δεδομένα γιά τίς φυλακισμένες, σάν τίς άδειες τών φυλακισμένων πού έγκαινίασαν οί κυβερνήσεις στίς όποίες συμμετείχε. Καί όλα αύτά τά πέτυχε μέ τίς ΜΚΟ… Άποκαταστάθηκε λέει συμβολικά καί ούσιαστικά μόνο πού ούσιαστικά δέν έχει γίνει άκόμη ούτε μέχρι σήμερα 2011…


Γιατί το λέω αυτό; Εσείς, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας των πολιτών, απευθύνεστε σε ό,τι καλύτερο, ό,τι πολυτιμότερο, ό,τι πιο όμορφο έχει μέσα του ο συνάνθρωπός μας, ο πολίτης. Τις αξίες, την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τη διάθεση προσφοράς, την ανάγκη επικοινωνίας, τη συλλογικότητα, το σεβασμό, την εμπιστοσύνη στον συμπολίτη μας. Τελικά την αξιοπρέπεια του πολίτη, του συνανθρώπου. Την αναγνώρισή του ως ενεργό, πολύτιμο μέλος της κοινής μας πορείας, της κοινής μας μοίρας. Με τις όποιες ιδιαιτερότητές του, με τα όποια προβλήματά του, η αξιοπρέπεια αναδεικνύει το καλύτερο που έχει ο καθένας μέσα μας. Το καλύτερο που έχει να προσφέρει.

Έδώ άρχίζει ή προπαγάνδα τών ΜΚΟ τό γλύψιμο στούς παρόντες χαραμοφάηδες πού έχουν ώς βιοποριστική έργασία τή δημιουργία τέτοιων έπιχειρήσεων ΜΚΟ, καί τίς περιβάλει μέ άνύπαρκτα καλούδια, μέ στόχο νά τσιμπήσει τό δόλωμα ό πελάτης, ό πολίτης γι αύτόν ό Έλληνας γιά μάς. Γιατί δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε ότι οί ΜΚΟ άπευθύνονται στόν Έλληνα γιά έσοδα καί καταναλώνουν τά έσοδα γιά πάρτη τους καί προωθώντας τούς λαθρο κατά τών Έλλήνων. Γιά τού μόνους έλληνες πού ένδιαφέρονται είναι γιά μειονότητες περιθωριακές κατ’ έπιλογή τους πού μισούν τήν έλληνική κοινωνία.


Φίλες και φίλοι, στον αντίποδα αυτής της αντίληψης βρίσκεται δυστυχώς η σημερινή κατάσταση στη χώρα μας. Η Ελλάδα του εθελοντισμού των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 βρίσκεται μπροστά σε μια βαθιά πολιτική, οικονομική, κοινωνική, θα έλεγα και ηθική κρίση.
Και δεν είναι τυχαίο, ότι σήμερα, η κατάσταση στα σχολεία, είναι ένα μόνο ένα παράδειγμα μιας γενικευμένης κατάστασης, μιας γενικευμένης κρίσης και πιστεύω ότι είναι το αποτέλεσμα της αδυναμίας αυτής της κυβέρνησης να διαβουλευθεί. Να διαβουλευθεί με την κοινωνία και σε μια εταιρική σχέση να δημιουργήσει και να βρει κοινούς στόχους, κοινές αξίες, μέσα από τις οποίες μπορεί κανείς να συνθέσει, να κινητοποιήσει και να λύσει προβλήματα.

Έδώ ό Παπατζής μέ άφορμή τήν παιδεία πού διέλυσε ώς ύπουργός αύτός καί οί σύντροφοί του, παίζει στήν κυριολεξία τόν παπά, καί χρησιμοποιώντας τήν ευαίσθητη λέξη έθελοντισμός, μιλάει άκόμη καί γιά ήθική κρίση όταν τό κόμμα του ήταν καί είναι τό σύμβολο τής άνηθικότητας… Καί μάς πάει στό ψητό, μάλλον στό όρεκτικό τής διαβούλευσης, πώς τό γνωρίζουμε ήδη, τυπική διαδικασία πού όταν ή συμμετοχή είναι μαζική καί άντίθετη όχι μόνο δέν λαμβάνεται ύπ’ όψη άλλά διαγράφεται!!! ή άποθέωση τής συμμετοχικής δικτατορίας. Κι άντί νά ζητάει μιά σχέση άλήθειας, μιά σχέση έμπιστοσύνης, προτείνει μιά έταιρική σχέση γιατί ό στόχος του δέν είναι μιά σχέση μέ τό λαό άλλά με τίς έταιρείες ΜΚΟ. Καί προσέξτε νά συνθέσει καί νά κινητοποιήσει, αύτή ή μασωνική άντίληψη τής σύνθεσης σχετίζεται μέ προσχεδιασμένες κινητοποιήσεις στίς όποίες παγιδεύονται αύθόρμητοι καί είλικρινείς άνθρωποι καί έν άγνοία τους ύπηρετούν τά σχέδιά τους.


Τι ζητούν τελικά οι εκπαιδευτικοί; Πέρα και πάνω -πιστεύω- από τα χρήματα, ζητούν κάτι απλό. Την αξιοπρέπεια. Ζητούν αναγνώριση. Ζητούν σεβασμό. Ζητούν μια κοινωνία αξιών και όχι εξουσιαστών. Ζητούν μια δίκαιη κοινωνία.
Η αντίληψη για την κοινωνία που επικρατεί στους κόλπους της κυβέρνησης, έρχεται από το παρελθόν. Σε όλες τις εκφάνσεις της αυτή η κυβέρνηση βλέπουμε να εκπροσωπεί μια λογική εξουσίας και όχι αξίας. Είναι μια αντίληψη που πιστεύω ότι δεν έχει μέλλον, μια αντίληψη κρατισμού, ότι το κράτος είναι λάφυρο, λάφυρο του νικητή και από κει και πέρα μοιράζουμε χάρες, προνόμια, πουλάμε προστασία και περιθωριοποιούμε αυτούς τους οποίους “δεν πάμε”.

Σπεκουλάρισμα στούς έκπαιδευτικούς καί κοινωνία άξιών, δίκαιη κοινωνία, είναι αύτά πού σήμερα βιώνουμε, Χριστέ μου, δώσε μας ύπομονή, μάς πήγε κατ΄εύθείαν στό μέλλον μέ τίς ΜΚΟ, στήν ούσία λέει ότι τό κράτος δέν έχει μέλλον όχι τό κράτος λάφυρο, λαφυραγωγός μέγας ό ίδιος άρπαξε τήν έξουσία τού κράτους ύπονομεύοντας μιά νόμιμη κυβέρνηση καί παίζοντας μέ τούς θεσμούς. Όπως τά λές είναι περιθωριοποιήσατε τούς Έλληνες πού δέν πάτε, χάριν τών λαθρο, καί μοιράζετε προνόμια καί χρήμα στό σκυλολόΪ τών ΜΚΟ.


Βασίζεται στη λογική, ότι η κυβέρνηση και η κρατική μηχανή με αυτόν τον τρόπο χειραγωγούν τον πολίτη. Κάνουν τον πολίτη όμηρο και εξάρτημα, εκβιάζοντας την ψήφο του. Είναι στον αντίποδα, πιστεύω της αντίληψης των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων μιας κοινωνίας των πολιτών, απαξιώνοντας ανεξάρτητους μη κυβερνητικούς θεσμούς, στρέφοντας μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, δημιουργώντας ψευτοδιλήμματα για να κρατά σε ομηρία τον πολίτη.
Αυτή η αντίληψη, αυτή η νοοτροπία απαξιώνει τους δημοκρατικούς θεσμούς. Απαξιώνει την αντίληψη ότι στη βάση κάθε δημοκρατικής κοινωνίας υπάρχει και πρέπει να υπάρχει, ένας χειραφετημένος, ανεξάρτητος, ελεύθερος πολίτης, τον οποίο το κράτος σέβεται και υπηρετεί.

Καί προλέγει τό μέλλον τών ΜΚΟ σέ μιά δική του κυβέρνηση, πού κανείς δέν πίστευε ότι θά ύπάρξει, όμως ζούμε ήδη τόν έφιάλτη μιάς ΜΚΟκρατούμενης κυβέρνησης, καί μάθαμε άπό πρώτο χέρι τί σημαίνει προδοτική κυβέρνηση, καί πώς οί ΜΚΟ σέ φέρνουν στήν έξουσία, μιά καθαρή πολιτική άνωμαλία, έκτροπή. Αύτός είναι ό στόχος έξ άλλου ή διάλυση τής δομής τής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Από λεπτότητα δέν άναφέρει ότι ή κρατική μηχανή πασοκ άνέτρεψε τόν Καραμανλή, λεπτομέρειες…


Για μας, ο χειραφετημένος πολίτης είναι ο πολίτης που αισθάνεται ελεύθερος, ελεύθερος να φανταστεί, να σχεδιάσει το μέλλον του, να δημιουργήσει, να συμμετέχει σε ένα κοινό μέλλον με κοινές αξίες, αλλά με τις δικές του προσωπικές ιδιαίτερες επιλογές και ταυτότητες.
Αντίθετα, ο χειραγωγημένος πολίτης ισοπεδώνεται, είναι αυτός που αισθάνεται ανασφάλεια και τελικά, μπορεί να κλείνεται στο σπίτι του και να παραδίνεται. Ο χειραγωγημένος πολίτης, είναι ο πολίτης που τον αναγκάζουν να βλέπει στα κόμματα και στους πολιτικούς τον προστάτη του.

Ή φαντασία έπιτρέπεται μέ τό τσουβάλι στή νέα διακυβέρνηση, καί όλες οί ίδιαιτερότητες έκφράζονται φανερά καί νόμιμα άκόμη καί οί άνομες παρά φύση ίδιαιτερότητες ή οί ίδιαιτερότητες τών είσβολέων στή χώρα μας, τί θά φάμε σήμερα, σκύλο στό φούρνο…


Ο χειραφετημένος πολίτης, είναι αυτός που θέλουμε να βλέπει τον πολιτικό ως ισότιμο συνεργάτη του. Ένας ακόμα μέτοχος στο μεγάλο στοίχημα της κοινωνίας που την θέλει να γίνεται όλο και πιο καλή, όλο και πιο δίκαιη, όλο και πιο παραγωγική και δημιουργική.
Η λογική που πρεσβεύει η σημερινή κυβέρνηση για την κοινωνία πρέπει, πιστεύω, να απορριφθεί και σας καλώ να συμβάλλετε στην ανατροπή μιας αντίληψης παραίτησης, που συστηματικά καλλιεργείται από διάφορους κύκλους στην χώρα μας. Θύμα της είναι η κοινωνική συνοχή, θύμα της είναι ο διάλογος, θύμα η συνεργασία που χρειάζεται για να χτίσουμε μια δυναμική και δημιουργική κοινωνία. Απαξιώνει, υποβαθμίζει, αφανίζει τις πιο πολύτιμες δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας. Ένα κοινωνικό κεφάλαιο προσφοράς και δημιουργίας.

Καί καλεί τίς ΜΚΟ νά άνατρέψουν τήν άντίληψη τής παραίτησης;;;;;; κάτι έννοεί έδώ ποιός ξέρει, άνέτρεψε όμως τήν κυβέρνηση πού είναι κάτι πιό συγκεκριμένο, καί χτίζει τώρα μιά δυναμική καί δημιουργική κοινωνία μέ τά έξής χαρακτηριστικά. Είμαστε ύπό κατοχή ξένων οίκονομικών κέντρων, χωρίς τόν έλεγχο τής χώρας άπό τήν κυβέρνηση, έχουμε παγκοσμιοποιηθεί ήδη, έχουμε ύπαχθεί στό παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα τών τοκογλύφων Ρότσιλντ ώς έπαρχία, οί λαθρο σέ ρόλο νέας κοινωνίας ίσότιμης μέ μάς πού φτιάξαμε οίκονομικά καί όχι μόνο τίς δομές αύτού τού κράτους, νέμονται τά δικαιώματά μας πού καταργούνται ώς πληρωμένες παροχές δικτατορικά, άφού τά παγκόσμια άνθρώπινα δικαιώματα τών λαθρο έχουν μεγαλύτερη άξία κατά τούς κυβερνώντες καί τά άφεντικά τους. Αύτό είναι πράγματι ένα κοινωνικό κεφάλαιο προσφοράς καί δημιουργίας προβλημάτων στά κράτη πού διαλύονται άπό τή βόμβα στά θεμέλιά τους, τίς ΜΚΟ.


Βέβαια, αυτή η αρνητική αντίληψη του κρατισμού και της εξάρτησης δεν θα μπορούσε να υπάρξει αν στην Ελλάδα λειτουργούσε και είχε δυναμώσει μια πραγματικά ανεξάρτητη και δυναμική κοινωνία των πολιτών, που θα μπορούσε όχι μόνο να αντισταθεί απέναντι σε μια πελατειακή αντίληψη κρατισμού, αλλά και να έχει δημιουργήσει έναν ισχυρό τρίτο τομέα στην κοινωνία αλλά και στην οικονομία, παράλληλο αλλά και ανεξάρτητο από τις συγκεντρωτικές δομές του κράτους και τις δομές της αγοράς.

Έχει ήδη δημιουργηθεί μιά άνεξάρτητη καί δυναμική κοινωνία, είναι κι αύτή έργο τού Παπατζή, πονηρό έργο σατανικό, είναι ή κοινωνία τής άποχής καί δημιουργήθηκε αφού έκμεταλεύθηκαν περίτεχνα τόν δικομματισμό. Μέ τέτοιο ποσοστό στά δύο μεγάλα κόμματα ήταν σχετικά εύκολο νά περάσει ή άντίληψη τού όλοι ίδιοι είναι, άφού ή διαφθορά ήταν δεδομένη όχι μόνο γιά τά δύο μεγάλα κόμματα άλλά καί τά άλλα. Κι έτσι μπορούσαν μέ τίς κινήσεις τους νά έπηρεάζουν άρνητικά σέ σχέση μέ τό σύστημα καί τούς δεξιούς καί τούς πασόκους καί όλους. Βγάλανε λοιπόν τούς Έλληνες άπό τό έκλογικό παιχνίδι κι έμπασαν άπό τήν πίσω πόρτα τούς λαθρο κι έτσι φτάσαμε νά έκλέγονται κόμματα καί συνδυασμοί μέ ποσοστά 15%, 17% καί τέτοια, έγιναν έτσι δήμαρχοι καί περιφερειάρχες οί μειοψηφίες τού κερατά.


Ένας τρίτος τομέας, τον οποίον πρέπει να ενισχύσουμε για να έχουμε μια ισχυρή κοινωνία πολιτών που δεν χειραγωγείται. Μια ισχυρή κοινωνία πολιτών που να δημιουργεί χώρους έκφρασης, νέα πεδία θετικής αντιπαράθεσης αλλά και σύνθεσης. Να δημιουργεί συνθήκες διαλόγου για αμφισβήτηση, κριτική και δημιουργία, για ελεύθερη συμμετοχή. Μέσα από μια τέτοια κοινωνία των πολιτών ριζώνει η δημοκρατία.

Πού νά ριζώσει ή δημοκρατία άφού καταργούνται τά κράτη μέ τίς έπιλογές σας, έννοείς δημοκρατία τήν παγκόσμια δικτατορία;


Αναφερόμενος και πάλι στον ρόλο που έχω στην Σοσιαλιστική Διεθνή, θέλω να σας πω ότι, βλέπω ανά τον κόσμο, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες αλλά όχι μόνο χώρες, ότι το στοίχημα και αν θέλετε η διαφοροποίηση μεταξύ συντήρησης και προόδου, είναι το στοίχημα της δημοκρατίας. Παπάρια!!!!


Ένα δημοκρατικό στοίχημα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Από τη μια, είναι η υποβάθμιση, η απαξίωση της έννοιας της δημοκρατίας. Και από την άλλη, η αναγέννησή αυτής της έννοιας, η ενδυνάμωσή της, οι νέες μορφές συμμετοχής, διαλόγου, σύνθεσης, μέσα από δημοκρατικούς θεσμούς. Από τη μια πολιτικές ελευθερίες, ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα στην ιδιαιτερότητα και επιλογές, πλουραλισμός, ανοιχτή κοινωνία. Από την άλλη φόβος, ισοπέδωση, ανασφάλεια, ρατσισμός, ξενοφοβία, τυπολατρεία.

Δυσφημίζει τά κράτη τούς θεσμούς πού λειτούργησαν αίώνες, φορτώνοντας σ’ αύτά τίς ίδεολογίες τής διαφθοράς, τής άθεϊας, καί τίς δικές τους, τών πολιτικών, προδοσίες καί ύπονόμευσης τών κρατών. Όταν άκούτε άνοιχτή κοινωνία νά έχετε στό νού σας τόν σημερινό έφιάλτη τής όρθάνοιχτης κοινωνίας τών λαθροπολιτών πού έχουν άνεβάσει στό έπακρο τήν παρανομία καί τήν άτιμωρησία στή χώρα μας άλλάζοντας τά δεδομένα καί τόν τρόπο τής ζωής μας βίαια…


Όταν το 2004 κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου μίλησα για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, πολλοί αισθάνθηκαν έκπληξη, άλλοι μάλιστα λοιδορούσαν αυτά τα οποία έλεγα. Ήτανε ίσως, η πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία που ένα πολιτικό κόμμα είχε θέσεις και τις ανέδειξε προεκλογικά για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ως ένα κύριο στοιχείο του εκλογικού προγράμματος.
Δεν ήταν και λίγοι αυτοί που είπαν, τι δουλειά έχει ο λόγος για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στην προεκλογική περίοδο των κομμάτων. Αυτές καλά είναι εκεί που είναι, στο περιθώριο της δημόσιας ζωής και δεν υπάρχει λόγος να περάσουνε στο προσκήνιο της πολιτικής. Άλλοι ρωτούσαν τι εκφράζουν και ποιοι είναι αυτοί; Ή μήπως είναι και απειλή σε κατεστημένες λογικές και κατεστημένες καταστάσεις;
Το τελευταίο ερώτημα, είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίον πιστεύω στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και στην κοινωνία των πολιτών. Πρέπει να είναι η απειλή στις κατεστημένες αντιλήψεις και στις κατεστημένες καταστάσεις. Γι αυτό είχαμε και έχω, μια άλλη αντίληψη. Διατυπώσαμε πιστεύω, σειρά πρωτοποριακών προτάσεων. Σας θυμίζω τρεις από αυτές:
Την δημιουργία Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνία των πολιτών δίπλα στον πρωθυπουργό
Την θεσμοθέτηση ειδικής Ανεξάρτητης Αρχής, που θα έχει και τον χαρακτήρα ενός Συνηγόρου των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων υποστήριξής τους.
Την καθιέρωση σε όλο το φάσμα του κρατικού μηχανισμού εταιρικών συνεργασιών μεταξύ Υπουργείων και Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη μια πλευρά και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων από την άλλη
Αλλά όλα αυτά βεβαίως, με σεβασμό στην αυτονομία και τις δικές σας προτεραιότητες, τις προτεραιότητες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Τί νά πείς έδώ, τί νά πρωτοπείς, γιά τό θράσος αύτού τού τόσο έπικίνδυνου πολιτικού, πού δέν έχει ξαναπεράσει τέτοιος από συστάσεως έλληνικού κράτους. Όμολογεί ότι έβαλε τίς ΜΚΟ άπό τό παράθυρο στήν πολιτική, τότε, σήμερα οί ΜΚΟ είναι κυβέρνηση… Δέν είναι άπειλή σέ κατεστημένες λογικές είναι μιά παγκόσμια άπειλή πού καταργεί τά κράτη καί φτιάχνει τή φασιστική δικτατορία τής νέας έποχής τής νέας τάξης πραγμάτων. Εχεις έφαρμόσει Παπατζή αύτά τά τρία πού ύποσχέθηκες στούς ΜΚΟκυβερνήτες ώς κυβέρνηση;


Η Νέα Δημοκρατία αντέγραψε και μάλιστα με κακό τρόπο τις προτάσεις μας, τις έντυσε με αρκετό κρατισμό, με ικανή δόση γραφειοκρατικής λογικής και τις παρουσίασε ως προεκλογικές δεσμεύσεις. Είπε, νομίζω ο πρωθυπουργός εκείνη την εποχή, ότι θα συγκυβερνήσει με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ας δούμε που βρίσκονται σήμερα και πόσο λόγο έχουνε σήμερα. Γιατί στη συνέχεια φάνηκε η διαφορά. Στις υποσχέσεις όλοι μπορούμε να είμαστε γαλαντόμοι, το ερώτημα είναι, ποιος πιστεύει πραγματικά σε μια κοινωνία των πολιτών.
Εμείς ψηφίσαμε δεκάδες ειδικές διατάξεις στο καταστατικό μας και σε άλλες αποφάσεις μας, για να αναδείξουμε και να δοκιμάσουμε και θεσμικά τη συνεργασία του κόμματος με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, δίνοντας λόγο, δίνοντας δικαιώματα, δίνοντας ισχύ, αν θέλετε , στη δική σας φωνή. Δημιουργήσαμε ειδικό τομέα για τον Εθελοντισμό και την Αλληλεγγύη, -επικεφαλής η Άντζελα Γκερέκου που σας μίλησε- , πρωτοστατεί στην υποστήριξη των αιτημάτων και των οργανώσεών σας στη Βουλή.
Περιέλαβε το ΠΑΣΟΚ την συνταγματική αναβάθμιση της κοινωνίας των πολιτών, στις θέσεις του για το Σύνταγμα. Αυτή είναι και ουσιαστική και συμβολική ενέργεια, παρότι θεωρώ ότι δεν αρκούν οι νόμοι για την ανάπτυξη των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και της κοινωνίας των πολιτών.

Γίνονται πολύ σοβαρά πράγματα σέ σχέση μέ τήν άχρήστευση τού συντάγματος τής χώρας, τό όποίο πολλές ΜΚΟ τό θεωρούν έμπόδιο στή δράση τους… τό έκφράζουν δημόσια σέ όμιλίες τους.

Οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση διέπονται από μια ενιαία λογική για την αποκέντρωση και τον εκδημοκρατισμό του κράτους και της κοινωνίας μας. Με περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, ισχυρούς Δήμους και ισχυρές Ανεξάρτητες Αρχές, αλλά και Μη κυβερνητικές Οργανώσεις.

Προαναγγελία μέ γρίφους τού Καλλικράτη…


Την ίδια περίοδο, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε ότι δεν εννοούσε αυτά που υποσχέθηκε προεκλογικά. Ξέχασε τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Γιατί γι’ αυτούς, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις όταν μπορούν να τις χειραγωγούν, ακόμα και κρατική υπηρεσία εθελοντισμού δημιούργησε η κυβέρνηση στο Υπουργείο Πολιτισμού, που μόνο στόχο έχει, όπως βλέπω , να χειραγωγήσει κι αυτήν ακόμα την έννοια του εθελοντισμού.
Εάν εξαιρέσουμε το υποχρεωτικό ποσοστό του Δ´ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης που θα χρηματοδοτήσει τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και υλοποιείται αυτόν τον καιρό ως πρόγραμμα του Υπουργείου Εργασίας, καμιά άλλη δράση υπέρ της κοινωνίας των πολιτών δεν έχει γίνει γνωστή. Μόλις προχθές και κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την αναθεώρηση, η Νέα Δημοκρατία δια στόματος του Υπουργού Εσωτερικών, αρνήθηκε την συνταγματική αναβάθμιση της κοινωνίας των πολιτών και το άρθρο το οποίο εμείς προτείναμε για την κοινωνία των πολιτών και των οργανώσεών της.

Ή άναφορά στό Δ’ κοιν. πλαίσιο στήριξης είναι καλή γι αύτόν άλλά μαύρο σημείο γιά τή ΝΔ άφού όπως έγραψε τό Παρόν μόνο στή διετία 2006-2007 τό ύπουργείο έργασίας, έδωσε 40 έκατομμύρια εύρώ στήν κοινωνία τών πολιτών, αύτό τού άρεσε τού Παπατζή γιατί έξυπηρετούσε τά σχέδιά του, καί τό έπισημαίνει.


Η ημερίδα αυτή θέλω, και θέλουμε, να αποτελέσει δείγμα γραφής για τις μεθόδους δράσης που πρέπει να έχουν τα κόμματα απέναντι στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Αυτή η ημερίδα δεν έγινε από το ΠΑΣΟΚ για να καθοδηγήσει ή να χειραγωγήσει Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, διοργανώθηκε σε συνεργασία μαζί σας ισότιμα από στελέχη των μη κυβερνητικών οργανώσεων που δεν είναι απαραιτήτως μέλη ή φίλοι του ΠΑΣΟΚ.
Έχω δηλώσει και το εννοώ, ότι δε θέλω να είμαι ένας πολιτικός, δε θέλω να είμαι ένας Πρωθυπουργός που με τις πράξεις του θα χειραγωγεί, θα εξαρτά, θα κρατά τον νέο άνθρωπο όμηρο ενός κρατικού ή κομματικού συστήματος , ενός μηχανισμού. Αυτό πνίγει ιδέες, πνίγει τον διάλογο, κόβει το οξυγόνο από την κοινωνία και υπονομεύει κάθε δυναμική ουσιαστικής αλλαγής και μεταρρύθμισης στη χώρα μας.

Έχουμε προφορική μεταβίβαση τής έξουσίας, τόσο κομματικής (άλλαζε τότε τή δομή τού κόμματος) όσο καί κρατικής μελλοντικά, μίλαγε τό 2006, σήμερα έχουμε αύτή τή μεταβίβαση κρατική έξουσίας ή κυβέρνηση είναι τών ΜΚΟ. Αύτό πού λείπει είναι ό κόσμος, ό λαός τών ΜΚΟ πού δέν ύπάρχει, ύπάρχουν όμως πολίτες ένός άλλου κόσμου έφιαλτικού πού άγονται καί φέρονται άπό δουλεμπόρους καί άλληλέγγιους τής κονόμας. Αύτοί προωθούν τά δικαιώματα τών λαθρο. Αύτές οί όργανώσεις γίνανε σέ βάρος τού Έλληνα καί κατά τού Έλληνα, ένας μηχανισμός κατατρεγμού τών Έλλήνων καί πτώσεως τού ήθικού μας. Αύτό είναι ένα φανερό άποτέλεσμα κοντεύουμε νά πιστέψουμε ότι είμαστε ρατσιστές έμείς καί δέν είναι ρατσιστές όσοι καταπιέζουν τούς Έλληνες….Ό Παπατζής άναφέρεται σέ έκατοντάδες ΜΚΟ πού συμμετείχαν, θεωρώ όμως ότι είναι μερικές χιλιάδες, δείτε τρείς κραυγαλέες γιά νά δείτε πού πάνε τά λεφτά. 1) ΜΚΟ γιά τήν έπιμόρφωση Μολδαβών δικαστών… 2) ΜΚΟ κατασκευής άλιευτικών σκαφών στή…Σρί Λάνκα. 3) ΜΚΟ γιά παροχή ψυχολογικής ύποστήριξης στό Πακιστάν…


Και σήμερα όλοι μαζί, το ΠΑΣΟΚ, οι επιστήμονες, οι τεχνοκράτες, οι εκατοντάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που εκπροσωπούνται εδώ, θα διαβουλευτούν πιστεύω σε ισότιμη βάση. Διότι κανείς δεν μπορεί να επιβληθεί στον άλλον. Όλα όσα θα απασχολήσουν τα έντεκα τραπέζια είναι καινούρια ζητήματα κι είναι σίγουρο ότι κανείς δεν έχει τη μοναδική συνταγή για το μέλλον.
Το σχέδιο της συμμετοχικής δημοκρατίας δεν μπορεί βεβαίως να προέλθει μόνο από το ΠΑΣΟΚ. Αποτελεί κοινή επιδίωξη και πρέπει να αποτελέσει ένα κοινό σχέδιο. Σχέδιο διαβούλευσης, σχέδιο σε όλα τα επίπεδα. Βουλευτές, ευρωβουλευτές, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, περιμένουν εσάς, τα μέλη των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων , για να χαράξουμε μαζί τις πολιτικές για ένα νέο σύστημα συμμετοχικής διακυβέρνησης.
Ένα νέο σύστημα που θα αναπτύξει τον τρίτο τομέα, τον τομέα της κοινωνίας των πολιτών, ώστε πολλές υπηρεσίες, πολλές δράσεις, θα είναι δράσεις υπό τον έλεγχο, αν θέλετε, των ίδιων των πολιτών, της πρωτοβουλίας των ίδιων των πολιτών. Κι αυτό θα συμβάλλει στο σύνολο της πολιτικής μας λειτουργίας, θα συμβάλλει στην αναγέννηση του δημοκρατικού μας πνεύματος. Να βοηθήσετε να σπάσουμε νοοτροπίες κι αντιλήψεις αυταρχικές και πελατειακές.

Αμέσως μόλις άρπαξε τήν έξουσία ό Παπατζής δρομολόγησε τήν δημιουργία τής Βουλής τής Κοινωνίας τών Πολιτών όπως άναφέρεται πιό πάνω στήν όμιλία του, πού άρχισε τίς άνοιχτές προκλήσεις…

voulilogo

ΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Προς τα μέλη Δ.Ε.Π. και το προσωπικό των ΤΕΙ και ΑΕΙ της Ελλάδας

«Η Βουλή της Κοινωνίας των Πολιτών», ένας πρωτοποριακός θεσμός που γεννήθηκε κατά την Ιδρυτική Διακήρυξη της 9ης Δεκεμβρίου 2009, από 110 Μη Κερδοσκοπικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις από όλη την Ελλάδα, σας προσκαλεί να στηρίξετε με τις γνώσεις και την εμπειρία σας τον νέο θεσμό που απώτερος σκοπός είναι:

«η πολιτική και η οικονομία να υπηρετούν την κοινωνία
όχι το αντίθετο»

Εφόσον συμφωνείτε με τις αρχές και τους σκοπούς μας, όπως περιγράφονται στην Ιδρυτική Διακήρυξη και στον Α΄ Κανονισμό Λειτουργίας και αποστείλετε στη σχετική αίτηση, θα αποτελέσετε «πρεσβευτές καλής θέλησης» και επιστημονικοί σύμβουλοι της Βουλής της Κ.τ.Π.

Παράλληλα θα έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθείτε τις συνεδριάσεις από κοντά, να προτείνετε τρόπους επίλυσης οργανωτικών προβλημάτων, να γνωμοδοτείτε στο σώμα της Βουλής και στα fora ως επιστημονικοί σύμβουλοι σε θέματα της ειδικότητάς σας, να συμμετέχετε σε επιτροπές αξιολόγησης των Μ.Κ.Ο., σε ελέγχους της νομιμότητας διαδικασιών, πάντοτε σε προαιρετική και εθελοντική βάση.

Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες είναι χρέος όλων μας να συμβάλουμε, ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, στην αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας. Η συμβολή σας θα αποτελέσει τιμή για τα εκατοντάδες μέλη των Οργανώσεων που συμμετέχουν στη Βουλή της Κοινωνίας των Πολιτών.
H Δήλωση Συμμετοχής βρίσκεται στον δικτυακό τόπο της Βουλής της Κοινωνίας των Πολιτών και μπορείτε να την αποστείλετε με fax στο 2111826231 ή ταχυδρομικά στη διεύθυνση: Παναγή Τσαλδάρη 123, Καλλιθέα, 176-76, Αθήνα.

Τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής

Άμεση ή λειτουργία ΜΚΟ καί κυβέρνησης, όταν καίγοταν ό κόσμος στήν Έλλάδα αύτοί έτοίμαζαν τίς μάσες….


Φίλες και φίλοι, ο χώρος των μη κυβερνητικών οργανώσεων αποτελεί πρόκληση για όλα τα κόμματα. Σήμερα θέλουμε νέα πεδία αντιπαράθεσης, αλλά και σύνθεσης, για να μπορεί η κοινωνία στο σύνολό της να πάει μπροστά. Κάθε πολίτης ξεχωριστά να δίνει τη μάχη και να έχει την ευκαιρία να τη δίνει όπως πιστεύει.
Χρειαζόμαστε και νέους τρόπους έκφρασης ή χρειαζόμαστε να αξιοποιήσουμε και τους νέους διαύλους έκφρασης, όπως του διαδικτύου, αλλά και άλλους, για να δημιουργούμε τη συμβολή των πολιτών στις εξελίξεις και στις καινοτόμες ιδέες.
Με μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών, με μια τέτοια κοινωνία η εξουσία δεν ελέγχεται από τον πολίτη κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά ελέγχεται κάθε μέρα.

Έχουμε έξαντληθεί άπό τίς άνατιμήσεις κάθε μέρα, άπό τίς περικοπές κάθε μέρα, άπό τήν τρομοκρατία τών Έλλήνων κάθε μέρα, άπό τίς άπειλές τών ύπουργών κάθε μέρα, πού θεωρούν τούς Έλληνες ένοχους τής κατρακύλας πού μάς φέρατε, πού κουράγιο νά σάς έλέγχουμε καί κάθε μέρα, μάς έχετε ξεκάνει ήδη.

Με την κοινωνία των πολιτών, με τη συμμετοχή του πολίτη, η εξουσία ελέγχεται για κάθε θέμα. Εκφράζονται απόψεις που μέχρι σήμερα θα χάνονταν. Νέες φωνές ακούγονται και αδύναμες φωνές. Περιθωριοποιημένες φωνές βρίσκουν τη δική τους βάση, τη δική τους έκφραση, τη δική τους δύναμη.
Μια ισχυρή δημοκρατική κοινωνία πολιτών γίνεται και χώρος ελέγχου της Πολιτείας και θα συμβάλει καθοριστικά στη λογοδοσία, την κοινωνική λογοδοσία, την διαφάνεια, την ενημέρωση, την επιμόρφωση, τη διαπαιδαγώγηση, την ανάδειξη δυνάμεων, την αυτοπεποίθηση του πολίτη, την δημιουργία μιας κοινωνίας αξιών.
Ίσως αυτή η λογική που σας ανέπτυξα, να σας φαίνεται το απόλυτο παράδοξο. Αν η κοινωνία των πολιτών δηλαδή, μπορεί να τα κάνει όλα αυτά και αν εγώ και το κόμμα μου διεκδικούμε την εξουσία όπως την περιέγραψα, τι κάνουμε και οι δυο στο ίδιο δωμάτιο;

Καλά ρέ Παπατζή πώς χωρέσατε έκατοντάδες ΜΚΟ σέ ένα δωμάτιο, καταλαβαίνω άλλη μιά άστοχη έκφραση άπ’ αύτές πού συνηθίζεις, άλλά νά πάμε στή λογοδοσία, τό άπόλυτο ψεύδος, πού έμείς θά μετατρέψουμε σέ άλήθεια όταν θά λοδοτήσεις ένώπιον τού λαού τών Έλλήνων γιά τά έργα σου, έργα έσχάτης προδοσίας…

Για εμάς, για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, η συνευθύνη κράτους και κοινωνίας των πολιτών, είναι πλέον μονόδρομος, γιατί αυτή η συνευθύνη θα μας οδηγήσει πράγματι σε μια κοινωνία αξιών, σε μια δίκαιη κοινωνία. Γιατί μια κοινωνία δεν είναι πραγματικά δίκαιη αν σε αυτήν δεν συμβάλουν δυναμικά και ουσιαστικά οι πολίτες.
Αλλά και μια κοινωνία χωρίς αξίες, χωρίς αρχές και δημοκρατικό πλαίσιο, αλλά και δημοκρατικές πρακτικές, δεν εμπνέει, δεν δημιουργεί νέα κύτταρα σκέψης, δεν δημιουργεί κίνητρα για συμμετοχή, δημιουργεί κίνητρα μόνο για συνδιαλλαγή.
Μια δίκαιη κοινωνία δεν μπορεί να σταθεί ποτέ πάνω στους ώμους χειραγωγημένων πολιτών, όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι λίγοι και οι ισχυροί και οι “ημέτεροι”.
Μία δίκαιη κοινωνία μπορεί να υπάρξει μόνο όταν ο πολίτης είναι ελεύθερος, ελεύθερος να εκφράζεται, να αγωνίζεται γι’ αυτό που πιστεύει και αυτό που είναι.
Σε αυτό τον στόχο, στο στόχο της δημιουργίας μιας δίκαιης κοινωνίας σας θέλουμε συνεργάτες, υποστηρικτές, αλλά και ελεγκτές. Και εγώ δεσμεύομαι για την δική σας ενεργό συμμετοχή μέσα από αποκεντρωμένους θεσμούς του κράτους. Για μια πιο πλουραλιστική δημοκρατική κοινωνία και μια συνταγματική αναβάθμιση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Κάλεσε τίς ΜΚΟ νά γίνουν έλεγκτές τού έργου του, ώς κυβέρνηση έννοείται, ή άλληλεγγύη τού τσοπάνη πού έφερε τούς λαθρο άπό τήν Κρήτη αύτό έκανε, σέ έλεγξε γιατί δέν ύπολογίζεις τούς άνεργους λαθρο καί τούς κουβάλησε στή Νομική νά κάνουν άπεργία πείνας, έτσι κι άλλιώς δέν τρώγανε, εδώ πίνουν καί τσάϊ καί φρυγανιές κτλ. Άν αύτό δέν είναι μιά συμπαιγνία πού άνοίγει άλλους δρόμους άποκατάστασης τών λαθρο, τί έκανες στόν έλεγχο πού σού άσκησε ό άριστεριστής; Δέν τελείωσε αύτό τό θέμα δέν ήρθαν γιά μιά παράσταση οί λαθρο τής Κρήτης, ήρθαν γιά νά δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα.


Θέλουμε να συμβάλλουμε στο να κάνουμε την κοινωνία μας καλύτερη, δικαιότερη, πιο δυναμική. Και αυτό θα το πετύχουμε μόνο με την συνεργασία. Γι’ αυτό το λόγο και πάλι σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και εύχομαι στη δουλειά σας καλή επιτυχία.
Ευχαριστώ πολύ.

Αφού συμπληρώσω ένα δυό στοιχεία, ό Παπατζής είναι πρόεδρος τής ΜΚΟ Access to Democracy καί μέλος τής ΜΚΟ Ίνστιτούτο βιώσιμης άνάπτυξης, (ύπάρχει καί πεθαμένη άνάπτυξη), νά πούμε ότι τήν περίοδο 2000-2004 ώς ύπ.έξωτερικών χρηματοδότησε τίς ΜΚΟ μέ 20 έκατομμύρια εύρώ. Αύτό πρίν τήν άρπαγή τής έξουσίας πού έγινε τό 2009, άλλά ξεκίνησε τό 2007, δέν ήταν λοιπόν χρηματοδότηση, ήταν χρηματισμός γιά τήν έφοδο κατά τής έξουσίας. Μιά άνάλυση άρκετά κατατοπιστική γιά τίς ΜΚΟ είναι αύτή τού κ.Κουμεντάκη.

Περιεκτική Δημοκρατία, τεύχος 16, Σεπτέμβρης-Δεκέμβρης 2007

Η Κοινωνία των Πολιτών

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ

Πολλοί άνθρωποι σήμερα πιστεύουν ότι το σύστημα της οικονομίας της αγοράς και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι θεσμοί αξεπέραστοι, αμετακίνητοι. Δηλαδή πιστεύεται ότι ήρθαν οι θεσμοί αυτοί για να μείνουν (παρόλο που έχουν Ιστορία μόνο δυο περίπου αιώνων) και δεν υπάρχουν καλύτεροι θεσμοί για να τους αντικαταστήσουν.

Είναι υποτίθεται το πεπρωμένο της ανθρωπότητας. Πολλοί άνθρωποι λοιπόν, στις μέρες μας, πιστεύουν ότι είναι αδύνατον να αλλάξει η κατάσταση πραγμάτων, όπως έχει τώρα διαμορφωθεί. Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει μια άλλη βιώσιμη και εφικτή λύση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, πέραν της οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Το γεγονός ότι η οικονομία της αγοράς και το πολιτικό συμπλήρωμα της, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία οδήγησαν την ανθρωπότητα στα τωρινά αδιέξοδα και στην τρομακτική πολυδιάστατη κρίση των κοινωνιών μας, παραβλέπεται, δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από πολλούς.

Το μόνο δυνατό φάρμακο, για την πλειονότητα των διανοούμενων, των πολιτικών στοχαστών και δημοσιογράφων ακόμη και πολλών οικολόγων, είναι σήμερα η Κοινωνία των Πολιτών και των Μη Κρατικών Οργανώσεων. Με άλλα λόγια, στηρίζουν τις ελπίδες τους στην Κοινωνία των Πολιτών και στις Μ.Κ.Ο, ως τους θεσμούς εκείνους που μπορούν να επιφέρουν κάποιες βελτιώσεις μέσα στο σύστημα της οικονομίας της αγοράς και να ελαττώσουν, στο μέτρο του δυνατού, τις άσχημες πλευρές του κυρίαρχου συστήματος, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Θεωρούν λοιπόν απροβλημάτιστα, επειδή αυτό τους βολεύει ή εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους ή εξαιτίας διανοητικής ακαμψίας και ανεπάρκειας, ως δεδομένο και αμετακίνητο το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς, ευελπιστώντας αφελώς ότι η κοινωνία των Πολιτών και οι Μ.Κ.Ο, θα αντιμετωπίσουν σθεναρά και αποτελεσματικά τις δυσλειτουργίες, αδυναμίες και αγκυλώσεις του κυρίαρχου συστήματος. Πιστεύουν ότι θα επιτύχουν στοιχειωδώς ικανοποιητικές λύσεις στα προβλήματα και τη γενικευμένη κρίση των συγχρόνων κοινωνιών.

Είναι όμως η θεώρηση αυτή των πραγμάτων βάσιμη; Μπορούμε να στηριχθούμε στην Κοινωνία των Πολιτών και στις Μ.Κ.Ο., για να αναζητήσουν και επιτύχουν μέσα στα πλαίσια του κυρίαρχου συστήματος της άρση των αδιεξόδων και της πολυδιάστατης κρίσης τους καιρού μας;

Η απάντησή μας, είναι κατηγορηματικά αρνητική. Μεγαλύτερη ουτοπία (με την αρνητική έννοια του όρου), είναι δύσκολο να υπάρξει από αυτήν.

Η Κοινωνία των Πολιτών είναι πρακτικώς αδύνατον να αντιμετωπίσει επιτυχώς την οικονομία της αγοράς και τους επαγγελματίες πολιτικούς. Είναι ανίσχυρη σίγουρα για να αντιμετωπίσει τους γίγαντες της οικονομίας της αγοράς και τους πολιτικούς, που βασικά κατευθύνονται από τους ισχυρούς της οικονομίας, εφόσον οι ελίτ που διαχειρίζονται το οικονομικό και το πολιτικό σύστημα συγκεντρώνουν στα χέρια τους και όλη τη θεσμισμένη οικονομική και πολιτική δύναμη και μπορούν να κατευθύνουν επομένως και τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις σε ανώδυνα (γι’ αυτές) μονοπάτια. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να καταλάβει ο ενήμερος των πραγμάτων, ότι όσο υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς, είναι αδύνατον να εκλείψουν οι αιτίες που προκαλούν και διαιωνίζουν της πολυδιάστατη κρίση.

Η Κοινωνία των Πολιτών θα παραμείνει αναγκαστικά ισχνή και αδύναμη, ανίκανη να επηρεάσει σε αξιόλογο βαθμό, τις επιλογές του συστήματος. Ως τώρα απέδειξε ότι ούτε προχωρεί, ούτε εξελίσσεται συγκεντρώνοντας μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική δύναμη απέναντι στις ελίτ, ούτε έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας, ούτε έχει τις δυνατότητες να παρέμβει σε αξιόλογο βαθμό και να επηρεάσει τις εξελίξεις. Είναι απλώς θεραπαινίδα του συστήματος, υπηρετώντας βασικά το σύστημα, όπως αποδεικνύεται καθημερινά.

Το κυρίαρχο σύστημα ως γνωστόν, ενδιαφέρεται για κέρδη, για συσσώρευση δύναμης, εξουσίας και πλούτου των ελίτ, και όχι για την ευημερία, την υγεία των ανθρώπων, και ένα καθαρό περιβάλλον. Μια Κοινωνία των Πολιτών ελάχιστα μπορεί να επηρεάσει το σύστημα πραγμάτων, όπως έχει διαμορφωθεί μέσα στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Είναι λ.χ. πρακτικά αδύνατον να υπάρξουν μέσα στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς και παγκοσμιοποίησης, ουσιαστικές αλλαγές στην προστασία του περιβάλλοντος, στην φτώχεια και ανεργία, στην παραγωγή και διάθεση υγιεινών τροφών και προϊόντων που προάγουν την υγεία και ποιότητα ζωής των πολλών, την πάταξη της πολυφαρμακίας και φαρμακομανίας και γενικά να αναχαιτίσουν τις αιτίες της νοσηρότητας και πρόωρης θνησιμότητας για την πλειονότητα των ανθρώπων, άπαξ και οι πολλοί δεν έχουν και άλλες ουσιαστικές επιλογές μπροστά στα διλήμματα που μπορούν και τους βάζουν οι ελίτ, ενώ άλλοι γίνονται, μέσα στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς, τυφλοί καταναλωτές προϊόντων και υπηρεσιών. Τα διλήμματα που θέτουν ωμά οι οικονομικές ελίτ π.χ. «ανάπτυξη ή περιβάλλον», ή παρόμοια, «προστασία της εργασίας ή ανάπτυξη» είναι αυτά που καθορίζουν την συμπεριφορά του μέσου πολίτη και όχι οι εκκλήσεις της κοινωνίας των πολιτών, των Μ.Κ.Ο. κ.λπ.

Είναι γενικά αδύνατον να αλλάξει προσανατολισμό και πορεία πλεύσης η οικονομία της αγοράς και να σταματήσει η συσσώρευση πλούτου και εξουσίας, ή η οικονομική ανάπτυξη που είναι το οξυγόνο και ο αποχρών λόγος ύπαρξης της οικονομίας της αγοράς. Επομένως οι κινήσεις και δυνατότητες μιας Κοινωνίας των Πολιτών είναι περιορισμένες και εντελώς προβληματικές στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Οι παρεμβάσεις της είναι γενικά ανάξιες λόγου – ουτοπικές.

Είναι αδύνατον να λειτουργήσει το σύστημα και να επιτύχει τους απώτερους στόχους του, χωρίς την συνεχή υπονόμευση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την γενική μόλυνση και ρύπανση των πάντων, την υπερεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων του πλανήτη, την παραγωγή και διάθεση αναρίθμητων περιττών ή βλαπτικών προϊόντων και υπηρεσιών, την υποβάθμιση των τροφίμων και την συνακόλουθη κατάρρευση της ποιότητας ζωής των πολλών.

Στο βωμό της οικονομικής ανάπτυξης και παγκοσμιοποίησης, θυσιάζονται εξ ανάγκης τα συμφέροντα και η ποιότητα ζωής των πολλών. Τα παραδείγματα βρίθουν και θα μπορούσε ο ερευνητής του θέματος να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο, αναφερόμενος στους τομείς εκείνους της ατομικής και συλλογικής ζωής, που το αόρατο χέρι της οικονομίας της αγοράς, παρεμβαίνει αποφασιστικά στην ζωή των πολλών και στο περιβάλλον, προκειμένου να ρυθμίσει, να οργανώσει και χειραγωγήσει τη ζωή μας, με τρόπο που να προάγει τα συμφέροντα και τους στόχους της αγοράς και όχι τα βασικά συμφέροντα και τους υψηλούς στόχους του ανθρώπινου γένους.

Σ΄ ένα τέτοιο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, περιβαλλοντικό, υγειονομικό και πολιτιστικό περιβάλλον, που το επάνω χέρι το έχει η αγορά, με βασικό στόχο τα κέρδη και την συσσώρευση δύναμης και εξουσίας, τι θα μπορούσε άραγε να επιτύχει η Κοινωνία των Πολιτών και οι Μ.Κ.Ο.; Είναι φανερό επομένως ότι η Κοινωνία των Πολιτών είναι πρακτικώς αδύνατη να επηρεάσει ουσιαστικά τις εξελίξεις για την άρση της πολυδιάστατης κρίσης. Το μόνο που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, χάρη στις Μ.Κ.Ο. και στις δραστηριότητες της Κοινωνίας των Πολιτών, είναι κάποιες ήπιες βελτιώσεις, που θα διευκολύνουν κάπως τη ζωή ίσως κάποιων μειονοτήτων στις ανεπτυγμένες χώρες, αλλά που δεν θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν, με ουσιαστικό τρόπο, την πολυδιάστατη κρίση του καιρού μας.

Επομένως το δραματικό δίλημμα δεν μπορεί παρά να είναι: Βαρβαρότητα και καταστροφή ή ριζοσπαστική αλλαγή δομών και περιεκτική δημοκρατία.

Είναι σύμφυτο στην καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, να αναπτύσσεται διαρκώς, αλλιώτικα θα σβήσει, χάνοντας τον αποχρώντα λόγο της ύπαρξής της. Η συνεχής ωστόσο και ταχύρυθμη ανάπτυξη της οικονομίας της αγοράς, οδηγεί αναπόφευκτα σε τρομακτικά αδιέξοδα τον άνθρωπο και στο περιβάλλον του. Είναι χοντρό αστείο λοιπόν και εντελώς απροβλημάτιστο, να μιλούμε στα σοβαρά για Κοινωνία των Πολιτών και για τις Μ.Κ.Ο. ως αντίπαλο δέος στην οικονομία της αγοράς. Η ενόχληση που θα μπορούσε μια ισχυρή Κοινωνία των Πολιτών να προκαλέσει στο κυρίαρχο σύστημα δεν διαφέρει από την όχληση που προκαλεί μια αλογόμυγα, όταν κάθεται πάνω στο κέρατο ενός ταύρου.

Καταλήγοντας, θα πρέπει να τονίσουμε ότι τίποτα λιγότερο από την επανάσταση που θα προέλθει από ένα σύστημα γνήσιας, περιεκτικής δημοκρατίας, δεν θα μπορούσε να προσφέρει τις καλύτερες δυνατές λύσεις, στα προβλήματα και την πολυδιάστατη κρίση της σύγχρονης ανθρωπότητας.

=============================================

Θά τελείωνα έδώ όταν βρήκα άλλη βόμβα τού Παπατζή έδώ: http://www.koinoniamko.gr/ Στόν κατάλογο τών ΜΚΟ πού συμμετέχουν ύπάρχουν καί μασωνικές όργανώσεις όπως ή Νο.57 Ίλισός, ή Νο.79 Νέα Άκρόπολη. Καί μή χειρότερα…
http://pointsoftimes.blogspot.com/searc ... results=36

Aφου έχουν όλοι το δικαίωμα να δημιουργούν Μ.Κ.Ο. και να χρηματοδοτούνται απο το κράτος,ας δημιουργήσουμε και εμεις μια να διώξουμε όλους τους προδότες.