Β Θεσ. 2,8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ·
Β Θεσ. 2,8 Και τότε θα ξεσκεπασθή και θα φανερωθή ο άνομος, τον οποίον ο Κυριος θα εξολοθρεύση και θα αφανίση τόσον εύκολα, σαν με ένα φύσημα απλώς του στόματός του και θα τον εξουδετερώση με την ένδοξον εμφάνισιν της παρουσίας του.
O αποστολος Παυλος στο ανωτερω χωριο αναφερεται στη καταστροφη το αντιχριστου. Οπως αναφερεται, ο αντιχριστος θα καταργηθει με την επιφανεια της παρουσιας Του Χριστου. Πολλοι βλεπωντας στο ανωτερω χωριο την επιφανεια της Παρουσιας του Κυριου οπου θα γινει η καταστροφη του αντιχριστου την ταυτιζουν με τη συντελεια του υλικου κοσμου. Ενας λογος που γινεται αυτη η ταυτιση ειναι η λεξη <<παρουσια >>που χρησιμοποιει ο αποστολος. Ας δουμε λοιπον αν ταυτιζονται αυτα τα δυο μεγαλα γεγονοτα η αν προκειται για ξεχωριστη παρουσια.
Καταρχην οπως εχει ηδη δειχθει ο Καθηγητης Π. Τρεμπελας αλλα και ο κορυφαιος θεολογος Ν. Σωτηροπουλος δεν ταυτιζουν την μεγαλη αυτη Ημερα οπου θα καταστραφει ο αντιχριστος απο τη παρουσια του Χριστου με την Παρουσια επι της συντελειας του κοσμου. Η αποψη του αειμνηστου Σωτηροπουλου φαινεται σαφως στο βιβλιο του << ερμηνεια δυσκολων χωριων της Γραφης>> τομος Γ σελιδα 366-367 .Επισης ο αγιος γεροντας Παισιος δεν ταυτιζει το τελος του αντιχριστου με την παρουσια οπου θα γινει η ανασταση και η κριση των νεκρων. Την ημερα της καταστροφης του αντι την ταυτιζει με μια παρουσια η οποια δεν θα ειναι αυτη οταν θα ελθει ως κριτης.
Ο Σωτηροπουλος στην επιχειρηματολογια του μεταξυ αλλων τονιζει οτι το κριτικο κειμενο του Nestle -Aland τη λεξη αναλωσει τη εχει ανελει το οποιο ως εκφραση ταυτιζεται με το ακολουθο προφητικο χωριο του Ησαια. Το ακολουθο χωριο ομως δεν σχετιζεται απο τα συμφραζομενα με τη συντελεια αλλα με εποχη οπου ολος ο κοσμος θα εχει γνωρισει το Κυριο. (ὅτι ἐνεπλήσθη ἡ σύμπασα τοῦ γνῶναι τὸν Κύριον ὡς ὕδωρ πολὺ κατακαλύψαι θαλάσσας.)
Ησ. 11,3 ἐμπλήσει αὐτὸν πνεῦμα φόβου Θεοῦ. οὐ κατὰ τὴν δόξαν κρινεῖ οὐδὲ κατὰ τὴν λαλιὰν ἐλέγξει,
Ησ. 11,3 Θα γέμιση αυτόν ο Θεός με Πνεύμα φόβου Θεού. Φωτιζόμενος αυτός από τα υπέροχα αυτά χαρίσματα του Πνεύματος δεν θα εκφέρη κρίσιν σύμφωνα με την εξωτερικήν εμφάνισιν και δεν θα ελέγχη σύμφωνα με τους ματαίους και επιπολαίους λόγους των ανθρώπων.
Ησ. 11,4 ἀλλὰ κρινεῖ ταπεινῷ κρίσιν καὶ ἐλέγξει τοὺς ταπεινοὺς τῆς γῆς· καὶ πατάξει γῆν τῷ λόγῳ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἐν πνεύματι διὰ χειλέων ἀνελεῖ ἀσεβῆ·
Ησ. 11,4 Αλλά θα κρίνη με ευθύτητα και δικαιοσύνην, θα δικαιώση τον ταπεινόν και τον δίκαιον, θα φανερώση και θα αποδώση το δίκαιον στους ταπεινούς και καταφρονημένους της γης. Με τον λόγον του στόματός του θα κτυπήση τον αμαρτωλόν και άδικον κόσμον. Και με ένα απλούν φύσημα των χειλέων του θα θανατώση τους ασεβείς.
Ησ. 11,5 καὶ ἔσται δικαιοσύνῃ ἐζωσμένος τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἀληθείᾳ εἰλημένος τὰς πλευράς.
Ησ. 11,5 Αυτός θα έχη ζωσθή την μέσην του με την ζώνην της δικαιοσύνης. Με την ειλικρίνειαν δε και την φιλαλήθειαν θα έχη περικαλύψει τας πλευράς του.
Ησ. 11,6 καὶ συμβοσκηθήσεται λύκος μετ᾿ ἀρνός, καὶ πάρδαλις συναναπαύσεται ἐρίφω, καὶ μοσχάριον καὶ ταῦρος καὶ λέων ἅμα βοσκηθήσονται, καὶ παιδίον μικρὸν ἄξει αὐτούς·
Ησ. 11,6 Τοτε ο λύκος θα βόσκη μαζή με το αρνί, και η λεοπάρδαλις θα κατοική μαζή με το ερίφιον, το μοσχάριον και ο ταύρος θα βόσκουν μαζή με τον λέοντα και ένα μικρό παιδί θα οδηγή αυτά ως ήμερα αρνία.
Ησ. 11,7 καὶ βοῦς καὶ ἄρκος ἅμα βοσκηθήσονται, καὶ ἅμα τὰ παιδία αὐτῶν ἔσονται, καὶ λέων καὶ βοῦς ἅμα φάγονται ἄχυρα.
Ησ. 11,7 Το βόϊδι και η άρκτος θα βόσκουν μαζή και τα μικρά των θα κάμνουν μαζή συντροφιά. Το ληοντάρι και το βόϊδι θα τρώγουν μαζή άχυρα.
Ησ. 11,8 καὶ παιδίον νήπιον ἐπὶ τρώγλην ἀσπίδων καὶ ἐπὶ κοίτην ἐκγόνων ἀσπίδων τὴν χεῖρα ἐπιβαλεῖ.
Ησ. 11,8 Μικρό παιδί θα απλώνη και θα θέτη χωρίς κίνδυνον τα χέρια του εις την οπήν της δηλητηριώδους ασπίδος και εις την φωλεάν, όπου αι ασπίδες έχουν τα μικρά των.
Ησ. 11,9 καὶ οὐ μὴ κακοποιήσουσιν, οὐδὲ μὴ δύνωνται ἀπολέσαι οὐδένα ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου, ὅτι ἐνεπλήσθη ἡ σύμπασα τοῦ γνῶναι τὸν Κύριον ὡς ὕδωρ πολὺ κατακαλύψαι θαλάσσας.
Αλλωστε αγιογραφικα δεν μπορει να υποστηριχθει οτι αυτη η Ημερα που αναφερει ο αποστολος οτι ο Κυριος με την επιφανεια της παρουσιας του θα καταστρεψει τον αντι θα ειναι η συντελεια. Αυτο δεν μπορει να υποστηριχθει για πολλους λογους εκ των οποιων δυο ειναι οι ακολουθοι :
1) Καταργηται το αιφνιδιο της παρουσιας επι της συντελειας του κοσμου
2) Δεν μπορει να εκπληρωθει ο πιο βεβαιος εσχατολογικος λογος της γραφης, ο οποιος σαφεστατα μιλα για επιστροφη των Εβραιων στο Χριστο κατι το οποιο θα συνεχιστει επι γεννες γενεων, και απο τοτε ο λαος του Ισραηλ δεν θα ξαναεντραπει.